5 lipca 1949 Warszawa
od 23 grudnia 1991 do 20 czerwca 1992
Krzysztof Żabiński
Jan Rokita
Wojciech Józef Włodarczyk (ur. 5 lipca 1949 w Warszawie) – polski polityk, historyk sztuki i nauczyciel akademicki, poseł na Sejm I i III kadencji, w latach 1991–1992 minister-szef Urzędu Rady Ministrów.
W 1972 ukończył studia na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego ze specjalizacją w zakresie historii sztuki współczesnej. Uzyskał stopnie doktora i doktora habilitowanego nauk o sztuce. Objął stanowisko profesora Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, a także dziekana Wydziału Zarządzania Kulturą Wizualną tej uczelni. Był organizatorem i pierwszym kierownikiem warszawskiego Muzeum Akademii Sztuk Pięknych.
W czasach PRL był współpracownikiem Polskiego Porozumienia Niepodległościowego, w stanie wojennym został internowany na kilkanaście dni.
W 1990 został sekretarzem Komitetu Obywatelskiego przy Lechu Wałęsie, a w 1991 sekretarzem Komitetu Doradczego Prezydenta RP. W 1991 został posłem I kadencji jako bezpartyjny kandydat z listy Porozumienia Obywatelskiego Centrum[1]. W rządzie Jana Olszewskiego pełnił funkcję ministra-szefa Urzędu Rady Ministrów[2], 20 czerwca 1992 został zwolniony z pełnienia obowiązków ministra[3]. W 1992 z klubu parlamentarnego Porozumienia Centrum przeszedł do tworzonego przez byłego premiera Ruchu dla Rzeczypospolitej. W 1997 po raz drugi uzyskał mandat poselski na Sejm III kadencji z lubelskiej listy Ruchu Odbudowy Polski. 6 sierpnia 1999 został powołany w skład Rady Służby Cywilnej[4].
W 2001 nie kandydował do parlamentu, wkrótce wycofał się z bieżącej polityki. Oprócz działalności dydaktycznej, zajmuje się uprawą winorośli w winnicy Pańska Góra[5][6]. Jest współtwórcą Polskiego Instytutu Winorośli i Wina oraz założycielem i honorowym prezesem Stowarzyszenia Winiarzy Małopolskiego Przełomu Wisły. W 2010 został prezesem Stowarzyszenia Historyków Sztuki[7].
W 2011 prezydent Bronisław Komorowski odznaczył go Krzyżem Kawalerskim[8], a w 2014 Krzyżem Oficerskim[9] Orderu Odrodzenia Polski. W 2018 otrzymał Krzyż Wolności i Solidarności[10].