TCG Göksu

TCG Göksu

TCG „Göksu” po modernizacji (2015)
Klasa	fregata rakietowa
Typ	Gabya
Historia
Stocznia	Todd Pacific
Położenie stępki	2 kwietnia 1979
Wodowanie	3 listopada 1979
US Navy
Nazwa	USS Estocin (FFG-15)
Wejście do służby	10 stycznia 1981
Wycofanie ze służby	3 kwietnia 2003
Turecka Marynarka Wojenna
Nazwa	TCG Goksu (F-497)
Wejście do służby	4 kwietnia 2003
Los okrętu	w służbie
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	pełna: 4100 t
Długość	135,6 metra
Szerokość	13,7 metra
Zanurzenie	5,8 m (sam kadłub) 7,5 m (z opływnikiem sonaru)
Napęd
2 turbiny gazowe GE LM 2500 o mocy 40000 KM łącznie, napędzające 1 śrubę nastawną napęd pomocniczy: 2 x elektryczne pędniki gondolowe ABB o łącznej mocy 720 KM dla manewrów oraz jako napęd awaryjny
Prędkość	+29 węzłów
Zasięg	4500 Mm przy 20 w. 5400 przy 16 w.
Sensory
radar 3D SMART-S, radar AN/SPS-55 Surface Search
Uzbrojenie
przeciwokrętowe: 2 x RGM-84 Harpoon przeciwlotnicze: 9 x RIM-66E SM-1MR Block VI 1 armata uniwersalna Mk 75 kalibru 76 mm, CIWS: Phalanx 20 mm Block 15 Mod 0, 1 wyrzutnia pocisków rakietowych Mk 13 Mod 4 Block 6, ośmiokomorwa wyrzutnia Mk 41 VLS
Wyrzutnie torpedowe	2 × III Mk 32 kalibru 324 mm (ZOP)
Wyposażenie
system GENESIS
Wyposażenie lotnicze
2 x śmigłowce S-70B-28
Załoga	181

TCG Göksu (F-497) – turecka fregata rakietowa typu Gabya, ósma i jednocześnie ostatnia jednostka z serii. Dawny USS „Estocin” (FFG-15).

Służba w US Navy

USS „Estocin” (FFG-15) w 1995 roku.

Fregatę zamówiono w stoczni Bath Iron Works 27 lutego 1976 roku jako jedną z fregat rakietowych typu Oliver Hazard Perry. Położenie stępki odbyło się 2 kwietnia 1979, zaś wodowanie 3 listopada 1979 roku. Okręt wcielono do służby w US Navy 10 stycznia 1981 jako USS „Estocin” (FFG-15). Okręt został wycofany ze służby 3 kwietnia 2003 roku i przekazany stronie tureckiej^[1].

W czerwcu 1997 roku brał udział w manewrach BALTOPS na Bałtyku, podczas których zawinął do Gdyni^[2].

Służba w Tureckiej Marynarce Wojennej

Jednostka ta jest ostatnią z dwóch okrętów typu Oliver Hazard Perry które Türk Deniz Kuvvetleri zakupiła w 2002 roku. Tym samym okręt dołączył do trzech ex-amerykańskich jednostek, które przekazano Türk Deniz Kuvvetleri w sierpniu 1997 roku oraz w roku 1999 na zasadach programu EDA (Excess Defense Articles). Strona turecka musiała jedynie ponieść koszty związane z doprowadzeniem fregat do stanu użyteczności, zainstalowaniem uzbrojenia, przeszkoleniem załogi, dokumentacji technicznej, zapasu części zamiennych oraz amunicji. TCG „Göksu”, dawny USS „Estocin” (FFG-15), wcielony został do służby 4 kwietnia 2003^[3][4].

Fregata przeszła program modernizacji, który obejmował doposażenie okrętu w turecki cyfrowy system zarządzania walką o nazwie GENESIS (Gemi Entegre Savaş İdare Sistemi). System został zaprojektowany i wdrożony wspólnie przez turecką marynarkę wojenną i HAVELSAN, turecką firmę produkującą sprzęt elektroniczny i oprogramowanie^[5][6].

W czerwcu 2015 roku brał udział w manewrach BALTOPS na Bałtyku, podczas których po raz kolejny w swojej karierze zawinął do Gdyni^[7].

Przypisy

1. USS Estocin (FFG 15) [online], www.navysite.de [dostęp 2021-02-28] .
2. Robert Rochowicz, Andrzej Kiński. Międzynarodowe ćwiczenia morskie BALTOPS'97. „Nowa Technika Wojskowa”. Nr 7/97, s. 58-59, 1997. Magnum-X. ISSN 1230-1655. 
3. TCG Goksu F-497 Gabya G-class Perry Frigate Turkish Navy [online], www.seaforces.org [dostęp 2021-02-27] .
4. GABYA CLASS (O. H. Perry) [online], 6 stycznia 2013 [dostęp 2021-02-27]  (ang.).
5. Gabya G-class Frigate Turkish Navy Türk Deniz Kuvvetleri [online], www.seaforces.org [dostęp 2021-02-27] .
6. Typ Oliver Hazard Perry (FFG) - OHP na świecie [online], okretynawodne.pl [dostęp 2021-02-27] .
7. Marcin Chała, Łukasz Pacholski. BALTOPS 2015. „Morze, Statki i Okręty”. Nr 7-8/2015. XIX (159), s. 8-11, lipiec-sierpień 2015. Warszawa: Magnum X.