Stein Gruben

Stein Gruben

Data urodzenia	8 lipca 1967[1]
Klub	IL Mogutten[2]
Reprezentacja	Norwegia
Debiut w PŚ	10 marca 1985 w Oslo (51. miejsce)[3]

Stein Gruben (ur. 8 lipca 1967) – norweski skoczek narciarski, uczestnik mistrzostw świata juniorów (1985), medalista mistrzostw Norwegii. Wystąpił w ceremonii otwarcia Zimowych Igrzysk Olimpijskich 1994.

Przebieg kariery

Pochodzący z Nord-Odal^[4] Gruben od dziecka jeździł na nartach^[5]. W oficjalnych zawodach międzynarodowych rozgrywanych pod egidą FIS zadebiutował w styczniu 1985 w Planicy, zajmując 50. lokatę w zawodach Pucharu Europy. W lutym 1985 wystąpił w Täsch w mistrzostwach świata juniorów – indywidualnie był 37., a w konkursie drużynowym zajął z reprezentacją Norwegii szóstą lokatę^[3].

10 marca 1985 w Oslo zadebiutował w Pucharze Świata, plasując się na 51. miejscu. W sumie w latach 1985–1993 wystąpił w 31 konkursach tego cyklu, jednak ani razu nie punktował, choć kilkukrotnie plasował się w czołowej trzydziestce^[a], najlepszy wynik (22. lokata) notując 30 grudnia 1990 w Oberstdorfie. Lepsze wyniki osiągał w Pucharze Europy, gdzie dziewięciokrotnie zajmował pozycję w czołowej dziesiątce, w tym dwukrotnie stając na podium zawodów tej rangi – 12 stycznia 1990 w Ruhpolding był drugi, a 26 grudnia 1985 w Sankt Moritz zajął trzecią lokatę^[3]. W 1986 doznał upadku podczas zawodów Pucharu Świata rozgrywanych w Chamonix^[4].

W kwietniu 1993 w pożarze doszczętnie spłonął jego dom, a Gruben, wraz z synem i ciężarną wówczas żoną, uratował się wyskakując z okien na drugim piętrze budynku. Przed Zimowymi Igrzyskami Olimpijskimi 1994 w Lillehammer nie zakwalifikował się do składu norweskiej reprezentacji na tę imprezę^[4]. Jeszcze przed zakończeniem kwalifikacji olimpijskich, w sierpniu 1993, otrzymał zaproszenie do pełnienia roli rezerwowego dla Olego Gunnara Fidjestøla^[6], który podczas ceremonii otwarcia igrzysk miał zakończyć karierę oddając skok z pochodnią olimpijską. Dwa dni przed tym wydarzeniem, podczas jednego ze skoków próbnych, Fidjestøl upadł przy lądowaniu i doznał lekkiego wstrząsu mózgu i skręcenia szyi; trafił wówczas do szpitala, w związku z czym jego rolę w Lillehammer przejął Gruben^[5]. Podczas ceremonii otrzymał pochodnię olimpijską od Brit Pettersen^[7], po czym, trzymając pochodnię w ręce, oddał skok na odległość około 70 metrów^[8] (ze względu na źle przygotowane tory najazdowe i świeży śnieg był to zdecydowanie najkrótszy skok jaki oddał z pochodnią w ręku – podczas skoków próbnych osiągał odległość do 120 metrów^[6]). Po wylądowaniu przekazał pochodnię Cathrine Nøttingnes, która następnie wręczyła ją księciu Haakonowi, który dokonał uroczystego rozpalenia znicza olimpijskiego^[7]. Gruben za udział w ceremonii otwarcia igrzysk nie otrzymał żadnego wynagrodzenia i sam musiał pokryć koszty przyjazdu i pobytu w Oslo^[8], jednak przez kilka kolejnych dni uczestniczył w igrzyskach w roli widza jako VIP. Po wydarzeniu tym zachował specjalnie przygotowany kombinezon, w którym oddał swój skok – jego strój, wspólnie z wykorzystanymi wówczas butami, kaskiem i nartami, został później przekazany do muzeum w Sand^[4].

Po igrzyskach w Lillehammer wystąpił jeszcze w kilku konkursach międzynarodowych, a po raz ostatni w zawodach tej rangi wziął udział w marcu 1994^[3]. We wrześniu 2003 po raz drugi doszczętnie spłonął jego dom (wspólnie ze wszystkimi nagrodami jakie zdobył w czasie swojej kariery), jednak były skoczek nie ucierpiał, pozostając w momencie wybuchu pożaru poza mieszkaniem^[4].

Gruben jest medalistą mistrzostw Norwegii – w 1993 zdobył brązowy medal w konkursie indywidualnym na skoczni normalnej^[9]. Stawał również na podium zmagań drużynowych^[10].

Mistrzostwa świata juniorów

Indywidualnie

1985 Täsch

–

37. miejsce

Drużynowo

1985 Täsch

–

6. miejsce[b]

Puchar Świata

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

Źródło[11]
Sezon 1984/1985
																					punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	51	-	-	0
Sezon 1985/1986
																									punkty
-	-	-	-	40	-	-	-	-	45	29	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	56	-	-	0
Sezon 1986/1987
																						punkty
-	-	-	-	34	38	80	93	66	-	-	-	23	26	-	-	-	-	-	-	27	44	0
Sezon 1987/1988
																				punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	75	26	-	-	0
Sezon 1988/1989
																				punkty
-	-	-	-	35	24	-	-	-	-	-	-	-	-	-	31	-	-	-	-	0
Sezon 1989/1990
																									punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	65	45	42	0
Sezon 1990/1991
																						punkty
-	-	-	-	-	-	22	34	43	48	-	-	-	-	-	-	-	41	44	-	-	-	0
Sezon 1991/1992
																					punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	31	43	-	-	-	-	-	54	37	69	-	-	0
Sezon 1992/1993
																	punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	52	58	-	0
Legenda
1 2 3 4-10 11-15 poniżej 15  dq  – dyskwalifikacja  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Turniej Czterech Skoczni

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce	Źr.
1986/1987	67.	[12]
1990/1991	34.	[13]

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[11]
1991/1992	60.
1992/1993	57.
1993/1994	154.

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

Źródło[11]
Sezon 1991/1992
																					punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	11	8	-	-	13
Sezon 1992/1993
																						punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	9	9	18	22	-	-	-	-	-	-	-	-	-	14
Sezon 1993/1994
																																	punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	20	12	-	-	33
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Uwagi

1. Do końca sezonu 1992/93 punkty Pucharu Świata w skokach narciarskich zdobywało tylko piętnastu najlepszych skoczków danych zawodów.
2. Skład zespołu: Stein Gruben, Torbjørn Korsvold, Clas Brede Bråthen i Ivar Fiane Svein.

Przypisy

1. Stein Gruben. olympedia.org. [dostęp 2020-07-25]. (ang.).
2. Skilek for alle. glomdalen.no, 2009-03-02. [dostęp 2020-07-25]. (norw.).
3. Adam Kwieciński: GRUBEN Stein 1967 NOR. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2020-07-25].
4. Morten Sand: Flammende glede og smerte. glomdalen.no, 2004-02-12. [dostęp 2020-07-25]. (norw.).
5. Ira Berkow: WINTER OLYMPICS; Carrying the Torch Can Be a Real Downer. nytimes.com, 1994-02-12. [dostęp 2020-07-25]. (ang.).
6. Reidar Kjæstad: Fakkelhoppvikaren. nrk.no, 2009-02-09. [dostęp 2020-07-25]. (norw.).
7. Åpnings- og avslutningssere m o n i e n e. farkiv.ol.no. s. 16. [dostęp 2020-07-25]. (norw.).
8. 12 Feb: STEIN GRUBEN VAR IKKE NERVØS. oslo.net, 1994-02-12. [dostęp 2020-07-25].
9. NM SKI NORDISKE GRENER. orklahopp.com. [dostęp 2020-07-25]. (norw.).
10. Resultat NM 1988 Vang Hopp lagkonkurranse. orklahopp.com. [dostęp 2020-07-25]. (norw.).
11. Adam Kwieciński: GRUBEN Stein. [dostęp 2024-10-20].
12. 4 HILLS TOURNAMENT 1986/1987 Tournament Standing. skijump-db.net. [dostęp 2024-10-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2003-05-08)]. (ang.).
13. 4 HILLS TOURNAMENT 1990/1991 Tournament Standing. skijump-db.net. [dostęp 2024-10-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2003-05-08)]. (ang.).

Bibliografia

• GRUBEN Stein - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2024-10-20]. (ang.).
• Adam Kwieciński: GRUBEN Stein. [dostęp 2024-10-20].