Władysław Welz

Władysław Welz
Władysław Welc
pułkownik pułkownik
Data i miejsce urodzenia

11 listopada 1897
Przemyśl

Data śmierci

22 września 1983

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie
Ludowe Wojsko Polskie

Formacja

Legiony Polskie

Jednostki

6 Pułk Piechoty
38 Pułk Piechoty Strzelców Lwowskich
Batalion ON „Stanisławów”
3 Pułk Obrony Narodowej

Stanowiska

dowódca batalionu
dowódca pułku

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi (II RP)

Władysław Romuald Welz[1] (ur. 11 listopada 1897 w Przemyślu, zm. 22 września 1983) – pułkownik Wojska Polskiego.

Nagrobek Władysława Welza na cmentarzu Pobitno w Rzeszowie

Życiorys

Urodził się 11 listopada 1897 w Przemyślu[2] jako syn Stanisława.

Podczas I wojny światowej służył w Legionach Polskich w szeregach 1[3] i 6 pułku piechoty[4]. W 1915, jako żołnierz 1 kompanii III batalionu 1 pp został ranny[5]. 16 kwietnia 1917 został uznany za niezdolnego do żadnej służby. 23 lipca tego roku orzeczenie zostało zatwierdzone[3].

Po zakończeniu wojny i odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Został awansowany do stopnia porucznika piechoty ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[6][7]. Następnie awansowany do stopnia kapitana piechoty ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1928[8][9]. Do 1934 był oficerem 38 pułku piechoty Strzelców Lwowskich w Przemyślu (w tym w 1924 służył jako oficer nadetatowy w Oddziale Ogólnym Dowództwa Okręgu Korpusu Nr X)[10][11][12][13]. Był członkiem oddziału Polskiego Białego Krzyża w Przemyślu[14]. W czerwcu 1934 został przeniesiony do Korpusu Ochrony Pogranicza[15]. Na stopień majora został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1937 i 63. lokatą w korpusie oficerów piechoty[16]. W 1939 był dowódcą Batalionu Obrony Narodowej „Stanisławów” i jednocześnie komendantem 48 Obwodu Przysposobienia Wojskowego[17].

W czasie kampanii wrześniowej 1939 był dowódcą Batalionu ON „Stanisławów”[18][19]. Następnie został mianowany dowódcą pododcinka „Stryj” zastępując ppłk. Władysława Ziętkiewicza[20]. W toku dalszego przebiegu wojny obronnej wskutek reorganizacji 14 września został mianowany dowódcą 3 pułku Obrony Narodowej, sformowanego w strukturze Grupy „Stryj”[21]. 20 września jednostka przekroczyła granicę polsko-węgierską w okolicy Przełęczy Wyszkowskiej[22].

Po zakończeniu wojny został oficerem ludowego Wojska Polskiego. W 1947 był w stopniu podpułkownika. Do końca życia był pułkownikiem w stanie spoczynku.

Był żonaty z Antoniną (1898–1995), miał synów[4].

Zmarł 22 września 1983, pochowany na cmentarzu Pobitno w Rzeszowie (sektor XVI-2-1)[23].

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 grudnia 1932 roku, s. 451, sprostowano nazwisko kpt. Władysława Romualda Welca z 38 pp z „Welc” na „Welz”.
  2. Władysław Welc. wbh.wp.mil.pl. [dostęp 2021-03-04].
  3. a b Wykaz Legionistów ↓.
  4. a b c Władysław Welz. Nekrolog. „Nowiny”. Nr 228, s. 4, 27 września 1983. 
  5. V Lista strat 1916 ↓, s. 22.
  6. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 433.
  7. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 376.
  8. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 222.
  9. a b Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 63.
  10. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 236.
  11. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 63, 219.
  12. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 54.
  13. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 568.
  14. „Oświata - to potęga”. Wydawnictwo pamiątkowe z okazji obchodu 15-lecia Niepodległości Państwa Polskiego. Przemyśl: 1933, s. 95.
  15. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 179.
  16. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 29.
  17. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 666, 676.
  18. Dalecki 1985 ↓, s. 134.
  19. Batalion ON „Stanisławów”. obronanarodowa1939.pl. [dostęp 2016-12-02].
  20. Dalecki 1985 ↓, s. 134-135.
  21. Dalecki 1985 ↓, s. 157.
  22. Dalecki 1985 ↓, s. 182, 184, 186, 187, 191.
  23. Cmentarze komunalne w Rzeszowie - wyszukiwarka osób pochowanych [online], www.grobonet.erzeszow.pl [dostęp 2022-04-10].
  24. M.P. z 1931 r. nr 132, poz. 199 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  25. M.P. z 1947 r. nr 80, poz. 535 „za wybitne zasługi położone w obronie ładu i bezpieczeństwa kraju”.
  26. M.P. z 1929 r. nr 123, poz. 303 „za zasługi na polu organizacji wojska”.

Bibliografia

Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!