To nie ja!

Ten artykuł dotyczy utworu Edyty Górniak. Zobacz też: inne znaczenia tego słowa.
To nie ja!
(Once in a Lifetime)
Wykonawca singla
z albumu Dotyk
Edyta Górniak
Wydany

11 marca 1994

Nagrywany

1993–1994

Gatunek

pop

Długość

3:00

Wydawnictwo

ORCA

Producent

Graham Sacher

Format

single CD, promo

Kompozytor

Stanisław Syrewicz

Twórca tekstu

Jacek Cygan

Singel po singlu
— „To nie ja!
(Once in a Lifetime)”
(1994) 		„Jestem kobietą”
(1994)

To nie ja! (ang.: Once in a Lifetime) – debiutancki singel polskiej piosenkarki Edyty Górniak, wydany w 1994 i promujący jej debiutancki album studyjny, zatytułowany Dotyk z 1995[1].

Singiel był wielokrotnie notowany na listach przebojów na terenie całej Polski, uzyskał status złotej płyty w kraju[2].

W 1994 utwór reprezentował Polskę podczas 39. Konkursu Piosenki Eurowizji w Dublinie i zajął drugie miejsce w finale z wynikiem 166 punktów[3].

Historia utworu

Nagrywanie

Muzyka do piosenki została skomponowana przez Stanisława Syrewicza w 1984 z myślą o nagraniu go przez amerykański zespół Chicago. Autorem pierwotnych słów do utworu, noszącego wtedy tytuł „No One Said It Was Easy”, był Don Black[4]. W tym czasie zarejestrowana została jedynie wersja demonstracyjna numeru[5]. Za namową Alicji Borkowskiej, piosenkarki i ówczesnej partnerki życiowej przedsiębiorcy Wiktora Kubiaka, nagranie utworu zaoferowano Edycie Górniak, która została zaproszona do reprezentowania Polski na Eurowizji 1994[6].

Pierwszą propozycję tekstu napisał prawnik Mariusz Ejsmont[6], jednak nie zyskała ona uznania Wiktora Kubiaka[7]. Na początku stycznia 1994 Edyta Górniak skontaktowała się z autorem tekstów piosenek Jackiem Cyganem, aby ten napisał polski tekst do melodii[7]. Jak zaznaczyła, słowa piosenki miały być zrozumiałe dla ludzi nieznających języka polskiego, jednak nie dodała, że utwór będzie reprezentować Polskę w Konkursie Piosenki Eurowizji[8][9]. Tekst do piosenki kilkukrotnie modyfikowano, a ostateczna wersja powstała po trzech tygodniach pracy[7]. Równocześnie powstała druga propozycja konkursowa dla Górniak, „Śpijcie, dzieci nocy” do muzyki Piotra Rubika[10]. Po konsultacji z TVP zdecydowano, że Górniak pojedzie na konkurs z utworem „To nie ja!”.

Nagrania piosenki zrealizowano w marcu w studiu RG Jones Studios w Londynie[1]. Producentem został Graham Sacher, który stworzył także anglojęzyczny tekst do piosenki[1]. Aranżację partii smyczkowej w numerze wykonał Mike Mowes, a za realizację nagrań i miksowanie odpowiadał Gerry Kitchenham[11].

Po finale Konkursu Piosenki Eurowizji kompozytor piosenki został oskarżony przez izraelskiego piosenkarza Joniego Nameriego o popełnienie plagiatu jego piosenki „Zakochany mężczyzna” z 1987, jednak ostatecznie zarzuty oddalono[5][12].

W 2000 ukazał się remiks utworu „To nie ja” na singlu promującym słuchowisko radiowe RMF FM Exclusive, wydanym nakładem wytwórni płytowej Pomaton EMI[13].

Wydanie i odbiór

Początkowo „To nie ja!” został nagrany na 200 kasetach reklamowych niskiej jakości, przez co niemożliwa była jego emisja w rozgłośniach radiowych[5]. Utwór ukazał się w formie singla w kwietniu 1994 jako pierwszy utwór promujący debiutancki album studyjny Górniak zatytułowany Dotyk z 1995[14]. Niedługo po premierze dotarł do pierwszego miejsca m.in. na Liście Przebojów Programu Trzeciego[15] czy w notowaniu Top 15 Wietrznego Radia w Chicago[16].

Podczas prób do występu w 39. Konkursu Piosenki Eurowizji utwór zdobywał pozytywne opinie ludzi zebranych w Point Theatre w Dublinie, głównie dzięki emocjonalnemu wykonaniu Górniak[17]. Po finałowym występie Górniak była jedynym uczestnikiem widowiska, który po występie został powitany za kulisami owacjami na stojąco przez pozostałych wykonawców[5].

W 2012 utwór zajął szóste miejsce w organizowanym przez internetowe radio ESC Radio plebiscycie Eurovision Top 250 na największy przebój w historii Konkursu Piosenki Eurowizji[18][19]. W 2013 piosenka spadła na 14. miejsce głosowania[20], a w 2014 – na 30.[21][22].

W 2015 piosenka została uznana największym hitem lat 90. w głosowaniu widzów stacji Kino Polska Muzyka[23].

Teksty i interpretacja

Słowa piosenki nawiązują do treści Biblii. Jak tłumaczył Jacek Cygan w swojej książce Życie jest piosenką, piosenka jest „alegorią losów kobiety, a Edyta (...) nie chce ponosić winy za grzech biblijnej Ewy, za całe zło, które jest na świecie”[17].

Teledysk

Oficjalny teledysk do piosenki został opublikowany w kwietniu 1994, jego reżyserem został Bolesław Pawica. Klip został utrzymany w czarno-białej kolorystyce[11]. Piosenkarka zrealizowała również teledysk do anglojęzycznej wersji utworu, który został nagrany w innej konwencji, a Górniak wystąpiła w nim w żółtej kreacji[24].

Występy na żywo

Utwór został zgłoszony do stawki finałowej 39. Konkursu Piosenki Eurowizji przez Edytę Górniak, która cztery miesiące wcześniej odeszła z Teatru Buffo, gdzie grała m.in. w musicalu Metro. Piosenkarka przyjęła wówczas propozycję nadawcy Telewizji Polskiej (TVP) dotyczącą reprezentowania Polski jako pierwsza polska piosenkarka w historii udziału nadawcy w widowisku[25]. Początkowo decyzji sprzeciwiał się ówczesny menedżer artystki, Wiktor Kubiak, jednak Górniak zdecydowała się przyjąć zaproszenie od stacji[26]. Po przylocie do Dublina, gdzie odbywał się konkurs, Górniak przeziębiła się i zachorowała na zapalenie krtani i tchawicy[27][28], przez co miała problemy ze śpiewaniem podczas prób do występu, które rozpoczęły się 24 kwietnia[5]. W trakcie próby generalnej, transmitowanej do wszystkich krajów oraz lokalnych komisji jurorskich oceniających wszystkie propozycje konkursowe, piosenkarka zdecydowała się zaśpiewać fragment utworu w języku angielskim, ponieważ łatwiej było jej wówczas zaśpiewać z bólem gardła[5][29][30]. Wykonanie wywołało kontrowersje i zostało uznane za naruszenie regulaminu widowiska nakazującego śpiewanie wszystkim uczestnikom swoich propozycji w języku ojczystym. Sprzeciw wobec uczestnictwu Górniak wyraziły delegacje m.in. z Hiszpanii, Szwecji i Grecji, samej reprezentantce groziła natomiast dyskwalifikacja. Do organizatorów konkursu, Europejskiej Unii Nadawców, nie napłynął jednak oficjalny protest, dzięki czemu Górniak została dopuszczona do udziału[5][31]. Ostatecznie zdobyła ona łącznie 166 punktów, w tym maksymalne noty 12 punktów od komisji jurorskich z Wielkiej Brytanii, Austrii, Estonii, Litwy i Francji, dzięki czemu zakończyła udział na drugim miejscu[32]. Podczas występu miała na sobie sukienkę wartą 30 milionów starych złotych zakupioną w Hongkongu[33][34]. Na scenie towarzyszył jej żeński chórek, w którego skład weszła Alicja Borkowska oraz dwie irlandzkie piosenkarki[35].

Dwa miesiące po udziale w Konkursie Piosenki Eurowizji Górniak zaśpiewała utwór podczas 31. Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu[31], a w 1995 – podczas gościnnego występu na 32. Festiwalu Sopockim[36].

W czerwcu 2006 zaśpiewała piosenkę na Festiwalu Zaczarowanej Piosenki im. Marka Grechuty, towarzysząc jednej z uczestniczek, Paulinie Gil[37][38]. We wrześniu zaprezentowała nową wersję utworu podczas organizowanej w Warszawie gali powitalnej finalistek Miss World 2006[39][40][41].

W 2007 zaśpiewała piosenkę podczas koncertu jubileuszowego Jacka Cygana Cyganeria zorganizowanego w ramach festiwalu TOPtrendy 2007 w Sopocie[42][43]. W lutym 2010 wystąpiła z nią podczas gościnnego występu w finale Krajowych Eliminacji do 55. Konkursu Piosenki Eurowizji[44][45], w maju – na jej koncercie zagranym w ramach festiwalu TOPtrendy z okazji 20-lecia działalności artystycznej[46], a we wrześniu – na koncercie Sabat Czarownic[47].

1 stycznia 2014 zaśpiewała „To nie ja!” podczas koncertu sylwestrowego organizowanego przez Telewizję Polską we Wrocławiu[48]. W lutym wystąpiła z nią na gali Viva! Najpiękniejsi 2013, śpiewając w duecie z Marią Markiewicz, podopieczną fundacji I Ty możesz sięgnąć gwiazd[49]. W maju zaśpiewała piosenkę podczas koncertu Tu bije serce Europy zorganizowanego z okazji 10. rocznicy wstąpienia Polski do Unii Europejskiej[50][51].

Utwór znalazł się na setliście koncertów Górniak w ramach jej jubileuszowej trasy koncertowej pt. Love 2 Love[52].

Lista utworów

  1. „Once in a Lifetime” (muz. Stanisław Syrewicz, sł. Graham Sacher) – 3:00
  2. „To nie ja” (muz. Stanisław Syrewicz, sł. Jacek Cygan) – 3:00

Certyfikaty

Kraj Certyfikat Sprzedaż
 Polska Złoto[53] 50 000

Przypisy

  1. ↑ a b c Edyta – „Once in a Lifetime” - „To nie ja!” [online], Discogs [dostęp 2012-08-16] (ang.).
  2. ↑ Złote płyty CD przyznane w 1999 roku [online], ZPAV [dostęp 2020-09-17].
  3. ↑ Bartosz Sadulski, Eurokoszmar [online], Onet.pl, 25 maja 2012 [dostęp 2012-08-16] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-22] (pol.).
  4. ↑ Niezwykła rozmowa muzyczno-filmowa, czyli spotkanie ze Stanisławem Syrewiczem [online], Netkultura.pl, 23 maja 2012 [dostęp 2019-05-01] (pol.).
  5. ↑ a b c d e f g Grzegorz Brzozowicz, Gazeta Wyborcza nr 102 (1486) (5/1994) [online], e-gorniak.com, 31 maja 1994 [dostęp 2015-02-12] (pol.).
  6. ↑ a b Piotr Krysiak, Edyta Górniak: bez cenzury, Wydawnictwo „Akapit”, 2005, s. 53, ISBN 83-922376-0-9.
  7. ↑ a b c Piotr Krysiak, Edyta Górniak: bez cenzury, Wydawnictwo „Akapit”, 2005, s. 54, ISBN 83-922376-0-9.
  8. ↑ Jacek Cygan: Życie jest piosenką. Kraków: Znak, 2014, s. 94.
  9. ↑ Dagna Starowieyska, Jacek Cygan: Płynące słowa w piosence [online], Eks Magazyn, 8 września 2014 [dostęp 2014-02-12] (pol.).
  10. ↑ Jacek Cygan: Życie jest piosenką. Kraków: Znak, 2014, s. 96.
  11. ↑ a b Jacek Cygan: Życie jest piosenką. Kraków: Znak, 2014, s. 98.
  12. ↑ Jacek Cygan: Życie jest piosenką. Kraków: Znak, 2014, s. 105-06.
  13. ↑ „To nie ja” [online], edytaportfolio.za.pl [dostęp 2012-04-14] [zarchiwizowane z adresu 2014-08-09] (pol.).
  14. ↑ Edyta Górniak – „Dotyk” [online], Discogs [dostęp 2015-02-12] (ang.).
  15. ↑ Archiwum Listy Przebojów Radiowej Trójki - Edyta Górniak [online], Archiwum LP3 [dostęp 2012-08-16] [zarchiwizowane z adresu 2018-02-18] (pol.).
  16. ↑ Top 15. Notowanie 39 z dnia 8/6/1994 [online], Wietrzne Radio [dostęp 2016-04-19] [zarchiwizowane z adresu 2016-04-19].
  17. ↑ a b Jacek Cygan: Życie jest piosenką. Kraków: Znak, 2014, s. 100.
  18. ↑ Daniel Mourinho, Eurovision Top 250 – Congratulations, Željko Joksimović! [online], ESC Radio, 2012 [dostęp 2015-05-07] (ang.).
  19. ↑ Edyta Górniak lepsza od Abby [online], Onet.pl, 16 stycznia 2012 [dostęp 2015-05-07] [zarchiwizowane z adresu 2015-05-18] (pol.).
  20. ↑ Daniel Mourinho, Eurovision Top 250 – Congratulations, Loreen! [online], ESC Radio, 2013 [dostęp 2015-05-07] (ang.).
  21. ↑ Daniel Mourinho, Loreen wins ‘Eurovision Top 250’ voting for second year in a row [online], ESC Radio, 2014 [dostęp 2015-05-07] (ang.).
  22. ↑ Maciej Błażewicz, Cztery polskie piosenki w top250 Eurowizji! [online], OGAE Polska, 2015 [dostęp 2015-05-07] (pol.).
  23. ↑ „Autobiografia” i „To nie ja” największymi hitami lat 80. i 90. według widzów Kino Polska Muzyka [online], Kino Polska Muzyka, 4 maja 2015 [dostęp 2015-05-07] [zarchiwizowane z adresu 2020-01-09] (pol.).
  24. ↑ Edyta Górniak – „Once in a Lifetime” [online], YouTube [dostęp 2015-02-12] (ang.).
  25. ↑ Mirosław Pęczak, Polityka nr 31 (2463) (7/2004) [online], e-gorniak.com, lipiec 2004 [dostęp 2015-02-12] (pol.).
  26. ↑ Marta Sztokfisz, Magazyn PlusGSM nr 39 (6/2001) [online], e-gorniak.com, czerwiec 2001 [dostęp 2015-02-12] (pol.).
  27. ↑ Edyta Górniak wspomina Eurowizję: Byłam chora [online], Interia.pl, 18 listopada 2013 [dostęp 2015-02-11] [zarchiwizowane z adresu 2013-11-22] (pol.).
  28. ↑ Jacek Cygan: Życie jest piosenką. Kraków: Znak, 2014, s. 99.
  29. ↑ Krzysztof Tadej, Antena nr 24 (06/1994) [online], e-gorniak.com, czerwiec 1994 [dostęp 2015-02-12] (ang.).
  30. ↑ Marlena Bielińska, Playboy nr 65 (4/1998) [online], e-gorniak.com, kwiecień 1998 [dostęp 2015-02-12] (pol.).
  31. ↑ a b Jacek Cygan: Życie jest piosenką. Kraków: Znak, 2014, s. 102-103.
  32. ↑ Eurovision Song Contest 1994 [online], Eurovision Song Contest [dostęp 2015-02-12] [zarchiwizowane z adresu 2015-03-06] (ang.).
  33. ↑ Marcin Kydryński. 20 pytań. „Playboy”. 24, listopad 1994. Marquard Media Polska. (pol.). 
  34. ↑ Marcin Kydryński, Playboy nr 24 (11/1994) [online], e-gorniak.com, listopad 1994 [dostęp 2015-02-12] (pol.).
  35. ↑ Poland - 1994 [online], Diggiloo Thrush [dostęp 2015-02-12] (ang.).
  36. ↑ Sopot Festival '95 [online], Bałtycka Agencja Artystyczna [dostęp 2015-02-12] [zarchiwizowane z adresu 2015-02-12] (pol.).
  37. ↑ To nie ja // II. Festiwal Zaczarowanej Piosenki [online], e-gorniak.com [dostęp 2015-02-12] (pol.).
  38. ↑ Paulina Gil [online], zaczarowana.pl [dostęp 2015-02-12] [zarchiwizowane z adresu 2015-02-12] (pol.).
  39. ↑ Paweł Jurczak, Edyta Górniak sings for Miss World [online], ESC Today, 30 sierpnia 2006 [dostęp 2015-02-12] (ang.).
  40. ↑ Adam Plona, Dla Miss Świata zaśpiewa Edyta Górniak [online], Wiadomości24.pl, 30 sierpnia 2006 [dostęp 2015-02-12] [zarchiwizowane z adresu 2015-02-12] (pol.).
  41. ↑ To nie ja // Gala powitalna Miss World 2006 [online], e-gorniak.com [dostęp 2015-02-12] (pol.).
  42. ↑ Edyta Górniak - „To nie ja byłam Ewa” [online], Ipla [dostęp 2015-02-12] [zarchiwizowane z adresu 2015-02-12] (pol.).
  43. ↑ Medley // Cyganeria – jubileusz Jacka Cygana. Edyta wykonuje medley utworów: „Jestem kobietą”; „Dotyk”; „To nie ja” [online], e-gorniak.com [dostęp 2015-02-12] (pol.).
  44. ↑ Edyta Górniak i Mieczysław Szcześniak gwiazdami finału polskich eliminacji Eurowizji [online], Onet.pl, 9 lutego 2010 [dostęp 2015-02-12] [zarchiwizowane z adresu 2015-02-12] (pol.).
  45. ↑ To nie ja / To nie tak jak myślisz // Eurowizja – Krajowe eliminacje 2010 [online], e-gorniak.com [dostęp 2015-02-12] (pol.).
  46. ↑ 20 piosenek na XX-lecie [online], e-gorniak.com [dostęp 2015-02-12] (pol.).
  47. ↑ To nie ja // Sabat czarownic [online], e-gorniak.com [dostęp 2015-02-12] (pol.).
  48. ↑ To nie ja // Disco sylwester z Dwójką we Wrocławiu [online], e-gorniak.com [dostęp 2015-02-12] (pol.).
  49. ↑ To nie ja // Podczas gali Viva! Najpiękniejsi 2013... [online], e-gorniak.com [dostęp 2015-02-12] (pol.).
  50. ↑ „Tu bije serce Europy” i „Taniec źródeł”. Świętuj 10-lecie Polski w UE [online], Polskie Radio, 1 maja 2014 [dostęp 2015-02-12] (pol.).
  51. ↑ „Tu bije serce Europy” – koncert [online], TVP [dostęp 2015-02-12] [zarchiwizowane z adresu 2015-02-12] (pol.).
  52. ↑ Edyta Górniak Setlist at Ergo Arena, Gdańsk, Poland [online], setlist.fm [dostęp 2015-12-02] (ang.).
  53. ↑ Złote płyty CD przyznane w 1999 roku [online], ZPAV [dostęp 2015-02-12] (pol.).
Edyta Górniak
Albumy studyjne
Albumy koncertowe
Kompilacje
Single
Single z gościnnym udziałem
Kompilacje różnych wykonawców
Ścieżki dźwiękowe
Trasy koncertowe

Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!