Pojezierze Międzychodzko-Sierakowskie

Pojezierze Międzychodzko-Sierakowskie – potoczna nazwa obszaru położonego nad Wartą, nieużywanego według deklaracji Włodzimierza Łęckiego w słownikach geograficznych i historycznych^[1]. Region turystyczny z licznie występującymi jeziorami (ponad 120)^[1][2] zwany Krainą Stu Jezior^[2].

Położenie administracyjne

Na Pojezierzu Międzychodzko-Sierakowskim leży 10 gmin, w tym w całości cztery gminy powiatu międzychodzkiego, położonego w woj. wielkopolskim (Chrzypsko Wielkie, Kwilcz, Międzychód oraz Sieraków), będące osią pojezierza. Poza tym zaliczane są tu także dwie^[a] gminy woj. lubuskiego: Przytoczna i Pszczew^[3]. Wschodnią granicę regionu wyznaczają zachodnie krańce gmin Pniewy oraz Wronki. Za południową granicę pojezierza uznaje się północną granicę gminy Lwówek. Są to granice umowne, tak jak umowna jest nazwa pojezierza (oraz druga, używana synonimicznie - Kraina Stu Jezior)^[1][2]. Obszary, które ze względu na niewielkie akweny można zaliczyć do jednego terenu pojezierza, są także w zachodniej części gminy Pniewy (okolice Nojewa obejmuje Sierakowski Park Krajobrazowy), oraz na zachodzie gminy Wronki (wsie Pakawie i Chojno)^[3].

Położenie geograficzne

Jeziora pojezierza

Jezioro Chrzypskie, największe jezioro na Poj. Międzychodzko-Sierakowskim, 10 na Poj. Poznańskim

Głęboczek we wsi Grobia, najmniejszy z 3 Głęboczków na Pojezierzu

Jez. Godziszewskie, popularne jezioro do leśnego biwakowania w okolicy przysiółku Lesionki

Jezioro Jaroszewskie, najbardziej eksploatowane pod względem turystycznym jezioro pojezierza

Jezioro Kubek położone w Puszczy Noteckiej objęte ochroną Natura 2000

Jezioro Kludno w pobliżu Rezerwatu przyrody Kolno Międzychodzkie

Jezioro Lutomskie, najdłuższe jezioro pojezierza

Wielkie Szeken, jedno z jezior położonych w Puszczy Noteckiej

Wielkie, jedno z 7 jezior położonych w obrębie sołectwa Góra

Południowa część tego obszaru wchodzi w skład Pojezierza Poznańskiego. Pofalowana, na skutek zlodowaceń, rzeźba terenu oraz liczne jeziora typu polodowcowego^[4], powodują, że jest to bardzo ciekawy krajobrazowo teren Wielkopolski.

Północna część obejmuje dolinę Warty i położony na jej północnym brzegu obszar wydmowy, porośnięty Puszczą Notecką^[4]. Zgodnie z aktualnym podziałem fizycznogeograficznym kraju, jest to fragment Kotliny Gorzowskiej^[4], wchodzącej w skład większej jednostki – Pradoliny Toruńsko-Eberswaldzkiej^[4]. Na tym z kolei bardzo suchym terenie, występują płytkie jeziora typu wytopiskowego^{[potrzebny przypis]}.

Turystyka

Jest to atrakcyjny teren krajoznawczo-turystyczny, słabo zaludniony, w dużej mierze zalesiony. Pojezierze cieszy się popularnością jako obszar wypoczynku urlopowego. Łączna ilość miejsc noclegowych w 2008 roku była szacowana na około 3 tys. Najważniejsze miejscowości turystyczne to Mierzyn, Sieraków i Chojno^[5].

Ochrona przyrody

To rejon bardzo wartościowy pod względem przyrodniczym.
Z tego powodu utworzono tutaj 11 rezerwatów przyrody:

nazwa rezerwatu przyrody	typ rezerwatu	gmina	rok utworzenia	powierzchnia (ha)
Buki nad jez. Lutomskim	leśny	Sieraków	1958	55,17
Bukowy Ostrów	krajobrazowy	Kwilcz	2006	77,92
Cegliniec	leśny	Sieraków	1960	4,31
Czaple Wyspy	faunistyczny	Sieraków	1957	7,14
Dolina Kamionki	florystyczny	Międzychód	2004	59,18
Jakubowo	leśny	Pniewy	1959	4,02
Jeziora Gołyńskie	florystyczny	Pszczew	1972	3,10
Jezioro Wielkie	wodny	Trzciel	1991	236,30
Kolno Międzychodzkie	leśny	Międzychód	1959	14,77
Las Grądowy nad Mogilnicą	leśny	Pniewy	1959	7,35
Rezerwat przyrody Mszar nad jeziorem Mnich	torfowiskowy	Sieraków	1967	6,04

oraz 2 parki krajobrazowe:

• Pszczewski Park Krajobrazowy,
• Sierakowski Park Krajobrazowy^[5].

Uwagi

1. Czasem zaliczane są 3; także gmina Trzciel.

Przypisy

1. Włodzimierz Łęcki: Pojezierze Międzychodzko-Sierakowskie. Wyd. czwarte zmienione. Wydawnictwo Poznańskie, 1982, s. 5. ISBN 83-210-0370-2.
2. Włodzimierz Łęcki: Pojezierze Międzychodzko-Sierakowskie. Wyd. czwarte zmienione. Wydawnictwo Poznańskie, 1982, s. 12. ISBN 83-210-0370-2.
3. Włodzimierz Łęcki: Pojezierze Międzychodzko-Sierakowskie. Wyd. czwarte zmienione. Wydawnictwo Poznańskie, 1982, s. 153-160. ISBN 83-210-0370-2.
4. Włodzimierz Łęcki: Pojezierze Międzychodzko-Sierakowskie. Wyd. czwarte zmienione. Wydawnictwo Poznańskie, 1982, s. 10-11. ISBN 83-210-0370-2.
5. TeofilT. Lijewski TeofilT., BogdanB. Mikułowski BogdanB., JerzyJ. Wyrzykowski JerzyJ., Geografia turystyki Polski, Wyd. 5, Warszawa: Polskie Wyd. Ekonomiczne, 2008, s. 301-302, ISBN 978-83-208-1763-8 [dostęp 2023-06-04] .

Bibliografia

• Powiat międzychodzki – mapa turystyczna „Krainy Stu Jezior”, Wydawnictwo LoboSoft II sp. z o.o, wydanie II, Kraków 2009, ISBN 978-83-60764-95-4