Z Ziemi na Księżyc (fr. De la Terre à la Lune, 1865) – jednotomowa powieść Juliusza Verne’a z cyklu Niezwykłe podróże złożona z 28 rozdziałów.
Książka stanowi pierwszą część tzw. małej trylogii vernowskiej, w skład której wchodzą powieści: Z Ziemi na księżyc, Wokół Księżyca i Świat do góry nogami. Oryginalne wydanie powieści było ilustrowane 48 rysunkami autorstwa Henriego de Montauta.
Pierwszy polski przekład, pt. Podróż na księżyc, pojawił się w odcinkach w Gazecie Polskiej w 1866; następny przekład autorstwa J. Chorościckiego, pt. Z ziemi na księżyc, podróż odbyta w 97 godzinach, był publikowany w odcinkach w czasopiśmie Ruch Literacki w 1875. Po raz pierwszy w postaci książkowej ukazał się dopiero przekład autorstwa Stefana Gębarskiego, pt. Z ziemi na Księżyc w 97 godzin 20 minut,
wydany po raz pierwszy już po śmierci tłumacza w 1924. Najnowszy polski przekład pochodzi z 2013 i został wydany pt. Z Ziemi na Księżyc: zwykła podróż w 97 godzin i 20 minut; jego autorem jest Andrzej Zydorczak[1][2].
Fabuła
Główni bohaterowie książki – Impey Barbicane, kapitan Nicholl, Michał Ardan – pasażerowie pocisku lecą w kierunku Księżyca. Odbywają kosmiczną podróż po wystrzeleniu z gigantycznej armaty (Kolumbiady) zbudowanej przez Klub Puszkarzy z Baltimore w Ameryce.
Książka tak spodobała się czytelnikom, że koniecznym stało się sprowadzenie astronautów na Ziemię. Ich dalsze losy podczas dalekiej podróży opisuje kolejna powieść z Niezwykłych podróży – Wokół Księżyca.
Uwagi merytoryczne
Niektóre szczegóły tego wymyślonego lotu zbliżone są do opisu pionierskiego załogowego lotu wokół Księżyca statku Apollo 8.
Z punktu widzenia fizyki i techniki książka zawiera jednak szereg błędów. Najczęściej wskazywane to: pocisk wystrzelony z armaty nie jest w stanie osiągnąć prędkości 11 km/s (prędkość ucieczki), podczas lotu przez atmosferę uległby spaleniu wskutek tarcia. Wskutek dużych przeciążeń, przy rozpędzaniu pocisku w lufie armaty, ludzie zginęliby. Stan nieważkości załoga pocisku odczuwałaby od razu po wydostaniu się poza atmosferę ziemską itp.
Niezależnie od tych błędów należy docenić wysiłki autora, który starał się o opis pojazdu zgodnego z ówczesnym stanem fizyki, biologii i techniki. Autor prawidłowo wybiera miejsce startu, opisuje przyrządy służące do wytwarzania tlenu dla pasażerów i pochłaniania dwutlenku węgla itp.
-
Przekrój ukazujący budowę wewnętrzną pocisku (oryginalna ilustracja
H. de Montauta)
-
Sekretarz Gun-klubu, J.T. Maston, wychodzi z pocisku po 8-dniowym teście sprawności pracy aparatury wytwarzającej powietrze do oddychania.
-
Moment wystrzelenia pocisku lecącego w stronę Księżyca.
Przypisy
Bibliografia
- Marguerite Allotte de la Fuÿe, Jules Verne, sa vie, son œuvre, Les Documentaires, Simon Kra, 6 Rue Blanche, Paris, 1928 (w języku francuskim)
- Jean Jules-Verne, Jules Verne. A Biography, Macdonald and Jane’s, London, 1976, ISBN 0-356-08196-6 (w języku angielskim)
- Peter Costello, Jules Verne. Inventor of Science Fiction, Hodder and Stoughton, London Sydney Auckland Toronto 1978, ISBN 0-340-21483-X (w języku angielskim)
- Simone Vierne, Jules Verne, Éditions Balland, 1986, ISBN 2-7158-0567-5 (w języku francuskim)
- Brian Taves, Stephen Michaluk Jr., The Jules Verne Encyclopedia, Scarecrow Press Inc., Lanham, Md. & London, 1996, ISBN 0-8108-2961-4.
- Volker Dehs, Jules Verne. Eine kritische Biographie, Artemis & Winkler, Düsseldorf und Zürich 2005, ISBN 3-538-07208-6 (w języku niemieckim)
- William Butcher, Jules Verne. The Definitive Biography, Thunder’s Mouth Press, New York 2006, ISBN 978-1-56025-854-4 (w języku angielskim)
- JanJ. Tomkowski JanJ., Juliusz Verne – tajemnicza wyspa?, Warszawa: Nowy Świat, 2005, ISBN 83-7386-166-1, OCLC 749432516 . Brak numerów stron w książce
- Herbert RH.R. Lottman Herbert RH.R., Juliusz Verne, JacekJ. Giszczak (tłum.), Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1999, ISBN 83-06-02751-5, OCLC 177314257 . Brak numerów stron w książce
Linki zewnętrzne
