Powstał z dawnego rogu pocztowego przez dodanie trzech wentyli[1] tłokowych. Wentyl zwany jest również pistonem (od fr. nazwy piston – tłok[2]). W obecnej formie znany we Francji od ok. 1830[3]. Kornetem nazywano w XVII i XVIII w. niektóre cynki (w Polsce nazwa ta oznaczała cynki basowe z podwójnym wygięciem).
Gabarytowo mniejszy od trąbki, ma jednak większą menzurę – koniczną, od połowy mocno się rozszerzającą. Większa menzura niż trąbki powoduje „cieplejszy” ton instrumentu. Budowany w różnych strojach, o skali harmonicznej dźwięków od fis do c³[2]. Linię melodyczną zapisuje się w kluczu wiolinowym. Ma większe możliwości techniczne niż trąbka. W orkiestrach dętych (rzadziej symfonicznych) kornetowi często powierza się linię melodyczną.
