Zygfryd Paweł Glaeser (ur. 14 września 1963 w Krapkowicach[1]) – polski ksiądz katolicki, profesor nauk teologicznych, wykładowca Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego.
Życiorys
Święcenia kapłańskie przyjął w 1988 z rąk abp. Alfonsa Nossola[2].
W 1995 na Wydziale Teologii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II na podstawie rozprawy pt. Pneumatologiczna eklezjologia Nikosa A. Nissiotisa uzyskał stopień naukowy doktora nauk teologicznych, specjalność: teologia ekumeniczna. Na tym samym wydziale w 2000 na podstawie dorobku naukowego i rozprawy pt. Ku eklezjologii „Kościołów siostrzanych”. Studium ekumeniczne otrzymał stopień doktor habilitowany nauk teologicznych, specjalność: teologia ekumeniczna. Tytuł naukowy profesora nauk teologicznych uzyskał w 2008[3]. W 2007 roku otrzymał Śląską Nagrodę im. Juliusza Ligonia.
Specjalizuje się w teologii ekumenicznej. Jest kierownikiem Katedry Teologii Kościołów Wschodnich w Instytucie Ekumenizmu i Badań nad Integracją Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego. W latach 2008–2010 był dyrektorem Sanktuarium św. Jacka oraz Centrum Kultury i Nauki WT UO w Kamieniu Śląskim.
W 2019 został członkiem Rady Naukowej czasopisma „Studia i Dokumenty Ekumeniczne”[4].
Wybrane publikacje
Bibliografia
Przypisy
Identyfikatory zewnętrzne: