Iglice były dużą typową wsią dworsko-chłopską, wchodzącą w skład rozległych dóbr położonych wokół Reska. Dobra te były przez wiele wieków, aż do początku XIX w. lennem jednego z najstarszych na Zachodnim Pomorzu słowiańskich rodów – Borków.
Zabytki
Miejscowość położona w atrakcyjnej, urozmaiconej przyrodniczo, malowniczej okolicy – lasy i łąki,
Część zachodnią wsi zajmują zagrody chłopskie, centralną kościół z cmentarzem, wschodnią zaś zespół pałacowo-parkowy.
Pałac w Iglicach – okazała, kompletna, dobrze zachowana neorenesansowa rezydencja z zabudowaniami gospodarczymi z tej samej epoki, otoczona 150-letnim parkiem angielskim pow. 6,27 ha z czytelnym układem dróg i ścieżek wewnątrz parkowych. Związane z pałacem tereny zajmują 269 ha. Sam pałac powstał w II połowie XIX wieku. Powierzchnia użytkowa 3180 m², łączna kubatura obiektu 36000 m³.
kościół ryglowy z 1696 ze stylizowanym XIX w. wystrojem, wieżyczka nad fasadą z XIX w[6].
↑Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)