Riitta-Liisa Roponen z d. Lassila (ur. 6 maja1978 w Haukipudas) – fińskabiegaczka narciarska, medalistka olimpijska, siedmiokrotna medalistka mistrzostw świata oraz zdobywczyni FIS Marathon Cup.
Kariera
Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Riitta-Liisa Roponen pojawiła się 15 listopada 1997 roku podczas zawodów FIS Race w Rovaniemi, gdzie zajęła 24. miejsce w biegu na 5 km techniką dowolną. Nigdy nie brała udziału w mistrzostwach świata juniorów. W Pucharze Świata zadebiutowała 28 listopada 1998 roku w Muonio, zajmując 70. miejsce w biegu na 5 km stylem dowolnym. Był to jej jedyny start pucharowy w sezonie 1998/1999 i wobec braku zdobytych punktów nie została uwzględniona w klasyfikacji generalnej. Taka sama sytuacja miała miejsce w kolejnym sezonie, w którym mimo dwóch startów w Lahti nie zdobyła punktów. W sezonie 2000/2001 w ogóle nie pojawiła się w zawodach PŚ.
Pierwsze pucharowe punkty zdobyła 24 listopada 2001 roku w Kuopio, gdzie zajęła 22. miejsce na dystansie 10 km techniką klasyczną. W pozostałej części sezonu 2001/2002 wystartowała jeszcze ośmiokrotnie i tylko dwa razy nie zdobyła punktów. Najlepszy wynik osiągnęła 12 stycznia 2002 roku w Novym Měscie, gdzie była siódma w biegu na 5 km stylem dowolnym - było to dla Finki pierwsze miejsce w czołowej dziesiątce zawodów PŚ. Dzień później wspólnie z Riikką Sirviö była trzecia w sprincie drużynowym techniką dowolną. W klasyfikacji generalnej zajęła ostatecznie 35. miejsce. W lutym 2002 roku wystartowała na igrzyskach olimpijskich w Salt Lake City, gdzie była siódma w sztafecie, dziewiętnasta w biegu na 15 km stylem dowolnym, a rywalizację w sprincie stylem dowolnym zakończyła na 36. miejscu. Sezon 2002/2003 zaczęła od zajęcia dziewiątego miejsca w biegu na 5 km stylem dowolnym 23 listopada 2002 roku w Kirunie, jednak w kolejnych startach było coraz gorzej. Punkty zdobyła jeszcze tylko dwa razy i z dorobkiem 50 punktów znalazła się na 55. pozycji w klasyfikacji generalnej. Podczas mistrzostw świata w Val di Fiemme w lutym 2003 roku wystąpiła w dwóch konkurencjach: w biegu łączonym na 10 km zajęła 41. miejsce, a na dystansie 30 km stylem dowolnym uplasowała się sześć pozycji wyżej.
Roponen nie wystąpiła w żadnych zawodach pucharowych w sezonie 2003/2004, do rywalizacji na najwyższym poziomie wracając w listopadzie 2004 roku. Punktowała we wszystkich swoich startach, w tym pięciokrotnie plasowała się w czołowej dziesiątce. Jej najlepszymi wynikami były siódme miejsca w Ruce (bieg na 10 km stylem dowolnym), Tesero (bieg łączony na 15 km) oraz Reit im Winkl (bieg na 10 km stylem dowolnym). W klasyfikacji generalnej dało jej to szesnaste miejsce, a w klasyfikacji biegów dystansowych była czternasta. Na mistrzostwach świata w Oberstdorfie razem z Pirjo Muranen wywalczyła srebrny medal w sprincie drużynowym techniką dowolną. Na tych samych mistrzostwach była ponadto piąta w sztafecie, ósma w biegu łączonym na 15 km oraz dwunasta w biegu na 10 km stylem dowolnym. Podobnie jak cztery lata wcześniej, na igrzyskach olimpijskich w Turynie w 2006 roku nie zdobyła medalu. Zajęła tam między innymi siódme miejsce w sztafecie i trzynaste w biegu łączonym na 15 km. W startach pucharowych sezonu 2005/2006 punktowała we wszystkich biegach, w których wzięła udział, jednak w pierwszej dziesiątce znalazła się tylko raz - 14 stycznia 2006 roku w Tesero była czwarta w biegu na 15 km stylem dowolnym, przegrywając walkę o podium z Marit Bjørgen z Norwegii o 2,8 sekundy. Sezon ten Finka zakończyła na 37. miejscu.
Sezon 2006/2007 zaczęła od dziewiątego miejsca w biegu na 10 km stylem dowolnym w Gällivare i trzynastego w biegu na 10 km stylem dowolnym w Gällivare. Jeszcze pięciokrotnie znalazła się w najlepszej dziesiątce, a 16 grudnia 2006 roku w La Clusaz po raz pierwszy stanęła na podium, zajmując drugie miejsce w biegu na 15 km techniką dowolną. W biegu tym wyprzedziła ją tylko jej rodaczka Virpi Kuitunen, a trzecie miejsce zajęła WłoszkaArianna Follis. Następnie wzięła udział w pierwszej edycjiTour de Ski, punktując we wszystkich etapach. W czterech z sześciu etapach plasowała się w pierwszej piętnastce, co pozwoliło jej zakończyć cykl na trzynastym miejscu. Tuż po zakończeniu TdS Roponen odniosła swoje pierwsze pucharowe zwycięstwo: 20 stycznia 2007 roku w Rybińsku była najlepsza na dystansie 15 km stylem dowolnym. W pozostałej części sezonu jeszcze raz stanęła na podium, 10 marca 2007 roku w Lahti była druga za Kuitunen w sprincie stylem dowolnym. W klasyfikacji generalnej była szósta, co pozostaje najlepszym wynikiem w jej karierze; szósta była także w klasyfikacji dystansowej. Z mistrzostw świata w Sapporo w 2007 roku przywiozła dwa złote medale. Razem z Virpi Kuitunen, Aino-Kaisą Saarinen i Pirjo Manninen zwyciężyła w sztafecie, a wspólnie z Kuitunen najlepsza była także w sprincie drużynowym stylem dowolnym. Ponadto była piąta w biegu łączonym na 15 km oraz siódma w biegu na 10 km stylem dowolnym. Dobrą passę kontynuowała w sezonie 2007/2008. Tylko w pierwszych zawodach - 27 października 2007 roku w Düsseldorfie nie zdobyła punktów, zajmując 42. miejsce w sprincie stylem dowolnym. Później ośmiokrotnie plasowała się w czołowej dziesiątce, w tym dwukrotnie stawała na podium: 15 grudnia w Rybińsku była trzecia w biegu na 15 km stylem dowolnym, a 14 marca 2008 roku trzecia była w Bormio w biegu na 2,5 km stylem dowolnym. Drugą edycję Tour de Ski ukończyła na dziesiątym miejscu, punktując we wszystkich etapach. W drugim etapie (Nové Město - 10 km stylem dowolnym) była czwarta, a w szóstym (Asiago – sprint stylem dowolnym) i ósmym (Val di Fiemme – 9 km stylem dowolnym) była ósma. W klasyfikacji generalnej była trzynasta.
Kolejny medal zdobyła podczas mistrzostw świata w Libercu w 2009 roku, gdzie fińska sztafeta w składzie: Muranen, Kuitunen, Saarinen i Roponen ponownie była najlepsza. Indywidualnie była między innymi szósta na dystansie 30 km oraz czternasta w sprincie techniką dowolną. W zawodach Pucharu Świata w większości zdobywała punkty, ale nie stanęła na podium. Sześciokrotnie znalazła się w najlepszej dziesiątce, najlepszy wynik osiągając 30 stycznia 2009 roku w Rybińsku, gdzie była piąta w biegu na 10 km stylem dowolnym. W trzeciej edycji TdS była jedenasta, przy czym w ostatnim, siódmym etapie (Val di Fiemme - 9 km stylem dowolnym) była siódma. Wystartowała także w Finale Pucharu Świata, wygrywając trzeci etap (Falun – bieg łączony na 10 km), w drugim (Falun - 2,5 km stylem dowolnym) była czwarta, a w czwartym (Falun - 10 km stylem dowolnym) zajęła piąte miejsce, kończąc cały cykl na dziesiątym miejscu. Sezon 08/09 ukończyła na jedenastej pozycji. Kolejny sezon ukończyła na siódmym miejscu w klasyfikacji generalnej i piątym w dystansowej. Siedmiokrotnie znalazła się w pierwszej dziesiątce, ale w żadnym z biegów nie stała na podium. Najbliżej była 6 marca 2010 roku w Lahti, gdzie była czwarta w biegu łączonym na 15 km - w walce o podium lepsza była Norweżka Therese Johaug. Tour de Ski 2009/2010 ukończyła na szóstym miejscu, przy czym w ostatnim, ósmym etapie (Val di Fiemme - 9 km stylem dowolnym) Finka była druga, ulegając tylko Kristin Størmer Steirze z Norwegii. Była także piąta w cyklu Finału PŚ. W lutym 2010 roku brała udział igrzyskach olimpijskich w Vancouver, gdzie razem z Muranen, Kuitunen i Saarinen wywalczyła brązowy medal w sztafecie. W indywidualnych startach była szósta w biegu na 10 km stylem dowolnym oraz piętnasta w biegu łączonym na 15 km.
Swój medalowy dorobek Roponen powiększyła podczas mistrzostw świata w Oslo w 2011 roku, gdzie wspólnie z Muranen, Saarinen i Kristą Lähteenmäki zdobyła kolejny brązowy medal w sztafecie. We wszystkich indywidualnych startach plasowała się w drugiej dziesiątce, najlepszy wynik osiągając w biegu łączonym na 15 km, który ukończyła na czternastej pozycji. W Pucharze Świata wypadła nieco słabiej niż przed rokiem, zajmując czternaste miejsce w klasyfikacji generalnej. Punktowała w większości startów, ale tylko trzy razy zajmowała miejsce w pierwszej dziesiątce. Najlepiej wypadła 4 lutego 2011 roku w Rybińsku, gdzie była piąta w biegu łączonym na 10 km. piątą edycję TdS ukończyła na jedenastej pozycji, zajmując między innymi czwarte miejsce w pierwszym etapie (Oberhof – 2,5 km stylem dowolnym), szóste w drugim etapie (Oberhof - 10 km klasykiem) oraz czwarte w dziewiątym etapie (Oberstdorf – bieg łączony na 10 km). Jedenaste miejsce zajęła także w Tour de Ski 2011/2012, w tym w pierwszym etapie (Oberhof - 2,5 km stylem dowolnym) była szósta, w czwartym etapie (Oberstdorf - bieg łączony na 10 km) była ósma, a w dziewiątym (Val di Fiemme - 10 km stylem dowolnym) była dziewiąta. W pozostałych startach pucharowych trzykrotnie plasowała się w najlepszej dziesiątce, jej najwyższą lokata było szóste miejsce w biegu na 10 km stylem dowolnym 4 lutego 2012 roku w Rybińsku. Sezon 2011/12 ukończyła na osiemnastym miejscu.
Podobnie jak w czterech poprzednich sezonach Roponen w sezonie 2012/2013 nie zajęła miejsca na podium. Tylko raz zajęła miejsce w pierwszej dziesiątce, kończąc siódmą edycję Tour de Ski na ósmej pozycji. Punktowała we wszystkich etapach, w tym w pierwszym (Oberhof - 3 km stylem dowolnym) była piąta, w drugim (Oberhof - 9 km klasykiem) była dziewiąta, szóstym (Val di Fiemme - 10 km klasykiem) ponownie dziewiąta, a w siódmym (Val di Fiemme - 9 km stylem dowolnym) zajęła czwarte miejsce. W klasyfikacji generalnej Pucharu Świata była tym razem osiemnasta. Na przełomie lutego i marca 2013 roku startowała na mistrzostwach świata w Val di Fiemme, zajmując piąte miejsce w sztafecie, ósme w biegu na 10 km stylem dowolnym oraz szesnaste w biegu łączonym na 15 km. Startowała także w zawodach cyklu FIS Marathon Cup, od razu wygrywając dwa maratony: włoski La Sgambeda 16 grudnia 2012 roku oraz szwajcarski Engadin Skimarathon 10 marca 2013 roku. W klasyfikacji generalnej sezonu 2012/2013 FIS Marathon Cup była szósta. Podczas Mistrzostw Finlandii wywalczyła srebrny medal w biegu na 10 km stylem dowolnym i 30 km stylem dowolnym oraz brązowy krążek w sztafecie 3 x 5 km w barwach klubu Oulun Hiihtoseura. Poza tym była piąta na 5 km stylem klasycznym.
W sezonie 2013/2014 Roponen dwa razy zajęła miejsce w pierwszej dziesiątce zawodów o Puchar Świata. Była 7 w Davos na 15 km stylem dowolnym i 6 w Lahti na 10 km stylem dowolnym. Zmagania w Tour de Ski 2013/2014 zakończyła na szesnastej pozycji. Podczas Zimowych Igrzysk Olimpijskich w Soczi wystąpiła w biegu na 30 km stylem dowolnym ze startu wspólnego, który ukończyła na 26 miejscu. Sezon 2013/2014 Pucharu Świata zakończyła na 33 pozycji. Finka startowała także w zawodach z cyklu FIS Marathon Cup wygrywając trzy maratony: włoski La Sgambeda 15 grudnia 2013 roku, austriacki Dolomitenlauf 19 stycznia 2014 i szwajcarski Engadin Skimarathon 9 marca 2014. Zdobywając 300 punktów zwyciężyła w klasyfikacji generalnej sezonu 2013/2014. Podczas Mistrzostw Finlandii zdobyła srebrny medal na 5 km stylem dowolnym. Była także piąta na 10 km stylem klasycznym oraz w biegu sztafetowym 3 x 5 km w barwach klubu Oulun Hiihtoseura.
Sezon 2014/2015 przyniósł szóste miejsce na podium w zawodach o Puchar Świata. Roponen stanęła na najniższym stopniu podium w Rybińsku w biegu łączonym na 15 km. Poza tym Finka trzy razy zajmowała miejsca w pierwszej dziesiątce zawodów o Puchar Świata. Na dystansie 10 km techniką dowolną była 7 w Davos, 10 w Rybińsku i 7 w Oestersund. Sezon 2014/2015 Pucharu Świata zakończyła na 41 pozycji. Podczas Mistrzostw świata w narciarstwie klasycznym w Falun Roponen wraz z Aino Kaisą Saarinen, Kerttu Niskanen i Kristą Pärmäkoski zdobyła brązowy medal w sztafecie 4 x 5 km. Oprócz tego zajęła 8. miejsce w biegu łączonym na 15 km, 19. miejsce w biegu na 10 km stylem dowolnym i 18. miejsce na 30 km stylem klasycznym. Finka brała też udział w zawodach zaliczanych do cyklu FIS Marathon Cup. Wygrała 12 grudnia 2014 roku włoski maraton La Sgambeda oraz zajęła drugie miejsce 8 marca 2015 w szwajcarskim Engadin Skimarathon. 2 maja 2015 roku zwyciężyła w biegu Fossavatn Ski Marathon[1] rozegranym na Islandii na dystansie 50 km stylem klasycznym zaliczanym do cyklu zawodów Worldloppet. Podczas Mistrzostw Finlandii zdobyła złoty medal w biegu na 10 km stylem dowolnym oraz była czwarta na 15 km stylem klasycznym.
W Pucharze Świata w sezonie 2015/2016 Roponen raz znalazła się w pierwszej dziesiątce zawodów. Bieg łączony 7,5 km + 7,5 km w Lahti ukończyła na piątym miejscu ustępując jedynie czterem reprezentantkom Norwegii. W końcowej klasyfikacji Pucharu Świata zajęła 31 lokatę. W rywalizacji drużynowej w sztafecie 4 x 5 km rozegranej w Nowym Mieście na Morawach wraz z Anne Kyllönen, Kristą Pärmäkoski i Kerttu Niskanen stanęła na najniższym stopniu podium. W dniach 27 oraz 28 lutego 2016 roku wygrała biegi Finlandia-hiihto na dystansie 42 kilometrów stylem klasycznym[2] i dowolnym[3] zaliczane do cyklu zawodów Worldloppet. Podczas Mistrzostw Finlandii zdobyła srebrny medal w biegu na 10 km stylem dowolnym oraz w sztafecie 3 x 5 km w barwach klubu Oulun Hiihtoseura. Poza tym była piąta na dystansie 3,75 km stylem klasycznym, szósta w biegu łączonym 3,75 km + 10 km, piąta w sprincie drużynowym oraz czwarta na 30 km stylem klasycznym.
W sezonie 2016/2017 Pucharu Świata Roponen raz znalazła się w pierwszej dziesiątce zawodów. Bieg na dystansie 15 km stylem dowolnym w Davos ukończyła na ósmym miejscu. W końcowej klasyfikacji Pucharu Świata zajęła 57 lokatę. W rywalizacji drużynowej natomiast w sztafecie 4 x 4 km rozegranej we francuskim La Clusaz wraz z Aino Kaisą Saarinen, Anne Kyllönen i Laurą Mononen zajęła drugie miejsce. Ze względu na kontuzję nie brała udziału w Tour de Ski ani w mistrzostwach świata w narciarstwie klasycznym w Lahti. Podczas Mistrzostw Finlandii zajęła czwarte miejsce na dystansie 10 km stylem klasycznym.
Najlepszym wynikiem w zawodach Pucharu Świata w sezonie 2017/2018 była szesnasta lokata w biegu na 10 km techniką klasyczną w Planicy. W końcowej klasyfikacji cyklu Finka zajęła 61. miejsce. Podczas Zimowych Igrzysk Olimpijskich w Pjongczangu Roponen była dwudziesta w biegu na 10 km stylem dowolnym oraz czwarta w sztafecie 4 x 5 km biegnąc wraz z Aino Kaisą Saarinen, Kerttu Niskanen i Kristą Pärmäkoski. W Mistrzostwach Finlandii zawodniczka zdobyła złoty medal na dystansie 10 km stylem dowolnym i brązowy medal w biegu łączonym 6,6 km + 6,6 km oraz była piąta na 30 km stylem klasycznym.
W sezonie 2018/2019 Pucharu Świata najlepszym wynikiem Finki była dziesiąta lokata w biegu na 15 kilometrów techniką dowolną w norweskim Beitostølen. W końcowej klasyfikacji Pucharu Świata znalazła się na 66 pozycji. Natomiast w zawodach drużynowych Pucharu Świata dwukrotnie zajęła trzecią lokatę w sztafecie 4 x 5 km, najpierw w Beitostølen biegnąc wraz z Johanną Matintalo, Kristą Pärmäkoski i Eveliiną Piippą, a następnie w szwedzkim Ulricehamn występując razem z Laurą Mononen, Kristą Pärmäkoski i Eveliiną Piippą. Podczas Mistrzostw Świata w narciarstwie klasycznym rozegranych w 2019 roku w austriackim Seefeld Roponen w biegu na 30 kilometrów techniką dowolną zajęła 22. miejsce, a w biegu sztafetowym wraz z Laurą Mononen, Kristą Pärmäkoski i Eveliiną Piippą została sklasyfikowana na szóstej pozycji. Podczas krajowych mistrzostw Roponen zajęła czwarte miejsce w sprincie rozegranym techniką dowolną, piąte miejsce w biegu na 10 km techniką klasyczną, szóste miejsce w biegu na 10 km techniką dowolną, piąte miejsce w biegu pościgowym na 10 km techniką klasyczną, szóste miejsce na 30 km stylem dowolnym oraz czwarte miejsce w sztafecie 3 x 5 km biegnąc w barwach Oulun Hiihtoseura wraz z Marjaaną Pitkänen i Anną-Kaisą Saari.
W sezonie 2019/20 Finka nie startowała w zawodach Pucharu Świata. W Mistrzostwach Finlandii zajęła piąte miejsce na dystansie 10 kilometrów techniką klasyczną. Wystartowała także 22 lutego 2020 roku w maratonie narciarskim American Birkebeiner na dystansie 50 kilometrów techniką dowolną, który ukończyła na drugim miejscu za AustralijkąJessicą Yeaton.
W sezonie 2020/21 Roponen wystartowała w imprezie z cyklu Ruka Triple zaliczanej do Pucharu Świata. W zawodach rozgrywanych w Ruce na które składał się sprint techniką klasyczną, 10 km techniką klasyczną oraz bieg pościgowy na 10 km techniką dowolną Finka została sklasyfikowana na 39 miejscu. Roponen rzadko startowała w zawodach pucharowych i w klasyfikacji generalnej uplasowała się na 77 pozycji. W lutym Finka zdobyła złoty medal mistrzostw Finlandii w biegu na 10 km stylem dowolnym i dość niespodziewanie znalazła się w kadrze na mistrzostwa świata w narciarstwie klasycznym w Oberstdorfie. Podczas mistrzostw świata Roponen w biegu na 10 km stylem dowolnym zajęła 10. miejsce będąc najwyżej sklasyfikowaną reprezentantką Finlandii. Dzięki bardzo dobrej postawie w tym biegu ponad czterdziestodwuletnia zawodniczka znalazła się w składzie sztafety 4 x 5 km, gdzie wraz z Jasmi Joensuu, Johanną Matintalo i Kristą Pärmäkoski wywalczyła brązowy medal. Tym samym Roponen stała się najstarszą medalistką w historii mistrzostw świata w narciarstwie klasycznym.[4] W drugiej części krajowych mistrzostw rozegranych w marcu wywalczyła złoty medal w biegu na 30 km stylem dowolnym oraz zajęła czwarte miejsce w sztafecie 3 x 5 km biegnąc w barwach Visa Ski Team Kemi wraz z Jonną Vestenius i Emmi Lämsą.
Od października 2021 jest sponsorowana przez polską spółkę doradztwa podatkowego[5].
W sezonie 2021/22 Roponen raz zajęła miejsce punktowane w rywalizacji indywidualnej. Było to 12 grudnia 2021 roku w szwajcarskimDavos w biegu na 10 km stylem dowolnym gdzie zajęła 27 lokatę. Po ośmiu latach wystartowała w Tour de Ski jednak wycofała się po drugim etapie. W końcowej klasyfikacji Pucharu Świata została sklasyfikowana na 97 miejscu. Podczas mistrzostw Finlandii rozegranych na początku kwietnia zajęła ósme miejsce w biegu na 5 km stylem dowolnym oraz czwarte miejsce w sztafecie 3 x 5 km biegnąc w barwach Visa Ski Team Kemi wraz z Emmi Lämsą i Eveliiną Toivanen.
W kwietniu 2022 roku ogłosiła zakończenie reprezentacyjnej kariery sportowej.[6]
W mistrzostwach Finlandii, które odbyły się w styczniu 2023 roku uplasowała się na 4. pozycji w biegu na 10 kilometrów techniką dowolną[7].
Roponen powróciła do rywalizacji w Pucharze Świata w sezonie 2023/24. W dniu 2 grudnia 2023 roku w szwedzkimGällivare zajęła 35 lokatę w biegu na dystansie 10 kilometrów techniką dowolną[8].
DNF - zawodnik nie ukończył biegu – - zawodnik nie wystartował TdS - Tour de SkiFPŚ - Finał Pucharu ŚwiataRT - Ruka TripleLT - Lillehammer TourSTK - Ski Tour Kanada
.jpg)
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
