Zygfryd Korpalski
Zygfryd Korpalski
Data i miejsce urodzenia
24 kwietnia 1930 Tczew
Data i miejsce śmierci
13 czerwca 2020 Gdynia
Dziedzina sztuki
rzeźba
Odznaczenia
Brązowe epitafium na murze dawnego dziedzińca Poczty Polskiej w WM Gdańsku , autorstwa Marii i Zygfryda Korpalskich[1]
Zygfryd Korpalski. „Ewolucja”, Hoyerswerda, Niemcy
Zygfryd Stanisław Korpalski (ur. 24 kwietnia 1930 w Tczewie , zm. 13 czerwca 2020 w Gdyni [2] ) – polski rzeźbiarz[3] .
Życiorys
Syn Janiny (1901–1995)[4] . Ukończył w 1950 roku Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych w Gdyni-Orłowie . Rozpoczął studia artystyczne w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Gdańsku na Wydziale Rzeźby, w pracowni profesora Stanisława Horno-Popławskiego . W latach 1948–1952 był członkiem ZMP , a od 1952 roku należał do PZPR [5] . W latach 1952–1958 kontynuował studia w Akademii Sztuk Pięknych w Leningradzie u profesora Lisowa, gdzie uzyskał dyplom w 1958 roku. W latach 1958–1966 był nauczycielem w Liceum Plastycznym w Gdyni[4] .
Brał udział w odbudowie Gdańska. Odtwarzał zniszczone lub utracone bezpowrotnie elementy kamieniarsko-metaloplastycznego wyposażenia wielu historycznych budowli Głównego i Starego Miasta [6] .
Uprawiał rzeźbę pomnikową, płaskorzeźbę i medalierstwo. Był działaczem Związku Polskich Artystów Plastyków okręgu gdańskiego. Od 1962 roku brał udział w wystawach i konkursach krajowych i zagranicznych - w Czechosłowacji , NRD , RFN , Norwegii , Bułgarii i ZSRR [2] .
Żonaty z Marią Antoniną z domu Talaga (1946–2013)[4] .
Zmarł w Gdyni, pochowany 19 czerwca 2020 obok matki na cmentarzu komunalnym w Małym Kacku [2] (sektor 21-8-37_1)[7] .
prace rekonstrukcyjne i rzeźbiarskie na Głównym i Starym Mieście w Gdańsku , m.in.:
Koń na Domu Harcerza[8]
liczne portale i elementy rzeźbiarskie na:
ul. Św. Ducha
ul. Długiej i Długim Targu (Pelikan)
ul. Mariackiej (przedproża, Putta, rzygacze)
ul. Chlebnickiej i ul. Piwnej (przedproża i wszystkie rzygacze)
ul. Stągiewnej (herby gdańskie na baszcie „Stągwie Mleczne”, rzeźby wieńczące portale spichlerzy „Mleczarka” i „Kosiarz”, portret płaskorzeźba na kamienicy banku pocztowego, liternictwo)
„Tide – przypływ, odpływ”, Brema, RFN
tablica poświęcona „Bojownikom o Polskość Warmii i Mazur”[9] – Zamek Kapituły Warmińskiej w Olsztynie
popiersie Stanisława Staszica, Kwidzyn , 1963
„Rodzina- kompozycja”, Jastrzębia Góra, 1965
„Ławica – kompozycja”, Gdańsk, 1967
tablica upamiętniająca „Walkę Marynarzy PMH w II wojnie światowej” – hall gmachu PLO w Gdyni [10]
„Pomnik Walczących o Polskość Ziemi Złotowskiej”[11] – Zakrzewo (praca zbiorowa)
pomnik „Leśnika” – nad jeziorem Osuszyno w Szarlocie k. Kościerzyny , 1971
upamiętnienie przełamania „Wału Pomorskiego ” – akcenty rzeźbiarskie w wielu miejscowościach
Urna mjr. Henryka Sucharskiego , Gdańsk – Westerplatte , 1971
„Symfonia Bałtyku” Vyšné Ružbachy , Słowacja, 1972
„Kształtowanie – Narodziny Wenus”, Gdańsk – Park Oliwski , 1976
popiersie Aleksandra Majkowskiego, Kartuzy, 1977
Epitafium poświęcone obrońcom Poczty Polskiej w Gdańsku, 1979
„Ewolucja” plener Hoyerswerda , NRD, 1985
„Tide – przypływ, odpływ”, Brema, RFN, 1986
tablica w hołdzie ziemi dżamnagarskiej, Balachadi , Indie, 1987[12]
Cmentarz Nieistniejących Cmentarzy Gdańsk , ul. 3 Maja, realizacja 2002. Zespół autorski: Hanna Klementowska, Jacek Krenz , współpraca: Katarzyna Bogucka-Krenz, Michał Krenz, Andrzej Wójcicki, rzeźbiarze: Zygfryd Korpalski, Witold Głuchowski[13]
popiersie Stefana Michalaka , założyciela Akademii Medycznej w Gdańsku, Gdańsk, 2006[potrzebny przypis ]
głowa kpt. Karola Olgierda Borchardta znajdująca się na nagrobku na cmentarzu Witomińskim (kwatera S 839A przy Czarnej Drodze), 2012[14]
Odznaczenia
Nagrody
Nagroda Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury „Splendor Gedanensis” (1984)[15]
Udział w wystawach i konkursach krajowych i zagranicznych od roku 1962[potrzebny przypis ] :
w konkursie na „Medal XXV-lecia Wyzwolenia Gdańska” – II nagroda i realizacja
na pomnik „Chana Asparucha” w Bułgarii – zakup części projektu
na medal „Lenin i Jego Idea” – III nagroda (zakup przez Muzeum Lenina w Warszawie )
na pomnik Józefa Wybickiego w Kościerzynie – wyróżnienie
w wystawie „Rzeźba i Kwiaty”, Berlin – nagroda (zakup rzeźby pt. „On i Ona”)
„Ogólnopolska Wystawa Rzeźby w XXX-lecie PRL”, Sopot – nagroda (medal za pracę „Ewolucja”)
Przypisy
↑ Pomnik Obrońców Poczty Polskiej . gedanopedia.pl. [dostęp 2019-04-20].
↑ a b c Zmarł Zygfryd Korpalski, rzeźbiarz zaangażowany w odbudowę gdańskiego Głównego Miasta [online], Gdańsk - oficjalny portal miasta [dostęp 2024-10-02] (pol. ) .
↑ J. W. Bradtke, Galeria Współczesnej Rzeźby Gdańskiej w Parku Oliwskim, Gdańsk 1989, strona 16/17.
↑ a b c KORPALSKI ZYGFRYD, rzeźbiarz – Encyklopedia Gdańska [online], gdansk.gedanopedia.pl [dostęp 2024-10-02] .
↑ Kto jest kim w Polsce 1984 . Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1984, s. 428–429. ISBN 83-223-2073-6 .
↑ a b Laureaci medalu księcia Mściwoja II [online], bip.gdansk.pl [dostęp 2024-10-02] .
↑ Cmentarze Komunalne w Gdyni [online], gdynia.grobonet.com [dostęp 2024-10-02] .
↑ Koń na Domu Harcerza .
↑ tablica poświęcona „Bojownikom o Polskość Warmii i Mazur .
↑ hall gmachu PLO .
↑ Pomnik Walczących o Polskość Ziemi Złotowskiej .
↑ tablica w hołdzie ziemi dżamnagarskiej .
↑ Cmentarz Nieistniejących Cmentarzy . pg.gda.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-02-10)].
↑ Głowa kpt. Karola Olgierda Borchardta
↑ Laureaci Nagrody Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury "Splendor Gedanensis" [online], bip.gdansk.pl [dostęp 2024-10-02] .
Linki zewnętrzne