Ukraina
lwowski
Złoczów
1940, 1944
1941, 2020
1097 km²
68 651[1]
Rejon złoczowski (ukr. Золочівський район) – dawna jednostka administracyjna Ukrainy, a wcześniej także Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej w Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich, funkcjonująca w latach 1940–1941 i 1946–2020. Należał do obwodu lwowskiego. Siedzibą rejonu był Złoczów.
Według spisu powszechnego z 2001 roku w rejonie żyło 74 700 ludzi, w tym 600 Rosjan (0,8%) i 500 (0,7%) Polaków.
Rejon złoczowski został utworzony 17 stycznia 1940 na podstawie dekretu Prezydium Rady Najwyższej USRR o podziale na rejony zachodnich obwodów USRR, kiedy to w obwodzie lwowskim utworzono 37 rejonów, między innymi złoczowski[2]. Rejon objął miasto Złoczów oraz obszary zniesionych gmin Folwarki, Płuhów i Złoczów[3]. Obszary te należały przed wojną do powiatu złoczowskiego w województwie tarnopolskim.
Rejon złoczowski przestał istnieć wraz z wybuchem wojny niemiecko-radzieckiej 22 czerwca 1941. Jego tereny weszły w skład Landkreis Złoczów dystryktu galicyjskiego Generalnego Gubernatorstwa[4].
Rejon został odtworzony 23 lipca 1944, po zajęciu tych terenów przez Armię Czerwoną[5].
25 września 1958 do rejonu złoczowskiego włączono zniesiony rejon pomorzański[6].
30 grudnia 1962 do rejonu rejonu złoczowskiego włączono zniesione rejony gliniański i przemyślański oraz część zniesionego rejonu oleskiego[6][7].
4 stycznia 1964 przywrócono rejon przemyślański, wydzielając go z rejonu złoczowskiego[6].
Rejon złoczowski zlikwidowano w związku z reformą administracyjną w 2020 roku, kiedy to jego obszar wcielono do nowego rejonu złoczowskiego.