محی الدین محمد (معروف بہ اورنگزیب عالمگیر) (پیدائش: 3 نومبر1618ء— وفات: 3 مارچ1707ء) جیہناں نوں عام طور اُتے اورنگ زیب دے ناں توں جانیا جاندا اے مغلیہ سلطنت دا چھٹا شہنشاہ سی جیہنے 1658ء توں 1707ء تک حکومت کيتی۔ اوہناں دی شہنشاہی دے تحت ، مغلاں نے اپنی سبھ توں وڈی حد تک رسائی حاصل کيتی تے اوہناں دا علاقہ تقریبا پورے برصغیر وچ پھیلا ہويا سی۔ اوہ مغلیہ سلطنت دا آخری عظیم الشان شہنشاہ سی۔ اُس دی وفات توں مغل سلطنت زوال دا شکار ہو گئی۔[۸][۹][۱۰]آخری موثر مغل حکمران سمجھے جانے والے اورنگ زیب نے فتاوی عالمگیری نوں مرتب کيتا تے برصغیر پاک و ہند وچ شریعت تے اسلامی معاشیات نوں مکمل طور اُتے قائم کرنے والے چند بادشاہاں وچوں سن ۔[۱۱][۱۲][۱۳]اورنگزیب یا اورنگزیب عالمگیر ہندستان دا 6واں مغل شہنشاہ سی۔ اونے 1558 توں لے کے 1707 تک راج کیتا۔ اوہدے راج ویلے مغل سلطنت اپنے وادھے دے انت تک گئی تے اورنگزیب دے مرن مگروں اے ڈھیندی گئی۔
اورنگ زیب شہزادہ خرم تے ممتاز محل دا تیجا پُتّر سی اوہنے مزہبی پڑھائی نال عربی فارسی تے ترک بولیاں سکھیاں۔ 1547 وچ اوہنوں اتلے افغانستان دا صوبیدار بنایا گیا۔ اپنے پیو شاہجہاں دے بمار پین تے اپنے وڈے بھرا داراشکوہ نوں ہرا کے اورنگ زیب شہنشاہ بن گیا۔ اپنے راج ویلے اچ اوہنے مغل سلطنت وچ وادھے کیتے۔ دکن وچ بیجاپور تے گولکنڈہ تے مل ماریا۔ مرہٹے تے سکھ اوہدی وی سردردی رۓ۔ ادھی صدی تک راج کرن مگروں 1707 اچ اورنگ زیب مرگیا۔
اورنگ زیب دا تعلق امیر تیموری خاندان توں سی ، اس نے اپنے پیو شاہجہان دے تحت انتظامی تے فوجی عہدَیاں اُتے فائز رہیا تے اک قابل فوجی کمانڈر دے طور اُتے پہچان حاصل کيتی۔ اورنگ زیب نے 1636–1637 وچ دکن دے وائسرائے تے 1645–1647 وچ گجرات دے گورنر دی حیثیت توں خدمات انجام دتیاں۔ اس نے 1648–1652 وچ ملتان تے سندھ دے صوبَیاں دا مشترکہ طور اُتے انتظام کيتا تے نالدے صفوی علاقَیاں وچ مُہماں جاری رکھن۔ ستمبر 1657 وچ ، شاہجہان نے اپنے سب توں وڈے دارا شکوہ نوں اپنا جانشین نامزد کيتا ، اس اقدام نوں اورنگ زیب نے رد کردتا ، جس نے فروری 1658 وچ خود نوں شہنشاہ قرار دتا۔ اپریل 1658 وچ ، اورنگ زیب نے دھرمات دی لڑائی وچ شکوہ تے مارواڑ دی اتحادی فوج نوں شکست دتی۔ مئی 1658 وچ سموگڑھ دی جنگ وچ اورنگ زیب دی فیصلہ کن فتح نے اس دی خودمختاری نوں مضبوط کيتا تے اس دی وڈیائی نوں پوری سلطنت وچ منیا گیا۔ جولائی 1658 وچ شاہجہان دی بیماری توں صحت یابی مگروں اورنگ زیب نے اسنوں حکومت کرن دے لئی نااہل قرار دتا تے اپنے پیو نوں آگرہ قلعہ وچ قید کر دتا۔
اورنگ زیب دی بادشاہت دے تحت ، مغلاں نے اپنی سب توں وڈی حد تک رسائی حاصل کيتی تے انہاں دا علاقہ تقریبا پورے برصغیر پاک و ہند وچ پھیلا ہويا سی۔ انہاں دے دور حکومت وچ تیزی توں فوجی توسیع دا دور سی ، جس وچ مغلاں نے متعدد خانداناں تے ریاستاں دا تختہ الٹ دتا سی۔ انہاں دی فتوحات نے انہاں نوں عالمگیر (فاتح) دا لقب دتا۔ مغلاں نے چنگ چین نوں وی پِچھے چھڈ تے ہوئے دنیا دی سب توں وڈی معیشی طاقت دا اعزاز حاصل کيتا۔ مغل فوج آہستہ آہستہ بہتر ہوئی تے دنیا دی سب توں مضبوط فوجاں وچوں اک بن گئی۔ اورنگ زیب نوں متعدد مسیتاں دی تعمیر تے عربی خطاطی دے کماں دی سرپرستی دا سہرا دتا جاندا اے۔ انہاں نے کامیابی دے نال فتاوی عالمگیری نوں سلطنت دا مرکزی ادارہ قرار دتا تے اسلام وچ مذہبی طور اُتے ممنوع سرگرمیاں اُتے پابندی عائد کردتی۔ بھانويں اورنگ زیب نے متعدد مقامی بغاوتاں نوں دبایا ، لیکن اس نے غیر ملکی حکومتاں دے نال خوشگوار تعلقات برقرار رکھے۔ اورنگ زیب نوں عام طور اُتے مورخین ہندوستانی تریخ دے عظیم ترین شہنشاہاں وچوں اک مندے نيں۔ اورنگ زیب عالمگیر دے دور وچ ہندوستان دنیا دا امیر ترین ملک سی تے دنیا دی کل جی ڈی پی دا اک چوتھائی حصہ پیدا کردا سی۔ جداں کہ ايسے دوران انگلستان دا حصہ صرف دو فیصد سی۔[۱۴][۱۵]
مڈھلا جیون
دورِ حکومت: ( 1658ء توں 1707ء)
مغلیہ خاندان دا شہنشاہ، ناں :محی الدین، اورنگزیب لقب، انہاں دے والد شاہجہان نے اوہنوں عالمگیر دا خطاب دتا۔ 3 نومبر،1618ء نوں مالوہ دی سرحد اُتے جمے۔ انہاں دی ماں ارجمند بانو بیگم سی جو ممتاز محل دے ناں توں مشہور سی۔ اورنگ زیب دی عمر دو سال دی سی جدوں شاہجہان نے اپنے باپ جہانگیر دے خلاف بغاوت کردتی۔ تے بیوی بچےآں نوں لے کے چار سال تک بنگال تے تلنگانہ وچ پھردا رہیا۔ آخر جہانگیر دے کہن اُتے اپنے پُتراں داراشکوہ تے اورنگ زیب عالمگیر نوں دربار وچ بھیج کر معافی منگ لئی۔ جہانگیرنے دونے بچےآں نوں ملکہ نورجہاں دی نگرانی وچ بھیج دتا۔
اورنگزیب نوں سید محمد، میر ہاشم تے ملیا صالح جداں استاداں دی شاگردی دا موقع ملا۔ مغل بادشاہاں وچ اورنگزیب عالم گیر پہلے بادشاہ سن جنھاں نے قرآن شریف حفظ کيتا تے فارسی مضمون نویسی وچ ناں پیدا کيتا۔ اس دے علاوہ گھڑ سواری، تیراندازی تے فنون سپہ گری وچ وی کمال حاصل کيتا۔ ستاراں برس دی عمر وچ 1636ء وچ دکن دے صوبیدار مقرر ہوئے۔ اس دوران انہاں نے چند نويں علاقے فتح کيتے۔ بلخ دے ازبکاں دی سرکوبی جس جوانمردی نال کيتی اس دی مثال تریخ عالم وچ مشکل توں ملے گی۔
اورنگ زیب نے جنگ، فوجی حکمت عملی تے انتظامیہ جداں موضوعات دا احاطہ کردے ہوئے مغل شاہی تعلیم حاصل کيتی۔ انہاں دے نصاب وچ اسلامی علوم تے ترک تے فارسی ادب جداں علمی شعبے وی شامل سن ۔ اورنگ زیب اپنے زمانے دی ہندی بولی وچ روانی توں پروان چڑھیا۔
28 مئی 1633ء نوں اورنگ زیب اودوں موت توں بچ گئے جدوں مغل شاہی کیمپ وچ اک طاقتور جنگی ہاتھی بھگدڑ مچ گیا۔ اس نے ہاتھی دے خلاف سواری دی تے اس دے تنے نوں لانس توں ماریا ، تے کامیابی دے نال اپنے آپ نوں کچݪݨ توں بچایا۔ اورنگ زیب دی بہادری نوں اس دے والد نے سراہا جنہاں نے اسنوں بہادر دے لقب توں نوازیا تے اسنوں سؤݨ وچ وزن دلایا تے 200،000 روپے دے تحائف پیش کيتے۔ اس موقع اُتے اورنگ زیب نے کہیا:
اگر (ہاسی دی لڑائی میرے لئی جان لیوا طور اُتے ختم ہو جاندی، تاں ایہ شرم دی گل نہ ہُندی۔ موت شہنشاہاں اُتے وی پردہ ڈال دیندی اے۔ ایہ کوئی بے عزتی نئيں اے . شرم دی گل ایہ اے کہ میرے بھائیاں نے کیہ کيتا!
سوانح
شاہجہان دی بیماری دے دوران وچ داراشکوہ نے تمام انتظام حکومت اپنے ہتھوں وچ لے لیا۔ داراشکوہ دی اس جلدبازی توں شاہجہان دی موت دی افواہاں پھیلنے لگياں تے ملک وچ ابتری پھیل گئی۔ شاہ شجاع نے بنگال وچ اپنی بادشاہت قائم کرلئی تے آگرہ اُتے فوج کشی دے ارادے توں روانہ ہويا۔ بنارس دے نیڑے دارا تے شجاع دی فوجاں وچ جنگ ہوئی جس وچ دارا نوں فتح تے شجاع نوں شکست ہوئی۔ اورنگزیب نے مراد توں مل کے داراشکوہ دے مقابلے دی ٹھانی۔ اجین دے نیڑے دناں فوجاں دا آمنا سامنا ہويا۔ اورنگزیب عالمگیر نوں فتح ہوئی۔ ساموگڑھ دے نیڑے فیر لڑائی ہوئی جس وچ اورنگزیب نوں دوبارہ کامیابی ہوئی۔
اورنگزیب ابوالمظفر محی الدین دے لقب توں تخت اُتے بیٹھیا اس نے ہندوؤں تے مسلماناں دی فضول رسماں ختم کيتياں تے فحاشی دا انسداد کيتا تے خوبصورت مقبراں دی تعمیر و آرائش ممنوع قرار دتی۔ قوال، نجومی، شاعر موقوف کر دتے گئے۔ شراب، افیون تے بھنگ بند کردتی۔ درشن جھروکیا دی رسم ختم دی تے بادشاہ نوں سلام کرنے دا اسلامی طریقہ رائج کيتا۔ سجدہ کرنا تے ہتھ اٹھانا موقوف ہويا۔ سکےآں اُتے کلمہ لکھݨ دا دستور وی ختم ہويا۔ کھانے دی جنساں اُتے ہرقسم دے محصول ہٹا دیے۔ 1665ء وچ آسام، کوچ بہار تے چٹاگانگ فتح کيتے تے پرتگیزی تے فرنگی بحری قزاقاں دا خاتمہ کيتا۔ 1666ء وچ سرحد دے شاعر خوشحال خان خٹک دی شورش تے متھرا تے علیگڑھ دے نواح وچ جاٹاں دی غارت گری ختم کيتی۔ ہور ست نامیاں دی بغاوت فرو کيتی۔ سکھاں دے دسويں تے آخری گرو گوبند سنگھ نے انند پور دے آس پاس غارت گری شروع دی تے مغل فوج توں شکست کھا کر فیروزپور دے نیڑے غیر آباد مقام اُتے جا بیٹھے۔ جتھے بعد وچ مکتسیر آباد ہويا۔ عالمگیر نے انھاں اپنے پاس دکن بلايا ایہ حالے راستے وچ سن کہ خود عالمگیر فوت ہو گیا۔
عالمگیر نے 1666ء وچ راجا جے سنگھ تے دلیر خان نوں شیوا جی دے خلاف بھیجیا۔ انھاں نے بوہت سارے قلعے فتح کر لے۔ شیواجی تے اس دا پُتر آگرے وچ نظربند ہوئے۔ شیواجی فرار ہو کے فیر مہاراشٹر پہنچ گیا۔ تے دوبارہ قتل و غارت گری شروع کيتی۔ 1680ء وچ شیواجی مرگیا تاں اس دا پُتر سنبھا جی جانشین ہويا ایہ وی قتل و غارت گری وچ مصروف ہويا۔ عالمگیر خود دکن پہنچیا۔ سنبھا جی گرفتار ہو کے ماریا گیا۔ اس دا پُتر ساہو دہلی وچ نظربند ہويا۔ دکن دا مطالعہ کرکے عالمگیر اس نتیجے پرپہنچیا کہ بیجاپور تے گولکنڈہ دیاں ریاستاں توں مرہٹاں نوں مدد ملدی اے اس نے 1686ء وچ بیجاپور تے 1687ء وچ گولگنڈا دیاں ریاستاں ختم کر دتیاں۔ اس دے بعد مرہٹاں دے تعاقب وچ ہندوستان دے انتہائی جنوبی حصے وی فتح کر لئی۔ مغلیہ سلطنت پورے ہندوستان وچ پھیل گئی۔
عالمگیر احمد نگر وچ بیمار ہويا تے 3 مارچ، 1707ء نوں نوے برس دی عمر وچ فوت ہويا۔ وصیت دے مطابق اسنوں خلد آباد وچ فن کيتا گیا۔ خلدآباد توں نیڑے اک مقام اے جس دا ناں اورنگ آباد اے، اورنگ آباد وچ اورنگ زیب دی وکھ وکھ یادگاراں اج وی محفوظ نيں۔ وڈا متقی، پرہیز گار ،مدبر تے اعلیٰ درجے دا منتظم سی۔ خزانے توں ذاتی خرچ دے لئی اک پائی وی نہ لئی۔ قرآن مجید لکھ کے ٹوپیاں سی کر گزاریا کردا سی۔ سلجھا ہويا ادیب سی۔ اُس دے خطوط رقعات عالمگیر دے ناں توں مرتب ہوئے۔ اس دے حکم اُتے نظام سلطنت چݪاݨ دے لئی اک مجموعہ فتاوی تصنیف کيتا گیا جسنوں تریخ وچ فتاوی عالمگیری کہیا گیا۔ فتاویٰ عالمگیری فقہ اسلامی وچ اک ممتاز مقام رکھدی اے۔ بعض علما نے سلطان اورنگزیب نوں اپنے دور دا مجدد وی قرار دتا۔ پنج بیٹے (بہادر شاہ،سلطان محمد اکبر،محمد اعظم شاہ، کم بخش،محمد سلطان)اور پنج بیٹیاں (زیب النساء،زینت النساء،مہرالنساء،بدرالنساء،زبدۃالنساء)چھڈن۔ مشہور شاعر زیب النساء مخفی انہاں دی دختر سی۔ پُتر بہادر شاہ اول باپ دی سلطنت دا وارث ہويا۔
ابتدائی فوجی مہمات تے انتظامیہ
بنڈیلا جنگ
اورنگ زیب دی کمان وچ مغل فوج نے اکتوبر 1635ء وچ اورچھا اُتے دوبارہ قبضہ کر ليا۔
اورنگ زیب اورچھا دے باغی حکمران جھوجھر سنگھ نوں زیر کرنے دے ارادے توں بندیل کھنڈ بھیجی گئی فوج دا انچارج سی ، جس نے شاہجہان دی پالیسی دی خلاف ورزی کردے ہوئے دوسرے علاقے اُتے حملہ کيتا سی تے اپنے اقدامات دا کفارہ دینے توں انکار کر رہیا سی۔ ترتیب دے مطابق ، اورنگ زیب لڑائی توں دور پِچھے رہیا ، تے اپنے جرنیلاں دا مشورہ لیا جدوں مغل فوج جمع ہوئی تے 1635ء وچ اورچھا دا محاصرہ شروع کيتا۔ مہم کامیاب رہی تے سنگھ نوں اقتدار توں ہٹا دتا گیا۔
وائسرائے دکن
اورنگ زیب نوں 1636 ء وچ دکن دا وائسرائے مقرر کيتا گیا۔ نظام شاہی لڑکے شہزادہ مرتضیٰ شاہ سوم دے دور وچ احمد نگر دی خطرناک توسیع توں شاہجہان دے جاگیرداراں نوں تباہ ہوݨ دے بعد ، شہنشاہ نے اورنگ زیب نوں روانہ کيتا ، جس نے 1636 وچ نظام شاہی خاندان دا خاتمہ کيتا۔ ماں اورنگ زیب نے صفوی شہزادی دلرس بانو نال شادی کيتی جو مرن مگروں رابعہ الدورانی دے ناں توں مشہور سی۔ وہ انہاں دی پہلی بیوی تے چیف شریک حیات ہوݨ دے نال نال انہاں دی پسندیدہ وی سی۔ ان دا اک غلام لڑکی ہیرا بائی توں وی لگاؤ سی ، جس دی کم عمری وچ موت نے اسنوں بہت متاثر کيتا۔ بڑھاپے وچ ، اوہ اپنی نائب ادے پوری محل دے سحر وچ سن ۔ مؤخر الذکر پہلے دارا شکوہ دا ساتھی سی۔ اسی سال ، 40 وچ ، اورنگ زیب نوں بگلانا دی چھوٹی راجپوت سلطنت نوں ضم کرنے دا انچارج مقرر کيتا گیا ، جو اس نے آسانی توں کيتا۔ ماں اورنگ زیب نے نواب بائی نال شادی کيتی جو بعد وچ رحمت النساء دے ناں توں مشہور ہوئیاں۔ اسی سال ، اورنگ زیب نے پرتگالی ساحلی قلعہ دمن نوں زیر کرنے دے لئی اک فوج بھیجی ، پر اس دی افواج نوں ضدی مزاحمت دا سامنا کرنا پيا تے بالآخر اک طویل محاصرے دے اختتام اُتے انہاں نوں پسپا کردتا گیا۔ اک موقع اُتے ، اورنگ زیب نے اورنگ آبادی محل نال شادی کيتی ، جو چیرکسیائی یا جارجیائی سی۔
1644ء وچ اورنگ زیب دی بہن جہانآرا آگرہ وچ اودوں جل گئياں جدوں انہاں دے پرفیوم وچ موجود کیمیکلز نوں نیڑے دے چراغ توں جلایا گیا۔ اس واقعے نے سیاسی نتائج دے نال خاندانی بحران نوں جنم دتا۔ اورنگ زیب نوں اپنے والد دی ناراضگی دا سامنا کرنا پيا کیونجے اوہ فوری طور اُتے آگرہ واپس نئيں آئے بلکہ تن ہفتے بعد واپس آئے۔ شاہجہان اس زمانے وچ جہانآرا دی صحت بحال کر رہیا سی تے ہزاراں دی تعداد وچ جاگیردار انہاں نوں خراج عقیدت پیش کرنے دے لئی آگرہ پہنچ چکے سن ۔ [حوالہ درکار] شاہجہان اورنگ زیب نوں فوجی لباس وچ اندرونی محل دے احاطے وچ داخل ہُندے دیکھ کے ناراض ہو گیا تے اسنوں فوری طور اُتے دکن دے وائسرائے دے عہدے توں برطرف کر دتا۔ اورنگ زیب نوں ہن سرخ خیمے استعمال کرنے یا مغل شہنشاہ دے سرکاری فوجی معیار دے نال خود نوں منسلک کرنے دی وی اجازت نئيں سی [حوالہ درکار] ہور ذرائع سانوں دسدے نيں کہ اورنگ زیب نوں اس دے عہدے توں اس لئی برطرف کيتا گیا کیونجے اورنگ زیب نے عیش و عشرت دی زندگی چھڈ دتی تے فقیر بن گیا۔
گجرات دے گورنر
1645ء وچ انہاں نوں ست ماہ دے لئی عدالت توں روک دتا گیا تے انہاں نے اپنے غم دا ذکر اپنے ساتھی مغل کمانڈراں دے سامنے کيتا۔ اس دے بعد شاہجہان نے انہاں نوں گجرات دا گورنر مقرر کيتا۔ گجرات وچ انہاں دی حکومت مذہبی تنازعات توں بھری ہوئی سی لیکن انہاں نوں استحکام لیاݨ دا انعام دتا گیا سی۔
بلخ دے گورنر
1647ء وچ شاہجہان نے اورنگ زیب نوں گجرات توں بلخ دا گورنر بنا دتا تے اپنے چھوٹے بیٹے مراد بخش دی جگہ لے لی جو اوتھے غیر موثر ثابت ہويا سی۔ ایہ علاقہ ازبک تے ترکمان قبیلے دے حملےآں دی زد وچ سی۔ بھانويں مغل توپ خانے تے توپ خانے اک زبردست فوج سن ، ايسے طرح انہاں دے مخالفین دی جھڑپاں دی مہارت وی سی دونے فریق تعطل دا شکار سن تے اورنگ زیب نوں پتہ چلا کہ اس دی فوج اس سرزمین اُتے نئيں رہ سکدی جو جنگ توں تباہ ہو چکی سی سیاݪ دے آغاز دے نال ہی ، اسنوں تے اس دے والد نوں ازبکاں دے نال وڈے پیمانے اُتے غیر تسلی بخش معاہدہ کرنا پيا ، مغل خودمختاری نوں برائے ناں تسلیم کرنے دے بدلے وچ علاقہ دینا پيا۔ مغل فوج نوں ازبکاں تے ہور قبائلیاں دے حملےآں توں ہور مشکلات دا سامنا کرنا پيا کیونجے اوہ برف دے ذریعے کابل دی طرف پِچھے ہٹ گئی۔ اس دو سالہ مہم دے اختتام تک، جس وچ اورنگ زیب نوں آخری مرحلے وچ شامل کيتا گیا سی، بوہت گھٹ فائدے دے لئی بہت وڈی رقم خرچ دی جا چکی سی
ہور ناخوشگوار فوجی مداخلت دے بعد اورنگ زیب نوں ملتان تے سندھ دا گورنر مقرر کيتا گیا۔ 1649 تے 1652 وچ قندھار وچ صفویاں نوں بے دخل کرنے دی انہاں دیاں کوششاں ، جسنوں انہاں نے حال ہی وچ مغلاں دے اک دہائی دے کنٹرول دے بعد دوبارہ حاصل کيتا سی ، دونے سیاݪ دے نیڑے آندے ہی ناکام ہوگئے۔ سلطنت دی چوٹی اُتے فوج دی فراہمی دے لاجسٹک مسائل ، ہتھیاراں دے ناقص معیار تے حزب اختلاف دی ہٹ دھرمی نوں جان رچرڈز نے ناکامی دی وجوہات دے طور اُتے بیان کيتا اے ، تے 1653 وچ دارا شکوہ دی سربراہی وچ تیسری کوشش نوں وی ايسے نتیجے دا سامنا کرنا پيا۔
دکن دے وائسرائے دی حیثیت توں دوسری مدت
قندھار اُتے قبضہ کرنے دی کوشش وچ دارا شکوہ دی جگہ لینے دے بعد اورنگ زیب دوبارہ دکن دا وائسرائے بنیا۔ اورنگ زیب نے اس اُتے افسوس دا اظہار کيتا تے ایہ محسوس کيتا کہ شکوہ نے اپنے مقاصد دی تکمیݪ دے لئی صورتحال نوں توڑ مروڑ کر پیش کيتا اے۔ اورنگ آباد دی دو جاگیراں (زمین دی گرانٹ) انہاں دی واپسی دے نتیجے وچ اوتھے منتقل کردتی گئياں تے چونکہ دکن نسبتا غریب علاقہ سی، اس لئی انہاں نوں مالی نقصان اٹھانا پيا۔ ایہ علاقہ اِنّا غریب سی کہ انتظامیہ نوں برقرار رکھنے دے لئی مالوا تے گجرات توں گرانٹ دی لوڑ سی تے اس صورتحال نے باپ تے بیٹے دے درمیان برا احساس پیدا کيتا۔ شاہجہان نے اصرار کيتا کہ جے اورنگ زیب کھیتی نوں فروغ دینے دی کوشش کرے تاں حالات نوں بہتر بنایا جاسکدا اے۔ اورنگ زیب نے مرشد قلی خان نوں دکن تک توسیع دینے دے لئی مقرر کيتا تاکہ شمالی ہندوستان وچ استعمال ہوݨ والے ذبیح محصولات دے نظام نوں ودھایا جاسکے۔ مرشد قلی خان نے زرعی زمین دا سروے کيتا تے اس توں پیدا ہوݨ والی چیزاں اُتے ٹیکس دا جائزہ لیا۔ ریونیو ودھانے دے لئی مرشد قلی خان نے بیج، لائیو سٹاک تے آبپاشی دے بنیادی ڈھانچے دے لئی قرضے دیے۔ دکن خوشحالی دی طرف پرت آیا،
اورنگ زیب نے گولکنڈہ (قطب شاہی) تے بیجاپور (عادل شاہی) دے خاندانی قابضین اُتے حملہ کرکے صورتحال نوں حل کرنے دی تجویز پیش کيتی۔ مالی مشکلات نوں حل کرنے دے لئی اک معاون دے طور اُتے ، ایہ تجویز ہور زمیناں حاصل کرکے مغل اثر و رسوخ نوں وی بڑھائے گی۔ زیب نے بیجاپور دے سلطان دے خلاف پیش قدمی دی تے بیدر دا محاصرہ کيتا۔ قلعہ بند شہر دے کلادار (گورنر یا کپتان) سیدی مرجان اودوں شدید زخمی ہو گئے جدوں بارود دے میگزین وچ دھماکہ ہويا۔ ستائیہہ دناں دی سخت لڑائی دے بعد ، بیدر اُتے مغلاں نے قبضہ کرلیا تے اورنگ زیب نے اپنی پیش قدمی جاری رکھی۔ اک بار فیر ، اسنوں جاپیا کہ دارا نے اپنے والد اُتے اثر ڈالیا اے: ایہ یقین کردے ہوئے کہ اوہ دونے صورتاں وچ فتح دے دہانے اُتے اے ، اورنگ زیب مایوس سی کہ شاہجہان نے مکمل فتح اُتے زور دینے دے بجائے مخالف قوتاں دے نال مذاکرات کرنے دا انتخاب کيتا۔
جانشینی دی جنگ
شاہجہان دے چاراں بیٹے اپنے والد دے دور حکومت وچ گورنری اُتے فائز رہے۔ شہنشاہ نے سب توں وڈے دارا شکوہ دی حمایت کيتی۔ اس توں تن نوجواناں وچ ناراضگی پیدا ہوگئی سی، جنہاں نے وکھ وکھ اوقات وچ اپنے تے دارا دے خلاف اتحاد نوں مضبوط بنانے دی کوشش کيتی سی اک شہنشاہ دی موت دے بعد اپنے سب توں وڈے بیٹے نوں منظم طریقے توں حکمرانی کيتی منتقلی دی کوئی مغل روایت نئيں سی اس دے بجائے بیٹےآں دے لئی ایہ رواج سی کہ اوہ اپنے والد دا تختہ الٹ داں تے بھائیاں دے لئی آپس وچ موت تک جنگ کرن۔ ستیش چندر کہندے نيں کہ "حتمی حل وچ ، طاقتور فوجی رہنماواں دے وچکار رابطے ، تے فوجی طاقت تے صلاحیت [اصل ثالث] سن "۔ دے لئی مقابلہ بنیادی طور اُتے دارا شکوہ تے اورنگ زیب دے درمیان سی کیونجے ، بھانويں چاراں بیٹےآں نے اپنے سرکاری کرداراں وچ اہلیت دا مظاہرہ کيتا سی ، لیکن ایہ انہاں دونے دے آس پاس سی کہ عہدیداراں تے ہور بااثر افراد دی معاون کاسٹ بوہتے گردش کردی سی نظریاتی اختلافات سن - دارا اکبر دے سانچے وچ اک دانشور تے مذہبی لبرل سی ، جدوں کہ اورنگ زیب بہت ودھ قدامت پسند سی - لیکن ، جداں کہ مورخین باربرا ڈی میٹکاف تے تھامس آر میٹکاف کہندے نيں ، "وکھ وکھ فلسفےآں اُتے توجہ مرکوز کرنا اس حقیقت نوں نظر انداز کردا اے کہ دارا اک غریب جنرل تے رہنما سی۔ ایہ اس حقیقت نوں وی نظر انداز کردا اے کہ جانشینی دے تنازعے وچ گراوہی لکیراں مجموعی طور اُتے نظریے دی نیہہ اُتے تشکیل نئيں دتیاں گئیاں۔ مارک گیبوریو، جو ایل ایکول ڈیس ہاؤٹس ایٹوڈس اینڈ سائنسز سوشلز وچ ہندوستانی مطالعات دے پروفیسر نيں کردے نيں کہ "[حکام تے انہاں دے مسلح دستےآں] دی وفاداریاں نظریاتی تقسیم دے بجائے انہاں دے اپنے مفادات، خاندانی تعلقات دی قربت تے سب توں ودھ کے پیشروواں دے کرشمے دی وجہ توں ودھ متاثر ہُندیاں نيں۔ مسلماناں تے ہندوواں نے کسی نہ کسی دی حمایت وچ مذہبی خطوط اُتے تقسیم نئيں کيتی تے نہ ہی چندر دے مطابق ، اس یقین دی حمایت کرنے دے لئی بہت سارے ثبوت موجود نيں کہ جہانآرا تے شاہی خاندان دے ہور ارکان انہاں دی حمایت وچ تقسیم ہوئے سن ۔ جہانآرا نے یقینی طور اُتے وکھ وکھ اوقات وچ تمام شہزادےآں دی طرف توں ثالثی دی تے اورنگ زیب دی طرف توں انہاں دی عزت کيتی گئی حالانکہ اوہ دارا دے مذہبی نقطہ نظر توں متفق سی۔
1656ء وچ قطب شاہی خاندان دے اک جرنیل موسیٰ خان نے اورنگ زیب اُتے حملہ کرنے دے لئی بارہ ہزار افراد اُتے مشتمل فوج دی قیادت دی جو گولکنڈہ قلعے دا محاصرہ کے رہیا سی۔ بعد وچ ايسے مہم وچ اورنگ زیب نے 12 گھڑ سواراں تے 000 کرناٹکیوں اُتے مشتمل فوج دا مقابلہ کيتا۔
یہ واضح کرنے دے بعد کہ اوہ دارا نوں اپنا جانشین بنانا چاہندا اے ، شاہجہان 1657 وچ گلا گھونٹ کر بیمار ہو گیا تے نو تعمیر شدہ شہر شاہجہان آباد (پرانی دہلی) وچ اپنے پسندیدہ بیٹے دی دیکھ بھال وچ رکھیا گیا۔ شاہجہان دی موت دی افواہاں پھیل گئياں تے چھوٹے بیٹےآں نوں خدشہ سی کہ دارا خبرے مکیاویلی وجوہات دی بنا اُتے اسنوں چھپا رہیا اے۔ اس طرح ، انہاں نے کارروائی کيتی: شاہ شجاع بنگال وچ ، جتھے اوہ 1637 توں گورنر سن ، شہزادہ محمد شجاع نے راج محل وچ خود نوں بادشاہ دا تاج پہنایا ، تے اپنی گھڑ سوار فوج ، توپ خانے تے دریائی فلوٹیلا نوں آگرہ دی طرف لایا۔ وارانسی دے نیڑے اس دی افواج نے دارا شکوہ دے بیٹے شہزادہ سلیمان شکوہ تے راجا جے سنگھ دی کمان وچ دہلی توں بھیجی گئی دفاعی فوج دا مقابلہ کيتا ، جدوں کہ مراد نے گجرات دی گورنری وچ ایسا ہی کيتا تے اورنگ زیب نے دکن وچ ایسا ہی کيتا۔ ایہ معلوم نئيں اے کہ آیا ایہ تیاریاں اس غلط خیال وچ کيتی گئی سی کہ موت دی افواہاں درست سی یا چیلنج کرنے والے صرف صورتحال دا فائدہ اٹھا رہے سن ۔
اورنگ زیب شہنشاہ بن جاندا اے۔
کچھ صحت یاب ہوݨ دے بعد ، شاہجہان آگرہ چلا گیا تے دارا نے اس اُتے زور دتا کہ اوہ شاہ شجاع تے مراد نوں چیلنج کرنے دے لئی فوج بھیجے ، جنہاں نے اپنے متعلقہ علاقےآں وچ خود نوں حکمران قرار دتا سی۔ جدوں کہ شاہ شجاع نوں فروری 1658 وچ بنارس وچ شکست ہوئی سی، مراد توں نمٹنے دے لئی بھیجی گئی فوج نے انہاں نوں حیرت زدہ کردتا کہ اس نے اورنگ زیب نے اپنی افواج نوں یکجا کردتا سی ، دونے بھائیاں نے سلطنت دا کنٹرول حاصل کرنے دے بعد اسنوں تقسیم کرنے اُتے اتفاق کيتا سی۔ ماں دھرمات دے مقام اُتے دونے فوجاں دے درمیان تصادم ہويا ، جس وچ اورنگ زیب فاتح سی۔ شجاع دا بہار بھر وچ تعاقب کيتا جا رہیا سی تے اورنگ زیب دی فتح نے اسنوں دارا شکوہ دا اک ناقص فیصلہ ثابت کر دتا، جس دے پاس ہن اک محاذ اُتے شکست خوردہ قوت سی تے اک کامیاب فورس غیر ضروری طور اُتے دوسرے محاذ اُتے قابض سی ایہ محسوس کردے ہوئے کہ اورنگ زیب دی پیش قدمی دا مقابلہ کرنے دے لئی انہاں دی واپس بلائی گئی بہار دی افواج وقت اُتے آگرہ نئيں پہنچیاں گی ، دارا نے اتحاد بنانے دی کوشش کيتی لیکن پایا کہ اورنگ زیب پہلے ہی اہم ممکنہ امیدواراں نوں میدان وچ اتار چکيا اے۔ مئی دے اواخر وچ جدوں دارا دی من گھڑت فوج اورنگ زیب دی منظم تے سخت گیر فوج توں آمنے سامنے آئی تاں نہ تاں دارا دے آدمی تے نہ ہی اس دی جرنیلی اورنگ زیب دا کوئی مقابلہ سی۔ دارا نوں اپنی صلاحیتاں اُتے وی حد توں ودھ اعتماد ہو گیا سی تے اپنے والد دے زندہ رہنے دے دوران جنگ وچ قیادت نہ کرنے دے مشورے نوں نظر انداز کرکے اس نے اس خیال نوں تقویت دتی کہ اس نے تخت اُتے قبضہ کر ليا اے۔ کی شکست دے بعد ، شاہجہان نوں آگرہ دے قلعے وچ قید کردتا گیا سی جتھے اس نے اپنی پسندیدہ دھی جتھے آرا دی دیکھ بھال وچ اٹھ سال گزارے۔
اس دے بعد اورنگ زیب نے مراد بخش دے نال اپنا معاہدہ توڑ دتا، جو خبرے اس دا ہمیشہ توں ارادہ سی۔ اور مراد دے درمیان سلطنت نوں تقسیم کرنے دی کوشش کرنے دے بجائے ، اس نے اپنے بھائی نوں گرفتار کرکے گوالیار قلعہ وچ قید کردتا۔ مراد نوں 63 دسمبر 4 ء نوں گجرات دے دیوان دے قتل دے جرم وچ پھانسی دے دتی گئی سی اس الزام دی حوصلہ افزائی اورنگ زیب نے کی، جس نے دیوان کے بیٹے نوں شرعی قوانین دے اصولاں دے تحت موت دا بدلہ لینے اُتے مجبور کيتا۔ اس دوران ، دارا نے اپنی فوجاں جمع کيتياں ، تے پنجاب دی طرف چلے گئے۔ شجاع دے خلاف بھیجی گئی فوج مشرق وچ پھنس گئی ، اس دے جرنیلاں جے سنگھ تے دلیر خان نے اورنگ زیب دے سامنے ہتھیار ڈال دتے ، لیکن دارا دا پُتر سلیمان شکوہ فرار ہوگیا۔ اورنگ زیب نے شاہ شجاع نوں بنگال دی گورنری دی پیش کش کيتی۔ اس اقدام دا اثر دارا شکوہ نوں وکھ تھلگ کرنے تے ہور فوجیاں نوں اورنگ زیب دی طرف مائل کرنے اُتے پيا۔ شاہ شجاع ، جس نے بنگال وچ خود نوں شہنشاہ قرار دتا سی ، نے ہور علاقےآں اُتے قبضہ کرنا شروع کردتا تے اس نے اورنگ زیب نوں اک نويں تے وڈی فوج دے نال پنجاب توں مارچ کرنے اُتے مجبور کيتا جو خجوا دی جنگ دے دوران لڑی گئی سی، جتھے شاہ شجاع تے اس دے سنگݪ بردار بکتر بند جنگی ہاتھیاں نوں اورنگ زیب دی وفادار افواج نے روٹ کيتا سی۔ اس دے بعد شاہ شجاع اراکان (موجودہ برما وچ ) بھج گیا ، جتھے اسنوں مقامی حکمراناں نے پھانسی دے دتی۔
شجاع تے مراد دے آگرہ وچ رہنے دے بعد اورنگ زیب نے دارا شکوہ دا پِچھا کيتا تے سلطنت دی شمال مغربی حدود وچ اس دا تعاقب کيتا۔ اورنگ زیب نے دعوی کيتا کہ دارا اب مسلمان نئيں اے تے اس اُتے مغل اعظم سعد اللہ خان نوں زہر دینے دا الزام لگایا۔ لڑائیاں، شکستاں تے پسپائیاں دے اک سلسلے دے بعد ، دارا نوں اس دے اک جرنیل نے دھوکہ دتا ، جس نے اسنوں گرفتار کيتا تے بنھ دتا۔ 1658ء وچ اورنگ زیب نے دہلی وچ اپنی رسمی تاج پوشی دا انتظام کيتا۔
10 اگست 1659 ء نوں دارا نوں ارتداد دی نیہہ اُتے پھانسی دے دتی گئی تے اس دا سر شاہجہان بھیج دتا گیا۔ زیب دی پہلی نمایاں پھانسی اس دے بھائی شہزادہ دارا شکوہ دی سی، جس اُتے ہندو مت توں متاثر ہوݨ دا الزام لگایا گیا سی ، حالانکہ کچھ ذرائع دا کہنا اے کہ ایہ سیاسی وجوہات دی بنا اُتے کيتا گیا سی۔ زیب نے اپنے اتحادی بھائی شہزادہ مراد بخش نوں قتل دے الزام وچ گرفتار کيتا ، فیصلہ کيتا تے فیر پھانسی دے دتی۔ قید بھتیجے سلیمان شکوہ نوں زہر دینے دا الزام اے۔ اپنی پوزیشن حاصل کرنے دے بعد ، اورنگ زیب نے اپنے کمزور والد نوں آگرہ قلعہ وچ قید کر دتا لیکن اس دے نال بدسلوکی نئيں کيتی۔ شاہجہان دی دیکھ بھال جہان آرا نے دی تے 67 وچ اس دا انتقال ہو گیا۔
بیوروکریسی[ترمیم]
اٹھارہويں صدی دے اوائل وچ اورنگ زیب دے تحت مغل سلطنت
اورنگ زیب دی شاہی بیوروکریسی نے اپنے پیشروواں دے مقابلے وچ کافی ودھ ہندوواں نوں ملازمت دتی۔
1679 تے 1707 دے درمیان ، مغل انتظامیہ وچ ہندو عہدیداراں دی تعداد وچ نصف وادھا ہويا ، جو مغل اشرافیہ دا 31.6٪ سی ، جو مغل دور وچ سب توں ودھ سی۔ توں مراٹھا تے راجپوت سن ، جو اس دے سیاسی اتحادی سن ۔ پر ، اورنگ زیب نے اعلیٰ درجے دے ہندو عہدیداراں نوں اسلام قبول کرنے دی ترغیب دتی۔
معیشت[ترمیم]
ان دے دور حکومت وچ ، مغل سلطنت نے دنیا دی جی ڈی پی وچ تقریبا 25٪ دا حصہ ڈالیا ، جس نے چنگ چین نوں پِچھے چھڈ دتا ، جس نے اسنوں دنیا دی سب توں وڈی معیشت تے سب توں وڈی مینوفیکچرنگ طاقت بنا دتا ، جو پورے مغربی یورپ توں ودھ اے ، تے اس دی سب توں وڈی تے امیر ترین ذیلی تقسیم ، بنگال صبح ، نے پروٹو انڈسٹریلائزیشن دا اشارہ دتا۔
اسلامی قانون دا قیام[ترمیم]
اورنگ زیب نے فتاوی عالمگیری متعارف کروا کے حنفی قانون مرتب کيتا۔
اورنگ زیب اک قدامت پسند مسلمان حکمران سی۔ اپنے تن پیشروواں دی پالیسیاں دے بعد ، انہاں نے اپنے دور حکومت وچ اسلام نوں اک غالب طاقت بنانے دی کوشش کيتی۔ پر انہاں کوششاں نے انہاں نوں انہاں قوتاں دے نال تصادم وچ لا کھڑا کيتا جو اس احیاء دی مخالف سی۔ زیب مجددی مسلک دے پیروکار تے پنجابی سنت احمد سرہندی دے بیٹے دے شاگرد سن ۔ انہاں نے اسلامی حکومت قائم کرنے دی کوشش کيتی جو انہاں دی ہدایت تے ترغیب دے مطابق سی
مورخ کیتھرین براؤن نے لکھیا اے کہ "اورنگ زیب دا ناں تاریخی درستگی توں قطع نظر سیاسی تے مذہبی تعصب تے جبر دی علامت دے طور اُتے مقبول تصور وچ کم کردا اے۔ ایہ موضوع جدید دور وچ وی مقبول طور اُتے تسلیم شدہ دعوواں دے نال گونج اٹھا اے کہ اوہ بامیان بدھاں نوں تباہ کرنے دا ارادہ رکھدا سی۔ اک سیاسی تے مذہبی قدامت پسند دی حیثیت ، اورنگ زیب نے تخت نشینی دے بعد اپنے پیشروواں دے سیکولر - مذہبی نقطہ نظر دی پیروی نہ کرنے دا انتخاب کيتا۔ انہاں نے رشتہ داری دے فارسی تصور ، فار عزادی دا کوئی ذکر نئيں کيتا ، تے اپنی حکمرانی کيتی نیہہ بادشاہت دے قرآنی تصور اُتے رکھی۔ جہاں پہلے ہی اکبر دی لبرل ازم توں دور ہو چکيا سی ، بھانويں ہندو مت نوں دبانے دے ارادے دے بجائے علامتی انداز زیب نے اس تبدیلی نوں ہور اگے ودھایا۔ اکبر ، جہانگیر تے شاہجہان دے عقیدے دا نقطہ نظر سلطنت دے بانی بابر توں ودھ ہم آہنگ سی ، لیکن اورنگ زیب دا موقف اِنّا واضح نئيں اے۔
شریعت اُتے انہاں دا زور یا تاں براہ راست متصادم سی، یا انہاں دے اس اصرار دے نال کہ زکوٰۃ یا سیکولر احکام شریعت دی جگہ لے سکدے نيں۔ 83 ماں چیف قاضی نے اسنوں تاج پہنانے توں انکار کر دتا ، اورنگ زیب نوں اپنے والد تے بھائیاں دے خلاف اپنے اقدامات دی عوامی مخالفت کيتی وجہ توں خود نوں "شریعت دے راکھا" دے طور اُتے پیش کرنے دی سیاسی لوڑ سی وسیع پیمانے اُتے احکامات تے پالیسیاں دے دعوےآں دے باوجود ، متضاد بیانات موجود نيں۔ مورخ کیتھرین براؤن نے دلیل دتی اے کہ اورنگ زیب نے کدی وی موسیقی اُتے مکمل پابندی عائد نئيں کيتی۔ انہاں نے حنفی قانون نوں کئی سو فقہاء دے کم توں مرتب کرنے دی کوشش کيتی ، جسنوں فتاوی عالمگیری کہیا جاندا اے۔ ممکن اے کہ جانشینی دی جنگ تے شاہجہان دے اخراجات دے نال مسلسل دراندازی نے ثقافتی اخراجات نوں ناممکن بنا دتا۔
انہاں نے سکھیا کہ ملتان، ٹھٹھہ تے خاص طور اُتے وارانسی وچ ہندو برہمناں دی تعلیمات نے بوہت سارے مسلماناں نوں اپنی طرف راغب کيتا۔ انہاں نے انہاں صوبےآں دے صوبیداراں نوں غیر مسلماں دے اسکولاں تے مندراں نوں مسمار کرنے دا حکم دتا۔ زیب نے صوبیداراں نوں غیر مسلماں دی طرح لباس پہننے والے مسلماناں نوں سزا دینے دا وی حکم دتا۔ صوفی صوفی سرمد کاشانی تے نويں سکھ گرو تیغ بہادر دی سزائے موت اورنگ زیب دی مذہبی پالیسی دی گواہی دیندی اے۔ سکھاں دے مطابق، پہلے شخص دا کئی وجوہات دی بنا اُتے سر قلم کر دتا گیا سی، کے طور پر] بعد وچ ، کیونجے اس نے اورنگ زیب دے جبری تبدیلی مذہب اُتے اعتراض کيتا سی۔ ہور غیر اسلامی تقریبات دے نال زرتشتی تہوار نوروز منانے اُتے وی پابندی عائد کردتی سی تے اسلام قبول کرنے والےآں دی حوصلہ افزائی دی سی خاص مسلم دھڑاں دے خلاف ظلم و ستم دے واقعات وی رپورٹ ہوئے۔
ٹیکس پالیسی[ترمیم]
اقتدار وچ آنے دے کچھ ہی عرصے بعد اورنگ زیب نے 80 توں ودھ دیرینہ ٹیکس ادا کيتے جنہاں توں انہاں دی تمام رعایا متاثر ہوئیاں۔
اورنگ زیب دے ہتھ وچ اک مکھی اے
1679 ء وچ اورنگ زیب نے سو سال دی مدت دے وقفے دے بعد فوجی خدمات دے بدلے غیر مسلم رعایا اُتے اک فوجی ٹیکس جزیہ دوبارہ عائد کرنے دا فیصلہ کيتا ، جس اُتے بوہت سارے ہندو حکمراناں ، اورنگ زیب دے اہل خانہ تے مغل درباریاں نے تنقید دی سی مخصوص رقم کسی موضوع دی سماجی و اقتصادی حیثیت دے نال وکھ وکھ ہُندی اے تے ٹیکس وصولی اکثر آفتاں توں متاثرہ علاقےآں دے لئی معاف کردتی جاندی سی اس دے علاوہ برہمناں، عورتاں، بچےآں، بزرگاں، معذوراں، بے روزگاراں، بیماراں تے پاگلاں سب نوں ہمیشہ دے لئی استثنیٰ دتا گیا سی۔ جمع کرنے والےآں نوں مسلمان ہونا لازمی قرار دتا گیا سی۔ علما دی اکثریت اس گل نوں مسترد کردی اے کہ مذہبی تعصب نے اس دے نفاذ نوں متاثر کيتا۔ بلکہ متعدد جاری لڑائیاں تے قدامت پسند علماء دے نال اعتماد قائم کرنے دے نتیجے وچ پیدا ہوݨ والی معاشی رکاوٹاں نوں بنیادی ایجنٹ قرار دتا جاندا اے۔
اورنگ زیب نے ہندو تاجراں اُتے 5 فیصد (مسلم تاجراں اُتے 2.5 فیصد دے مقابلے وچ ) ٹیکس دا ودھ بجھ وی لاگو کيتا ، جس دی وجہ توں اورنگ زیب دی معاشی پالیسیاں نوں کافی ناپسند کيتا گیا۔ اکبر دے یکساں ٹیکس کوڈ توں اک تیز موڑ۔ مارک جیسن گلبرٹ دے مطابق اورنگ زیب نے اک ٹیکس جمع کرنے والے دے سامنے جزیہ فیس ذاتی طور اُتے ادا کرنے دا حکم دتا، جتھے غیر مسلماں نوں قرآن دی اک آیت پڑھنی سی جس وچ انہاں دے غیر مسلم ہوݨ دا ذکر کيتا گیا سی۔ اس فیصلے دے نتیجے وچ عوام دے نال نال ہندو عدالت دے عہدیداراں وچ وی احتجاج تے غم و غصے دی لہر دوڑ گئی۔ اورنگ زیب نے ریاستی اخراجات نوں پورا کرنے دے لئی لینڈ ٹیکس وچ اضافے دا حکم دتا سی۔ جس دا بجھ ہندو جاٹاں اُتے بہت ودھ پيا۔ جزیہ دے دوبارہ نفاذ نے ہندوواں نوں ایسٹ انڈیا کمپنی دے دائرہ اختیار وچ آنے والے علاقےآں وچ بھاگنے دی ترغیب دتی ، جس دے تحت مذہبی مصائب تے مذہبی ٹیکساں نوں ختم کرنے دی پالیسیاں غالب سی۔
مندراں تے مسیتاں دے بارے وچ پالیسی[ترمیم]
ہور ویکھو: اکبر دے بعد مغلاں دی مذہبی پالیسی
اورنگ زیب نے زمین دی گرانٹ جاری دی تے عبادت گاہاں دی دیکھ بھال دے لئی فنڈز فراہم کيتے لیکن (اکثر) انہاں نوں تباہ کرنے دا حکم وی دتا۔ مورخین نوآبادیاتی تے قوم پرست مورخین دے فکری مکتب فکر نوں مسترد کردے نيں کہ انہاں تباہیاں دی رہنمائی مذہبی جوش و خروش نال ہُندی اے۔ بلکہ، مندراں دی خودمختاری، طاقت تے اختیار دے نال وابستگی اُتے زور دتا گیا اے .
بھانويں مسیتاں دی تعمیر نوں رعایا دے لئی شاہی فریضہ سمجھیا جاندا سی ، لیکن اورنگ زیب دے ناں اُتے کئی فرمان وی نيں ، جنہاں وچ مندراں ، ریاضی ، چشتی مندراں تے گردواراں دی حمایت کيتی جاندی اے ، جنہاں وچ اجین دا مہاکالیشور مندر ، دہرادون دا اک گوردوارہ ، چترکوٹ دا بالاجی مندر ، گوہاٹی دا امانندا مندر تے شترونجے جین مندر شامل نيں۔ متعدد نويں مندر وی تعمیر کيتے گئے۔
معاصر درباری تریخ وچ سینکڑاں مندراں دا ذکر ملدا اے جنہاں نوں اورنگ زیب یا اس دے سرداراں نے انہاں دے حکم اُتے منہدم کر دتا سی۔ ستمبر ماں ، اس نے وارانسی وچ وشوناتھ مندر نوں تباہ کرنے دا حکم دتا ، جسنوں راجا مان سنگھ نے قائم کيتا سی ، جس دے پوتے جے سنگھ دے بارے وچ خیال کيتا جاندا سی کہ اس نے شیواجی دے فرار وچ مدد کيتی سی کے اوائل وچ ) وچ جاٹ بغاوت دے بعد ، جس نے قصبے دی مسجد دے سرپرست نوں ہلاک کردتا ، اورنگ زیب نے باغیاں نوں دبا دتا تے شہر دے کیساوا دیو مندر نوں منہدم کرنے دا حکم دتا ، تے اس دی جگہ اک عیدگاہ قائم کردتی۔ –1670 وچ ، اورنگ زیب نے پوری سلطنت وچ ہندوواں دے پاس موجود تمام گرانٹس نوں دوبارہ شروع کرنے دا حکم دتا ، حالانکہ گجرات جداں علاقےآں وچ اس اُتے مکمل طور اُتے عمل نئيں کيتا گیا سی ، جتھے چرناں نوں دتی گئی زمیناں متاثر نئيں ہوئیاں۔ آس پاس ، اس نے کئی اہم مندراں نوں تباہ کرنے دا حکم دتا ، جنہاں وچ کھنڈیلا ، ادے پور ، چتوڑ تے جودھپور شامل نيں ، جنہاں نوں باغیاں دی سرپرستی حاصل سی گولکنڈہ دی جامع مسجد دے نال وی ايسے طرح دا سلوک کيتا گیا ، جدوں ایہ پتہ چلا کہ اس دے حکمران نے ریاست توں آمدنی چھپانے دے لئی اسنوں تعمیر کيتا سی۔ پر سیاسی سرمائے دی مکمل کمی دی وجہ توں مسیتاں دی بے حرمتی کدی کدائيں ہی ہُندی اے۔
بنارس دے لئی مخصوص حکم وچ اورنگ زیب نے شریعت دا استعمال کردے ہوئے اعلان کيتا کہ ہندوواں نوں ریاستی تحفظ دتا جائے گا تے مندراں نوں مسمار نئيں کيتا جائے گا (لیکن کسی وی نويں مندر دی تعمیر اُتے پابندی اے )۔ ايسے طرح دے اثر دے لئی ہور احکامات تلاش کيتے جا سکدے نيں. ایٹن نے ابتدائی ذرائع دے تنقیدی جائزے دے بعد اورنگ زیب دے دور حکومت وچ 110 مندراں نوں تباہ کرنے دا ذکر کيتا اے۔ کوپلینڈ تے ہور نے افتخار عالم خان دا اعادہ کيتا جو نوٹ کردے نيں کہ مجموعی طور اُتے اورنگ زیب نے اس توں کدرے ودھ مندر تعمیر کيتے جو اس نے تباہ کيتے سن ۔
From Wikipedia, the free encyclopedia
6,943 revisions since 2001-11-01 (+2 days), 2,548 editors, 476 watchers, 184,070 pageviews (30 days), created by: DanKeshet (3,623) · See full page statistics
This article is about the Mughal emperor. For the Indian movie of the same name, see Aurangzeb (film).
Aurangzeb
اورنگزیب
Al-Mukarram
Al-Sultan al-Azam
Amir al-mu'minin
Aurangzeb holding a hawk in c. 1660
6th Mughal Emperor
Sovereignty
31 جولائی 1658 – 3 مارچ 1707
Predecessor
Shah Jahan
Successor
Azam Shah
Born
Muhi al-Din Muhammad
c. 1618
Dahod, Gujarat
Died
3 مارچ 1707
(aged 88)
Ahmednagar
Burial
Tomb of Aurangzeb, Khuldabad
Spouse
Dilras Banu Begum (m. 1637; d. 1657)
Nawab Bai (m. 1638; d. 1691)
Aurangabadi Mahal (d. 1688)
Udaipuri Mahal
Issue
Zeb-un-Nisa
Muhammad Sultan
Zinat-un-Nisa
Shah Alam I
Badr-un-Nisa
Zubdat-un-Nisa
Azam Shah
Muhammad Akbar
Mihr-un-Nisa
Kam Bakhsh
House
House of Babur
Dynasty
Timurid dynasty
Father
Shah Jahan
Mother
Mumtaz Mahal
Religion
Sunni Islam
Royal Seal
Muhi al-Din Muhammad (Persian: محی الدین محمد, romanized: Muḥī al-Dīn Muḥammad; c. 1618 – 3 مارچ 1707), commonly known as Aurangzeb (Persian: اورنگزیب, lit. 'Ornament of the Throne') and by his regnal title Alamgir (Persian: عالمگیر, romanized: ʿĀlamgīr, lit. 'Conqueror of the World'), was the sixth emperor of the Mughal Empire, ruling from جولائی 1658 until his death in 1707. Under his emperorship, the Mughals reached their greatest extent with their territory spanning nearly the entirety of the Indian subcontinent.
Widely considered to be the last effective Mughal ruler, Aurangzeb compiled the Fatawa 'Alamgiri and was amongst the few monarchs to fully establish Sharia and Islamic economics throughout the Indian subcontinent.
Aurangzeb belonged to the aristocratic Timurid dynasty, held administrative and military posts under his father Shah Jahan (r. 1628–1658) and gained recognition as an accomplished military commander. Aurangzeb served as the viceroy of the Deccan in 1636–1637 and the governor of Gujarat in 1645–1647. He jointly administrated the provinces of Multan and Sindh in 1648–1652 and continued expeditions into the neighboring Safavid territories. In ستمبر 1657, Shah Jahan nominated his eldest and liberalist son Dara Shikoh as his successor, a move repudiated by Aurangzeb, who proclaimed himself emperor in فروری 1658. In اپریل 1658, Aurangzeb defeated the allied army of Shikoh and the Kingdom of Marwar at the battle of Dharmat. Aurangzeb's decisive victory at the battle of Samugarh in مئی 1658 cemented his sovereignty and his suzerainty was acknowledged throughout the Empire. After Shah Jahan recovered from illness in جولائی 1658, Aurangzeb declared him incompetent to rule and imprisoned his father in the Agra Fort.
Under Aurangzeb's emperorship, the Mughals reached its greatest extent with their territory spanning nearly the entire Indian subcontinent. His reign is characterized by a period of rapid military expansion, with several dynasties and states being overthrown by the Mughals. His conquests acquired him the regnal title Alamgir ('Conqueror'). The Mughals also surpassed Qing China as the world's largest economy and biggest manufacturing power. The Mughal military gradually improved and became one of the strongest armies in the world. A staunch Muslim, Aurangzeb is credited with the construction of numerous mosques and patronizing works of Arabic calligraphy. He successfully imposed the Fatawa 'Alamgiri as the principal regulating body of the empire and prohibited religiously forbidden activities in Islam. Although Aurangzeb suppressed several local revolts, he maintained cordial relations with foreign governments.
Aurangzeb is generally considered by historians to be one of the greatest emperors in Indian history. While there is considerable admiration for Aurangzeb in the contemporary sources, he has been criticized over some of his policies.
حکومت
بیوروکریسی
اورنگ زیب دی شاہی بیوروکریسی نے اپنے پیشروواں دے مقابلے وچ کافی ودھ ہندوواں نوں ملازمت دتی۔
1679 تے 1707 دے درمیان ، مغل انتظامیہ وچ ہندو عہدیداراں دی تعداد وچ نصف وادھا ہويا ، جو مغل اشرافیہ دا 31.6٪ سی ، جو مغل دور وچ سب توں ودھ سی۔ توں مراٹھا تے راجپوت سن ، جو اس دے سیاسی اتحادی سن ۔ پر ، اورنگ زیب نے اعلیٰ درجے دے ہندو عہدیداراں نوں اسلام قبول کرنے دی ترغیب دتی۔
معیشت
ان دے دور حکومت وچ ، مغل سلطنت نے دنیا دی جی ڈی پی وچ تقریبا 25٪ دا حصہ ڈالیا ، جس نے چنگ چین نوں پِچھے چھڈ دتا ، جس نے اسنوں دنیا دی سب توں وڈی معیشت تے سب توں وڈی مینوفیکچرنگ طاقت بنا دتا ، جو پورے مغربی یورپ توں ودھ اے ، تے اس دی سب توں وڈی تے امیر ترین ذیلی تقسیم ، بنگال صبح ، نے پروٹو انڈسٹریلائزیشن دا اشارہ دتا۔
اسلامی قانون دا قیام
اورنگ زیب اک قدامت پسند مسلمان حکمران سی۔ اپنے تن پیشروواں دی پالیسیاں دے بعد ، انہاں نے اپنے دور حکومت وچ اسلام نوں اک غالب طاقت بنانے دی کوشش کيتی۔ پر انہاں کوششاں نے انہاں نوں انہاں قوتاں دے نال تصادم وچ لا کھڑا کيتا جو اس احیاء دی مخالف سی۔ زیب مجددی مسلک دے پیروکار تے پنجابی سنت احمد سرہندی دے بیٹے دے شاگرد سن ۔ انہاں نے اسلامی حکومت قائم کرنے دی کوشش کيتی جو انہاں دی ہدایت تے ترغیب دے مطابق سی
مورخ کیتھرین براؤن نے لکھیا اے کہ "اورنگ زیب دا ناں تاریخی درستگی توں قطع نظر سیاسی تے مذہبی تعصب تے جبر دی علامت دے طور اُتے مقبول تصور وچ کم کردا اے۔ ایہ موضوع جدید دور وچ وی مقبول طور اُتے تسلیم شدہ دعوواں دے نال گونج اٹھا اے کہ اوہ بامیان بدھاں نوں تباہ کرنے دا ارادہ رکھدا سی۔ اک سیاسی تے مذہبی قدامت پسند دی حیثیت ، اورنگ زیب نے تخت نشینی دے بعد اپنے پیشروواں دے سیکولر - مذہبی نقطہ نظر دی پیروی نہ کرنے دا انتخاب کيتا۔ انہاں نے رشتہ داری دے فارسی تصور ، فار عزادی دا کوئی ذکر نئيں کيتا ، تے اپنی حکمرانی کيتی نیہہ بادشاہت دے قرآنی تصور اُتے رکھی۔ جہاں پہلے ہی اکبر دی لبرل ازم توں دور ہو چکيا سی ، بھانويں ہندو مت نوں دبانے دے ارادے دے بجائے علامتی انداز زیب نے اس تبدیلی نوں ہور اگے ودھایا۔ اکبر ، جہانگیر تے شاہجہان دے عقیدے دا نقطہ نظر سلطنت دے بانی بابر توں ودھ ہم آہنگ سی ، لیکن اورنگ زیب دا موقف اِنّا واضح نئيں اے۔
شریعت اُتے انہاں دا زور یا تاں براہ راست متصادم سی، یا انہاں دے اس اصرار دے نال کہ زکوٰۃ یا سیکولر احکام شریعت دی جگہ لے سکدے نيں۔ 83 ماں چیف قاضی نے اسنوں تاج پہنانے توں انکار کر دتا ، اورنگ زیب نوں اپنے والد تے بھائیاں دے خلاف اپنے اقدامات دی عوامی مخالفت کيتی وجہ توں خود نوں "شریعت دے راکھا" دے طور اُتے پیش کرنے دی سیاسی لوڑ سی وسیع پیمانے اُتے احکامات تے پالیسیاں دے دعوےآں دے باوجود ، متضاد بیانات موجود نيں۔ مورخ کیتھرین براؤن نے دلیل دتی اے کہ اورنگ زیب نے کدی وی موسیقی اُتے مکمل پابندی عائد نئيں کيتی۔ انہاں نے حنفی قانون نوں کئی سو فقہاء دے کم توں مرتب کرنے دی کوشش کيتی ، جسنوں فتاوی عالمگیری کہیا جاندا اے۔ ممکن اے کہ جانشینی دی جنگ تے شاہجہان دے اخراجات دے نال مسلسل دراندازی نے ثقافتی اخراجات نوں ناممکن بنا دتا۔
انہاں نے سکھیا کہ ملتان، ٹھٹھہ تے خاص طور اُتے وارانسی وچ ہندو برہمناں دی تعلیمات نے بوہت سارے مسلماناں نوں اپنی طرف راغب کيتا۔ انہاں نے انہاں صوبےآں دے صوبیداراں نوں غیر مسلماں دے اسکولاں تے مندراں نوں مسمار کرنے دا حکم دتا۔ زیب نے صوبیداراں نوں غیر مسلماں دی طرح لباس پہننے والے مسلماناں نوں سزا دینے دا وی حکم دتا۔ صوفی صوفی سرمد کاشانی تے نويں سکھ گرو تیغ بہادر دی سزائے موت اورنگ زیب دی مذہبی پالیسی دی گواہی دیندی اے۔ سکھاں دے مطابق، پہلے شخص دا کئی وجوہات دی بنا اُتے سر قلم کر دتا گیا سی، کے طور پر] بعد وچ ، کیونجے اس نے اورنگ زیب دے جبری تبدیلی مذہب اُتے اعتراض کيتا سی۔ ہور غیر اسلامی تقریبات دے نال زرتشتی تہوار نوروز منانے اُتے وی پابندی عائد کردتی سی تے اسلام قبول کرنے والےآں دی حوصلہ افزائی دی سی خاص مسلم دھڑاں دے خلاف ظلم و ستم دے واقعات وی رپورٹ ہوئے۔
ٹیکس پالیسی
اقتدار وچ آنے دے کجھ ہی عرصے بعد اورنگ زیب نے 80 توں ودھ دیرینہ ٹیکس ادا کيتے جنہاں توں اوہناں دی تمام رعایا متاثر ہوئیاں۔ 1679 ء وچ اورنگ زیب نے سو سال دی مدت دے وقفے دے بعد فوجی خدمات دے بدلے غیر مسلم رعایا اُتے اک فوجی ٹیکس جزیہ دوبارہ عائد کرنے دا فیصلہ کيتا ، جس اُتے بوہت سارے ہندو حکمراناں ، اورنگ زیب دے اہل خانہ تے مغل درباریاں نے تنقید دی سی مخصوص رقم کسی موضوع دی سماجی و اقتصادی حیثیت دے نال وکھ وکھ ہُندی اے تے ٹیکس وصولی اکثر آفتاں توں متاثرہ علاقےآں دے لئی معاف کردتی جاندی سی اس دے علاوہ برہمناں، عورتاں، بچےآں، بزرگاں، معذوراں، بے روزگاراں، بیماراں تے پاگلاں سب نوں ہمیشہ دے لئی استثنیٰ دتا گیا سی۔ جمع کرنے والےآں نوں مسلمان ہونا لازمی قرار دتا گیا سی۔ علما دی اکثریت اس گل نوں مسترد کردی اے کہ مذہبی تعصب نے اس دے نفاذ نوں متاثر کيتا۔ بلکہ متعدد جاری لڑائیاں تے قدامت پسند علماء دے نال اعتماد قائم کرنے دے نتیجے وچ پیدا ہوݨ والی معاشی رکاوٹاں نوں بنیادی ایجنٹ قرار دتا جاندا اے۔
اورنگ زیب نے ہندو تاجراں اُتے 5 فیصد (مسلم تاجراں اُتے 2.5 فیصد دے مقابلے وچ ) ٹیکس دا ودھ بجھ وی لاگو کيتا ، جس دی وجہ توں اورنگ زیب دی معاشی پالیسیاں نوں کافی ناپسند کيتا گیا۔ اکبر دے یکساں ٹیکس کوڈ توں اک تیز موڑ۔ مارک جیسن گلبرٹ دے مطابق اورنگ زیب نے اک ٹیکس جمع کرنے والے دے سامنے جزیہ فیس ذاتی طور اُتے ادا کرنے دا حکم دتا، جتھے غیر مسلماں نوں قرآن دی اک آیت پڑھنی سی جس وچ انہاں دے غیر مسلم ہوݨ دا ذکر کيتا گیا سی۔ اس فیصلے دے نتیجے وچ عوام دے نال نال ہندو عدالت دے عہدیداراں وچ وی احتجاج تے غم و غصے دی لہر دوڑ گئی۔ اورنگ زیب نے ریاستی اخراجات نوں پورا کرنے دے لئی لینڈ ٹیکس وچ اضافے دا حکم دتا سی۔ جس دا بجھ ہندو جاٹاں اُتے بہت ودھ پيا۔ جزیہ دے دوبارہ نفاذ نے ہندوواں نوں ایسٹ انڈیا کمپنی دے دائرہ اختیار وچ آن آلے علاقیاں وچ نسن دی ترغیب دتی ، جس دے تحت مذہبی مصائب تے مذہبی ٹیکساں نوں ختم کرنے دی پالیسیاں غالب سی۔
مندراں تے مسیتاں دے بارے وچ پالیسی
اورنگ زیب نے زمین دی گرانٹ جاری دی تے عبادت گاہاں دی دیکھ بھال دے لئی فنڈز فراہم کيتے لیکن (اکثر) انہاں نوں تباہ کرن دا حکم وی دتا۔ مورخین نوآبادیاتی تے قوم پرست مورخین دے فکری مکتب فکر نوں مسترد کردے نيں کہ انہاں تباہیاں دی رہنمائی مذہبی جوش و خروش نال ہُندی اے۔ بلکہ، مندراں دی خودمختاری، طاقت تے اختیار دے نال وابستگی اُتے زور دتا گیا اے .
بھانويں مسیتاں دی تعمیر نوں رعایا دے لئی شاہی فریضہ سمجھیا جاندا سی ، لیکن اورنگ زیب دے ناں اُتے کئی فرمان وی نيں ، جنہاں وچ مندراں ، ریاضی ، چشتی مندراں تے گردواراں دی حمایت کيتی جاندی اے ، جنہاں وچ اجین دا مہاکالیشور مندر ، دہرادون دا اک گوردوارہ ، چترکوٹ دا بالاجی مندر ، گوہاٹی دا امانندا مندر تے شترونجے جین مندر شامل نيں۔ متعدد نويں مندر وی تعمیر کيتے گئے۔
معاصر درباری تریخ وچ سینکڑاں مندراں دا ذکر ملدا اے جنہاں نوں اورنگ زیب یا اس دے سرداراں نے انہاں دے حکم اُتے منہدم کر دتا سی۔ ستمبر ماں ، اس نے وارانسی وچ وشوناتھ مندر نوں تباہ کرنے دا حکم دتا ، جسنوں راجا مان سنگھ نے قائم کيتا سی ، جس دے پوتے جے سنگھ دے بارے وچ خیال کيتا جاندا سی کہ اس نے شیواجی دے فرار وچ مدد کيتی سی کے اوائل وچ ) وچ جاٹ بغاوت دے بعد ، جس نے قصبے دی مسجد دے سرپرست نوں ہلاک کردتا ، اورنگ زیب نے باغیاں نوں دبا دتا تے شہر دے کیساوا دیو مندر نوں منہدم کرنے دا حکم دتا ، تے اس دی جگہ اک عیدگاہ قائم کردتی۔ –1670 وچ ، اورنگ زیب نے پوری سلطنت وچ ہندوواں دے پاس موجود تمام گرانٹس نوں دوبارہ شروع کرنے دا حکم دتا ، حالانکہ گجرات جداں علاقےآں وچ اس اُتے مکمل طور اُتے عمل نئيں کيتا گیا سی ، جتھے چرناں نوں دتی گئی زمیناں متاثر نئيں ہوئیاں۔ آس پاس ، اس نے کئی اہم مندراں نوں تباہ کرنے دا حکم دتا ، جنہاں وچ کھنڈیلا ، ادے پور ، چتوڑ تے جودھپور شامل نيں ، جنہاں نوں باغیاں دی سرپرستی حاصل سی گولکنڈہ دی جامع مسجد دے نال وی ايسے طرح دا سلوک کيتا گیا ، جدوں ایہ پتہ چلیا کہ اس دے حکمران نے ریاست توں آمدنی چھپانے دے لئی اسنوں تعمیر کيتا سی۔ پر سیاسی سرمائے دی مکمل کمی دی وجہ توں مسیتاں دی بے حرمتی کدی کدائيں ہی ہُندی اے۔
بنارس دے لئی مخصوص حکم وچ اورنگ زیب نے شریعت دا استعمال کردے ہوئے اعلان کيتا کہ ہندوواں نوں ریاستی تحفظ دتا جائے گا تے مندراں نوں مسمار نئيں کيتا جائے گا (لیکن کسی وی نويں مندر دی تعمیر اُتے پابندی اے )۔ ايسے طرح دے اثر دے لئی ہور احکامات تلاش کيتے جا سکدے نيں. ایٹن نے ابتدائی ذرائع دے تنقیدی جائزے دے بعد اورنگ زیب دے دور حکومت وچ 110 مندراں نوں تباہ کرنے دا ذکر کيتا اے۔ کوپلینڈ تے ہور نے افتخار عالم خان دا اعادہ کيتا جو نوٹ کردے نيں کہ مجموعی طور اُتے اورنگ زیب نے اس توں کدرے ودھ مندر تعمیر کيتے جو اس نے تباہ کيتے سن ۔
مخالفین دی سزائے موت
1689 وچ ، دوسرے مراٹھا چھترپتی (بادشاہ) سمبھاجی نوں اورنگ زیب نے بے دردی توں پھانسی دے دتی۔ اک جھوٹھے مقدمے وچ ، اوہناں نوں اوہناں دی کمان وچ مراٹھاں دے برہان پور تے بہادر پور دے مسلماناں دے خلاف قتل تے تشدد ، مظالم دا مجرم پایا گیا۔
1675 ء وچ نويں سکھ گرو تیغ بہادر نوں اورنگ زیب دے حکم اُتے گرفتار کيتا گیا تے بعد وچ اسلام قبول کرنے توں انکار کرنے اُتے پھانسی دے دی
مصطفوی اسلام دے داؤدی بوہرہ فرقے دے 32 ويں داعی المطلق (مطلق مبلغ) سیدنا قطب خان قطب الدین نوں گجرات دے اودوں دے گورنر اورنگ زیب نے بدعت دی پاداش وچ پھانسی دے دتی سی 27 جمادی الخیر 1056ھ (1648ء)، احمد آباد، بھارت
مغلیہ سلطنت دی توسیع
1663ء وچ لداخ دے دورے دے دوران اورنگ زیب نے سلطنت دے اس حصے اُتے براہ راست کنٹرول قائم کيتا تے دلدان نامگیال ورگی وفادار رعایا خراج عقیدت تے وفاداری دا عہد کرنے اُتے راضی ہو گئياں۔ دلدان نامگیال نوں لیہہ وچ اک عظیم الشان مسیت دی تعمیر دے لئی وی جانیا جاندا اے ، جسنوں انہاں نے مغل حکمرانی دے لئی وقف کيتا سی۔
اورنگ زیب نے شہزادہ معظم دا استقبال کيتا۔ چیسٹر دھی لائبریری
1664ء وچ اورنگ زیب نے شائستہ خان نوں بنگال دا صوبیدار مقرر کيتا۔ شائستہ خان نے اس علاقے توں پرتگالی تے اراکانی قزاقاں دا خاتمہ کيتا ، تے 1666 وچ اراکانی بادشاہ ، ساندا تھودھما توں چٹاگانگ دی بندرگاہ اُتے دوبارہ قبضہ کرلیا۔ چٹاگانگ مغل حکمرانی دے دوران اک اہم بندرگاہ رہیا۔
1685 وچ ، اورنگ زیب نے اپنے بیٹے ، محمد اعظم شاہ نوں بیجاپور قلعہ اُتے قبضہ کرنے تے سکندر عادل شاہ (بیجاپور دے حکمران) نوں شکست دینے دے لئی تقریبا 50،000 افراد دی فوج دے نال بھیجیا ۔ مغل بیجاپور قلعے اُتے کوئی پیش رفت نئيں کر سکے ، بنیادی طور اُتے دونے طرف توپ دی بیٹریاں دے بہتر استعمال کیتی وجہ تاں۔ تعطل توں ناراض اورنگ زیب خود 4 ستمبر 1686 نوں پہنچے تے بیجاپور دے محاصرے دی کمان کيتی۔ اٹھ دن دی لڑائی دے بعد ، مغل فاتح سن ۔ [حوالہ درکار]
صرف اک باقی حکمران، ابوالحسن قطب شاہ (گولکنڈہ دے قطب شاہی حکمران) نے ہتھیار سُٹن توں انکار کر دتا۔ انہاں نے تے انہاں دے فوجیاں نے گولکنڈہ وچ خود نوں مضبوط کيتا تے کولور کان دی سخت راکھی کيتی ، جو خبرے اودوں خبرے دنیا دی سب توں ودھ پیداواری ہیرے دی کان سی، تے اک اہم معاشی اثاثہ سی۔ 1687ء وچ اورنگ زیب نے گولکنڈہ دے محاصرے دے دوران دکن قطب شاہی قلعے دے خلاف اپنی عظیم مغل فوج دی قیادت کيتی۔ قطب شاہیاں نے 400 فٹ توں ودھ اُچی گرینائٹ پہاڑی اُتے کئی نسلاں تک وڈے پیمانے اُتے قلعے تعمیر کيتے سن جس دی اٹھ میݪ لمبی دیوار شہر نوں گھیرے ہوئے سی گولکنڈہ دے مرکزی دروازےآں وچ ہاتھیاں دے کسی وی جنگی حملے نوں پسپا کرنے دی صلاحیت سی بھانويں قطب شاہیاں نے اپنی دیواراں دی ناقابل تسخیریت نوں برقرار رکھیا ، لیکن رات دے وقت اورنگ زیب تے اس دی پیادہ فوج نے پیچیدہ چھتاں تعمیر کيتياں جس توں اوہ اُچی دیواراں اُتے چڑھ سکدے سن ۔ اٹھ ماہ دے محاصرے دے دوران مغلاں نوں بہت ساریاں مشکلات دا سامنا کرنا پيا جنہاں وچ انہاں دے تجربہ کار کمانڈر کلیچ خان بہادر دی موت وی شامل سی آخر کار ، اورنگ زیب تے اس دی افواج اک دروازے اُتے مَل مار دے دیواراں وچ گھسنے وچ کامیاب ہوگئياں ، تے قلعے وچ انہاں دے داخل ہوݨ توں ابوالحسن قطب شاہ نے پرامن طور اُتے ہتھیار ڈال دتے۔ [حوالہ درکار]
فوجی سازوسامان
17 ويں صدی دے دوران مغل توپ بنانے دی مہارت وچ وادھا ہويا۔ سے ودھ متاثر کن مغل توپاں وچوں اک ظفر بخش دے ناں توں جانیا جاندا اے ، جو اک بہت ہی نایاب مخلوط توپ اے ، جس دے لئی لوہے دی فورج ویلڈنگ تے کانسی دی کاسٹنگ ٹکنالوجیاں وچ مہارت تے دونے دھاتاں دی خصوصیات دا گہرا علم درکار ہُندا اے۔
ابراہیم روضہ اک مشہور توپ سی جو اپنے ملٹی بیرل دی وجہ توں مشہور سی زیب دے ذاتی معالج فرانسوا برنیئر نے مغل توپاں دی کثیر الجہتی گڈیاں دا مشاہدہ کيتا جنہاں وچوں ہر اک نوں دو گھوڑےآں نے کھِچیا سی۔
ان اختراعات دے باوجود بوہتے سپاہی کمان تے تیر استعمال کردے سن، تلوار دی تیاری دا معیار اِنّا خراب سی کہ اوہ انگلستان توں درآمد کردہ تلواراں نوں استعمال کرنے نوں ترجیح دیندے سن، تے توپاں دا آپریشن مغلاں نوں نئيں بلکہ یورپی گنرز دے سپرد کيتا گیا سی۔ اس عرصے دے دوران استعمال ہوݨ والے ہور ہتھیاراں وچ راکٹ، ابلدے ہوئے تیل دے کولڈرن، مسکیٹ تے منجنیکس (پتھر پھینکنے والے کیٹلپس) شامل سن ۔
انفنٹری جنہاں نوں بعد وچ سپاہی کہیا جاندا سی تے جو محاصرے تے توپ خانے وچ مہارت رکھدے سن اورنگ زیب دے دور وچ ابھرے۔
جنگی ہاسی
1703ء وچ کورومنڈل دے مغل کمانڈر داؤد خان پنی نے سیلون توں 10 توں 500 جنگی ہاتھی خریدݨ دے لئی 30,50 سکے خرچ کيتے۔
آرٹ تے سبھیاچار
اورنگ زیب اپنی مذہبی پرہیزگاری دی وجہ توں مشہور سی۔ انہاں نے پورا قرآن حفظ کیتا، احادیث دا مطالعہ کيتا تے اسلام دی رسومات اُتے سختی توں عمل کیتا، تے "قرآن دے نسخے نقل کيتے۔"
اورنگ زیب دی فطرت اپنے پیشروواں دے مقابلے وچ ودھ مضبوط سی، تے اس نے علامتی مغل منی ایچر دی شاہی سرپرستی نوں بوہت گھٹ کردتا سی۔ اس دا اثر عدالت نوں ہور علاقائی عدالتاں وچ منتشر کرنے دا سی۔ مذہبی ہوݨ دی وجہ توں انہاں نے اسلامی خطاطی دی حوصلہ افزائی کيتی۔ انہاں دے دور حکومت وچ اورنگ آباد وچ انہاں دی اہلیہ رابعہ الدورانی دے لئی لاہور بادشاہی مسجد تے بی بی دا مقبرہ وی تعمیر کيتا گیا۔ اورنگ زیب نوں معاصر مسلمان اورنگ زیب سمجھدے سن ۔
خطاطی
مغل شہنشاہ اورنگ زیب اسلامی خطاطی دے کماں دی سرپرستی کرنے دے لئی جانیا جاندا اے۔ ان دے دور حکومت وچ نسخے دے انداز وچ قرآنی نسخےآں دی منگ عروج اُتے سی سید علی تبریزی دی ہدایت اُتے اورنگ زیب خود وی نسخ وچ اک باصلاحیت خطاط تھے جس دا ثبوت انہاں دے بنائے ہوئے قرآنی نسخےآں نال ملدا اے۔
فن تعمیر
اورنگ زیب اپنے والد دی طرح فن تعمیر وچ شامل نئيں سی۔ اورنگ زیب دے دور حکومت وچ مغل شہنشاہ دا چیف آرکیٹیکچرل سرپرست دی حیثیت کم ہوݨ لگی۔ پر ، اورنگ زیب نے کچھ اہم ڈھانچے فراہم کيتے۔ کیتھرین ایشر اپنے فن تعمیر دے دور نوں مغل فن تعمیر دا "اسلامائزیشن" قرار دیندی نيں۔ ان دے الحاق دے بعد ابتدائی تعمیرات وچوں اک سنگ مرمر دی اک چھوٹی سی مسجد سی جسنوں موتی مسجد (پرل مسجد) دے ناں توں جانیا جاندا اے ، جو دہلی دے لال قلعہ دے احاطے وچ انہاں دے ذاتی استعمال دے لئی تعمیر کيتی گئی سی بعد وچ انہاں نے لاہور وچ بادشاہی مسجد دی تعمیر دا حکم دتا ، جو اج برصغیر پاک و ہند دی سب توں وڈی مسیتاں وچوں اک اے۔ نے سری نگر وچ جو مسجد تعمیر دی اوہ ہن وی کشمیر دی سب توں وڈی اے۔
اورنگ زیب دی بوہتے تعمیراتی سرگرمیاں مسیتاں دے گرد گھمدی سی ، لیکن سیکولر ڈھانچے نوں نظر انداز نئيں کيتا گیا سی۔ اورنگ آباد وچ بی بی دا مقبرہ ، رابعہ الدورانی دا مقبرہ ، اورنگ زیب دے حکم اُتے اس دے وڈے بیٹے اعظم شاہ نے تعمیر کيتا سی۔ اس دا فن تعمیر تاج محل توں واضح ترغیب دکھاندا اے۔ شہری ڈھانچے جداں قلعے (مثال دے طور اُتے اورنگ آباد دے آلا دُوآلا اک دیوار، جس دے بوہت سارے دروازے ہن وی زندہ نيں)، پل، قافلے سرائے تے باغات وی فراہم کيتے تے انہاں دی مرمت کيتی۔
اورنگ زیب پہلے توں موجود ڈھانچاں دی مرمت تے دیکھ بھال وچ ودھ ملوث سی۔ انہاں وچوں سب توں اہم مسیتاں مغل تے پہلے از مغل دونے سی ، جنہاں دی مرمت انہاں نے اپنے پیشروواں توں ودھ دی سی نے بختیار کاکی جداں صوفی بزرگاں دی درگاہاں دی سرپرستی دی ، تے شاہی مقبراں نوں برقرار رکھنے دی کوشش کيتی۔
ٹیکسٹائل
مغل شہنشاہ اورنگ زیب دے دور وچ مغل سلطنت وچ ٹیکسٹائل دی صنعت بہت مضبوطی توں ابھری تے خاص طور اُتے مغل شہنشاہ دے اک فرانسیسی طبیب فرانسوا برنیئر نے اس دا اچھی طرح توں ذکر کيتا۔ فرانسوا برنیئر لکھدے نيں کہ کس طرح کارکاناہ، یا کاریگراں دے لئی ورکشاپس، خاص طور اُتے ٹیکسٹائل وچ ، "سینکڑاں کڑھائی کرنے والےآں نوں ملازمت دے کے پھلے پھولے، جنہاں دی نگرانی اک استاد نے دی سی۔ اوہ ہور لکھدے نيں کہ کس طرح کاریگر ریشم، باریک بروکیڈ تے ہور عمدہ ململ تیار کردے نيں، جنہاں وچوں پگڑیاں، سؤݨ دے پھُلاں دے کپڑے تے سواݨیاں دی طرف توں پہنے جانے والے ٹونیکس اِنّے باریک ہُندے نيں کہ اک رات وچ خراب ہو جاندے نيں، تے جے انہاں نوں باریک سوئی دے کم توں اچھی طرح کڑھائی کيتی جاندی اے تاں اس دی قیمت تے وی ودھ ہُندی اے۔"
وہ اس طرح دے پیچیدہ ٹیکسٹائل تیار کرنے دے لئی استعمال کیتی جانے والی وکھ وکھ تکنیکاں دی وی وضاحت کردے ہاں جداں ہمرو (جس دا ناں "بروکیڈ" دے لئی فارسی اے )، پیٹھانی (جس دا پیٹرن دونے اطراف توں اکو جیہا اے )، مشرو (ستین بݨائی) تے کس طرح کالامکاری، جس وچ کپڑےآں نوں پینٹ کيتا جاندا اے یا بلاک پرنٹ کيتا جاندا اے، اک ایسی تکنیک سی جو اصل وچ فارس توں آئی سی فرانسوا برنیئر نے پشمینا شالاں دے ڈیزائن تے نرم ، نازک ساخت دی کچھ پہلی ، متاثر کن وضاحت فراہم دی ، جسنوں کانی دے ناں توں وی جانیا جاندا اے ، جو مغلاں وچ انہاں دی گرمجوشی تے آرام دے لئی بہت قابل قدر سن ، تے ایہ ٹیکسٹائل تے شال آخر کار فرانس تے انگلینڈ وچ اپنا راستہ تلاش کرنے لگے۔
خارجہ تعلقات
اورنگ زیب نے 1659 تے 1662 وچ شریف خاندان دے لئی رقم تے تحائف دے نال مکہ وچ سفارتی مشن بھیجے۔ اس نے 1666 تے 1672 وچ مکہ تے مدینہ وچ تقسیم کرنے دے لئی خیرات وی بھیجی۔ مورخ نعیم الرحمن فاروقی لکھدے نيں کہ 1694ء تک اورنگ زیب دی مکہ دے شریفاں دے لئی دلچسپی کم ہونا شروع ہو گئی سی انہاں دے لوبھ تے خلوص نے شہنشاہ نوں مکمل طور اُتے مایوس کر دتا سی … اورنگ زیب نے شریف دے غیر اخلاقی رویے اُتے برہمی دا اظہار کيتا جس نے حجاز وچ بھیجی گئی تمام رقم اپنے استعمال دے لئی استعمال کیتی تے اس طرح لوڑ منداں تے غریباں نوں محروم کردتا۔
ازبکاں دے نال تعلقات
سبحان قلی خان ، بلخ دا ازبک حکمران ، 1658 وچ اسنوں تسلیم کرنے والا پہلا شخص سی تے اس نے اک عام اتحاد دی درخواست کيتی ، اس نے 1647 توں نويں مغل شہنشاہ دے نال مل کے کم کيتا ، جدوں اورنگ زیب بلخ دا صوبیدار سی۔ [حوالہ درکار]
صفوی خاندان دے نال تعلقات
اورنگ زیب نے 1660 ء وچ فارس دے عباس دوم دا سفارت خانہ وصول کيتا تے انہاں نوں تحائف دے نال واپس کر دتا۔ پر ، مغل سلطنت تے صفوی خاندان دے وچکار تعلقات کشیدہ سن کیونجے فارسیاں نے قندھار دے نیڑے موجود مغل فوج اُتے حملہ کيتا سی۔ اورنگ زیب نے جوابی حملے دے لئی دریائے سندھ دے طاس وچ اپنی فوجاں تیار کيتياں ، لیکن 1666 وچ عباس دوم دی موت نے اورنگ زیب نوں تمام دشمنیاں نوں ختم کرنے اُتے مجبور کيتا۔ اورنگ زیب دے باغی بیٹے سلطان محمد اکبر نے فارس دے سلیمان اول توں پناہ لی ، جس نے اسنوں مسکات دے امام توں بچایا سی تے بعد وچ اورنگ زیب دے خلاف کسی وی فوجی مہم جوئی وچ اس دی مدد کرنے توں انکار کردتا سی۔
فرانسیسیاں دے نال تعلقات
1667ء وچ فرانسیسی ایسٹ انڈیا کمپنی دے سفیر لی گوز تے بیبرٹ نے فرانس دا خط لوئس چودھويں پیش کيتا جس وچ دکن وچ وکھ وکھ باغیاں توں فرانسیسی تاجراں دی راکھی اُتے زور دتا گیا سی۔ اس خط دے جواب وچ اورنگ زیب نے اک فرمان جاری کیا جس وچ فرانسیسیاں نوں سورت وچ اک فیکٹری کھولنے دی اجازت دتی گئی۔
مالدیپ دی سلطنت دے نال تعلقات
1660 ء دی دہائی وچ مالدیپ دے سلطان ابراہیم اسکندر اول نے اورنگ زیب دے نمائندے بالاسور دے فوجیدار توں مدد کيتی درخواست کيتی۔ سلطان مستقبل وچ ڈچ تے انگریزی تجارتی جہازاں دی ممکنہ بے دخلی وچ اپنی حمایت حاصل کرنا چاہندا سی ، کیونجے اسنوں اس گل دی فکر سی کہ اوہ مالدیپ دی معیشت نوں کس طرح متاثر کرسکدے نيں۔ پر ، چونکہ اورنگ زیب دے پاس کوئی طاقتور بحریہ نئيں سی تے ڈچ یا انگریزاں دے نال مستقبل دی ممکنہ جنگ وچ ابراہیم دی مدد کرنے وچ کوئی دلچسپی نئيں سی، لہذا درخواست کچھ وی نئيں آئی۔
سلطنت عثمانیہ دے نال تعلقات
اپنے والد دی طرح اورنگ زیب وی خلافت اُتے عثمانی دعوے نوں تسلیم کرنے نوں تیار نئيں سی۔ انہاں نے اکثر سلطنت عثمانیہ دے دشمناں دی حمایت دی ، بصرہ دے دو باغی گورنراں دا پرتپاک خیر مقدم کيتا ، تے انہاں نوں تے انہاں دے خانداناں نوں شاہی خدمت وچ اعلیٰ مقام دتا۔ سلطان سلیمان دوم دے دوستانہ رویاں نوں اورنگ زیب نے نظر انداز کر دتا۔ نے اورنگ زیب اُتے زور دتا کہ اوہ عیسائیاں دے خلاف مقدس جنگ کرے۔
انگریزاں تے اینگلو مغل جنگ دے نال تعلقات
1686 وچ ، ایسٹ انڈیا کمپنی ، جس نے اک فرمان حاصل کرنے دی ناکام کوشش کيتی سی جو انہاں نوں مغل سلطنت وچ باقاعدہ تجارتی مراعات فراہم کرے گی ، نے اینگلو مغل جنگ دا آغاز کيتا۔ ایہ جنگ دے لئی تباہی وچ ختم ہوئی جدوں اورنگ زیب نے 158 وچ جنجیرہ توں اک وڈا بیڑا روانہ کيتا جس نے بمبئی دی ناکہ بندی کيتی۔ انہاں بحری جہازاں دی کمان سیدی یعقوب دے پاس سی تے انہاں دی نگرانی ہندوستانی تے ماپیلا کردے سن ۔ ماں ، ایہ محسوس کردے ہوئے کہ جنگ انہاں دے لئی سازگار نئيں چل رہی اے ، کمپنی نے معافی دی درخواست کرنے دے لئی اورنگ زیب دے کیمپ وچ سفیر بھیجے۔ کمپنی دے سفیراں نے شہنشاہ دے سامنے سجدہ کيتا ، بھاری معاوضہ ادا کرنے اُتے اتفاق کيتا ، تے مستقبل وچ اس طرح دے اقدامات توں باز رہنے دا وعدہ کيتا۔ [حوالہ درکار]
ستمبر 1695 وچ ، انگریز بحری قزاق ہنری ایوری نے سورت دے نیڑے مغلاں دے قافلے نوں پھڑ کر تریخ دے سب توں ودھ منافع بخش بحری قزاقاں دے چھاپےآں وچوں اک کيتا۔ ہندوستانی بحری جہاز مکہ مکرمہ دی سالانہ زیارت توں گھر لوٹ رہے سن جدوں قزاقاں نے حملہ کيتا تے مسلم بیڑے دے سب توں وڈے بحری جہاز گنج سوائی تے اس دے راکھےآں اُتے قبضہ کر ليا۔ جدوں قبضے دی خبر مین لینڈ تک پہنچی تاں ناراض اورنگ زیب نے انگریزاں دے زیر انتظام شہر بمبئی اُتے مسلح حملے دا حکم دے دتا ، حالانکہ کمپنی دی جانب توں مالی معاوضہ ادا کرنے دا وعدہ کرنے دے بعد اوہ بالآخر سمجھوتہ کرنے اُتے راضی ہوگیا ، جس دا تخمینہ مغل حکام نے 600،000 پاؤنڈ لگایا سی۔ اثنا ، اورنگ زیب نے انگریزی ایسٹ انڈیا کمپنی دی چار فیکٹریاں نوں بند کردتا ، مزدوراں تے کپتاناں نوں قید کردتا (جنہاں نوں فسادی ہجوم نے تقریبا پیٹ پیٹ کر ہلاک کردتا سی) تے دھمکی دتی کہ ہندوستان وچ تمام انگریزی تجارت نوں اودوں تک ختم کردتا جائے گا جداں تک کہ ہر اک اُتے قبضہ نئيں ہو جاندا۔ جسٹس آف انگلینڈ نے ہر اک دے اندیشے اُتے انعام دی پیش کش دی ، جس دے نتیجے وچ ریکارڈ شدہ تریخ وچ دنیا بھر وچ پہلی بار تلاش کيتی گئی۔ پر ، ہر اک کامیابی توں پکڑے جانے توں بچ گیا۔
1702ء وچ اورنگ زیب نے مغل سلطنت دے صوبیدار داؤد خان پنی نوں فورٹ سینٹ جارج دا تن ماہ توں ودھ عرصے تک محاصرہ کرنے تے محاصرے وچ رکھنے دے لئی بھیجیا۔ کے گورنر تھامس پٹ نوں ایسٹ انڈیا کمپنی نے امن دے لئی مقدمہ دائر کرنے دی ہدایت دی سی
ایتھوپیا سلطنت دے نال تعلقات
ایتھوپیا دے شہنشاہ فسیلائڈز نے 1664–65 وچ اورنگ زیب نوں مغل سلطنت دے تخت اُتے فائز ہوݨ اُتے مبارکباد دینے دے لئی ہندوستان وچ اک سفارت خانہ بھیجیا۔
تبتیاں، ویغوراں تے زونگراں دے نال تعلقات
1679 دے بعد ، تبتیاں نے لداخ اُتے حملہ کيتا ، جو مغلاں دے اثر و رسوخ دے دائرے وچ سی۔ اورنگ زیب نے 1683 وچ لداخ دی طرف توں مداخلت دی ، لیکن تبتی پوزیشن نوں مضبوط کرنے دے لئی زونگر کمک پہنچنے توں پہلے ہی اس دی فوجاں پِچھے ہٹ گئياں۔ پر ايسے دوران کشمیر دے گورنر دی جانب توں اک خط بھیجیا گیا جس وچ دعویٰ کيتا گیا کہ مغلاں نے دلائی لامہ نوں شکست دے کے پورا تبت فتح کر ليا اے جو اورنگ زیب دے دربار وچ جشن منانے دا سبب اے۔
اورنگ زیب نے 1690 ء وچ چغتائی مغلستان دے محمد امین خان توں اک سفارت خانہ حاصل کيتا ، جس وچ "قرخیز کافراں" (یعنی بودھی زونگر) نوں باہر نکالنے وچ مدد طلب کيتی گئی ، جنہاں نے "ملک اُتے غلبہ حاصل کر ليا تھا"۔
روس دے زاردوم دے نال تعلقات
روسی زار پیٹر عظیم نے اورنگ زیب توں 17 ويں صدی دے آخر وچ روس مغل تجارتی تعلقات کھولنے دی درخواست کيتی۔ 1696 وچ اورنگ زیب نے اپنے سفیر سیمون مالینکی دا استقبال کيتا تے اسنوں آزاد تجارت کرنے دی اجازت دتی۔ ہندوستان وچ چھ سال قیام کرنے تے سورت، برہان پور، آگرہ، دہلی تے ہور شہراں دا دورہ کرنے دے بعد ، روسی تاجر قیمتی ہندوستانی سامان دے نال ماسکو لوٹ آئے۔
انتظامی اصلاحات
خراج عقیدت
اورنگ زیب نوں برصغیر پاک و ہند توں خراج تحسین پیش کيتا گیا تے اس دولت دا استعمال ہندوستان وچ خاص طور اُتے کرناٹک، دکن، بنگال تے لاہور وچ اڈے تے قلعے قائم کرنے دے لئی کيتا گیا۔
آمدنی
اورنگ زیب دے خزانے نے 100 صوبےآں سے ٹیکساں، کسٹمز تے لینڈ ریونیو وغیرہ جداں وکھ وکھ ذرائع دے ذریعے سالانہ 24 ملین پاؤنڈ کی آمدنی حاصل کيتی۔ کی سالانہ آمدنی $ 167 ملین سی، جو اپنے ہم عصر فرانس دے لوئس چودھويں توں دس گنیاودھ سی
سکے
اورنگ زیب نے محسوس کيتا کہ قرآن دی آیات اُتے سکےآں اُتے مہر نئيں لگانی چاہیے جداں کہ پہلے زمانے وچ کیہ جاندا سی، کیونجے اوہ لوکاں دے ہتھوں تے پیراں توں مسلسل چھوندے رہندے سن ۔ اس دے سکےآں دے اک چہرے اُتے پودینہ شہر دا ناں تے اجراء دا سال سی ، تے دوسرے اُتے تھلے لکھے
بادشاہ اورنگ زیب عالم گیر
نے دنیا وچ روشن چاند دی طرح سکےآں اُتے مہر لگیا دتی۔
بغاوتاں
شمالی تے مغربی ہندوستان وچ روايتی تے نويں مربوط سماجی گروہاں ، جداں مراٹھا ، راجپوت ، ہندو جاٹ ، پشتون تے سکھاں نے مغل حکمرانی دے دوران فوجی تے حکومتی عزائم حاصل کيتے ، جس نے ، تعاون یا مخالفت دے ذریعہ ، انہاں نوں شناخت تے فوجی تجربہ دونے فراہم کيتے۔
1669 وچ ، متھرا دے آس پاس بھرت پور دے ہندو جاٹ کساناں نے بغاوت دی تے بھرت پور ریاست تشکیل دتی لیکن انہاں نوں شکست دا سامنا کرنا پيا۔
1659ء وچ شیواجی نے مغل وائسرائے شائستہ خان اُتے اچانک حملہ کر دتا تے اورنگ زیب دے خلاف جنگ شروع کر دتی۔ شیواجی تے اس دی افواج نے دکن، جنجیرہ تے سورت اُتے حملہ کيتا تے وسیع علاقےآں اُتے کنٹرول حاصل کرنے دی کوشش کيتی۔ [حوالہ درکار] 1689 وچ اورنگ زیب دی فوجاں نے شیواجی دے بیٹے سمبھاجی نوں پھڑ لیا تے اسنوں پھانسی دے دتی۔ لیکن مراٹھاں نے لڑائی جاری رکھی۔
1679ء وچ درگا داس راٹھور دی کمان وچ راٹھور قبیلے نے اودوں بغاوت کر دتی جدوں اورنگ زیب نے نوجوان راٹھور نوں بادشاہ بنانے دی اجازت نئيں دتی تے جودھپور دی براہ راست کمان سنبھال لئی۔ اس واقعہ نے اورنگ زیب دے تحت ہندو راجپوت حکمراناں وچ زبردست بے چینی پیدا دی تے راجپوتانہ وچ بہت ساریاں بغاوتاں دا سبب بنا ، جس دے نتیجے وچ علاقے وچ مغل طاقت دا نقصان ہويا تے مندراں دی تباہی اُتے مذہبی تلخی پیدا ہوئی۔
1672ء وچ دہلی دے نیڑے اک علاقے وچ بسنے والے ستنامی فرقے نے بھیربھان دی قیادت وچ نارنول دا انتظام سنبھال لیا لیکن اورنگ زیب دی ذاتی مداخلت اُتے انہاں نوں کچل دتا گیا تے بوہت گھٹ لوک زندہ بچ گئے۔
1671ء وچ سرائے گھاٹ دی جنگ مغل سلطنت دے مشرقی علاقےآں وچ اہوم سلطنت دے خلاف لڑی گئی۔ میر جملہ دوم تے شائستہ خان دی قیادت وچ مغلاں نے حملہ کيتا تے اہوماں دے ہتھوں شکست کھا گئے۔
مہاراجہ چھترسال بندیلا راجپوت قبیلے نال تعلق رکھنے والے قرون وسطی دے ہندوستانی جنگجو سن ، جنہاں نے مغل شہنشاہ اورنگ زیب دے خلاف لڑائی لڑی ، تے بندیل کھنڈ وچ اپنی سلطنت قائم کيتی ، تے پنا دے مہاراجہ بن گئے۔
جاٹ بغاوت
1669 وچ ، ہندو جاٹاں نے اک بغاوت منظم کرنا شروع کردتی جس دے بارے وچ خیال کيتا جاندا اے کہ اس دی وجہ جزیہ نوں دوبارہ نافذ کرنا تے متھرا وچ ہندو مندراں نوں تباہ کرنا سی۔ [ناقابل اعتبار ماخذ؟] جاٹاں دی قیادت تلپت دے اک باغی زمیندار گوکلیا کے رہے سن ۔ سنہ 1670 تک 20,000 جاٹ باغیاں نوں کچل دتا گیا تے مغل فوج نے تلپت اُتے قبضہ کر ليا، گوکلا دی ذاتی دولت 93،000 سؤݨ دے سکے تے لکھاں چاندی دے سکے سن ۔
گوکلا نوں پھڑ لیا گیا تے پھانسی دے دتی گئی۔ لیکن جاٹاں نے اک بار فیر بغاوت شروع کرنے دی کوشش کيتی۔ راجا رام جاٹ نے اپنے والد گوکلا دی موت دا بدلہ لینے دے لئی اکبر دے مقبرے نوں اس دے سؤݨ، چاندی تے عمدہ قالیناں توں لُٹ لیا، اکبر دی قبر کھولی تے اس دی ہڈیاں نوں گھسیٹ کر جلا دتا۔ جاٹاں نے اکبر دے مقبرے دے گیٹ وے اُتے میناراں دی چوٹیاں نوں وی گولی مار دتی تے تاج محل توں چاندی دے دو دروازےآں نوں پگھلا دتا۔ اورنگ زیب نے جاٹ بغاوت نوں کچݪݨ دے لئی محمد بیدر بخت نوں کمانڈر مقرر کيتا۔ 4 جولائی 1688 ء نوں راجا رام جاٹ نوں پھڑ لیا گیا تے اس دا سر قلم کر دتا گیا۔ اس دا سر ثبوت دے طور اُتے اورنگ زیب نوں بھیجیا گیا سی۔
پر، اورنگیب دی موت دے بعد، بدن سنگھ دی قیادت وچ جاٹاں نے بعد وچ بھرت پور دی اپنی آزاد ریاست قائم کيتی۔
مغل مرہٹہ جنگاں
1657 وچ ، جدوں اورنگ زیب نے دکن وچ گولکنڈہ تے بیجاپور اُتے حملہ کيتا ، ہندو مرہٹہ جنگجو شیواجی نے اپنے والد دی کمان دے تحت تن عادل شاہی قلعےآں اُتے قبضہ کرنے دے لئی گوریلا حربے استعمال کيتے۔ انہاں فتوحات دے نال شیواجی نے کئی آزاد مراٹھا قبیلےآں دی قیادت سنبھاللی۔ مراٹھاں نے متحارب عادل شاہیاں دے اطراف نوں نشانہ بنایا ، ہتھیار ، قلعے تے علاقہ حاصل کيتا۔ کی چھوٹی تے غیر مسلح فوج عادل شاہی حملے توں بچ گئی ، تے شیواجی نے عادل شاہی جنرل افضل خان نوں ذاتی طور اُتے ہلاک کردتا۔ واقعہ دے نال ، مراٹھا اک طاقتور فوجی قوت وچ تبدیل ہوگئے ، جس نے ودھ توں ودھ عادل شاہی علاقےآں اُتے قبضہ کرلیا۔ شیواجی نے اس خطے وچ مغل طاقت نوں بے اثر کر دتا۔
1659ء وچ اورنگ زیب نے اپنے قابل اعتماد جرنیل تے ماموں شائستہ خان نوں مرہٹہ باغیاں دے ہتھوں کھوئے ہوئے قلعےآں دی بازیابی دے لئی گولکنڈہ بھیجیا۔ شائستہ خان مراٹھا علاقے وچ داخل ہوئیاں تے پونے وچ رہائش اختیار کيتی۔ لیکن ادھی رات نوں شیواجی دی قیادت وچ شادی کيتی تقریبات دے دوران پونے وچ گورنر دے محل اُتے اک جرأت مندانہ چھاپے وچ مراٹھاں نے شائستہ خان دے بیٹے نوں مار ڈالیا تے شیواجی نے شائستہ خان دے ہتھ دی تن انگلیاں کٹ کر معذور کر دتا۔ پر ، شائستہ خان بچ گئياں تے انہاں نوں بنگال دا ایڈمنسٹریٹر دوبارہ مقرر کيتا گیا تے اوہ اہوماں دے خلاف جنگ وچ اک اہم کمانڈر بن گئے۔
اورنگ زیب نے فیر جنرل راجا جئے سنگھ نوں مراٹھاں نوں شکست دینے دے لئی بھیجیا۔ جئے سنگھ نے پورندر دے قلعے دا محاصرہ کيتا تے اسنوں چھڑانے دی تمام کوششاں نوں ناکام بنا دتا۔ شکست دی پیش گوئی کردے ہوئے شیواجی شرائط اُتے راضی ہو گئے۔ سنگھ نے شیواجی نوں آگرہ وچ اورنگ زیب توں مݪݨ دے لئی راضی کيتا ، تے اسنوں راکھی کيتی ذاتی ضمانت دتی۔ پر مغل دربار وچ انہاں دی ملاقات اچھی نئيں رہی۔ شیواجی نوں جس طرح توں انہاں دا استقبال کيتا گیا اس اُتے اوہ مایوس ہوئے تے شاہی خدمات توں انکار کرکے اورنگ زیب دی توہین کيتی۔ اس توہین دے لئی اسنوں حراست وچ لیا گیا سی ، لیکن اوہ فرار ہوݨ وچ کامیاب رہیا۔
شیواجی دکن واپس آئے ، تے 1674 وچ خود نوں چھترپتی یا مرہٹہ سلطنت دے حکمران دا تاج پہنایا۔ ماں اپنی موت تک پورے دکن وچ مرہٹہ کنٹرول نوں ودھایا۔ شیواجی دے بعد انہاں دے بیٹے سمبھاجی نے اقتدار سنبھالیا۔ اور سیاسی طور اُتے ، دکن نوں کنٹرول کرنے دی مغل کوششاں ناکام ہُندیاں رہیاں۔
دوسری طرف اورنگ زیب دے تیسرے بیٹے اکبر نے چند مسلم منسبدار حامیاں دے نال مغل دربار چھڈ دتا تے دکن وچ مسلم باغیاں وچ شامل ہو گئے۔ اس دے جواب وچ اورنگ زیب نے اپنا دربار اورنگ آباد منتقل کيتا تے دکن مہم دی کمان سنبھال لئی۔ باغیاں نوں شکست ہوئی تے اکبر شیواجی دے جانشین سمبھاجی دے پاس پناہ لینے دے لئی جنوب توں بھج گیا۔ ہور لڑائیاں ہوئیاں ، تے اکبر فارس بھج گیا تے کدی واپس نئيں آیا۔
1689 ء وچ اورنگ زیب دی افواج نے سمبھاجی اُتے قبضہ کر کے اسنوں پھانسی دے دتی۔ انہاں دے جانشین راجا رام ، بعد وچ راجا رام دی بیوہ تارا بائی تے انہاں دی مراٹھا افواج نے مغل سلطنت دی افواج دے خلاف انفرادی لڑائیاں لڑاں۔ غیر متزلزل جنگ دے سالاں (1689–1707) دے دوران علاقے نے بار بار ہتھ تبدیل کيتے۔ چونکہ مراٹھاں دے درمیان کوئی مرکزی اختیار نئيں سی ، اس لئی اورنگ زیب نوں جان تے پینال کيتی وڈی قیمت اُتے علاقے دے ہر انچ اُتے انتخاب لڑنے اُتے مجبور کيتا گیا۔ ایتھے تک کہ جدوں اورنگ زیب نے مغرب دی طرف ودھ کے مراٹھا علاقے وچ قدم رکھیا – خاص طور اُتے ستارا نوں فتح کردے ہوئے – مراٹھے مشرق دی طرف مغل علاقےآں – مالوا تے حیدرآباد وچ پھیل گئے۔ مراٹھاں نے جنوبی ہندوستان وچ وی ہور توسیع دی تے اوتھے دے آزاد مقامی حکمراناں نوں شکست دے کے تمل ناڈو وچ جنجی اُتے قبضہ کر ليا۔ اورنگ زیب نے دکن وچ دو دہائیاں توں ودھ عرصے تک مسلسل جنگ لڑی جس دا کوئی حل نئيں نکلیا۔ [صفحہ بہت وسیع] اس طرح انہاں نے دکن ہندوستان وچ مراٹھاں دی قیادت وچ بغاوتاں توں لڑنے والی اپنی فوج دا تقریبا پنجواں حصہ کھو دتا۔ انہاں نے مراٹھاں نوں فتح کرنے دے لئی دکن تک طویل فاصلہ طے کيتا تے بالآخر 88 سال دی عمر وچ مر گئے ، ہن وی مرہٹاں توں لڑدے ہوئے۔
اورنگ زیب دی دکن دے علاقے وچ روايتی جنگ توں بغاوت مخالف دی طرف منتقلی نے مغل فوجی سوچ دا نمونہ بدل دتا۔ پونے، جنجی، مالوا تے وڈودرا وچ مراٹھاں تے مغلاں دے درمیان تنازعات سن ۔ مغل سلطنت دے بندرگاہی شہر سورت نوں اورنگ زیب دے دور وچ مراٹھاں نے دو بار مسمار دے دتا سی تے قیمتی بندرگاہ کھنڈرات وچ سی کا اندازہ اے کہ مغل مرہٹہ جنگاں (چوتھائی صدی دے دوران سالانہ 201،2) دے دوران اورنگ زیب دی فوج دا تقریبا 5.100 ملین ہلاک ہويا سی ، جدوں کہ جنگ زدہ علاقےآں وچ 000 ملین شہری کاݪ ، طاعون تے کاݪ دی وجہ توں ہلاک ہوئے سن ۔
اہوم مہم
اورنگ زیب تے اس دے بھائی شاہ شجاع اک دوسرے دے خلاف لڑ رہے سن، کچھ بہار تے آسام دے ہندو حکمراناں نے مغل سلطنت دے خراب حالات دا فائدہ اٹھاندے ہوئے شاہی سلطنت اُتے حملہ کيتا سی۔ تن سال تک انہاں اُتے حملہ نئيں کيتا گیا ، لیکن 1660 وچ بنگال دے وائسرائے میر جملا دوم نوں کھوئے ہوئے علاقےآں دی بازیابی دا حکم دتا گیا۔
مغل نومبر 1661 وچ روانہ ہوئے۔ چند ہفتےآں دے اندر انہاں نے کچھ بہار دے راجگڑھ اُتے قبضہ کر ليا، جس اُتے انہاں نے قبضہ کر ليا۔ مغل فوج نے اک دستہ چھڈ کے آسام وچ اپنے علاقےآں اُتے دوبارہ قبضہ کرنا شروع کر دتا۔ میر جملا دوم نے اہوم سلطنت دے راجگڑھ گڑھ پنڈ اُتے پیش قدمی دی تے 17 مارچ 1662 ء نوں اوتھے پہنچیا۔ حکمران راجا ستملا اس دے آنے توں پہلے ہی بھج گیا سی۔ مغلاں نے 82 ہاتھیاں، 300،000 روپے نقد، 1000 بحری جہازاں تے چاول دے 173 اسٹوراں اُتے قبضہ کر ليا۔
مارچ 1663ء وچ ڈھاکہ واپس جاندے ہوئے میر جملہ دوم دا قدرتی وجوہات دی بنا اُتے انتقال ہو گیا۔ چکردھوج سنگھا دے عروج دے بعد مغلاں تے اہوماں دے درمیان جھڑپاں جاری رہیاں ، جنہاں نے مغلاں نوں ہور معاوضہ دینے توں انکار کردتا تے جاری جنگاں دے دوران مغلاں نوں وڈی مشکلات دا سامنا کرنا پيا۔ منور خان اک اہم شخصیت دے طور اُتے ابھرے تے متھرا پور دے نیڑے علاقے وچ کمزور مغل افواج نوں کھانا فراہم کرنے دے لئی جانیا جاندا اے۔ گو کہ 205ء وچ گوہاٹی وچ سید فیروز خان دی کمان وچ مغلاں اُتے دو اہوم فوجاں نے قبضہ کر ليا سی، لیکن 1667ء وچ سرائے گھاٹ دی لڑائی دے بعد وی اوہ اپنے مشرقی علاقےآں وچ اپنی موجودگی برقرار رکھے ہوئے سن ۔ [حوالہ درکار]
سرائے گھاٹ دی لڑائی 1671 وچ مغل سلطنت (کچواہا بادشاہ، راجا رام سنگھ اول دی قیادت وچ ) تے اہوم سلطنت (لاچت بورفوکن دی قیادت وچ ) دے درمیان سرائے گھاٹ وچ دریائے برہمپترا اُتے لڑی گئی سی جو ہن گوہاٹی وچ اے۔ بھانويں اوہ بہت کمزور سی، لیکن اہوم فوج نے علاقے دے شاندار استعمال ، وقت خریدݨ دے لئی ہوشیار سفارتی مذاکرات ، گوریلا حکمت عملی ، نفسیاتی جنگ ، فوجی انٹیلی جنس تے مغل افواج دی واحد کمزوری یعنی اس دی بحریہ دا فائدہ اٹھا کے مغل فوج نوں شکست دتی۔ [حوالہ درکار]
آسام وچ اپنی سلطنت نوں وسعت دینے دی مغلاں دی آخری وڈی کوشش وچ سرائے گھاٹ دی لڑائی آخری جنگ سی گو کہ مغل اں نے گوہاٹی نوں بعد وچ بورفوکن دے چھڈݨ دے بعد تھوڑی دیر دے لئی دوبارہ حاصل کرنے وچ کامیابی حاصل کيتی ، لیکن اہوماں نے 1682 وچ اٹاکھولی دی لڑائی وچ کنٹرول حاصل کيتا تے اپنی حکمرانی دے اختتام تک اسنوں برقرار رکھا۔
ستنامی حزب اختلاف
مئی 1672 ء وچ ستنامی فرقے نے اک "بوڑھی دانت توں محروم عورت" (مغل روایات دے مطابق) دے احکامات دی تعمیݪ کردے ہوئے مغل سلطنت دے زرعی علاقےآں وچ اک وڈے پیمانے اُتے بغاوت دا اہتمام کيتا۔ ستنامیاں دے بارے وچ جانیا جاندا سی کہ انہاں نے اپنے سر تے ایتھے تک کہ بھنويں وی منڈوا لی سی تے شمالی ہندوستان دے بوہت سارے علاقےآں وچ انہاں دے مندر سن ۔ انہاں نے دہلی توں 75 میݪ جنوب مغرب وچ وڈے پیمانے اُتے بغاوت شروع کيتی۔
ستنامیاں دا خیال سی کہ اوہ مغلاں دی گولیاں توں محفوظ نيں تے انہاں دا خیال سی کہ اوہ کسی وی علاقے وچ داخل ہوسکدے نيں۔ ستنامیاں نے دہلی اُتے اپنا مارچ شروع کيتا تے چھوٹے پیمانے اُتے مغل انفنٹری یونٹاں اُتے قبضہ کر ليا۔
اورنگ زیب نے اس دے جواب وچ 10،000 فوجیاں تے توپ خانے اُتے مشتمل مغل فوج نوں منظم کيتا ، تے متعدد کماں نوں انجام دینے دے لئی اپنے ذاتی مغل شاہی راکھےآں دے دستے بھیجے۔ مغلاں دے حوصلے بلند کرنے دے لئی اورنگ زیب نے اسلامی دعاواں لکھياں، تابیز بناواں تے ایداں دے ڈیزائن تیار کيتے جو مغل فوج دی علامت بن جاواں۔ اس بغاوت دے پنجاب اُتے سنگین اثرات مرتب ہوݨ گے۔
سکھ مخالفت
نويں سکھ گرو، گرو تیغ بہادر، اپنے پیشروواں دی طرح، مقامی آبادی دی جبری تبدیلی مذہب دے مخالف سن کیونجے اوہ اسنوں غلط سمجھدے سن ۔ کشمیری پنڈتاں دی طرف توں انہاں دے عقیدے نوں برقرار رکھنے تے زبردستی مذہب تبدیل کرنے توں بچنے وچ مدد کرنے دے لئی ، گرو تیغ بہادر نے شہنشاہ نوں اک پیغام بھیجیا کہ جے اوہ تیگ بگدور نوں اسلام قبول کرسکدے نيں تاں ، ہر ہندو مسلمان ہوجائے گا۔ جواب وچ اورنگ زیب نے گرو دی گرفتاری دا حکم دتا۔ اس دے بعد اسنوں دہلی لیایا گیا تے تشدد دا نشانہ بنایا گیا تاکہ اس دا مذہب تبدیل کيتا جا سکے۔ مذہب تبدیل کرنے توں انکار اُتے ، 209 وچ اس دا سر قلم کردتا گیا۔
اس دے جواب وچ ، گرو تیغ بہادر دے بیٹے تے جانشین ، گرو گوبند سنگھ نے اپنے پیروکاراں نوں ہور فوجی بنا دتا ، جس دا آغاز اورنگ زیب دی موت توں اٹھ سال پہلے 1699 وچ خالصہ دے قیام توں ہويا۔ 211ء وچ گرو گوبند سنگھ نے ظفرنامہ دے ناں توں اک خط بھیجیا جس وچ اورنگ زیب اُتے ظلم تے اسلام توں غداری دا الزام عائد کيتا گیا۔ اس خط نے انہاں نوں بہت تکلیف تے پچھتاوا دتا۔ ماں گرو گوبند سنگھ دی خالصہ دی تشکیل دے نتیجے وچ سکھ کنفیڈریسی تے بعد وچ سکھ سلطنت دا قیام عمل وچ آیا۔
پشتون مخالفت
1672ء وچ کابل دے جنگجو شاعر خوشحال خان خٹک دی قیادت وچ پشتون بغاوت اودوں شروع ہوئی جدوں مغل گورنر عامر خان دے حکم اُتے فوجیاں نے افغانستان دے موجودہ صوبہ کنڑ وچ پشتون قبیلے دی سواݨیاں دے نال مبینہ طور اُتے بدسلوکی . صفی قبیلے نے سپاہیاں دے خلاف جوابی کارروائی کيتی۔ اس حملے نے انتقامی کارروائی نوں بھڑکایا ، جس نے بوہتے قبیلے دی عام بغاوت نوں جنم دتا۔ اپنے اقتدار نوں دوبارہ قائم کرنے دی کوشش وچ ، امیر خان نے اک وڈی مغل فوج دی قیادت دی ، جتھے فوج نوں قبائلیاں نے گھیر لیا تے راستہ اختیار کيتا ، گورنر سمیت صرف چار افراد فرار ہوݨ وچ کامیاب رہے۔ [حوالہ درکار]
پشتون علاقےآں وچ اورنگ زیب دی دراندازی نوں خوشحال خان خٹک نے "سیاہ اسيں تمام پٹھاناں دے لئی مغلاں دا دل اے " دے طور اُتے بیان کيتا سی۔ اورنگ زیب نے جلدی ہوئی زمین دی پالیسی دا استعمال کيتا ، جس وچ ایداں دے فوجی بھیجے گئے جنہاں نے بوہت سارے گاؤاں دا قتل عام کيتا ، لُٹ لیا تے جلا دتا۔ اورنگ زیب نے پشتون قبیلے نوں اک دوسرے دے خلاف کرنے دے لئی رشوت دا استعمال وی کيتا ، اس مقصد دے نال کہ اوہ مغل اقتدار دے لئی اک متحد پشتون چیلنج دا رخ موڑ داں ، تے اس دا اثر قبیلے دے وچکار عدم اعتماد دی اک پائیدار وراثت چھڈنا سی۔
اس دے بعد بغاوت پھیل گئی تے مغلاں نوں پشتون بیلٹ وچ اپنے اقتدار دے تقریبا مکمل خاتمے دا سامنا کرنا پيا۔ گرینڈ ٹرنک روڈ دے نال اٹک کابل دے اہم تجارتی راستے دی بندش خاص طور اُتے تباہ کن سی 1674 تک صورتحال اس حد تک بگڑ چکی سی کہ اورنگ زیب نے ذاتی طور اُتے چارج سنبھالنے دے لئی اٹک وچ ڈیرے ڈالے۔ ہتھیاراں دی طاقت دے نال سفارت کاری تے رشوت خوری دی طرف منتقل ہوݨ دے بعد ، مغلاں نے بالآخر باغیاں نوں تقسیم کردتا تے بغاوت نوں جزوی طور اُتے دبا دتا ، حالانکہ اوہ کدی وی مرکزی تجارتی راستے توں باہر مؤثر اختیار حاصل کرنے وچ کامیاب نئيں ہوئے۔
وفات
1689 تک ، گولکنڈہ دی فتح ، جنوب وچ مغل فتوحات نے مغل سلطنت نوں 4 ملین مربع کلومیٹر تک ودھیا کی آبادی دا تخمینہ 221 ملین توں ودھ سی۔ لیکن ایہ بالادستی قلیل مدتی سی یونیورسٹی وچ نوآبادیاتی تے عالمی تریخ دے پروفیسر جوس گومنز کہندے کہ "... شہنشاہ اورنگ زیب دے دور وچ شاہی مرکزیت دا عروج شاہی زوال دے آغاز دے نال ہی ہويا۔
اورنگ زیب نے دہلی دے لال قلعہ دے احاطے وچ موتی مسجد (پرل مسجد) دے ناں توں مشہور سنگ مرمر دی اک چھوٹی سی مسجد تعمیر کيتی۔ ، انہاں دی مسلسل جنگ ، خاص طور اُتے مراٹھاں دے نال ، نے انہاں دی سلطنت نوں دیوالیہ پن دے دہانے اُتے پہنچیا دتا جِنّا کہ انہاں دے پیشروواں دے فضول ذاتی اخراجات تے دولت۔
انڈولوجسٹ اسٹینلے وولپرٹ، یو سی ایل اے وچ ایمریٹس پروفیسر، کہندے نيں کہ:
دکن دی فتح ، جس دے لئی اورنگ زیب نے اپنی زندگی دے آخری چھبیہہ سال وقف کيتے سن ، کئی لحاظ توں اک پیریک فتح سی، جس نے شطرنج دے کھیل دی آخری دہائی دے دوران ہر سال اک لکھ جاناں ضائع کيتياں ۔ سؤݨ تے روپے وچ ہوݨ والے اخراجات دا خبرے ہی تصور کيتا جا سکدا اے یا درست اندازہ لگایا جا سکدا اے۔ عالمگیر دا اکیلا راجگڑھ، تِیہہ میݪ دے دائرے وچ خیمےآں دا اک شہر، دو سو پنجاہ بازار، جس وچ پنج لکھ کیمپ پیروکار، پنجاہ ہزار اونٹھ تے تِیہہ ہزار ہاتھی سن، جنہاں سب نوں کھانا کھلانا سی، نے جزیرہ نما ہندوستان توں اس دے تمام اضافی اناج تے دولت توں محروم کر دتا۔ نہ صرف کاݪ، بلکہ بوبونک طاعون نے جنم لیا … ایتھے تک کہ عالمگیر نوں وی اس سب دا مقصد سمجھ وچ نئيں آیا سی … 1705. اودوں شہنشاہ نوے سال دی عمر دے نیڑے سی … "ميں اکیلا آیا سی تے وچ اک اوپرا دی طرح جاندا ہاں. وچ نئيں جاݨدا کہ وچ کون ہوݨ، تے نہ ہی وچ کیہ کر رہیا ہوݨ، "مردے ہوئے بُڈھے نے فروری 1707 وچ اپنے بیٹے دے سامنے اعتراف کیا.
بیمار ہوݨ تے مرنے دے بعد وی اورنگ زیب نے اس گل نوں یقینی بنایا کہ عوام جاݨدے نيں کہ اوہ ہن وی زندہ اے، کیونجے جے انہاں نے اس دے برعکس سوچیا ہُندا تاں جانشینی دی اک ہور جنگ دا امکان سی۔ 229 مارچ 3ء نوں احمد نگر دے نیڑے بھنگر وچ اپنے فوجی کیمپ وچ 1707 سال دی عمر وچ انہاں دا انتقال ہو گیا۔ انہاں دے پاس صرف 88 روپے سن جو بعد وچ انہاں دی ہدایت دے مطابق خیرات وچ دتے گئے تے انہاں نے اپنی موت توں پہلے درخواست کيتی کہ انہاں دے جنازے اُتے فضول خرچی نہ کرن بلکہ اسنوں آسان رکھن۔ خلد آباد، اورنگ آباد، مہاراشٹر وچ انہاں دی معمولی کھلی قبر انہاں دے اسلامی عقائد دے تئاں انہاں دی گہری عقیدت دا اظہار کردی اے۔ ایہ صوفی بزرگ شیخ برہان الدین غریب دے مزار دے صحن وچ واقع اے ، جو دہلی دے نظام الدین اولیا دے شاگرد سن ۔
براؤن لکھدے نيں کہ انہاں دی موت دے بعد ، "کمزور شہنشاہاں ، جانشینی دیاں جنگاں تے امراء دی بغاوتاں نے مغل طاقت دے ناقابل تلافی کمزور ہوݨ دا اعلان کیا"۔ اوہ نوٹ کردیاں نيں کہ زوال دی عوامیت پسند لیکن "کافی پرانے انداز" دی وضاحت ایہ اے کہ اورنگ زیب دے جبر دا رد عمل سی۔ اورنگ زیب دا جانشین مقرر کيتے بغیر ہی انتقال ہو گیا ، لیکن اس نے اپنے تن بیٹےآں نوں سلطنت نوں آپس وچ تقسیم کرنے دی ہدایت کيتی۔ انہاں دے بیٹے تسلی بخش معاہدے تک پہنچنے وچ ناکام رہے تے جانشینی دی جنگ وچ اک دوسرے دے خلاف لڑے۔ اورنگ زیب دا فوری جانشین اس دا تیسرا پُتر اعظم شاہ سی ، جو جون 231 وچ جنگ جاجو وچ اورنگ زیب دے دوسرے بیٹے بہادر شاہ اول دی فوج دے ہتھوں شکست کھا کر ماریا گیا سی۔ زیب دی حد توں ودھ توسیع تے بہادر شاہ دی کمزور فوجی تے قائدانہ صلاحیتاں دی وجہ توں دونے ٹرمینل زوال دے دور وچ داخل ہوئے۔ بہادر شاہ دے تخت اُتے قبضہ کرنے دے فورا بعد ، مراٹھا سلطنت – جسنوں اورنگ زیب نے دور رکھیا سی ، ایتھے تک کہ اپنی سلطنت نوں وی بھاری انسانی تے مالی نقصان ات دا سامنا کرنا پيا سی – نے مغل علاقے اُتے موثر حملے کيتے تے کمزور شہنشاہ توں اقتدار کھو لیا۔ اورنگ زیب دی موت دے کئی دہائیاں دے اندر ، مغل شہنشاہ دے پاس دہلی دی دیواراں توں باہر بوہت گھٹ طاقت سی
مکمل شاہی لقب
السُلطان الاعظم والخاقان المکرّم ابو المظفّر محی الدین محمد اورنگزیب بہادر عالمگیر اوّل بادشاہ غازی شہنشاہِ السلطنة الهندية و المغولية.[۱۶]
↑ (2014) Morality and Justice in Islamic Economics and Finance. Edward Elgar Publishing, 62–63. ISBN 978-1-78347-572-8. “Aurangzeb (1658–1707). Aurangzeb’s rule, spanning a period of 49 years”