Ship Submersible Ballistic
Ship Submersible Ballistic (SSB) w systematyce NATO, okręt podwodny o napędzie spalinowo-elektrycznym przenoszący pociski balistyczne klasy SLBM.
Po wystrzeleniu przez wojsko brytyjskie – przy udziale oficerów Armii Czerwonej – pocisków V-2 w operacji Backfire w październiku 1945 roku, zarówno w Związku Radzieckim jak i w Stanach Zjednoczonych, podjęto programy rozwojowe pocisków balistycznych wystrzeliwanych z okrętów[1]. Już w 1949 roku w biurze konstrukcyjnym CKB-18 (późniejszy Rubin), opracowano konstrukcję okrętu podwodnego oznaczonego jako „Projekt P-2”[1]. Okręt tego typu o wyporności 5400 ton na powierzchni, przenosić miał 12 będących kopiami V-2 pocisków balistycznych R-1[1]. Radzieccy konstruktorzy nie zdołali jednak rozwiązać wielu związanych z taką konstrukcja problemów[1]. W Stanach Zjednoczonych pierwsza próba wystrzelenia pocisku balistycznego z okrętu miała miejsce 6 września 1947 roku, gdy jeden z amerykańskich V-2 został wystrzelony z pokładu lotniskowca USS „Midway” (CV-41)[1].
Pierwsze operacyjne pociski balistyczne zostały jednak wprowadzone do służby w latach 50., gdy po serii prób rakietowych w Kapustin Jar, do służby wprowadzono rakietowy okręt podwodny B-67 projektu 611 (NATO: Zulu) z pociskami rakietowymi R-11FM[2]. Tymczasem po teście V-2 z pokładu „Midway”, marynarka amerykańska utraciła zainteresowanie pociskami rakietowymi wystrzeliwanymi z okrętów, aż do połowy lat 50., gdy rozpoczęto program rozwojowy który przyniósł ostatecznie efekt w postaci systemu rakietowego Polaris, system ten oparty był już jednak na okrętach podwodnych z napędem jądrowym[3]. Wprowadzenie tego rodzaju napędu, położyło kres rozwojowi nosicieli pocisków balistycznych z napędem diesel-elektrycznym[3].
Przypisy
- ↑ a b c d e Norman Polmar: Cold War Submarines, s. 105-107
- ↑ Norman Polmar: Cold War Submarines, s. 107-108
- ↑ a b Norman Polmar: Cold War Submarines, s. 115-119
Bibliografia
- Norman Polmar: Cold War Submarines, The Design and Construction of U.S. and Soviet Submarines. K. J. More. Potomac Books, Inc, 2003. ISBN 1-57488-530-8. Brak numerów stron w książce
Lotnicze |
|
---|
Artyleryjskie i torpedowe |
- pancernik (przeddrednot, drednot, szybki, kieszonkowy, standardowy, superpancernik)
- krążownik (lekki, liniowy, ciężki, przeciwlotniczy, wielki, traktatowy, pancernopokładowy, pancerny, torpedowy, zwiadowczy(inne języki))
- pancernik obrony wybrzeża
- monitor (rzeczny, parapetowy)
- lider
- fregata
- niszczyciel
- eskortowiec oceaniczny
- taranowiec (torpedowy)
- awizo
- niszczyciel eskortowy
- slup wojenny
- korweta
- kaibōkan
- kanonierka (rzeczna, torpedowa)
- okręt wsparcia ogniowego desantu
- torpedowiec
- bateria pływająca
- patrolowiec (rzeczny)
- ścigacz okrętów podwodnych
- kuter (zwalczania okrętów podwodnych, torpedowy, uzbrojony)
|
---|
Rakietowe |
|
---|
Transportowe |
|
---|
Wojny minowej |
|
---|
Podwodne |
- okręt podwodny (jądrowy, SSK, SSB, SSG, SSR, SSI, SSN, SSBN, SSGN, SSRN, AGSS, krążownik, fleet submarine, miniaturowy)
- żywa torpeda
|
---|
Pomocnicze i specjalne |
|
---|
Improwizowane |
|
---|
Określenia | Według przeznaczenia |
|
---|
Inne okręty |
|
---|
Powiązane |
|
---|
|
---|
Wyposażenie |
|
---|
- pogrubioną czcionką oznaczono klasy pozostające w użytku
|
|