Według tradycji Pole Marsowe należało do Tarkwiniusza Pysznego, ostatniego króla Rzymu. Po wygnaniu z Rzymu król usiłował przez posłów pertraktować w sprawie zwrotu nieruchomości, a w tajemnicy knuł spisek w celu przywrócenia władzy w mieście. Po wykryciu tych knowań posłowie zostali wydaleni z miasta, a owe nieruchomości uznane za własność państwa i poświęcone Marsowi.
Początkowo, w pierwszych wiekach republiki, odbywały się tu masowe imprezy pod gołym niebem: ogłaszany corocznie przez konsulów zaciąg do wojska, zebrania wyborcze, comitia centuriata; tu cenzorowie przeprowadzali co 5 lat cenzus. Na zabudowę Pola Marsowego wpłynął dekret z 88 p.n.e., na mocy którego południowa część Pola została przeznaczona na sprzedaż w celu pozyskania środków na wojnę z Mitrydatesem VI.
W 271 r. Aurelian otaczając Rzym nowymi murami obronnymi włączył Pole Marsowe do zespołu miejskiego. Główną arterią komunikacyjną dzielnicy była Via Flaminia.
↑Maggie L. Popkin: The Architecture of the Roman Triumph: Monuments, Memory, and Identity. New York: Cambridge University Press, 2016, s. 100. ISBN 978-1-107-10357-3.
