PROFILBARU.COM

Tomasz Bonarowski
Data i miejsce urodzenia	23 lutego 1969 ; Bielsko-Biała
Data śmierci	27 listopada 2015
Instrumenty	gitara elektryczna, gitara akustyczna, kontrabas
Gatunki	rock
Zawód	kompozytor, producent muzyczny, muzyk
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach

Tomasz Bonarowski (ur. 23 lutego 1969 w Bielsku-Białej, zm. 27 listopada 2015^[1]) – polski realizator i producent muzyczny, muzyk sesyjny. Członek Akademii Fonograficznej ZPAV^[2].

Był absolwentem IV LO w Gdyni i szkoły muzycznej w klasie trąbki oraz Wydziału Inżynierii Dźwięku na Politechnice Gdańskiej. W połowie lat 80. grał w zespołach Sze Sze, Rocka's Delight i Marilyn Monroe (wspomagał go na koncertach), które były związane z Gdańską Sceną Alternatywną, a w latach 1989–1995 był członkiem No Limits.

Pierwszą zrealizowaną przez niego płytą była Zegarmistrz światła purpurowy Tadeusza Woźniaka (1991), a pierwszą wyprodukowaną – Illusion 2 grupy Illusion (1994). W latach 1995–1997 wraz z Adamem Toczko tworzył duet realizatorski, który pracował w studiach Modern Sound w Gdyni, Deo Recordings w Wiśle oraz Studio Buffo w Warszawie. Byli odpowiedzialni za brzmienie m.in. Fankomatu i Fankofilu Blenders, Infernal Connection i The State of Mind Report Acid Drinkers, 2, 3 i 4 – Bolilol Tour Illusion, a także Bzzzzz i T.R.I.P. O.N.A.

W przypadku części płyt (Myslovitz, Krawczyka, Comy, Big Daya, Flinty) był też producentem. Jako muzyk sesyjny grał m.in. na Daemoonseth – Act II Christ Agony, Z rozmyślań przy śniadaniu Myslovitz, Makowiecki Band Makowiecki Band, Iluminacja Big Day, Ostatnia misja Grzegorza Skawińskiego, To, co w życiu ważne Krzysztofa Krawczyka.

Bonarowski pracował m.in. w trójmiejskich studiach Modern Sound, Red Studio, RG Studio, warszawskich Izabelin Studio i S4 oraz w DR Recordings w Wiśle.

Wielokrotnie nominowany do nagrody Fryderyk w kategorii „realizator/producent” (w latach 1997, 1998, 2000 i w 2004, gdy wyprodukowana przez niego płyta otrzymała nominację „Produkcja muzyczna roku”, a singel z tej płyty Trudno tak zaśpiewany przez Krawczyka i Bartosiewicz otrzymał nagrodę „Piosenka roku”).

Zmarł 27 listopada 2015. 2 grudnia 2015 został pochowany na cmentarzu Śmiechowskim^[1].

Wybrana dyskografia

Z tym tematem związana jest kategoria: Albumy wyprodukowane przez Tomasza Bonarowskiego.

Album	Rok	Uwagi	Źródło
Vader – Sothis	1994	miksowanie, produkcja muzyczna, inżynieria dźwięku	^[3]
Christ Agony – Daemoonseth – Act II	1994	inżynieria dźwięku, miksowanie, instrumenty klawiszowe	^[4]
Behemoth – Sventevith (Storming Near the Baltic)	1995	miksowanie	^[5]
Blenders – Fankomat	1996	inżynieria dźwięku, produkcja muzyczna, instrumenty klawiszowe	^[6]
Acid Drinkers – The State of Mind Report	1996	inżynieria dźwięku, miksowanie	^[7]
Myslovitz – Z rozmyślań przy śniadaniu	1997	realizacja nagrań, produkcja muzyczna, wokal wspierający, mastering	^[8]
Myslovitz – Miłość w czasach popkultury	1999	realizacja nagrań, produkcja muzyczna	^[9]
Crew – Radio dla mass	2000	miksowanie, mastering, produkcja muzyczna, realizacja nagrań	^[10]
Patrycja Markowska – Będę silna	2001	inżynieria dźwięku, miksowanie	^[11]
Anita Lipnicka & John Porter – Nieprzyzwoite piosenki	2003	wokal, gitara elektryczna, gitara akustyczna, kontrabas, miksowanie	^[12]
Coma – Pierwsze wyjście z mroku	2004	miksowanie, produkcja muzyczna	^[13]
Myslovitz – Skalary, mieczyki, neonki	2004	miksowanie, produkcja muzyczna	^[14]

Nagrody i wyróżnienia

Rok	Kategoria	Tytułem	Nagroda	Uwagi	Źródło
1997	Realizator dźwięku roku	Tomasz Bonarowski	Fryderyki 1997	Nominacja	^[15]
1997	Producent muzyczny roku		Fryderyki 1997	Nominacja	^[15]
1998	Realizator dźwięku roku		Fryderyki 1998	Nominacja	^[16]
1999	Realizator dźwięku roku		Fryderyki 1999	Nominacja	^[17]
1999	Producent muzyczny roku		Fryderyki 1999	Nominacja	^[17]
2000	Realizator dźwięku roku		Fryderyki 2000	Nominacja	^[18]
2000	Producent muzyczny roku		Fryderyki 2000	Nominacja	^[18]
2004	Produkcja muzyczna roku	Krzysztof Krawczyk – To, co w życiu ważne (produkcja muzyczna, realizacja: Edyta Bartosiewicz, Tomasz Bonarowski, Bogdan Kondracki)	Fryderyki 2004	Nominacja	^[19]