Taran i magiczny kocioł (ang. The Black Cauldron) – amerykański film animowany z gatunku dark fantasy z 1985 roku na podstawie książek Lloyda Alexandra (Kroniki z Prydain) opartych na walijskiej mitologii. Film powstał w studio Walt Disney Pictures.
Otrzymał mieszane recenzje; serwis Rotten Tomatoes przyznał mu wynik 55%[1].
Film miał w Polsce premierę 17 września 2017 roku na serwisie HBO GO[2].
Film wydany na VHS i DVD oprócz polskiej wersji w USA, w Wielkiej Brytanii, Francji, Holandii, w Czeskiej Republice, w Niemczech, w Australii, w Norwegii, w Danii.
Opis fabuły
Główny bohater, chłopiec o imieniu Taran, jest pomocnikiem świniopasa na farmie należącej do czarownika Dallbena. Marzy o zostaniu wielkim wojownikiem. Jednak musi przestać o tym marzyć, gdyż jego świnka Hen Wen, obdarzona zdolnością ukazywania przyszłości podczas patrzenia na swoje odbicie, znalazła się w niebezpieczeństwie. Rogaty Król, przerażający władca w postaci szkieletu, zamierza wykorzystać Hen Wen do znalezienia magicznego czarnego kotła, dzięki któremu mógłby przywrócić do życia swoją armię i użyć ich do podboju świata. Dallben kazał Taranowi strzec Hen Wen, ta jednak zostaje schwytana przez sługów Rogatego Króla. Taran wyrusza do twierdzy Rogatego Króla, by ratować Hen Wen. Wówczas przyłącza się do niego mały włochaty stwór o imieniu Gurgi, który postanawia mu towarzyszyć. Taranowi udaje się wkraść do zamku i uwolnić Hen Wen, ale sam zostaje schwytany i wrzucony do lochu, skąd wkrótce ucieka dzięki pomocy księżniczki Eilonwy, a także znajduje w katakumbach zamku magiczny miecz. Dołącza do nich bard Fflewddur Fflam i razem docierają do Gurgiego. Następnie wszyscy udają się na poszukiwanie magicznego kotła w celu zniszczenia go i powstrzymania Rogatego Króla.
Obsada
Wersja polska
Wersja polska: SDI Media Polska
Reżyseria: Katarzyna Kalwat
Dialogi polskie: Alicja Roethel
Zgranie wersji polskiej: Piotr Zygo
Opieka artystyczna: Aleksandra Janikowska
Producent polskiej wersji językowej: Disney Character Voices International
Udział wzięli:
Lektor tytułu: Marek Barbasiewicz
Przypisy
Linki zewnętrzne