Stosunki dyplomatyczne między Polską a Kuwejtem nawiązano w 1963. Bezpośrednio po ich nawiązaniu otwarto Ambasadę w Kuwejcie. Jej pracami kierował radca handlowy jako chargé d’affaires. W Kuwejcie akredytowani byli ambasadorzy PRL w Libanie rezydujący w Bejrucie (1964–1971), następnie ambasadorzy w Iraku rezydujący w Bagdadzie. Po irackiej inwazji na Kuwejt byli oni akredytowani przy władzach Kuwejtu na wygnaniu w Rijadzie. Polskim ambasadorem, który jako pierwszy złożył listy uwierzytelniające w Kuwejcie, był Witold Skuratowicz (11 marca 1964). W latach 1965–2001 w Polsce akredytowany był ambasador Kuwejtu rezydujący w Moskwie. W styczniu 2003 utworzono Ambasadę Kuwejtu w Warszawie[1].
W 1978 Polacy wybudowali przemiałownię cementu (Makrum S.A.). W latach 90. strona polska oddała do użytku dwie elektrownie i odsalarnię wody, a także uczestniczyła w remontach tego typu obiektów (Elektromontaż). W 2002 zbudowała walcownię drutu oraz wyposażyła jedną z cementowni budowanej w kooperacji[potrzebny przypis]. Wartość polskiego eksportu do Kuwejtu w 2020 szacowano na 108,7 mln USD, zaś importu na 6,4 mln USD. Głównymi polskimi towarami eksportowymi były: pieczywo cukiernicze, ciasta (12,5%), wyroby tytoniowe (12,2%). Wartość kuwejckich inwestycji w Polsce jest trudna do oszacowania, ponieważ często są one dokonywane przez firmy z sektora finansowego z innych państw. Polskie firmy nie inwestują w Kuwejcie[3].
Od 2006 prace wykopaliskowe w Kuwejcie rozpoczęły Centrum Archeologii Śródziemnomorskiej UW oraz Narodowa Rada ds. Kultury, Sztuki i Piśmiennictwa (NCCAL) w ramach polsko-kuwejckiej misji archeologicznej. Około 100 kuwejckich kadetów kształciło się na Akademii Marynarki Wojennej w Gdyni[1].
↑Wayback Machine [online], web.archive.org, 17 lipca 2022 [dostęp 2022-07-17] [zarchiwizowane z adresu 2022-07-17].
↑Grzegorz Ciechanowski: Polskie kontyngenty wojskowe w operacjach pokojowych 1990-1999. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2010. ISBN 978-83-7611-531-3. Brak numerów stron w książce