Ulica św. Barbary – ulica w Siemianowicach Śląskich o długości około 410 metrów, przebiegająca w całości przez teren dzielnicy Centrum, łącząca od południa ulicę Śląską z ulicą Parkową na północy. W większości zabudowę ulicy tworzą wpisane do gminnej ewidencji zabytków kamienice. Przy niej też działa szereg przedsiębiorstw i instytucji, w tym klasztor sióstr boromeuszek.
Opis i dane techniczne
Ulica św. Barbary w Siemianowicach Śląskich na całej swojej długości przebiega przez dzielnicę Centrum. Jest ona drogą gminną[1] o ruchu jednokierunkowym od południa w kierunku północnym[2]. W tym samym kierunku wzrasta też numeracja budynków znajdujących się przy tejże ulicy – parzysta po stronie zachodniej, zaś nieparzysta po wschodniej. Ulica rozpoczyna swój bieg na skrzyżowaniu z ulicą Śląską, po czym biegnie w kierunku północnym, gdzie łączy się z ulicą Parkową, krzyżując się po drodze z jedną ulicą: Jana Pawła II. Łączna długość ulicy wynosi około 410 metrów[3]. W systemie TERYT ulica św. Barbary widnieje pod numerem 00729[4].
Ulicą św. Barbary nie kursują pojazdy transportu miejskiego – najbliższe przystanki ZTM znajdują się przy sąsiedniej ulicy 1 Maja – Siemianowice Liceum Katolickie i Siemianowice Szpital[5].
Ulica św. Barbary w okresie przedwojennym nosiła nazwę Barbarastraße, zaś w okresie Polski Ludowej była to ulica Majakowskiego[1]. Pod względem nazewnictwa jest jedyną ulica w śródmieściu Siemianowic Śląskich, która wróciła do swojej pierwotnej nazwy po 1989 roku[6]. W 1889 roku przy ulicy św. Barbary powstał budynek klasztoru sióstr boromeuszek, które były obecne na terenie Siemianowic od 1886 roku. Przy tej ulicy znajdował się dom polskiego filologa klasycznego – Ryszarda Gansińca[6]. W 2014 roku przy ulicy św. Barbary mieszkały 584 osoby[7] i na niej w tym okresie było zarejestrowanych 55 przedsiębiorstw[8].
Obiekty historyczne i zabytki
Większość budynków przy ulicy św. Barbary jest wpisanych do gminnej ewidencji zabytków, zaś jedna z kamienic jest w rejestrze zabytków[9]. Część z kamienic stanowi zwarta zabudowę o dużych wartościach historycznych[10]. Kamienice przy ulicy św. Barbary w większości są w zarządzie gminy Siemianowice Śląskie[11], zaś zabytkowa kamienica pod numerem 12 jest własnością prywatną[12]. Do historycznych i zabytkowych budynków położonych wzdłuż ulicy należą:
kamienica (ul. św. Barbary 12) – zabytkowy budynek wpisany do rejestru zabytków 31 maja 1995 roku pod numerem A/1569/95[9]; kamienica została oddana do użytku 6 maja 1898 roku; powstała ona w stylu historyzmu według projektu laurahuckiego budwoniczego Fiedricha Schrödera; elewacja budynku wykonana jest z cegły klinkierowej w kolorze żółtym[14],
Do systemu REGON do połowy października 2021 roku zostało wpisanych łącznie 158 podmiotów zarejestrowanych przy ulicy św. Barbary. Spośród dalej funkcjonujących, przy ulicy św. Barbary funkcjonują takie placówki jak m.in.: biuro usług geodezyjnych (ul. św. Barbary 2a), Dom Pomocy Społecznej prowadzony przez Zgromadzenie Sióstr Boromeuszek oraz Dom Zakonny (nr 5)[15], kancelarie adwokackie (nr 9 i 23), NZOZ Prywatne Centrum Medyczne Plus (nr 23)[16], gabinety lekarskie (nr 9 i 23), biuro rachunkowe (nr 22), zakład pogrzebowy (nr 24)[17], wspólnoty mieszkaniowe, sklepy wielobranżowe czy siedziby organizacji, w tym: Siemianowickie Stowarzyszenie Przedsiębiorców (nr 2b), Wspólnota Siemianowicka (nr 7) i Forum Samorządowe Siemianowic Śląskich (nr 25/1)[18].
Przypisy
↑ abWojewódzki Ośrodek Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej w Katowicach: Geoportal Województwa Śląskiego – ORSIP. mapy.orsip.pl. [dostęp 2021-05-02]. (pol.).
AntoniA.HalorAntoniA., Przewodnik siemianowicki. Wędrówki po mieście i okolicy, wyd. pierwsze, Siemianowice Śląskie: Urząd Miasta Siemianowice Śląskie, 2000, ISBN 83-913068-1-X(pol.).