Sierpodudek purpurowy[5] (Phoeniculus purpureus) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodzinysierpodudków (Phoeniculidae). Występuje w Afryce na południe od Sahary. Nie jest zagrożony.
Długość ciała: 32,5–40 cm; masa ciała: samce 54–99 g, samice 52–75 g[2].
Upierzenie ciemnozielone z metalicznym połyskiem; grzbiet oraz długi ogon – purpurowe. Białe plamy na skrzydłach i ogonie. Długi, cienki, zakrzywiony czerwony dziób. Obie płcie podobne, ale samice są nieco mniejsze od samców i mają krótsze dzioby[2]. Osobniki młodociane mają czarny dziób.
Ekologia
Rozród
Sezon lęgowy zależnie od rejonu występowania, w strefie tropikalnej zwykle związany z porą deszczową[2]. Gniazduje zazwyczaj w dziuplach i szczelinach w drzewach żywych lub martwych[2]. Samica wysiaduje zwykle 2–4 niebieskich jaj przez około 17–18 dni[2].
Pożywienie
Jest głównie owadożerny. Sporadycznie zjada też wije, pająki, solfugi i drobne kręgowce (np. małe jaszczurki), a nawet pokarm roślinny – małe owoce i nasiona[2]. Żeruje na ziemi, na kopcach termitów bądź na pniach drzew, a poza okresem lęgowym żeruje w stadach.
Status
IUCN uznaje sierpodudka purpurowego za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern). Liczebność populacji nie została oszacowana, ale jest to ptak szeroko rozprzestrzeniony i często pospolity lub lokalnie pospolity. Trend liczebności populacji oceniany jest jako lokalnie spadkowy ze względu na postępujące niszczenie siedlisk[4].
↑ abcdefghLigon, J.D. & G.M. Kirwan: Green Woodhoopoe (Phoeniculus purpureus), version 1.0. [w:] Birds of the World (red. J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D.A. Christie & E. de Juana) [on-line]. Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY, USA, 2020. [dostęp 2022-12-25]. (ang.).
