Świątynie – sakralne budynki w ruchu świętych w dniach ostatnich, poświęcone Bogu i uważane za domy Boże. Są one dla wiernych miejscami szczególnymi, w których Bóg spotyka się z wierzącymi. Zazwyczaj nie są one przeznaczone do odprawiania typowych regularnych nabożeństw, czy spotkań Kościoła, co odróżnia je od kaplic i innych budynków służących tym celom.
W 2018 roku Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich posiadał 159 świątyń na całym świecie, w których m.in. dokonuje chrztów za osoby zmarłe oraz zawiera małżeństwa na wieczność. Wejście do świątyni uważane jest przez Świętych za zaszczyt i godni tego członkowie Kościoła otrzymują od władz kościelnych specjalne upoważnienia pozwalające na wejście do świątyni i dokonanie obrzędów Ewangelii w imieniu swoim oraz swoich przodków. Inaczej rola świątyń postrzegana jest w Społeczności Chrystusa, gdzie służba świątynna otwarta jest dla wszystkich ludzi. Niektóre denominacje Świętych nie wznoszą świątyń w ogóle, oczekując jednak na zbudowanie świątyni w Syjonie (Independence, w stanie Missouri).
W roku 1832, dwa lata po zorganizowaniu Kościoła, prorok Józef Smith otrzymał objawienie, zgodnie z którym Bóg pragnął, aby Święci w Dniach Ostatnich zbudowali mu świątynię. Miało to stanowić jeden z elementów pełnego przywrócenia prawdy i odnowienia Kościoła w dniach ostatnich. Święci powoływali się przy tym na świadectwa Biblii i Księgi Mormona mówiące o podobnych praktykach wśród starożytnych wierzących. Pierwsza świątynia, jaką wznieśli Święci w Dniach Ostatnich, wyświęcona została przez proroka Smitha 27 marca 1836 r. Obecnie jest ona własnością Społeczności Chrystusa. Jej budowa była podyktowana objawieniem (Nauki i Przymierza 88:119 [wydanie Kościoła LDS]; 85:36b [wydanie Społeczności Chrystusa]). Nauka o świątyni w ruchu Świętych w Dniach Ostatnich została oparta również o biblijne proroctwo Malachiasza (3:1):
Oto Ja posyłam mojego anioła, aby mi przygotował drogę przede mną. Potem nagle przyjdzie do swej świątyni Pan, którego oczekujecie, to jest anioł przymierza, którego pragniecie. Zaiste, on przyjdzie - mówi Pan Zastępów.
Na tej podstawie pierwsi święci tłumaczyli, iż świątynia musi zostać wybudowana, zanim nastąpi powtórne przyjście Chrystusa. W 1839 r. święci postanowili założyć nową centralę Kościoła w Nauvoo, w stanie Illinois, gdzie wzniesiono ostatecznie drugą świątynię. Narastające konflikty skończyły się męczeńską śmiercią proroka w 1844 r. Ceremonię dedykacyjną Świątyni Nauvoo przeprowadził w 1846 r. członek Kworum Dwunastu Apostołów – Orson Hyde. Po śmierci założyciela, ruch świętych w dniach ostatnich ostatecznie podzielił się na szereg ugrupowań uważających się za prawowitych spadkobierców przywróconego Kościoła. Od tego czasu, najwięcej świątyń wzniesionych zostało przez grupę świętych, którym przewodził Brigham Young (zwaną również mormonami). W 1893 r. poświęcona została Świątynia Salt Lake, będąca głównym ośrodkiem największej obecnie denominacji świętych – Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich.
W 1994 r. Społeczność Chrystusa poświęciła swoją centralną świątynię w miejscowości Independence, w stanie Missouri. Świątynia Independence jako jedyna wśród wszystkich świątyń wzniesionych przez ruch świętych w Dniach Ostatnich, zbudowana została w miejscowości, którą prorok Smith naznaczył w 1831 r. pod budowę centralnej świątyni, gdzie powstać ma w dniach ostatnich Syjon.
Historycznie świątynie świętych w dniach ostatnich spełniać miały rolę: