Laureatka dwóch Fryderyków, poza tym była 14-krotnie nominowana do tej nagrody muzycznej. Za sprzedaż swoich solowych albumów uzyskała jedną potrójnie platynową płytę, jedną platynową i pięć złotych.
Życiorys
Lipnicka (na dole) z muzykami zespołu Certificado (1992)
Uczęszczała do I LO im. Bolesława Chrobrego w Piotrkowie Trybunalskim. Kiedy miała 15 lat, pracowała jako modelka[3]. W latach 1991–1993 była wokalistką piotrkowskiego zespołu Certificado[4]. Następnie została wokalistką zespołu Varius Manx, z którym nagrała dwa albumy studyjne: Emu (1994) i Elf (1995). Oba wydawnictwo osiągnęły sukces komercyjny.
W 1996 odeszła z Varius Manx i rozpoczęła karierę solową pod opieką artystyczną Wiktora Kubiaka. Za sprzedaż debiutanckiego albumu pt. Wszystko się może zdarzyć otrzymała certyfikat trzykrotnie platynowej płyty[5]. Zdobyła pięć nominacji do nagrody Fryderyk, m.in. za popowy album roku. Album promowała singlami „I wszystko się może zdarzyć” oraz „Piękna i rycerz”, które stały się przebojami. W 1998 wydała swój drugi solowy album pt. To, co naprawdę, z którym nie powtórzyła sukcesu komercyjnego debiutu[6], ale za sprzedaż krążka uzyskała certyfikat złotej płyty[7]. Album promowała singlem „Historia jednej miłości”, który został przebojem w Polsce. Jesienią 2000 wydała album pt. Moje oczy są zielone, który promowała singlem „Jestem powietrzem” i teledyskiem nakręconym do tej piosenki w Londynie.
W 2002 nawiązała współpracę muzyczną z Johnem Porterem, z którym w tym samym roku wydała album pt. Nieprzyzwoite piosenki nagrany w Londynie. Płyta uzyskała ciepłe recenzje krytyków i spotkała się z gorącym przyjęciem ze strony słuchaczy. Album przez wiele tygodni utrzymywał się na pierwszym miejscu najlepiej sprzedających się krążków i uzyskał status platynowej płyty[8]. Lipnicka i Porter za ten album otrzymali Fryderyka za popowy album roku pop, a promujący płytę singiel „Bones of Love” został przebojem. Jesienią 2005 wydała z Porterem drugi wspólny album pt. Inside Story, z którym powtórzyli sukces poprzedniej płyty. W 2006 premierę miał ich wspólny minialbum pt. Other Stories i box All the Stories, zawierający poprzednie albumy studyjne duetu i DVD z teledyskami. 22 lutego 2008 wydali ostatnią wspólną płytę pt. Goodbye, który promowali singlami: „Old Time Radio” i „Lonesome Traveller”. Za sprzedaż albumu uzyskali status złotej płyty[9].
13 listopada 2009 wydała pierwszy od dziewięciu lat solowy album pt. Hard Land of Wonder, który jest utrzymany w akustycznej stylistyce. Płytę promowała singlem „Car Door”. Za sprzedaż albumu uzyskała status złotej płyty w Polsce[10], a w 2010 otrzymała Fryderyka w kategorii album roku – piosenka poetycka[11].
Zaśpiewała trzy piosenki na wydanej w 2012 płycie pt. W siódmym niebie, nagranej z zespołem Voice Band założonym przez Arkadiusza Lipnickiego[12]. W 2012 wzięła udział w projekcie Muzeum Powstania WarszawskiegoMorowe panny[13], na którego potrzeby wspólnie z Johnem Porterem napisała piosenkę „Jeśli nie wrócę” na album promujący tę inicjatywę[13]. W tym samym roku nagrała partie wokalne tytułowej bohaterki do polskiej wersji językowej filmu animowanego Walta DisneyaMerida Waleczna. 2 października 2013 wydała album pt. Vena Amoris, który promowała singlami „Hen, hen”, „Vena amoris” i „Trzecia zima”. Po premierze płyty wyruszyła w trasę koncertową z udziałem brytyjskich muzyków, którzy brali udział w nagraniach.
W 2016 wydała singiel „Ptasiek”, którym złożyła hołd jej kompozytorowi, brytyjskiemu artyście Nickowi Talbotowi. Utworem zapowiedziała swoją jesienną trasę koncertową o nazwie Na osi czasu, a zapis występu w Łodzi wydała w formie albumu koncertowego w 2017. W tym samym roku wydała singiel „Z miasta”, który zapowiedziała album Miód i dym wydany 17 listopada pod szyldem Anita Lipnicka & The Hats[14]. Płytę promowała także singlami: „Raj” oraz „Jak Bonnie i Clyde”, który nagrała z Tomaszem Makowieckim. Za album była nominowana do nagrody Fryderyka za popowy album roku[15].
W 2019 w ramach jubileuszu 25-lecia pracy artystycznej odbyła trasę koncertową Z bliska, podczas której zaprezentowała swoje przeboje w nowych, akustycznych wersjach oraz kilka coverów (m.in. „Creep” z repertuaru Radiohead, „Nothing Compares to You” Sinéad O’Connor, „Losing My Religion” R.E.M. i „Linger” The Cranberries). 8 sierpnia wydała nową wersję „Piosenki księżycowej”, którą wyprodukował Kuba Karaś. Utworem zapowiedziała album pt. OdNowa, na którym umieściła wybrane utwory ze swojego repertuaru w nowych aranżacjach. 13 sierpnia świętowała jubileusz podczas koncertu Love Forever w ramach Konkurs Sopot Festival 2019, na którym zaśpiewała trzy piosenki („Zanim zrozumiesz”, „Piosenkę księżycową” i „Piękna i Rycerz”) w nowych aranżacjach.
W styczniu 2020 wyruszyła w trasę koncertową Intymnie, którą promowała klipami live session do piosenek „Wolne ptaki” i „Tęczowa”. Trasa, w wyniku komplikacji spowodowanych pandemią COVID-19, rozciągnęła się w czasie i zakończyła się w lutym 2022. 1 października 2021 zarejestrowała koncert w stodole Folwarku Ruchenka i wydała w formie albumu koncertowego pt. Intymnie.
Życie prywatne
Jest córką elektryka. Ma starszego o trzy lata brata, Arkadiusza, który jest artystą kabaretowym.
W latach 2003–2015 pozostawała w nieformalnym związku z Johnem Porterem, z którym ma córkę, Polę (ur. 23 lutego 2006)[16]. W 2016 poślubiła Marka Graya[17].
↑MarcinM.GliszczyńskiMarcinM. i inni red., Piotrkowski underground muzyczny, Artyści Piotrkowscy, Piotrków Trybunalski: Ośrodek Działań Artystycznych, 2016, s.22, ISBN 978-83-940747-5-3.
