Urodził się w Warszawie[4] jako syn Grażyny i Zdzisława Brzozowskich[5][6]. Jego ojciec był utytułowanym zapaśnikiem, m.in. zajął 1. miejsce na Mistrzostwach Świata Weteranów w Warszawie oraz na Światowym Festiwalu Zapaśniczym w Tokio. Rafał Brzozowski dorastał w Nowym Dworze Mazowieckim[4]. Ma dwóch braci, młodszego o dwa lata Pawła i młodszego o 17 lat Adama[7].
W dzieciństwie zaczął pobierać lekcje gry na pianinie[8]. Będąc nastolatkiem, występował w klubie garnizonowym i na weselach[6]. Podczas nauki w szkole muzycznej samodzielnie nauczył się grać na gitarze[7][6]. Był członkiem zespołu K.Martin Marcina Kiljana[9], a także pracował jako prezenter muzyczny i konferansjer[6].
Podobnie jak jego ojciec, trenował zapasy[10]. Ukończył studia na Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie, uzyskując wykształcenie nauczyciela wychowania fizycznego. Jeszcze w czasie studiów pracował jako trener personalny na siłowni[10], a w 2006 zdobył brązowy medal Akademickich Mistrzostw Polski w zapasach[11]. Brał udział w meczach Reprezentacji Artystów Polskich. Z powodu kontuzji kręgosłupa przerwał karierę sportową[7].
Kariera zawodowa
W 2002 otrzymał wyróżnienie w programie TVP2Szansa na sukces za wykonanie piosenki „W saskim ogrodzie” w odcinku z udziałem zespołu Szwagierkolaska. W 2003 został członkiem zespołu Emigranci. Pobierał lekcje śpiewu u Saszy Katajewa[12]. W 2007 nawiązał współpracę muzyczną z Markiem Kościkiewiczem[12], a w 2008 został wokalistą jego zespołu Mono[13]. Jesienią 2011 wziął udział w przesłuchaniach do programu TVP2 The Voice of Poland; trafił do grupy prowadzonej przez Andrzeja Piasecznego, ostatecznie odpadł tuż przed finałem[14]. Po udziale w programie wydał single: „Nie mam nic” i „Na dobre masz zawsze mnie”, który został wykorzystany jako motyw muzyczny serialu Na dobre i na złe[15]. W 2012 wydał singiel „Tak blisko”, który stał się ogólnopolskim przebojem radiowym[16] i za który 20 lipca otrzymał nagrodę telewidzów w kategorii Hit lata na gali rozdania Eska Music Awards 2012[17]. 4 sierpnia za wykonanie piosenki „Pozowi mienia ticho po imieni” zdobył Srebrny Samowar na Festiwalu Piosenki Rosyjskiej[18]. 7 sierpnia wydał swój debiutancki album studyjny pt. Tak blisko[19]. W pierwszej połowie 2013 został ambasadorem akcji społecznej „Mam haka na raka”, mającej zachęcać do profilaktyki nowotworowej[20], a 7 lipca wystąpił na koncercie Lato ZET i Dwójki w Kołobrzegu, na którym odebrał nagrodę za najlepszy występ na festiwalu[21].
We wrześniu 2020 podczas 57. KFPP w Opolu współprowadził koncerty „Opole na start” i „Od Opola do Opola”, a także wziął udział w koncercie „Premiery” z utworem „Gentleman”. Jesienią współprowadził drugą edycję programu TVP2 The Voice Senior[39], a 29 listopada współprowadził finał 18. Konkursu Piosenki Eurowizji Junior organizowany w Warszawie. W grudniu był jednym z prowadzących Świąteczny Koncert Życzeń oraz koncert Sylwester Marzeń w TVP2[40][41]. W styczniu 2021 poprowadził drugą edycję programu The Voice Senior. 8 marca wystąpił podczas koncertu TVP2 Za zdrowie Pań! zorganizowanego z okazji Dnia Kobiet[42].
12 marca 2021 w programie TVP2 Pytanie na śniadanie ogłoszono, że został reprezentantem Polski z utworem „The Ride” w 65. Konkursie Piosenki Eurowizji[43][44][45]. Przed udziałem w konkursie wykonał utwór podczas finałowego odcinka czwartej edycji programu TVP2 The Voice Kids[46] i finałowego odcinka drugiej edycji programu TVP2 Dance Dance Dance; ponadto wystąpił w duecie z Senhit, reprezentantką San Marino, w programie Jaka to melodia?, z którą zaśpiewał przebój zespołu ABBA „Waterloo”[47]. 20 maja wystąpił w drugim półfinale Eurowizji i zajął 14. miejsce, przez co nie zakwalifikował się do finału[48][49]. Udział Brzozowskiego w konkursie wzbudził kontrowersje i był krytykowany ze względu na poziom piosenki i eurowizyjnego występu, jak i fakt, że nie ujawniono okoliczności wyboru reprezentanta przez Telewizję Polską, gdy Brzozowski był zawodowo związany z TVP[50][51][52].
30 maja 2021 wystąpił podczas koncertu TVP1 Jak przeżyć wszystko jeszcze raz poświęconego Krzysztofowi Krawczykowi[53]. Latem występował podczas trasy TVP2 Lato, muzyka, zabawa. Wakacyjna trasa Dwójki[54][55]. 23 lipca opublikował singiel „Głośniej”[56]. 14 sierpnia współprowadził i wystąpił na koncercie TVP1Abba Ojcze w Festiwalu Muzyki Chrześcijańskiej na Jasnej Górze[57]. 4 września wystąpił podczas koncertu „Wielkie Przeboje Małego Ekranu” na 58. KFPP w Opolu[58]. 28 października zaśpiewał na gali French Touch 2021 transmitowanej przez TVP2[59]. 5 grudnia wystąpił na koncercie TVP1 „#Murem za polskim mundurem”[60]. 24 grudnia TVP1 wyemitowała koncert kolęd w bazylice katedralnej Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Pelplinie „Dzień dziś wesoły...”, podczas którego jednym z wykonawców był Brzozowski[61]. 31 grudnia był jednym z prowadzących i artystów występujących na koncercie TVP2 Sylwester Marzeń z Dwójką[62].
Na początku 2022 współprowadził trzecią edycję The Voice Senior. 19 lutego współprowadził program Tu bije serce Europy! Wybieramy hit na Eurowizję!, w którym wystąpił również jako muzyczny gość specjalny[63]. 27 lutego wystąpił w koncercie TVP „Solidarni z Ukrainą”[64]. W czerwcu wziął udział w 59. KFPP w Opolu[65]. W październiku wystąpił na gali 70-lecia TVP[66]. W tym samym miesiącu wydał płytę Zielone I love You. W ramach jej promocji TVP1 wyemitowała koncert o tym samym tytule[67]. Wydawnictwo promowały single „W kinie” i „W zimnych dłoniach chęć”[68]. Z pochodzącym z albumu utworem „W pokoju hotelowym” zakwalifikował się do konkursu „Premiery” w ramach 60. Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu[69], w którym zajął pierwsze miejsce przyznane od jury[70].
Życie prywatne
W latach 2013–2021 był w związku z Anną Tarnowską[71].
Interesuje się wędkarstwem; w 2022 zajął drugie miejsce w 25. Zawodach Wędkarskich Aktorów im. Mariana Łącza[72].
Charakterystyka muzyczna i inspiracje
Karierę muzyczną rozpoczynał w zespole rockowym[12]. W solowym repertuarze ma głównie piosenki popowe[12]. Na potrzeby albumu Moje serce to jest muzyk nagrał piosenki w stylu jazzowo-swingowym[73].
Podczas występów scenicznych nie tylko śpiewa, ale często również gra na gitarze lub na instrumentach klawiszowych[8].
↑ abMaja Zakaszewska: Nasz człowiek w esce. „Tygodnik Nowodworski”, 25 maja 2011. [dostęp 2021-05-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-05-08)]. (pol.).
