Wacław Klimas (ur. 27 lutego 1929 w Iglicach[1], zm. 1997[2]) – polski dyplomata, ambasador w Kongu (Léopoldville)(inne języki) (1967–1971) oraz Tanzanii (1976–1980).
Życiorys
Okres okupacji niemieckiej spędził w Poznaniu, gdzie pracował jako mechanik samochodowy. W 1948 zdał maturę. W 1952 uzyskał dyplom magistra filologii klasycznej na Uniwersytecie Poznańskim. W latach 1952–1954 pracował w Katedrze Filologii Klasycznej i w Bibliotece Uniwersyteckiej Uniwersytetu Poznańskiego jako asystent. W 1954 rozpoczął pracę w Ministerstwie Spraw Zagranicznych (MSZ). W 1956 wstąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, pełniąc między innymi funkcje członka Komisji Zakładowej oraz Oddziałowej Organizacji Partyjnej w MSZ. W latach 1956–1961 był attaché Poselstwa w Atenach, przejściowo kierował placówką jako chargé d’affaires (1959–1960). Po powrocie, do 1963, starszy radca w Departamencie IV MSZ. W latach 1963–1966 na stanowisku I sekretarza Ambasady w Brukseli. Od 1967 do 1971 ambasador w Kongu (Léopoldville). Następnie w Departamencie Studiów i Programowania, a od 1973 radca ministra Departamentu V MSZ. W latach 1972–1973 studiował podyplomowo w Studium Służby Zagranicznej przy Wyższej Szkole Nauk Społecznych przy KC PZPR. W latach 1976–1980 na stanowisku Ambasadora w Tanzanii[1], akredytowany także w Mozambiku, Zambii, Madagaskarze i Somalii[3].
Syn Józefa i Franciszki[1].
Publikacje książkowe
- WacławW. Klimas WacławW., Zair, Warszawa: Ośrodek Informacji o Afryce, 1972, OCLC 839037132 . Brak numerów stron w książce
- WacławW. Klimas WacławW., Kongo, Warszawa: Książka i Wiedza, 1976 . Brak numerów stron w książce
Tłumaczenia
Przypisy
