Therese Johaug (ur. 25 czerwca1988 w Røros) – norweskabiegaczka narciarska, sześciokrotna medalistka olimpijska, dziewiętnastokrotna medalistka mistrzostw świata, pięciokrotna medalistka mistrzostw świata juniorów, trzykrotna zdobywczyni Pucharu Świata, czterokrotna zdobywczyni Małej Kryształowej Kuli w klasyfikacji dystansowej, trzykrotna zwyciężczyni Tour de Ski oraz zwyciężczyni Ski Tour Kanada.
Kariera
Początki
Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Therese Johaug pojawiła się 26 listopada 2005 roku w zawodach FIS Race w Sjusjøen, gdzie zajęła piąte miejsce w biegu na 10 km techniką klasyczną. W Pucharze świata zadebiutowała 27 stycznia 2007 roku w Otepää, zajmując ósme miejsce na tym samym dystansie. Tym samym już w swoim debiucie wywalczyła pierwsze pucharowe punkty. Tydzień później w Davos zajęła 33. miejsce w biegu na 10 km stylem dowolnym. Jej następnym startem były mistrzostwa świata w Sapporo, gdzie w swoim jedynym starcie, biegu na 30 km klasykiem zdobyła od razu brązowy medal, ulegając tylko FinceVirpi Kuitunen oraz swojej rodaczce Kristin Størmer Steirze. Tym samym zdobyła indywidualnie medal mistrzostw świata zanim stanęła na podium zawodów Pucharu Świata. Niecałe dwa tygodnie później brała udział w mistrzostwach świata juniorów w Tarvisio, gdzie zdobyła brązowy medal w biegu łączonym na 10 km, a w biegu na 5 km stylem dowolnym była czwarta. W zawodach pucharowych sezonu 2006/2007 wystartowała jeszcze tylko raz - 24 marca 2007 roku w Falun, gdzie wywalczyła swoje pierwsze podium, zajmując trzecie miejsce w biegu łączonym na 15 km. W klasyfikacji generalnej zajęła 44. miejsce. W marcu 2007 roku zdobyła także mistrzostw kraju na dystansie 30 km klasykiem.
2007/2008
W sezonie 2007/2008 Therese po raz pierwszy wzięła udział w Tour de Ski startując w jego drugiej edycji. Punktowała w siedmiu z ośmiu etapów, przy czym 2 stycznia 2008 roku w Novym Měscie była trzecia w biegu na 10 km stylem klasycznym. Cały cykl ukończyła na czternastej pozycji, tracąc do zwyciężczyni, SzwedkiCharlotte Kalli ponad dwie i pół minuty. W pozostałej części sezonu punktowała jeszcze kilkakrotnie, przy czym 9 lutego 2008 roku w Otepää była trzecia w biegu na 10 km klasykiem. W klasyfikacji generalnej zajęła tym razem osiemnaste miejsce. Na mistrzostwach świata juniorów w Malles Venosta w lutym tego samego roku zdobyła trzy złote medale: w biegu na 5 km klasykiem, na 10 km stylem dowolnym oraz w sztafecie.
2008/2009
Sezon 2008/2009 zaczęła od zajęcia czwartego miejsca 22 listopada w Gällivare w biegu na 10 km stylem dowolnym. Na podium stanęła już w swoim trzecim starcie, 6 grudnia w La Clusaz, gdzie była trzecia w biegu na 15 km techniką dowolną. W sześciu z siedmiu etapów trzeciej edycji Tour de Ski zdobywała punkty, raz zajmując miejsce na podium - 4 stycznia 2009 roku wygrała podbieg na Alpe Cermis. W klasyfikacji końcowej TdS zajęła szóste miejsce, co było najlepszym wynikiem spośród reprezentantek Norwegii. W pozostałych pucharowych startach jej największym osiągnięciem było drugie miejsce w zawodach Finału Pucharu Świata w Sztokholmie i Falun, gdzie lepsza była tylko Justyna Kowalczyk. W klasyfikacji generalnej Johaug była ósma, a w klasyfikacji dystansowej zajęła siódme miejsce. Podczas mistrzostw świata w Libercu w lutym 2009 roku nie zdobyła żadnego medalu. Najbliżej podium była w sztafecie, gdzie Norweżki przegrały walkę o podium ze Szwedkami o 2.7 sekundy oraz w biegu na 30 km techniką dowolną, gdzie w walce o brązowy medal lepsza okazała się reprezentantka UkrainyWałentyna Szewczenko. Końcem marca wywalczyła swój drugi tytuł krajowy, ponownie zwyciężając w biegu na 30 km stylem dowolnym.
2009/2010
Najważniejszym punktem sezonu 2009/2010 były igrzyska olimpijskie w Vancouver. W indywidualnych startach była szósta w biegu łączonym na 15 km oraz siódma na dystansie 30 km techniką klasyczną. Ponadto wspólnie z Marit Bjørgen, Vibeke Skofterud oraz Kristin Størmer Steirą wywalczyła złoty medal w sztafecie, pierwszy drużynowy złoty medal norweskich biegaczek od 26 lat. W rywalizacji pucharowej była trzecia 6 marca 2010 roku w biegu łączonym na 15 km w Lahti oraz tydzień później na dystansie 30 km stylem dowolnym w Oslo. Trzecie miejsce zajęła także w jednym z etapów Finału PŚ w Falun w biegu łączonym na 10 km. Therese nie ukończyła czwartej edycji TdS po tym, jak wycofała się przed siódmym etapem. W klasyfikacji generalnej dało to Norweżce siedemnaste miejsce.
2010/2011
Pięć miejsc na podium dały jej czwarte miejsce w klasyfikacji generalnej sezonu 2010/2011. Najpierw zajęła trzecie miejsce w biegu na 10 km klasykiem w Davos 11 grudnia 2010 roku. Następnie zajęła drugie miejsce w klasyfikacji końcowej piątego Toru de Ski, w którym lepsza była tylko Kowalczyk, która wyprzedziła Johaug o blisko półtorej minuty. Therese ponownie wygrała ostatni z etapów tego cyklu, a w przedostatnim etapie - 8 stycznia 2011 roku w Val di Fiemme była druga w biegu na 10 km klasykiem. Ponadto była trzecia na tym samym dystansie 21 stycznia w Otepää, zwyciężyła w biegu łączonym na 10 km 12 marca w Lahti, a w Finale PŚ zajęła trzecie miejsce. W klasyfikacji biegów dystansowych zajęła trzecie miejsce, ustępując tylko Kowalczyk oraz Bjørgen. Na mistrzostwach świata w Oslo osiągnęła największy sukces w swojej karierze, zdobywając złoty medal na dystansie 30 km techniką dowolną. Ponadto w biegu łączonym na 15 km była trzecia za Bjørgen i Kowalczyk, a razem z Bjørgen, Steirą i Skofterud zdobyła złoty medal w sztafecie. Na tych samych mistrzostwach była czwarta w biegu na 10 km techniką klasyczną, przegrywając walkę o medal z FinkąAino-Kaisą Saarinen.
2011/2012
W sezonie 2011/2012 aż dziesięciokrotnie stawała na podium zawodów pucharowych. Wygrała bieg łączony na 15 km 5 lutego w Rybińsku i tę samą konkurencję 3 marca w Lahti, była druga w cyklu Ruka Triple w listopadzie i w biegu na 10 km klasykiem 17 grudnia w Rogli, a trzecie miejsce zajęła 10 grudnia w Davos w biegu na 15 km stylem dowolnym, w szóstej edycji Tour de Ski, 22 stycznia w Otepää w biegu na 10 km klasykiem, 11 lutego w Novym Měscie w biegu na 15 km klasykiem, sześć dni później w biegu na 10 km stylem klasycznym w Szklarskiej Porębie oraz na dystansie 30 km klasykiem 11 marca w Oslo. W cyklu Tour de Ski punktowała we wszystkich etapach raz zajmując pierwsze i drugie miejsce oraz dwukrotnie trzecie. W klasyfikacji końcowej do zwyciężczyni, Justyny Kowalczyk, Norweżka straciła jednak blisko cztery minuty. Wszystkie te wyniki pozwoliły jej zająć trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej, za plecami Bjørgen i Kowalczyk, które toczyły walkę o Kryształową Kulę. Trzecie miejsce zajęła także w klasyfikacji dystansowej. W styczniu 2012 roku zdobyła swój trzeci złoty medal mistrzostw kraju, tym razem wygrywając bieg łączony na 15 km.
2012/2013
Sezon 2012/2013 rozpoczęła od 2 miejsca w szwedzkim Gällivare. Następnie wzięła udział w cyklu Ruka Triple, gdzie była odpowiednio: 24 w sprincie techniką klasyczną, 4 w biegu na 5 km techniką dowolną, 2 w biegu na 10 km techniką klasyczną i ostatecznie 4 w całym cyklu. Nie wystartowała w Kanadzie, aby przygotować się do Tour de Ski. Cykl rozpoczęła od 13 miejsca w prologu techniką dowolną rozgrywanym 29 grudnia w niemieckiej miejscowości Oberhof. Dzień później zajęła 2. miejsce w biegu na 9 km techniką klasyczną na dochodzenie, przegrywając z Justyną Kowalczyk. W Szwajcarii zajęła najlepsze w karierze-10. miejsce w sprincie techniką dowolną. W kolejnych biegach rozgrywanych we włoskim Toblach była odpowiednio 3 w biegu na 15 km stylem dowolnym i 6 na 3,3 km techniką klasyczną. W Val di Fiemme zajęła 4. miejsce w biegu na 10 km techniką klasyczną, przegrywając na finiszu z Finką Krista Lähteenmäki. W decydującym biegu rozgrywanym na 9 km techniką dowolną na górze Alpe Cermis wystartowała z ponad dwuminutową stratą nad liderką-Justyna Kowalczyk. Ostatecznie zniwelowała tę stratę do niecałych 30 sekund i zajęła 2. miejsce w całym cyklu. Oprócz tego po raz czwarty z rzędu uzyskała najlepszy czas netto w tym biegu. W kolejnych biegach w Libercu nie wystartowała. We francuskim La Clusaz rozgrywanym 19 stycznia zajęła 2. miejsce. W rosyjskiej miejscowości Soczi także nie wystartowała. W Davos wygrała bieg na 10 km stylem dowolnym.
Na mistrzostwach świata w Val di Fiemme Norweżka zdobyła cztery medale. Najpierw zajęła drugie miejsce w biegu łączonym na 15 km, przegrywając tylko z Marit Bjørgen. Następnie zwyciężyła na 10 km stylem dowolnym o 10,2 s pokonując Bjørgen. Razem z koleżankami z zespołu obroniła tytuł w sztafecie. Na zakończenie zdobyła brąz w biegu na 30 km stylem klasycznym. Johaug trzymała się w czołowej grupie do ostatniego podbiegu, na którym nie zdołała utrzymać tempa narzuconego przez Bjørgen (złoty medal) i Justynę Kowalczyk (srebro). Ostatecznie finiszowała 8,7 s za zwyciężczynią.
Na zakończenie sezonu wygrała bieg na 30 km w Oslo oraz była druga w Finale Pucharu Świata w Falun. W klasyfikacji generalnej i dystansowej zajęła drugie miejsce przegrywając jedynie z Kowalczyk.
2013/2014
Sezon 2013/2014 rozpoczęła od zajęcia 20. miejsce w pierwszym etapie Ruka Triple. Następnego dnia była trzecia w biegu na 5 km klasykiem. Do biegu pościgowego ruszyła około 50 s po liderce, Justynie Kowalczyk. Współpracując z Charlotte Kallą dogoniła Kowalczyk i Bjørgen. Ostatecznie zajęła trzecie miejsce w cyklu, na finiszu przegrywając walkę z Kallą i Bjørgen. Do tego miała drugi czas biegu za Szwedką. Tydzień później była czwarta w biegu na 10 km klasykiem w Lillehammer. W Davos zajęła drugie miejsce w biegu na 15 km stylem dowolną, przegrywając jedynie z Bjørgen. Nie wystartowała w sprintach w Davos i w Asiago. Wróciła na ósmą edycję Tour de Ski. Jeszcze przed jego rozpoczęciem organizatorzy z powodu braku śniegu zmienili program imprezy (zamiast biegu na 10 km klasykiem w Oberhofie odbył się sprint łyżwą), przez co z zawodów wycofała się jedna z głównych faworytek imprezy, Justyna Kowalczyk. W prologu zajęła 11. miejsce, w sprintach łyżwą była 7. i 24. Po sprincie w Lenzerheide wycofała się kolejna faworytka i rywalka Johaug, Marit Bjørgen. W biegu na 10 km klasykiem była trzecia, dzięki czemu znacznie awansowała w klasyfikacji cyklu. W Toblach, w biegu na 15 km łyżwą, dobiegła do mety druga za koleżanką z kadry Astrid Jacobsen. Dzień później wygrała bieg na 5 km klasykiem w Val di Fiemme, dzięki czemu zbliżyła się do liderki Touru Astrid Jacobsen na 23 sekundy. W ostatnim etapie, biegu pościgowym na 9 km stylem dowolnym z podejściem pod Alpe Cermis po raz kolejny miała najlepszy czas, dzięki czemu udało się jej dogonić i wyprzedzić Jacobsen. Jako pierwsza Norweżka wygrała Tour de Ski i po raz pierwszy w karierze została liderką Pucharu Świata. Nie wystartowała w Novym Městie ani w Szklarskiej Porębie. W międzyczasie została mistrzynią Norwegii w biegu na 10 km. W ostatnim sprawdzianie przed igrzyskami w Soczi była druga na 10 km klasykiem we włoskim Toblach.
Zimowe Igrzyska Olimpijskie 2014 rozpoczęła od zajęcia czwartego miejsca w biegu łączonym na 15 km. Na finiszu przegrała walkę o brąz z koleżanką z kadry, Heidi Weng. Następnie zdobyła swój pierwszy indywidualny medal olimpijski, brąz w biegu na 10 km klasykiem, ulegając jedynie Kowalczyk i Kalli. Dwa dni później razem z koleżankami z reprezentacji zajęła dopiero piąte miejsce w sztafecie 4x5 km. Na koniec zdobyła srebrny medal na dystansie 30 km techniką dowolną, przegrywając jedynie z Bjørgen.
Po igrzyskach była trzecia w biegu na 10 km łyżwą w fińskim Lahti i druga na 30 km klasykiem w Oslo. Oba biegi wygrała Bjørgen (która dodatkowo była druga w sprincie w Drammen, gdzie Therese była 20. i 10. w Lahti, gdzie Johaug nie punktowała), przez co bardzo zbliżyła się do Johaug w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata. Zwycięstwo w klasyfikacji końcowej zależało od zawodów Finału Pucharu Świata. W pierwszym etapie Marit wygrała sprint klasykiem, a Therese zajęła 17. miejsce. Johaug miała już zaledwie cztery punkty przewagi nad rywalką, a w Finale traciła do niej ok. 30 sekund. W kolejnym etapie, biegu łączonym na 15 km, wyprzedziła Bjørgen o ponad 30 sekund, dzięki czemu nie straciła prowadzenia w Pucharze Świata i dodatkowo wyprzedziła rywalkę w klasyfikacji Finału. Do biegu pościgowego na 10 km łyżwą przystąpiła 14 sekund przed Bjørgen. Nie dała się dogonić rywalce, wygrywając Finał Pucharu Świata i zdobywając Kryształową Kulę. Dodatkowo wygrała Małą Kryształową Kulę w klasyfikacji dystansów. Po zakończeniu Pucharu Świata została wicemistrzynią Norwegii w biegu na 30 km.
2014/2015
Sezon 2014/2015 rozpoczęła od zajęcia 21 miejsca w sprincie techniką klasyczną w Ruce. Dzień później zdeklasowała rywalki na 10 km tą samą techniką, wyprzedzając drugą Bjørgen o ponad 40 sekund. Tydzień później rywalizacja przeniosła się do norweskiego Lillehammer, gdzie odbyły się trzydniowe zawody etapowe. Therese była kolejno czternasta w sprincie, wygrała bieg na 5 km łyżwą oraz uzyskała najlepszy czas w biegu pościgowym na 10 km klasykiem. Ostatecznie w cyklu zajęła drugie miejsce za Marit Bjørgen. Tydzień później wygrała kolejny bieg na 10 km klasykiem, tym razem rozgrywany w Davos. Jej ostatnim startem pucharowym w 2014 roku był bieg na 10 km łyżwą, w którym zajęła 6. miejsce, po raz pierwszy przegrywając bieg dystansowy w sezonie 2014/2015. Bardzo chciała wygrać Tour de Ski, jednak musiała uznać po raz kolejny wyższość Marit Bjørgen. Therese wygrała dwa ostatnie etapy cyklu, bieg na 10 km klasykiem oraz podbieg pod Alpe Cermis. Opuściła zawody w Otepää i Rybińsku, aby przygotować się do Mistrzostw Świata w Falun. W ostatnich zawodach przed tą imprezą była 26 w sprincie klasykiem i 3 w biegu na 10 km łyżwą, który przegrała z Charlotte Kallą i Marit Bjørgen. Główna impreza sezonu była jednak popisem Johaug. Norweżka na początku wygrała bieg łączony wyprzedzając na mecie Astrid Jacobsen i Charlottę Kallę. Trzy dni później nie obroniła tytuły sprzed dwóch lat, gdyż była dopiero 27. w biegu na 10 km łyżwą na skutek tragicznego smarowania nart. Niepowodzenie powetowała sobie w sztafecie, w której wraz z koleżankami zdobyła złoto. 28 lutego 2015 zdobyła trzeci tytuł mistrzyni świata w biegu na 30 km stylem klasycznym. Johaug wygrała te zawody w wielkim stylu na mecie wyprzedzając drugą zawodniczkę o ponad 50 sekund. W ostatnich startach pucharowych zajęła 5. miejsce w biegu na 10 km klasykiem w Lahti i 2 w biegu masowym na 30 km łyżwą w Oslo. W klasyfikacji generalnej, jak i dystansowej, zajęła drugie miejsce, w obu przypadkach przegrywając z Bjørgen.
2021/2022
Po sezonie 2021/2022 zakończyła sportową karierę. Norweżka w zawodach Pucharu Świata 171 razy stawała na podium (149 razy w rywalizacji indywidualnej i 22 razy w rywalizacji drużynowej) odnosząc 100 zwycięstw (82 indywidualnie i 18 w drużynie).
Doping
Podczas konferencji prasowej zorganizowanej przez Norweski Związek Narciarski 13 października 2016, w której udział wzięli m.in. Johaug i lekarz kadry kobiet Fredrik S. Bendiksen ogłoszono, że Therese Johaug miała pozytywny wynik testu dopingowego. Test przeprowadzony 19 września 2016 wykazał obecność clostebolu, sterydu anabolicznego zabronionego do stosowania przez sportowców przez WADA. Zawodniczka jak i lekarz kadry tłumaczyli, że niedozwolona substancja znalazła się w organizmie Johaug ze względu na stosowanie maści Trofodermin, za pomocą którą miało być leczone oparzenie słoneczne wargi. Lekarz kadry kobiet wziął na siebie pełną odpowiedzialność za podanie zawodniczce leku zawierającego zabroniony steryd[2].
19 października 2016 Johaug została tymczasowo zawieszona przez Norweską Agencję Antydopingową na dwa miesiące[3]. Po przeprowadzonym dochodzeniu okres zawieszenia wyznaczono na 13 miesięcy, co oznaczałoby, że zakończyłby się on w listopadzie 2017, przed Igrzyskami Olimpijskimi w Pjongczangu. Jednakże w marcu 2017 od tej decyzji odwołała się Międzynarodowa Federacja Narciarska, która uznała, że kara jest nieadekwatnie niska do winy zawodniczki, która zignorowała ostrzeżenia o składzie leku znajdujące się na opakowaniu[4]. W efekcie, Sportowy Sąd Arbitrażowy przedłużył okres zawieszenia Johaug do 18 miesięcy, co finalnie uniemożliwiło jej start na Igrzyskach w 2018 roku[5].
DNF - zawodnik nie ukończył biegu – - zawodnik nie wystartował TdS - Tour de SkiFPŚ - Finał Pucharu ŚwiataRT - Ruka TripleLT - Lillehammer TourSTK - Ski Tour Kanada
State highway in Idaho, United States State Highway 21SH-21 highlighted in redRoute informationMaintained by ITDLength130.869 mi[1] (210.613 km)Touristroutes Ponderosa Pine Scenic BywayMajor junctionsSouth end I-84 / US 20 / US 26 / US 30 in BoiseNorth end SH-75 in Stanley LocationCountryUnited StatesStateIdahoCountiesAda, Boise, Custer Highway system Idaho State Highway System Interstate US State ← SH-19→ SH-22 State Highway ...
Sergio Aguiló Melo Sergio Aguiló Melo en 2010. Presidente de la Izquierda Ciudadana 15 de enero-23 de mayo de 2015Predecesor Cristián Méndez CerdaSucesor Diego Ancalao Gavilán (interino) junio de 2015-2 de abril de 2016Predecesor Diego Ancalao Gavilán (interino)Sucesor Francisco Parraguez Leiva Diputado de la República de Chilepor el Distrito 37 (Talca) 11 de marzo de 1990-11 de marzo de 2018Predecesor Creación del distritoSucesor Disolución del distrito Información personalNacimien...
Minhadjurrahman Djojosoegito di Yogyakarta, tahun 1957 Raden Ngabehi Hadji Minhadjurrahman Djojosoegito adalah pendiri Gerakan Ahmadiyah Indonesia yang merupakan Ahmadiyah aliran Lahore. Latar belakang Djojosoegito adalah misan dari K.H. Hasyim Asyari (1871-1947), pendiri Nahdlatul Ulama. Djojosoegito adalah seorang guru dari Yogyakarta. Pada awalnya ia adalah seorang guru aktif di Muhammadiyah, sehingga terpilih menjadi Ketua Majlis Pimpinan Pengajaran Muhammadiyah. Pada saat itu ia adalah s...
Kementerian Luar Negeri Malaysia. Menteri luar negeri (biasa disingkat menlu) adalah posisi jabatan (portofolio) dalam pemerintah sebuah negara berdaulat yang berurusan dengan kebijakan luar negerinya. Jabatan ini dalam kabinet dapat disebut juga menteri untuk urusan luar/eksternal. Posisi ini dipandang sebagai posisi menteri yang paling senior di bawah kepala pemerintahan, baik itu presiden maupun perdana menteri. Dalam sebuah pemerintahan koalisi, jabatan ini sering diserahkan pada wakil pe...
Der Titel dieses Artikels ist mehrdeutig. Weitere Bedeutungen sind unter Südeichsfeld (Begriffsklärung) aufgeführt. Wappen Deutschlandkarte ? 51.16388888888910.319444444444349Koordinaten: 51° 10′ N, 10° 19′ O Basisdaten Bundesland: Thüringen Landkreis: Unstrut-Hainich-Kreis Erfüllende Gemeinde: für Rodeberg Höhe: 349 m ü. NHN Fläche: 60,02 km2 Einwohner: 6440 (31. Dez. 2022)[1] Bevölkerungsdichte: 107 Einwohner je k...
Філівська лінія Московський метрополітен Відкриття першої ділянки 15 травня 1935 року Довжина, км 14,9 Кількість станцій 13 Час проїзду, хв до Кунцевської 21 хв.до Міжнародної 11 хв. Максимальна кількість вагонів у складі поїзда 4 (типу Русич), 6 (стандартного типу) Кількість вагоні
This article does not cite any sources. Please help improve this article by adding citations to reliable sources. Unsourced material may be challenged and removed.Find sources: Together Jerry Lee Lewis album – news · newspapers · books · scholar · JSTOR (February 2015) (Learn how and when to remove this template message) 1969 studio album by Jerry Lee Lewis and Linda Gail LewisTogetherStudio album by Jerry Lee Lewis and Linda Gail LewisRel...
جبل آثوس خريطة الموقع تقسيم إداري البلد اليونان [1][2] خصائص جغرافية إحداثيات 40°09′30″N 24°19′38″E / 40.158333333333°N 24.327222222222°E / 40.158333333333; 24.327222222222 المساحة 33042 هكتار الارتفاع 2033 متر السكان التعداد السكاني 1811 (إحصاء السكان) (2011) الكثافة السكان...
Sporting event delegationItaly at the2022 World GamesIOC codeITANOCItalian Olympic Committeein Birmingham, United States7 July 2022 (2022-07-07) – 17 July 2022 (2022-07-17)Competitors185 (106 men and 79 women) in 28 sportsMedalsRanked 4th Gold 13 Silver 24 Bronze 12 Total 49 World Games appearances (overview)19811985198919931997200120052009201320172022 Italy competed at the 2022 World Games held in Birmingham, United States from 7 to 17 July 2022...
Central district in Jerusalem Aerial view of Jerusalem's Downtown Triangle. The Downtown Triangle (Hebrew: המשולש, Ha-Meshulash, lit. The Triangle; Arabic: مثلث وسط المدينة) is a commercial and entertainment district in central Jerusalem. Measuring 29,000 square metres (310,000 sq ft),[1] the area is bounded by Jaffa Road on the north, King George Street on the west, and Ben Yehuda Street on the southeast. Its vertices are the intersections of Jaffa Road ...
Military police of the British Army Not to be confused with Ministry of Defence Police. Royal Military PoliceCap Badge of the CorpsActive1926–1992 (independent)1992–present (as branch)Country United KingdomBranch British ArmyTypeMilitary PoliceSize2,500Part ofAdjutant General's CorpsRHQ RMPSouthwick Park, HampshireNickname(s)RedcapsMonkeys (derogatory)[1]Motto(s)Exemplo DucemusBy example shall we leadBeretRedMarchThe Watchtower (Hoch Heidecksburg)Websitewww.army.mod...
Untuk sejarah situs ini lihat dalam urutan kronologi: Maresa (Maresha), Beit Guvrin, Eleuteropolis, Bethgibelin, Beit Jibrin, Kibbutz Beit Guvrin dan Taman Nasional Beit Guvrin Gua-gua MaresaCaves of MareshaSitus Warisan Dunia UNESCOMaresa: Pekuburan UtaraLokasiSefela, Israel,Bagian dariGua-gua Maresa dan Bet-Guvrin di dataran rendah Yudea sebagai suatu Microcosmos Tanah Gua-gua (Land of the Caves)KriteriaKebudayaan: (v)Nomor identifikasi1370Pengukuhan2014 (Sesi ke-38)Koordinat31°35′3...
List of films featuring Jennifer Garner Garner at a press conference for The Invention of Lying at the 2009 Toronto International Film Festival The following is the complete filmography of American actress and producer Jennifer Garner. Film Year Title Role Notes Ref. 1997 In Harm's Way Kelly Short film Deconstructing Harry Woman in Elevator Washington Square Marian Almond Mr. Magoo Stacey Sampanahoditra 1999 Annabell 2000 Dude, Where's My Car? Wanda 2001 Stealing Time Kiley Bradshaw Pearl Har...
Wildlife sanctuary in India This article needs additional citations for verification. Please help improve this article by adding citations to reliable sources. Unsourced material may be challenged and removed.Find sources: Brahmagiri Wildlife Sanctuary – news · newspapers · books · scholar · JSTOR (January 2021) (Learn how and when to remove this template message) Brahmagiri Wildlife SanctuaryIUCN category IV (habitat/species management area)Valley wit...
Wayne Kreklow Datos personalesNombre completo Wayne R. KreklowNacimiento Neenah, Wisconsin, Estados Unidos4 de enero de 1957 (66 años)Nacionalidad(es) EstadounidenseAltura 1,93 m (6′ 4″)Peso 79 kg (174 lb)Carrera deportivaDeporte BaloncestoEquipo universitario Drake (1975-1979)Club profesionalDraft de la NBA 3.ª ronda (puesto 53) 1979 por Boston CelticsClub RetiradoLiga NBAPosición BaseDorsal(es) 20Trayectoria Boston Celtics (1980-1981) ...
Not to be confused with 1916 United States Senate special election in Indiana. 1916 United States Senate election in Indiana ← 1911 November 7, 1916 1922 → Nominee Harry New John W. Kern Party Republican Democratic Popular vote 337,089 325,588 Percentage 47.77% 46.14% County resultsNew: 40–50% 50–60% 60–70%Kern: 40–50% ...
Tank division of the Soviet military 22nd Tank Division (March 1941 – July 1941)ActiveMarch 1941–July 1941CountrySoviet UnionBranchRed Army, Soviet ArmyTypeArmouredSizeDivisionMilitary unit The 22nd Tank Division (Military Unit Number 5389) was a Division sized unit of the Red Army that existed from March 1941–July 1941. Formed in March 1941 and stationed in western Belarus, the division was destroyed in the Battle of Białystok–Minsk in June of the same year.[1] History of di...
Francisco Gil de Taboada, Vizekönig von Neugranada und Peru Francisco Gil de Taboada Lemos y Villamarin (auch abweichend: Lemus) (* 24. September 1733 in Santa María de Sonto Longo, Galicien, Spanien; † 1810 in Madrid, Spanien) war ein spanischer Marineoffizier und Kolonialverwalter, der als Vizekönig von Neugranada und Peru und später als spanischer Marineminister amtierte. Inhaltsverzeichnis 1 Leben 1.1 Herkunft und Jugend in Europa 1.2 Vizekönig von Neugranada 1.3 Vizekönig von Per...