Ten artykuł dotyczy polityka i dyplomaty. Zobacz też: Ryszard Czarny – inżynier.
Ryszard Michał Czarny (ur. 13 sierpnia 1949 w Skoraszewicach ) – polski nauczyciel akademicki, polityk i dyplomata , profesor nauk humanistycznych. W latach 1993–1997 senator , a w latach 1993–1995 wicemarszałek Senatu III kadencji , w latach 1995–1996 minister edukacji narodowej .
Życiorys
Studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim socjologię, historię sztuki, nauki polityczne i prawo, kończąc ostatni z tych kierunków. Kształcił się także na Uniwersytecie w Greifswaldzie . Doktoryzował się na UJ, w 1988 uzyskał stopień doktora habilitowanego ze specjalnością w zakresie współczesnych politycznych i ekonomicznych stosunków międzynarodowych, a rok później w zakresie organizacji i zarządzania. Pracował jako wykładowca Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Kielcach , m.in. pełnił funkcję dziekana Wydziału Zarządzania i Administracji (1992–1996). Był także profesorem nadzwyczajnym białostockiej filii Wydziału Prawa Uniwersytetu Warszawskiego . 16 listopada 2004 otrzymał tytuł naukowy profesora nauk humanistycznych.
Przed 1990 należał do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej , był I sekretarzem na WSP. W latach 1993–1997 zasiadał w Senacie III kadencji z ramienia Sojuszu Lewicy Demokratycznej , reprezentując województwo kieleckie . Od października 1993 do marca 1995 był wicemarszałkiem Senatu . Objął następnie funkcję ministra edukacji narodowej w rządzie Józefa Oleksego (1995–1996). W Senacie był także członkiem Komisji Nauki i Edukacji Narodowej oraz Komisji Spraw Zagranicznych i Międzynarodowych Stosunków Gospodarczych.
Złożył mandat kilka miesięcy przed końcem kadencji, obejmując urząd ambasadora RP w Szwecji . W 2001 wrócił do Polski , pracował w Ministerstwie Spraw Zagranicznych . Od 17 sierpnia 2005 do 28 lutego 2007 był ambasadorem w Norwegii , akredytowanym także w Islandii . Pracował następnie jako wykładowca w Instytucie Nauk Politycznych i Stosunków Międzynarodowych Uniwersytetu Jagiellońskiego, następnie został profesorem nadzwyczajnym na Uniwersytecie Jana Kochanowskiego w Kielcach , gdzie objął kierownictwo Katedry Krajów Europy Północnej. W 2011 został członkiem Komitetu Nauk Politycznych Polskiej Akademii Nauk [1] .
Opublikował m.in. Regionalizm w stosunkach międzynarodowych 1945–1975. Aspekty polityczne i prawne (1980), Regionalizm w systemie Organizacji Narodów Zjednoczonych (1985).
Życie prywatne
Żonaty z Alicją, sędzią, przez pewien czas wiceprezesem Sądu Okręgowego w Kielcach[2] . Ma syna Leszka i córkę Martę[3] .
Przypisy
Bibliografia
W dniu zaprzysiężenia
Późniejsi członkowie rządu
kursywa – ministrowie odwołani przed końcem istnienia rządu
Ministrowie edukacji narodowej
Ministrowie edukacji narodowej i sportu
Minister edukacji narodowej
Minister edukacji i nauki
Ministrowie edukacji narodowej
Minister edukacji i nauki
Ministrowie edukacji
od 15 października 1993 do 19 października 1997
Marszałek Senatu
Wicemarszałkowie
Senat II RP
Senat PRL/III RP
Identyfikatory zewnętrzne: