|
Vicente Rondón
| Pełne imię i nazwisko
|
Vicente Paúl Rondón
|
| Pseudonim
|
El Muchachote de Barlovento
|
| Data i miejsce urodzenia
|
29 lipca 1938
San José de Río Chico
|
| Data i miejsce śmierci
|
28 grudnia 1992
Caracas
|
| Obywatelstwo
|
Wenezuela
|
| Wzrost
|
191 cm
|
| Kategoria wagowa
|
półciężka
|
| Bilans walk zawodowych
|
| Liczba walk
|
57
|
| Zwycięstwa
|
39
|
| Przez nokauty
|
22
|
| Porażki
|
15
|
| Remisy
|
1
|
| Nieodbyte
|
2
|
Vicente Paúl Rondón (ur. 29 lipca 1938 w San José de Río Chico, zm. 28 grudnia 1992 w Caracas[1]) – wenezuelski bokser, zawodowy mistrz świata kategorii półciężkiej.
Walczył w kategoriach od średniej do ciężkiej, ale największe sukcesy odnosił w półciężkiej. Rozpoczął karierę boksera zawodowego w 1965. W 1968 wygrał i przegrał z byłym mistrzem świata w wadze półśredniej Luisem Rodríguezem oraz wygrał z Bennie Briscoe. W następnym roku zanotował porażkę z Briscoe przez techniczny nokaut w 8. rundzie, ale zdobył wakujący tytuł mistrza Wenezueli w wadze półciężkiej oraz pokonał Avenamara Peraltę z Argentyny. W 1970 odnotował 5 zwycięstw (bez porażki), w tym z Rogerem Rouse, który dwukrotnie walczył o tytuł mistrza świata wagi półciężkiej.
W grudniu 1970 World Boxing Association pozbawiła Boba Fostera tytułu mistrza świata w kategorii półciężkiej za uchylanie się od walki z najwyżej klasyfikowanymi pięściarzami (World Boxing Council nadal uznawała Fostera za mistrza). Do walki o wakujący tytuł zostali wyznaczeni Rondón i Jimmy Dupree. 27 lutego 1971 w Caracas Rondón zwyciężył przez techniczny nokaut w 6. rundzie, chociaż sam był liczony w 2. rundzie[2].
Czterokrotnie skutecznie bronił zdobytego pasa w 1971, wygrywając kolejno z: Piero Del Papą 5 czerwca w Caracas przez nokaut w 1. rundzie[3], 21 sierpnia w Caracas z Eddiem Jonesem na punkty[4], 26 października w Miami z Gomeo Brennanem przez TKO w 12. rundzie[5] i 15 grudnia w Cleveland z Doyle Bairdem przez nokaut w 8. rundzie[6].
W pojedynku o unifikację tytułów mistrza świata 7 kwietnia 1972 w Miami Bob Foster znokautował Rondóna w 2. rundzie[7][8]. Po tej porażce Rondón przeniósł się do wagi ciężkiej, ale w przegrał tam trzy kolejnej walki (pokonali go; Ron Lyle przez TKO w 2. rundzie oraz Ernie Shavers i José Manuel Urtain na punkty). Później walczył ze zmiennym szczęściem. Pokonali go m.in. Tom Bogs, John Conteh i José Roman. Walka z Romanem 6 czerwca 1974 była ostatnią w karierze Rondóna.
Późniejsze życie Rondóna było nieszczęśliwe. Został umieszczony w zakładzie psychatrycznym, a później skazany na więzienie za napad. Zmarł w biedzie i zapomnieniu w wieku 54 lat.
Przypisy
- ↑ Vicente Rondon (Vicente Paul Rondon) (El Muchachote de Barlovento) [online], The Cyber Boxing Zone Encyclopedia [dostęp 2015-02-28] (ang.).
- ↑ Barry J.B.J. Hugman Barry J.B.J., 1971-02-27 Vicente Rondon w rsc 6 (15) Jimmy Dupree, New Circus Bullring, Caracas, Venezuela - WBA [online], boxrec.com [dostęp 2015-02-28] [zarchiwizowane z adresu 2015-04-02] (ang.).
- ↑ Barry J.B.J. Hugman Barry J.B.J., 1971-06-05 Vicente Rondon w co 1 (15) Piero Del Papa, New Circus Bullring, Caracas, Venezuela - WBA [online], boxrec.com [dostęp 2015-02-28] [zarchiwizowane z adresu 2015-04-02] (ang.).
- ↑ Barry J.B.J. Hugman Barry J.B.J., 1971-08-21 Vicente Rondon w pts 15 Eddie Jones, New Circus Bullring, Caracas, Venezuela - WBA [online], boxrec.com [dostęp 2015-02-28] [zarchiwizowane z adresu 2015-04-02] (ang.).
- ↑ Barry J.B.J. Hugman Barry J.B.J., 1971-10-26 Vicente Rondon w rsc 12 (15) Gomeo Brennan, Convention Hall, Miami, Florida, USA - WBA [online], boxrec.com [dostęp 2015-02-28] [zarchiwizowane z adresu 2015-04-02] (ang.).
- ↑ Barry J.B.J. Hugman Barry J.B.J., 1971-12-15 Vicente Rondon w co 8 (15) Doyle Baird, The Arena, Cleveland, Ohio, USA - WBA [online], boxrec.com [dostęp 2015-02-28] [zarchiwizowane z adresu 2015-04-02] (ang.).
- ↑ Barry J.B.J. Hugman Barry J.B.J., 1972-04-07 Bob Foster w co 2 (15) Vicente Rondon, Convention Hall, Miami, Florida, USA - WORLD [online], boxrec.com [dostęp 2015-02-28] (ang.).
- ↑ Foster Wanted Fight To Go On. „The Gadsden Times”, 1972-04-08. [dostęp 2015-02-28]. (ang.). brak numeru strony
Linki zewnętrzne
- Jack Root (1903)
- George Gardner (1903)
- Bob Fitzsimmons (1903–1905)
- Philadelphia Jack O’Brien (1905)
- Jack Dillon (1914–1916)
- Battling Levinsky (1916–1920)
- Georges Carpentier (1920–1922)
- Battling Siki (1922–1923)
- Mike McTigue (1923)
- Tommy Loughran (1923)
- Mike McTigue (1923–1925)
- Paul Berlenbach (1925–1926)
- Jack Delaney (1926–1927)
- Jimmy Slattery (1927, NBA)
- Tommy Loughran (1927–1929)
- Maxie Rosenbloom (1930–1934)
- Bob Olin (1934–1935)
- John Henry Lewis (1935–1939)
- Billy Conn (1939–1940)
- Anton Christoforidis (1941, NBA)
- Gus Lesnevich (1941, NBA)
- Gus Lesnevich (1941–1948)
- Freddie Mills (1948–1950)
- Joey Maxim (1950–1952)
- Archie Moore (1952–1961)
- Harold Johnson (1961–1962, NBA)
- Harold Johnson (1962–1963)
- Willie Pastrano (1963–1965)
- José Torres (1965–1966)
- Dick Tiger (1966–1968)
- Bob Foster (1968–1970)
- Bob Foster (1970–1972, WBC)
- Vicente Rondón (1971–1972, WBA)
- Bob Foster (1972–1974)
- John Conteh (1974–1977, WBC)
- Víctor Galíndez (1974–1978, WBA)
- Miguel Ángel Cuello (1977–1978, WBC)
- Mate Parlov (1978, WBC)
- Mike Rossman (1978–1979, WBA)
- Marvin Johnson (1978–1979, WBC)
- Víctor Galíndez (1979, WBA)
- Matthew Saad Muhammad (1979–1981, WBC)
- Marvin Johnson (1979–1980, WBA)
- Eddie Mustafa Muhammad (1980–1981, WBA)
- Michael Spinks (1981–1983, WBA)
- Dwight Muhammad Qawi (1981–1983, WBC)
- Michael Spinks (1983–1984, WBA i WBC)
- Michael Spinks (1984–1985, WBA, WBC i IBF)
- J.B. Williamson (1985–1986, WBC)
- Slobodan Kačar (1985–1986, IBF)
- Marvin Johnson (1986–1987, WBA)
- Dennis Andries (1986–1987, WBC)
- Bobby Czyz (1986–1987, IBF)
- Thomas Hearns (1987, WBC)
- Leslie Stewart (1987, WBA)
- Virgil Hill (1987–1991, WBA)
- Charles Williams (1987–1993, IBF)
- Donny Lalonde (1987–1988, WBC)
- Sugar Ray Leonard (1988, WBC)
- Michael Moorer (1988–1991, WBO)
- Dennis Andries (1989, WBC)
- Jeff Harding (1989–1990, WBC)
- Dennis Andries (1990–1991, WBC)
- Leeonzer Barber (1991–1994, WBO)
- Thomas Hearns (1991–1992, WBA)
- Jeff Harding (1991–1994, WBC)
- Iran Barkley (1992, WBA)
- Virgil Hill (1992–1996, WBA)
- Henry Maske (1993–1996, IBF)
- Mike McCallum (1994–1995, WBC)
- Dariusz Michalczewski (1994–1997, WBO)
- Fabrice Tiozzo (1995–1996, WBC)
- Roy Jones Jr. (1996–1997, WBC)
- Virgil Hill (1996–1997, WBA & IBF)
- Montell Griffin (1997, WBC)
- Dariusz Michalczewski (1997, WBA, IBF i WBO)
- Dariusz Michalczewski (1997–2003, WBO)
- William Guthrie (1997–1998, IBF)
- Roy Jones Jr. (1997–1998, WBC)
- Lou Del Valle (1997–1998, WBA)
- Reggie Johnson (1998–1999, IBF)
- Roy Jones Jr. (1998–1999, WBA i WBC)
- Roy Jones Jr. (1999–2002, WBA(SC), WBC i IBF)
- Bruno Girard (2001–2003, WBA)
- Roy Jones Jr. (2002–2003, WBA (SC))
- Mehdi Sahnoune (2003, WBA)
- Antonio Tarver (2003, WBC i IBF)
- Silvio Branco (2003–2004, WBA)
- Julio César González (2003–2004, WBO)
- Roy Jones Jr. (2003–2004, WBA (SC) i WBC)
- Zsolt Erdei (2004–2009, WBO)
- Glen Johnson (2004, IBF)
- Fabrice Tiozzo (2004–2006, WBA (RC))
- Antonio Tarver (2004, WBA (SC) i WBC)
- Clinton Woods (2005–2008, IBF)
- Tomasz Adamek (2005–2007, WBC)
- Silvio Branco (2006–2007, WBA)
- Chad Dawson (2007–2008, WBC)
- Stipe Drviš (2007, WBA)
- Danny Green (2007–2008, WBA)
- Antonio Tarver (2008, IBF)
- Hugo Garay (2008–2009, WBA)
- Adrian Diaconu (2008–2009, WBC)
- Chad Dawson (2008–2009, IBF)
- Jean Pascal (2009–2011, WBC)
- Gabriel Campillo (2009–2010, WBA)
- Tavoris Cloud (2009–2013, IBF)
- Jürgen Brähmer (2009–2011, WBO)
- Bejbut Szumenow (2010–2014, WBA)
- Nathan Cleverly (2011–2013, WBO)
- Bernard Hopkins (2011–2012, WBC)
- Chad Dawson (2012–2013, WBC)
- Bernard Hopkins (2013–2014, IBF)
- Adonis Stevenson (od 2013, WBC)
- Siergiej Kowalow (2013–2014, WBO)
- Bernard Hopkins (2014, WBA Super i IBF)
- Siergiej Kowalow (od 2014, WBA Super, IBF i WBO)
|
|
|
