17 stycznia 1982 Wrocław
polski
Uniwersytet Wrocławski
poezja, esej
laureat XV Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego im. Jacka Bierezina
Przemysław Andrzej Witkowski (ur. 17 stycznia 1982 we Wrocławiu) – polski dziennikarz, publicysta i poeta, absolwent stosunków międzynarodowych na Uniwersytecie Wrocławskim, doktor nauk humanistycznych w zakresie nauk o polityce, nauczyciel akademicki, w 2024 doradca ministra Bartłomieja Sienkiewicza w gabinecie politycznym Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego[1], od połowy 2024 zastępca dyrektora w Instytucie Myśli Politycznej im. Gabriela Narutowicza[2].
Wykładał w Instytucie Studiów Międzynarodowych, Akademii Wojsk Lądowych im. gen. Tadeusza Kościuszki, Uczelni Techniczno-Handlowej im. Heleny Chodkowskiej, Dolnośląskiej Szkole Wyższej we Wrocławiu i Instytucie Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Wrocławskiego[3]. Występował z wykładami również na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu[4][5] i Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie[potrzebny przypis]. Obecnie uczy w Instytucie Kultury Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego[6] i Collegium Civitas w Warszawie[7], gdzie pracuje na stanowisku adiunkta w Instytucie Nauk Politycznych i Stosunków Międzynarodowych.
W 2011 obronił na Uniwersytecie Wrocławskim doktorat pt. Lewica radykalna w Polsce, Republice Federalnej Niemiec i Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii wobec Unii Europejskiej w latach 1992–2009, przygotowany pod kierunkiem Elżbiety Stadtmüller[8].
Jest specjalistą od ruchów i grup radykalnych, zarówno lewicowych, jak i prawicowych, również tych o charakterze mieszanym. Zajmuje się także związkami ideologii i popkultury w filmie, serialu telewizyjnym, komiksie, muzyce rozrywkowej, ze szczególnym naciskiem na propagandę polityczną, w szczególności polską oraz kwestiami mniejszości etnicznych i religijnych w Polsce i regionie, a także ich znaczeniu politycznym[9].
Współpracuje z amerykańskim think tankiem Counter Extremism Project(inne języki) i holenderskim International Centre for Counter-Terrorism(inne języki), jest ekspertem inicjatywy Radicalisation Awareness Network(inne języki) działającej przy Komisji Europejskiej[10].
Publikował w gazetach takich jak: „Polityka”, „Krytyka Polityczna”, „Przegląd”, „Trybuna”, „Bez Dogmatu”, „Gazeta Wyborcza”, „Przekrój”, „Odra”, „Vice”, „Dialog”, „Polska. The Times” oraz w polskiej edycji „Le Monde diplomatique” i portalu OKO.press, a także „Visegrad Insight(inne języki)” i „Prosa”. Jest członkiem zespołu Krytyki Politycznej[11].
Publikował wiersze w pismach takich jak: „Twórczość”, „Tygodnik Powszechny”, „Gazeta Wyborcza”, „Odra”, „Wakat”, „Kresy”, „Akcent”, „Tygiel Kultury”, „Pogranicza”, „Topos”, „Portret”. Współredagował młodopoetycką antologię dolnośląską Ziemie uzyskane. Tłumaczył teksty PJ Harvey do spektaklu muzycznego Route 67/Jeśli tylko tyle jest duetu Justyna Wasilewska/Thomas Harzem, który wystawiony został podczas 31. Przeglądu Piosenki Aktorskiej[12][13]. W latach 2008–2016 redagował „młodoliteracki” dział miesięcznika „Odra” (8. Arkusz Odry). W latach 2008–2016 organizował we Wrocławiu Mikrofestiwal Nowej Literatury Polskiej[14]. Występował na największych polskich festiwalach poetyckich takich jak Port Literacki Wrocław[15], Manifestacje Poetyckie[16], Poznań Poetów[17] i na szczecińskim festiwalu teatralnym Kontrapunkt[18]. Jego wiersze tłumaczono na słowacki, angielski, francuski, ukraiński, serbski, węgierski i czeski.
Syn prof. Andrzeja Witkowskiego. W 2009 zawarł z poetką Iloną Jakubowską małżeństwo humanistyczne, ceremonię pod patronatem Polskiego Stowarzyszenia Racjonalistów[19]. W 2015 roku rozwiedli się. Mieszka we Wrocławiu i Warszawie.
25 lipca 2019 został pobity we Wrocławiu na wysokości Mostów Trzebnickich z powodu przeciwstawienia się homofobicznym, nienawistnym hasłom[20][21]. Sprawca, który został zatrzymany kilka dni później, złamał mu kość jarzmową i nos. W listopadzie 2019 roku sąd skazał Macieja K. za pobicie Witkowskiego na rok bezwzględnego więzienia i 5 tys. złotych grzywny[22][23].