Urodził się w Pawłowie – robotniczej dzielnicy Zabrza, gdzie ukończył szkołę podstawową i liceum ogólnokształcące. W 1969 podjął studia w Wyższym Seminarium Duchownym Śląska Opolskiego w Nysie[2]. Po otrzymaniu w 1975[1] święceń kapłańskich przez 3 lata pracował jako wikary w parafiach w Bytomiu i Opolu. W 1978 został skierowany na specjalistyczne studia z teologii fundamentalnej na KUL przez bp. Alfonsa Nossola. Po otrzymaniu stopnia doktorateologii w 1982 wrócił do Opola, gdzie prowadził wykłady w Wyższym Seminarium Duchownym w Nysie, a 5 lat później w filii KUL – Instytucie Teologiczno-Pastoralnym w Opolu. W latach 1985–1986 studiował w Rzymie na Uniwersytecie Gregoriańskim, gdzie pracował nad rozprawą habilitacyjną: Problem komplementarności współczesnych modeli soteriologicznych, opublikowaną w 1995[3]. W 2002 otrzymał tytuł naukowy profesora za monografię pt. Teologia misteriów życia Jezusa. W latach 1995–2002 pełnił funkcję prodziekana ds. studiów zaocznych Wydziału TeologicznegoUniwersytetu Opolskiego. Następnie w latach 2002–2008 był dziekanem tego wydziału[4]. Kieruje na nim także Katedrą Teologii Fundamentalnej i Religiologii. Pod koniec roku akademickiego 2011/2012 został ponownie wybrany na dziekana Wydziału Teologicznego. Od 2012 jest przewodniczącym Komitetu Nauk Teologicznych Polskiej Akademii Nauk.
Ut mysterium paschale vivendo exprimatur, wyd. UO WT, Opole 2000.
Teologia misteriów życia Jezusa, wyd. UO WT, Opole 2002.
Nauki w poszukiwaniu prawdy, wyd. UO WT, Opole 2004.
Przypisy
↑ abDuchowieństwo diecezjalne oraz członkowie męskich instytutów życia konsekrowanego i stowarzyszeń życia apostolskiego 2001, wyd. Apostolicum, Ząbki 2002, s. 111
↑S. Nicieja, Alma Mater Opoliensis: ludzie, fakty, wydarzenia, wyd. UO, Opole 2004, s. 402.
