Antonije Isaković (6. novembar1923 — 13. januar2002) bio je srpski književnik, potpredsednik Srpske akademije nauka i umetnosti od 1980. do 1992. Dobitnik je mnogih književnih nagrada, poznat je i kao pisac čija dela su u Jugoslaviji najviše ekranizovana („Gospodar i sluga“, „Tren 1“ i „Tren 2“, „Govori i razgovori“). Umro je u Beogradu u 78. godini. Poznata pripovetka „Kašika“ je obavezni deo gradiva iz predmeta srpski jezik i književnost u osnovnoj školi. Njegova ćerka je poznata glumica Milica Milša, a supruga srpska spisateljica Leposava Milanin.
Antonije Isaković je također poznat kao jedan od autora Memoranduma SANU1986. godine.
Opis
Velika deca, priče, Beograd 1953
Paprat i vatra, priče, Beograd 1962
Pripovetke, 1964
Prazni bregovi, priče, Beograd 1969
Sabrana dela 5 knj. Beograd 1976
Tren 1, Roman, Beograd 1976
Sabrana dela, 5 knj., 1976-82
Tren 2, Roman, Beograd 1982
Berlin kaputt, Beograd 1982
Obraz, priče, 1988
Govori i razgovori, 1990
U znaku aprila: i druge priče, Beograd 1991
Miran zločin, roman, Beograd 1992
Drugi deo mog veka: da se ne zaboravi, 1993
Gospodar i sluge, roman, Beograd 1995
Riba, 1998
Nestajanje, 2000
Scenariji:
Aleksa Dundić, 1958 (režija: Leonid Lukov)
Jedini izlaz, 1958 (režija: Aleksandar Petrović/Vicko Raspor)
Dve noći u jednom danu, 1963 (režija: Radenko Ostojić)
