PROFILBARU.COM

Stosunki polsko-północnokoreańskie – wzajemne relacje polityczne, kulturalne i gospodarcze między Polską i Koreą Północną utrzymywane od 16 października 1948^[1]. Korea Północna utrzymuje swoją ambasadę w Warszawie, a Polska – w Pjongjangu. Funkcje polskiego ambasadora od 13 września 2014 roku do 31 stycznia 2019 r.^[2] pełnił Krzysztof Ciebień^[3].

Polska jest jednym z nielicznych państw, które utrzymują stosunki dyplomatyczne i gospodarcze z Koreą Północną. Według ankiety World Service Poll przeprowadzonej w 2013 roku przez BBC tylko 5% Polaków ocenia wpływy Korei Północnej pozytywnie, a 68% wyrażających negatywną opinię^[4].

Historia

Pierwszym Polakiem, który badał w latach 1885–1888 florę Półwyspu Koreańskiego, był Jan Kalinowski^[5]. Zgromadzone okazy fauny koreańskiej przekazał do muzeum Branickich. Obecnie są przechowywane w Muzeum i Instytucie Zoologii Polskiej Akademii Nauk w Warszawie^[6]. W 1900 roku Władysław Kotwicz wydał Opisanije Korei. Z kolei Wacław Sieroszewski opublikował kilka książek na podstawie zebranych doświadczeń z wyprawy do Korei w 1903 roku. Między innymi: Korea – klucz Dalekiego Wschodu wydana w 1905 roku czy powiadania Z życia Korei , Ol-soni Kisań wydana w 1906 roku. Jego książka o Korei została już w 1906 wydana w języku niemieckim^[7].

Polska nawiązała stosunki dyplomatyczne z Koreą Północną 16 października 1948 roku, a porozumienie o wymianie ambasadorów zostało zawarte 7 czerwca 1950 roku. Delegacja Polskiego Komitetu Obrońców Pokoju z sekretarzem Centralnej Rady Związków Zawodowych (CRZZ) Marianem Czerwińskim, która odwiedziła Koreę w maju 1951 roku została przyjęta przez premiera Kim Ir Sena. Koreańską delegację z ministrem handlu Cheon Siu na czele przyjął Józef Cyrankiewicz. Podpisano polsko-koreańskie porozumienie o wymianie handlowej. Podczas wojny koreańskiej w ramach pomocy humanitarnej w maju 1953 roku przekazano Korei szpital. W czerwcu 1953 roku przedstawiciel Polski został członkiem Komisji Repatriacyjnej Państw Neutralnych, a Polska na mocy układu w Panmundżom została członkiem Komisji Nadzorczej Państw Neutralnych (KNPN)^[8].

Po zakończeniu wojny Polska zobowiązała się do udzielenia Korei pomocy. Wstępne porozumienie podpisano podczas wizyty delegaci rządowej KRL–D z ministrem handlu Li Dżujenem na czele. Zobowiązano się udzielić pomocy w odbudowie zakładów przemysłowych, kopalń węgla i miast. Dodatkowo Polska w latach 1953–1954 zobowiązała się dostarczyć nieodpłatnie uzbrojenie i sprzęt wojskowy^[8].

Polska przyjęła w ramach pomocy humanitarnej grupę koreańskich sierot. Pierwsza grupa około 200 dzieci trafiła do Polski jeszcze w 1951 roku. Zamieszkały pod Ciechanowem, potem przeniesiono je do ośrodka w Świdrze pod Otwockiem^[9]. Kolejna grupa 1270 dzieci przyjechała do Polski w 1953 roku. Zamieszkały w Płaskowicach (obecnie Lwówek Śląski). Rząd PRL przydzielił 133 stypendia dla studentów i 162 dla uczniów koreańskich w Polsce. W 1959 roku rząd Korei Północnej nakazał koreańskim sierotom powrót do kraju. Utrzymywali kontakt z opiekunami do 1961 roku, gdy korespondencja przestała przychodzić^[10].

Od czerwca 1956 do 1993 roku Polska była członkiem NNSC utworzonego przez KRLD i chińskich wolontariuszy w ramach porozumienia o zawieszeniu broni. Po upadku komunizmu w Polsce i Czechosłowacji, władze nad obozami przejęła Koreańska Armia Ludowa wydalając z państwa Polaków i Czechów. W 1989 roku Polska utraciła przyjazny status i jej uprzywilejowaną pozycję w kontaktach z Koreą Północną. Pomimo przyjęcia kapitalizmu w Polsce stosunki między Polską a KRLD pozostały na godziwym poziomie^[11].

Polska dostarcza Korei Północnej małe ilości grantów na maszyny rolnicze, leki itp.

W Polsce znajduje się diaspora północnokoreańska licząca ok. 800 osób^[12].

Umowy dyplomatyczne

Do 2009 roku między państwami zostało zawartych 16 umów dwustronnych. 12 z nich KRLD zawarto z PRL a 4 z RP^[13].

Umowy między Polską Rzecząpospolitą Ludową a Koreą Północną
Data podpisania	Umowa
8 maja 1953	Umowa w sprawie utworzenia szpitalu Polskiego Czerwonego Krzyża w Korei Północnej
11 maja 1956	Umowa o współpracy kulturalnej między rządami
28 września 1966	Protokół dotyczący zmiany art. 4 porozumienia w sprawie współpracy kulturalnej podpisanego w dniu 11 maja 1956
10 maja 1966	Umowa o powstaniu ambasady północnokoreańskiej w Warszawie i polskiej w Pjongjangu
4 października 1972	Umowa w sprawie utworzenia Komisji Konsultacyjnej ds. kwestii naukowo-technicznych i ekonomicznych
30 maja 1977	Protokół częściowo zmieniający umowę o uprawnianiach ambasadach
28 sierpnia 1978	Umowa dotycząca usług lotniczych
3 sierpnia 1982	Konwencja konsularna
27 marca 1986	Umowa o współpracy w produkcji śmigłowców Mi-2 w Korei Północnej
28 września 1986	Umowa w sprawie pomocy prawnej w sprawach cywilnych, rodzinnych i karnych.
30 października 1986	Umowa dostaw i płatności związane ze śmigłowcami Mi-8
2 listopada 1987	Przemianowanie Koreańsko-Polskie Towarzystwo Maklerów w Chopol.

Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Koreą Północną
Data podpisania	Umowa
12 maja 1992	Umowa w sprawie handlu i płatności
12 maja 1992	Protokół w sprawie wykonania wzajemnych zobowiązań w rozliczeniach rubli w stosunkach płatniczych ze względu na zmianę zamiennych płatności walutowych od dnia 1 stycznia 1991
2 października 1997	Umowa o współpracy w rybołówstwie
1 lutego 2007	Protokół o ważności dwustronnych umów międzynarodowych w stosunkach między RP a KRLD

Oficjalne wizyty państwowe

Wiceminister Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej odwiedzał Koreę Północną w celach konsultacji politycznych w latach 2001, 2004 i 2007; natomiast wiceminister Spraw Zagranicznych KRLD odwiedził Polskę w tym samym celu w 2008 roku.