Richard E. Taylor

Richard E. Taylor

Richard E. Taylor (1967)
Państwo działania	Kanada
Data i miejsce urodzenia	2 listopada 1929 Medicine Hat
Data i miejsce śmierci	22 lutego 2018 Stanford
profesor
Specjalność: fizyka
Alma Mater	Uniwersytet Alberty Uniwersytet Stanforda
Uczelnia	Lawrence Berkeley National Laboratory Stanford Linear Accelerator Center
Nagrody
Nagroda Nobla w dziedzinie fizyki

Richard Edward Taylor (ur. 2 listopada 1929 w Medicine Hat, zm. 22 lutego 2018 w Stanford^[1]) – kanadyjski fizyk, noblista.

Życiorys

Urodził się w Medicine Hat w prowincji Alberta, jego matka pochodziła z rodziny norweskich emigrantów, którzy przyjechali do Kanady ze Stanów Zjednoczonych wkrótce po I wojnie światowej. Dziadek Richarda Taylora ze strony ojca pochodził z Irlandii Północnej, a babka ze Szkocji^[2].

Studiował na University of Alberta w Edmonton, w 1950 roku uzyskał B. Sc, a w 1952 stopień magistra^[3]. Wraz z żoną, Ritą Bonneau wyjechał z Kanady do Kalifornii, gdzie kontynuował edukację na Uniwersytecie Stanforda. Wśród jego wykładowców byli wówczas Felix Bloch, Leonard Schiff, Willis Lamb, Robert Hofstadter i Pief Panofsky. Eksperymenty Richarda Taylora, wykonywane pod kierunkiem Roberta Mozleya, dotyczyły wytwarzania spolaryzowanych promieni gamma z wiązki akceleratora, a następnie wykorzystania ich do badania mezonów pi. Stopień doktora na Uniwersytecie Stanforda uzyskał w 1962 roku^[2].

Pracował przez rok w Lawrence Berkeley National Laboratory, a następnie, od 1962 roku, w Stanford Linear Accelerator Center (SLAC), w 1970 roku został tam profesorem, a w 2003 przeszedł na emeryturę. W SLAC, wraz Jerome Friedmanem i Henry Kendallem, przeprowadził serię eksperymentów, które pozwoliły potwierdzić hipotezę, że protony i neutrony są zbudowane z kwarków^[3].

W 1990 roku wraz z Jerome Friedmanem i Henry Kendallem otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki za ich pionierskie badania dotyczące głęboko nieelastycznego rozpraszania elektronów na protonach i związanych neutronach, co miało istotny wpływ na rozwój modelu kwarkowego w fizyce cząstek^[2].

Przypisy

1. Andrew Myers, Nobel Prize-winning physicist Richard Taylor dies at 88, news.stanford.edu (dostęp: 23 lutego 2018).
2. Richard E. Taylor - Facts. [w:] The Nobel Prize in Physics 1990 > Jerome I. Friedman, Henry W. Kendall, Richard E. Taylor [on-line]. Nobel Media AB. [dostęp 2014-01-26]. (ang.)., autobiografia, Nobel Lecture, December 8, 1990, Deep Inelastic Scattering: The Early Years
3. Richard E. Taylor, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2022-05-08]  (ang.).

Kontrola autorytatywna (osoba):

• ISNI: 0000000137872919
• VIAF: 305857621, 2766150470089704330004
• LCCN: no2018027055
• GND: 1139136038

Encyklopedie internetowe:

• PWN: 3985779
• Britannica: biography/Richard-E-Taylor
• The Canadian Encyclopedia: richard-edward-taylor
• Treccani: richard-edward-taylor
• Universalis: richard-edward-taylor
• БРЭ: 5543469
• NE.se: richard-e-taylor
• SNL: Richard_Edward_Taylor
• VLE: richard-edward-taylor
• Catalana: 0240676
• DSDE: Richard_E._Taylor
• Hrvatska enciklopedija: 60596

Identyfikatory zewnętrzne:

• Scopus: 7405760718