W 1085 roku Wratysław II za swoje zasługi otrzymał w Moguncji od cesarza Henryka IV dożywotni tytuł króla czeskiego i polskiego. W tym czasie do króla Wratysława II prawdopodobnie należała też Małopolska z Krakowem, zaś polski książę Władysław Herman płacił czeskiemu Wratysławowi trybut za Śląsk[2].
Koronacji Wratysława II dokonał 15 czerwca 1085 lub 1086 roku na zamku w Pradzearcybiskup trewirskiEgilbert[3]. Informację o tytule króla Czech i Polski podaje Kronika Kosmasa, natomiast tytulatura ta była niegdyś kwestionowana przez część badaczy polskich[4].
Ostatnio wysunięto hipotezę, że Henryk IV do koronacji Wratysława posłużył się koroną, którą Otto III przekazał Bolesławowi Chrobremu[5]. Cesarz dodatkowo ponownie przyznał mu we władanie Miśnię, z której po raz drugi został wyparty przez Ekberta II. Po jego śmierci władzę przejął jego brat, Konrad I.
Obecnie większość historyków uznaje, że Wratysław II otrzymał dożywotni tytuł króla czeskiego i polskiego[6].
Rodzina
Około roku 1054 zawarł pierwszy związek małżeński. O jego żonie nie zachowały się żadne informacje; jedynie przypuszcza się, że była to księżniczka niemiecka, z którą wyswatał go jeszcze ojciec.
W serii gier wideo Crusader Kings jednym z grywalnych władców jest Vratislav II Přemyslid, przedstawiony jako książę Czech[7].
Seriale
W 2009 roku powstał[8], a w 2010 miał premierę[9] odcinek Vratislav II, część serii krótkometrażowych animacji dla dzieci Dějiny udatného českého národa[8].
↑Praca zbiorowa: Oxford - Wielka Historia Świata. Średniowiecze. Cesarstwo Niemieckie - Arabowie na półwyspie pirenejskim. T. 17. Poznań: Polskie Media Amer.Com, 2006, s. 244. ISBN 978-83-7425-697-1.
↑Historia Górnego Śląska, Red. Joachim Bahlcke, Dan Gawrecki, Ryszard Kaczmarek, Wyd. Dom Współpracy Polsko-Niemieckiej, Gliwice 2011, s.102, ISBN 978-83-60470-41-1
↑Szczegółowy wywód nad datacją koronacji Wratysława II, przedstawił Wojciech Mischke w recenzji studium Martina Wihody, Polská koruna českých králů. "Český Časopis Historický", R. 102: 2004, nr 4, s. 721 – 744; rec:. W. Mischke, Polska korona królów czeskich. "Studia Źródłoznawcze", T. 44: 2006 [druk: 2007], s. 155 – 166; on-line Polska korona królów czeskich. s. 27-29. [dostęp 2009-08-24]. (pol.).
↑Antoni Gąsiorowski, Wratysław II, Słownik Starożytności Słowiańskich, 1977, t. 6 cz. 2, s. 599.
↑Martin Wihoda, Polská koruna českých králů. "Český Časopis Historický", R. 102: 2004, nr 4, s. 721 – 744; por. rec:. W. Mischke, Polska korona królów czeskich. "Studia Źródłoznawcze", T. 44: 2006 [druk: 2007], s. 155 – 166.
↑Wacław Korta, Historia Śląska do 1763 roku, Wyd. DiG, Warszawa 2003
