Pietro degli Antonii (ur. 16 maja 1639 w Bolonii, zm. 1720 tamże[1]) – włoski kompozytor.
Życiorys
Początkowo aktywny jako kornecista[2]. Był jednym z członków założycieli powołanej w 1666 roku bolońskiej Accademia Filarmonica, a później kilkukrotnie (1676, 1684, 1696, 1700, 1705, 1708) jej przewodniczył[1]. Należał także do Accademia Filaschisi[2]. Był kapelmistrzem w kościołach Santa Maria Maggiore (od 1680), Santo Stefano (od 1686) i San Giovanni in Monte (od 1697)[2]. Jego bratem był Giovanni Battista degli Antonii, organista i kompozytor[1].
Twórczość
Jego twórczość ma znaczenie dla rozwoju gatunku sonata da camera i sonata da chiesa[1]. Komponował także muzykę sakralną[1]. Utwory te ukazały się w kilku zbiorach wydanych drukiem w Bolonii[2]. Ponadto napisał operę Atide (wyst. Bolonia 1679), oratoria Il San Rocco (wyst. Bolonia 1666), Prigionia e morte di San Rocco (wyst. Bolonia 1673), Il Nabal overo L’ingratitudine punita (wyst. Bolonia 1682) i L’innocenza depressa (wyst. 1696)[2].
Przypisy
- ↑ a b c d e Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 2 Conf–Gysi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 831. ISBN 0-02-865527-3.
- ↑ a b c d e Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 1. Część biograficzna ab. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1979, s. 59. ISBN 83-224-0113-2.
Linki zewnętrzne
