Pośrednia Bździochowa Brama[1], także Pośrednia Upłazowa Brama[2] lub krótko Pośrednia Brama[1] (słow.Prostredná brána, Prostredná Bždžochova brána, Sedlo pod Svinkou[3], niem.Mittlere Pforte, węg.Szvinkahágó, Középső Kapu[1]) – szeroka przełęcz położona na wysokości 1981[1][2] m n.p.m. w środkowym fragmencie Bździochowej Grani w słowackiej części Tatr Wysokich. Oddziela ona masyw Świnki na południowym wschodzie od Bździochowej Kopy na północnym zachodzie. Jest to jedna z głównych przełęczy w Bździochowej Grani[1].
Stoki południowo-zachodnie opadają z grani do Doliny Czarnej Jaworowej. Z okolic siodła spada w tę stronę duża trawiasta grzęda, na zachód od której zbiega żleb w kierunku Czarnego Stawu Jaworowego. Na północny wschód z Pośredniej Bździochowej Bramy zbiega do Doliny Kołowej żleb, który w górnych partiach jest stromy i dość wąski, w dolnych szeroki i piarżysty. Ma on ujście w okolicy Kołowego Stawu[1].
Na siodło przełęczy nie prowadzą żadne znakowane szlaki turystyczne. Najdogodniejsza droga dla taterników wiedzie od strony Doliny Czarnej Jaworowej[1].
Siodło Pośredniej Bździochowej Bramy było od dawna znane myśliwym, poszukiwaczom złota i pasterzom. Ich wejścia nie były w żaden sposób udokumentowane. Pierwsze wejścia turystyczne:
Lubomír Šrámek, Zdeněk Záboj i Václav Zachoval, 31 marca 1948 r. – zimowe[1].
Nazwa Pośrednia Upłazowa Brama jest używana przez autorów atlasu satelitarnego Tatr – powstała jako konsekwencja przemianowania całej Bździochowej Grani na Upłazową Grań[2].
Pośrednia Bździochowa Brama (podpisana jako Pośrednia Brama)
↑ abcJarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005, s. 124. ISBN 83-909352-2-8.
