Psalm 5 jest lamentacją jednostki, której tłem jest poranny kult w świątyni. Autorstwo psalmu przypisywane jest Królowi Dawidowi. Treść jest wołaniem o pomoc w obliczu zagrożeń czekających na psalmistę ze strony złoczyńców. Psalmista jest pewien opieki Bożej, jaka czeka go w świątyni Jahwe, oraz zniszczenia planu nieprzyjaciół[1].
Psalm wyraźnie podzielony jest na dwie części. Pierwsza (w. 1–8) jest prośbą o wysłuchanie, stanowi opis służby psalmisty oraz ukazuje nienawiść Boga do człowieka grzesznego. Druga część (w. 9–13) zaczyna się prośbą o prowadzenie drogą Bożą wobec grzeszników, po czym następuje charakterystyka wrogów, prośba o wymierzenie kary, prośba sprawiedliwego i pewność Bożego błogosławieństwa człowiekowi sprawiedliwemu[2].
Prośba o wysłuchanie przez Jahwe (w. 2–4).
Nienawiść Boga do donosicieli, złoczyńców, kłamców, ludzi krwawych i podstępnych (w. 5–7).
Wejście i pokłon przed świętym przybytkiem (w. 8).
Prośba o prowadzenie drogą Bożą na przekór złoczyńcom (w. 9).
Psalmista w w. 3 używa zwrotu "Królu mój i Boże mój". Słowo Król odnosi się tutaj do jednego z tytułów Boga. Dla narodu wybranego Bóg zawsze był pierwszym i najważniejszym królem. Nawet psalmista, którym najprawdopodobniej mógł być król Dawid, mówi o Bogu jako o swoim Królu[3]
Przypisy
↑Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu najnowszy przekład z języków oryginalnych z komentarzem, s. 1131.
↑ Hans-Wilfried Jüngling, Księga Psalmów, [w:] Międzynarodowy komentarz do Pisma Świętego, red. W. R. Farmer, Warszawa, 2001, ss. 697-698.
↑ F. S. Frick, Król, w: Encykopedia Biblijna, Red. P. J. Achtemeier, s. 578.
Bibliografia
Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu najnowszy przekład z języków oryginalnych z komentarzem, Święty Paweł, Częstochowa 2009.
Achtemeier P. J. (red.), Encyklopedia Biblijna, Vocatio, Warszawa, 2004.
Farmer W. R. (red.), Międzynarodowy komentarz do Pisma Świętego, Verbinum, Warszawa 2001.
.JPG)
