Urodził się w rodzinie Jean-Jacquesa i Pascale Gasly. Ma czterech starszych, przyrodnich braci z poprzednich związków swoich rodziców (najstarszy z nich jest 17 lat starszy od Pierre'a, zaś najmłodszy z nich o 9 lat)[2]. Jego rodzina od lat była związana z motosportami. Jego babcia Yveline Gasly była kierowcą kartingowym i zdobyła regionalny tytuł mistrzowski, zaś jego dziadek był kibicem sportów motorowych i brał udział w wyścigach różnego rodzaju[3], ale podobnie jak ojciec Pierre'a, obaj nie odnieśli znaczących sukcesów[4]. Jego trzej starsi bracia również startowali w zawodach kartingowych, dlatego Pierre od drugiego roku życia towarzyszył rodzicom na torach. Gdy miał sześć lat, także zapragnął startować w wyścigach[2].
Mając osiem lat otrzymał w prezencie na Boże Narodzenie swój pierwszy, używany mini-gokart z silnikiem od kosiarki spalinowej, choć nie sięgał stopami do pedałów i nie mógł sam zahamować. Rok później powiedział swoim rodzicom, że chciałby zostać mistrzem Formuły 1[5] i w tym samym roku po raz pierwszy wystartował w wyścigu w Anneville-Ambourville. Już w swoim drugim starcie zajął trzecie miejsce, co dało mu awans w mini-kart Coupe de France i pozwoliło na starty na torze Magny-Cours. Szybko awansował na kolejne szczeble startów kartingowych, a jego rodzina zaczęła zarządzać jego karierą. Jego rodzice przez 10 lat aktywnie poszukiwali sponsorów, których wsparcie pozwoliłoby Gasly’emu na kontynuowanie startów. Jednym z jego długoletnich sponsorów był m.in. Jean-Mary Demondion[6].
Gasly rozpoczął oficjalne starty w wyścigach kartingowych w 2006 roku i przez pierwsze trzy lata występował tylko we Francji. Następnie rozpoczął rywalizację na arenie międzynarodowej i w swoim debiutanckim roku zajął trzecie miejsce w Pucharze Świata CIK-FIA, zaś w kolejnym sezonie zajął drugie miejsce w mistrzostwach Europy i czwarte w Pucharze Świata, pokonując m.in. Estebana Ocona[7].
W wyścigach kartingowych rywalizował m.in. z Charlesem Leclerkiem, którego poznał w 2005 roku. Pięć lat później, przez rok, byli również partnerami zespołowymi w Sidokart. Leclerc i Gasly zaprzyjaźnili się, podobnie jak ich rodziny. Spędzali razem wakacje i czas pomiędzy wyścigami. Gdy ich starty odbywały się w Anglii, to Monakijczyk zatrzymywał się u rodziny Gaslych, zaś gdy startowali we Włoszech to Francuz był zapraszany przez Leclerków. Do ich przyjaciół z czasów kartingu należeli m.in. Anthoine Hubert i Esteban Ocon[8]. W 2010 roku Gasly został mistrzem Francji w kartingu, zaś Leclerc zajął drugie miejsce. Sam Francuz przyznał w wywiadzie, że jednym z jego pierwszych wspomnień związanych z Formułą 1 było nasłuchiwanie dźwięku silników bolidów Formuły 1 podczas porannych treningów, które było słychać w domu Leclerca w Monako, pomimo tego, że jego przyjaciel mieszkał dość daleko od toru[4]. Od 13. do 19. roku życia Gasly miał indywidualne nauczanie u tego samego profesora, co jego współlokator Anthoine Hubert, z którym dzielił mieszkanie przez sześć lat. Po śmierci Huberta w sierpniu 2019 roku, Gasly poprosił Leclerca, aby ten zadedykował Hubertowi swoje ewentualne zwycięstwo w Grand Prix Belgii 2019 na torze Spa (na którym zginął ich przyjaciel), co ten uczynił[9][10].
W wieku 13 lat otrzymał wsparcie finansowe francuskiej federacji FFSA z programu dla młodych talentów w wieku 10–15 lat, w ramach którego mógł korzystać z pomocy trenera i psychologa[11].
Francuska Formuła 4
W 2011 roku Gasly zadebiutował w serii wyścigów jednomiejscowych i dołączył do rywalizacji we Francuskiej Formule 4. Dwukrotnie zajmował pole position i wyróżniał się szybkością, ale na początku sezonu nie był w stanie przełożyć tego na dobre wyniki w wyścigach. W ostatnich sześciu wyścigach za każdym razem stawał na podium i wygrał cztery z nich. Ostatecznie zajął trzecie miejsce w klasyfikacji końcowej, zostając przy tym jednym z najmłodszych zawodników, którzy tego dokonali[7].
Formuła Renault 2.0
W kolejnym sezonie podpisał kontrakt z zespołem R-Ace GP na starty w Europejskim Pucharze Formuły Renault 2.0. Francuz zdobył pole position podczas rundy na torze Spa-Francorchamps, by dzień później zająć trzecie miejsce w wyścigu. Sukces powtórzył na niemieckim torze Nürburgring. Sześciokrotnie zdobywał punkty, a w końcowej klasyfikacji uplasował się na 10. pozycji. Gasly wystartował również w trzech wyścigach Północnoeuropejskiego Pucharu Formuły Renault 2.0. Jedyne podium zanotował w pierwszym starcie na Nürburgringu, gdzie dojechał na trzecim miejscu. Ostatecznie zajął 23. lokatę w klasyfikacji generalnej kierowców[12].
W drugim roku startów, w sezonie 2013, Gasly reprezentował zespół Tech 1 Racing. W Europejskim Pucharze Formuły Renault 2.0 na czternaście wyścigów stawał na podium ośmiokrotnie i wygrał trzy z nich. Zdobył cztery pole position i dwa najszybsze okrążenia. Z dorobkiem 195 punktów wywalczył tytuł mistrzowski[13]. Zaliczył także udział w Alpejskiej Formule Renault 2.0, gdzie stanął na podium w trzech z sześciu startów i zajął szóstą pozycję w końcowej klasyfikacji końcowej[12].
Formuła Renault 3.5
Awans Gasly’ego do kolejnej serii wyścigowej był możliwy dzięki stypendium ufundowanemu przez Renault Sport Technologies. Ponadto otrzymał wsparcie juniorskiej akademii Red Bull Racing, Red Bull Junior Team, która podjęła z nim powtórne rozmowy po wygraniu tytułu, gdyż ich poprzednia współpraca w 2012 roku nie doprowadziła do przyjęcia Francuza do programu młodych kierowców austriackiego zespołu[13][14].
W sezonie 2014 Gasly podpisał kontrakt z brytyjską ekipą Arden Motorsport. W trakcie siedemnastu startów stawał na podium ośmiokrotnie, ale nie wygrał żadnego wyścigu. Po zdobyciu 192 punktów w klasyfikacji generalnej zajął drugie miejsce w klasyfikacji końcowej przegrywając z Carlosem Sainzem jrem[11][12].
W sezonie 2015 Francuz nawiązał współpracę z mistrzowską ekipą DAMS[16]. Na przestrzeni sezonu prezentował szybkie tempo, zwłaszcza w drugiej połowie sezonu (najszybsze okrążenie w niedzielnych zmaganiach w Soczi oraz trzy pole position – na torze Monza, Sakhir oraz Yas Marina)[17], jednak błędy uniemożliwiły mu zdobycie większej ilości punktów[18]. W ciągu sezonu Gasly czterokrotnie stawał na podium i zdobył łącznie 110 punktów – tyle samo, co jego zespołowy partner, Anglik Alex Lynn oraz Włoch Raffaele Marciello. Jednak ze względu na brak wygranego wyścigu, został sklasyfikowany dopiero na ósmej pozycji[19].
W sezonie 2016 Gasly po raz trzeci przystąpił do zmagań w serii GP2, ale po raz kolejny zmienił zespół. Podpisał kontrakt z debiutującym w serii zespołem Prema Racing, zaś jego partnerem sportowym został Antonio Giovinazzi[20]. Przedtem jednak po raz kolejny musiał szukać sponsorów udając się nawet do Ugandy, gdzie wraz z ojcem mieli spotkać się z potencjalnym sponsorem, który nie pojawił się na spotkaniu[21]. Gasly miał dobre tempo na testach przedsezonowych[22], zaś sezon rozpoczął od pole position[23] oraz trzecim i drugim miejscem na torze Circuit de Catalunya. Po trzech kolejnych, mniej udanych weekendach wyścigowych, sięgnął po pierwsze zwycięstwo, podczas sobotniego wyścigu na Silverstone[24]. Gasly wygrywał jeszcze trzykrotnie, na Hungaroringu, Spa i Yas Marina, za każdym razem podczas sobotnich wyścigów. Odnotował także dobry start w sobotnim wyścigu na torze Hockenheimring, ale został wykluczony ze względu na pustą gaśnicę w samochodzie (zawartość wyciekła w trakcie wyścigu)[25]. W całym sezonie startował z pole position pięciokrotnie, ale popełniał również sporo błędów, np. zanotował nieudany start z pole position i już na pierwszym okrążeniu spadł na dziesiąte miejsce w wyścigu na malezyjskim torze Sepang[26]. Helmut Marko stwierdził wtedy, że Gasly nie był gotowy na awans do Formuły 1, do zespołu Scuderia Toro Rosso właśnie ze względu na zbyt kosztowne błędy[27]. Dzień później zakończył niedzielny wyścig na trzecim miejscu i zachował szansę na zdobycie tytułu. W ostatniej rundzie mistrzostw Gasly po zwycięstwie w sobotę kontrolował sytuację w wyścigu dzień później i z przewagą dziewięciu punktów pokonał Włocha Antonio Giovinazziego w klasyfikacji generalnej, zdobywając tytuł mistrza serii GP2[28][29].
2017: zmiany serii wyścigowych
Japońska Super Formuła
W lutym 2017 roku Gasly został kierowcą Team Mugen, zespołu startującego w japońskiej Super Formule[30]. W trakcie sezonu Francuz stawał na podium trzykrotnie, w tym wygrał dwa wyścigi z rzędu – na torach Twin Ring Motegi[31] oraz Autopolis[32]. Dyrektor Hondy (dostawcy silników zespołu Mugen), Masashi Yamamoto, stwierdził, że jest zadowolony z występów Gasly’ego w Super Formule, ale według niego Gasly powinien otrzymać szansę na starty w Formule 1 nawet jeśli oznaczałoby to poświęcenie tytułu w Super Formule. Sezon zakończył na drugim miejscu w klasyfikacji generalnej kierowców, tracąc jedynie pół punktu do mistrza, Hiroakiego Ishiuriego, będąc podczas końcówki sezonu Super Formuły oficjalnym kierowcą Formuły 1[33].
Formuła E
W lipcu 2017 roku zespół Renault e.dams ogłosił, że Gasly zastąpi Sébastiena Buemiego na ePrix Nowego Jorku ze względu na zobowiązania Szwajcara w World Endurance Championship[34]. Podczas pierwszego wyścigu weekendu Francuz zakwalifikował się dopiero na dziewiętnastym miejscu, ale udało mu się zyskać kilka pozycji i ukończył wyścig na siódmej pozycji. Z kolei w drugim wyścigu był bliski podium, ale podczas walki o trzecią lokatę uderzył w ścianę na ostatnim zakręcie i dotarł do mety na czwartym miejscu. Pomimo startu gościnnego w zaledwie dwóch wyścigach, został sklasyfikowany na szesnastym miejscu w klasyfikacji generalnej mistrzostw Formuły E z dorobkiem osiemnastu punktów[35][12].
Formuła 1
Przed regularnymi startami w Formule 1, Gasly był kierowcą rezerwowym Red Bull Racing pod koniec 2015 roku. Jeździł bolidem Red Bulla na testach po Grand Prix Hiszpanii i Austrii oraz był jednym z członków zespołu pracującego nad rozwojem auta od 2014 roku w ramach jego członkostwa w Red Bull Junior Team[36].
Toro Rosso (2017–2018)
Na początku sezonu 2017 Gasly, nadal blisko związany z Red Bullem i jego drugim zespołem Toro Rosso, nie został kierowcą Formuły 1 pomimo wcześniejszych doniesień medialnych. Sam Gasly potwierdził, że był zaskoczony, że pomimo rozmów z Helmutem Marko i zainteresowaniem ze strony Red Bulla niespodziewanie podpisali oni kontrakt z Rosjaninem Daniiłem Kwiatem[37]. Jednak kilka miesięcy później, 26 września 2017 roku zespół Scuderia Toro Rosso poinformował, że Gasly zastąpi Kwiata w wyścigach do końca sezonu. Francuz zadebiutował w Formule 1 podczas Grand Prix Malezji[38], gdzie zajął 14. miejsce i łącznie wystartował w pięciu z dwudziestu wyścigów sezonu[39]. Od momentu objęcia miejsca w Toro Rosso nie wziął udziału jedynie w Grand Prix Stanów Zjednoczonych, ale udał się do Japonii, aby rywalizować w finałowym wyścigu Super Formuły[40]. Okazało się, że ze względu na zagrożenie meteorologiczne ostatnie dwa wyścigi sezonu nie odbyły się[41]. Z kolei w ostatnich trzech wyścigach sezonu Formuły 1 jego partnerem zespołowym był Nowozelandczyk Brendon Hartley[42], zaś Gasly zajął 21. miejsce w klasyfikacji generalnej, osiągając najlepszą, 12. lokatę podczas Grand Prix Brazylii[12].
W sezonie 2018 Gasly, podobnie jak Hartley, kontynuował jazdę w Formule 1 w zespole Red Bull Toro Rosso Honda[43]. Na 21 wyścigów nie ukończył pięciu z nich, m.in. otwierającego sezon Grand Prix Australii, podczas którego awarii uległa jednostka napędowa Hondy w jego bolidzie[44]. Najlepszy wynik sezonu Francuz osiągnął w drugiej rundzie mistrzostw, Grand Prix Bahrajnu do którego ruszał z piątego pola po karze dla Hamiltona. Gasly dojechał do mety na czwartej pozycji i tym samym zdobył swoje pierwsze punkty w Formule 1[45]. W trakcie sezonu zdobywał punkty jeszcze w czterech innych wyścigach, zajmując siódme miejsce w Grand Prix Monako, szóste w Grand Prix Węgier, dziewiąte w Grand Prix Belgii i dziesiąte w Grand Prix Meksyku. Miał również szansę na dziesiąte miejsce w Grand Prix Wielkiej Brytanii, ale po kolizji z Sergio Pérezem kierowca Toro Rosso został ukarany doliczeniem pięciu sekund za doprowadzenie do incydentu i ostatecznie zajął dopiero 13. miejsce. Gasly zakończył swój pierwszy pełen sezon w Formule 1 na 15. miejscu z dorobkiem 29 punktów. Pokonał przy tym swojego kolegę z zespołu, Brendona Hartleya, o 25 punktów[46][12].
Aston Martin Red Bull Racing (2019)
20 sierpnia 2018 zespół Red Bull Racing potwierdził, że ich kierowcą w sezonie 2019 będzie Pierre Gasly, który zastąpi Daniela Ricciardo po odejściu do Renault F1 i będzie nowym zespołowym partnerem Maxa Verstappena[47]. Awans do pierwszego zespołu Red Bulla rozpoczął się dla Gasly’ego od złej strategii i odpadnięcia w pierwszej części kwalifikacji (Q1) podczas pierwszego weekendu wyścigowego, Grand Prix Australii[48]. Gasly rywalizował w Red Bullu w pierwszych 12 wyścigach sezonu i pomimo dobrej formy zespołu jego rezultaty były słabsze od tych osiąganych przez Verstappena. Do ostatniej sesji kwalifikacyjnej Q3 dostał się dopiero w trzeciej rundzie mistrzostw przed Grand Prix Chin, zaś najlepszy wynik osiągnął podczas Wielkiej Brytanii, kiedy to uplasował się tuż za podium. W międzyczasie zanotował dwa najszybsze okrążenia, w Chinach i Grand Prix Monako, ale to nadal nie przełożyło się na wysokie lokaty w wyścigach. Szczególnie problematyczne było dla niego Grand Prix Azerbejdżanu, podczas którego został wykluczony z kwalifikacji za wykrycie w jego bolidzie przekroczenia maksymalnego przepływu paliwa[49]. Z kolei podczas samego wyścigu musiał wycofać się po defekcie na 40. okrążeniu[50]. Przed przerwą wakacyjną Gasly uzbierał 63 punkty, zaś jego partner zespołowy Max Verstappen 181 pkt, co było rozczarowaniem dla zespołu. 12 sierpnia 2019 roku Red Bull Racing zdegradował Gasly’ego do Red Bull Toro Rosso Honda, zaś na jego miejsce zatrudnił Alexandra Albona[51].
Red Bull Toro Rosso Honda (2019)
Gasly wrócił do reprezentowania Red Bull Toro Rosso Honda na ostatnie dziewięć wyścigów sezonu 2019. Punktował pięciokrotnie i ostatecznie udało mu się osiągnąć to, czego nie dokonał w pierwszym zespole Red Bulla ani on, ani Alexander Albon przez resztę sezonu – Gasly stanął na podium po raz pierwszy w sezonie, a zarazem po raz pierwszy w swojej karierze[52]. Zajął drugie miejsce w Grand Prix Brazylii na torze Interlagos ustępując jedynie Maxowi Verstappenowi i obronił swoją pozycję przed Lewisem Hamiltonem w walce do samej mety[53].
Naciskałem przycisk wyprzedzania. Widziałem jego [przyp. Hamiltona] przednie skrzydło i myślałem „proszę, nie wyprzedź mnie na mecie”. Byłbym wkurzony, gdyby to zrobił. Naprawdę chciałem utrzymać to drugie miejsce.
W sezonie 2020 Gasly kontynuował starty w drugim zespole Red Bulla, Scuderia AlphaTauri Honda stworzonym na bazie Scuderii Toro Rosso. Jego zespołowym partnerem pozostał Rosjanin Daniił Kwiat[54]. Sezon był krótszy i rozpoczął się z opóźnieniem ze względu na ogólnoświatową pandemię COVID-19. Na 17 startów Gasly punktował dziesięciokrotnie i nie ukończył trzech wyścigów. W pierwszych siedmiu weekendach wyścigowych jego najlepszą lokatą było siódme miejsce w otwierającym sezon Grand Prix Austrii oraz w Grand Prix Wielkiej Brytanii[12]. Z kolei w ósmej rundzie mistrzostw, Grand Prix Włoch 2020 odniósł największy sukces w dotychczasowej karierze w Formule 1. Podczas wyścigu na torze Monza Gasly zjechał na pit stop wcześniej niż inni kierowcy, przez co uniknął czekania na zmianę opon podczas pojawienia się na torze samochodu bezpieczeństwa i objął trzecią pozycję w wyścigu. Liderujący wtedy Hamilton otrzymał karę, zaś po restarcie Gasly wyprzedził Strolla i został liderem wyścigu, walcząc do końca o zwycięstwo z Carlosem Sainzem jrem z McLarena. Gasly utrzymał prowadzenie i wygrał swój pierwszy wyścig Formuły 1 w karierze[55][56]. Ostatecznie Pierre Gasly zdobył 75 punktów (o 43 więcej od Kwiata[57]) i zajął 10. lokatę w klasyfikacji generalnej na koniec sezonu 2020[12].
Sezon 2021 również spędził w zespole Scuderia AlphaTauri Honda, gdzie jego partnerem zespołowym został Japończyk Yuki Tsunoda[58]. Najlepszy rezultat Gasly osiągnął w szóstej rundzie mistrzostw, kiedy to zajął trzecie miejsce w wyścigu o Grand Prix Azerbejdżanu 2021[59]. Na 22 wyścigi nie ukończył czterech z nich i punktował w piętnastu. Przez cały sezon utrzymywał dobre tempo i notował lepsze rezultaty od partnera zespołowego, który zadebiutował w Formule 1. Sam przyznał, że jego starty był priorytetowe dla zespołu, podczas gdy Tsunoda zdobywał pierwsze doświadczenia w tej serii. Gasly był w stanie rywalizować i wygrywać pozycje w walce z kierowcami McLarena lub Scuderii Ferrari, skutecznie wykorzystując nadarzające się okazje w trakcje wyścigów[60]. Zakończył sezon na dziewiątym miejscu w klasyfikacji generalnej z dorobkiem 110 punktów, przy czym jego zespołowy partner zdobył ich tylko 14[12][61].
W czerwcu 2022 roku potwierdzono, że Gasly pozostanie kierowcą zespołu AlphaTauri w sezonie 2023[62].
Na początku października 2022 roku Gasly potwierdził, że odchodzi z zespołu AlphaTauri i od sezonu 2023 będzie reprezentował Alpine F1[63].
↑Nelly Pluto-Prondzyńska: Pełen "Gas" na sezon 2019!. redbull.com, 2018-08-21. [dostęp 2022-05-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-05-07)]. (pol.).
Artikel ini membutuhkan rujukan tambahan agar kualitasnya dapat dipastikan. Mohon bantu kami mengembangkan artikel ini dengan cara menambahkan rujukan ke sumber tepercaya. Pernyataan tak bersumber bisa saja dipertentangkan dan dihapus.Cari sumber: Lidah – berita · surat kabar · buku · cendekiawan · JSTOR LidahLidah pada manusiaPengidentifikasiMeSHD014059TA98A05.1.04.001TA22820FMA54640Daftar istilah anatomi[sunting di Wikidata] Lidah adalah kumpulan ot…
Beach in Mangalore, PanamburPanambur BeachBeachClouds over the sea at Panambur BeachLocationPanamburCityMangaloreCountryIndiaLifeguard AvailableYesImportant Events Beach Festival Kite Festival ActivitiesSwimmingParasailingBoat ridesSurfingWater ScootersCamel RidesHorse RidingAT BuggyGovernment • BodyMangalore City CorporationWebsitehttp://www.panamburbeach.com/ Panambur Beach is a beach on the shores of the Arabian Sea in the city of Mangalore in the Indian state of Karnataka. It is …
Radio Candela Localización SantiagoÁrea de radiodifusión Chile ChileEslogan Energía latinaPrimera emisión 27 de marzo de 2012(Como emisora radial)16 de abril de 2022(Relanzamiento como radio por Internet)Última emisión 30 de octubre de 2020(Como emisora radial)Presente(Relanzamiento como radio por Internet)Formato Música popular latinaPropietario Megamedia Propiedad de Holding Bethia[1]Sitio web https://www.radiocandela.cl[editar datos en Wikidata] Radio Candela fue…
Les de l'hoquei Serie de televisiónGénero DramaCreado por Ona AngladaLaura AzemarNatalia Boades Marta VivetGuion por Ona AngladaLaura AzemarNatalia Boadas Marta VivetNúria PareraMarta GrauDirigido por Patrícia FontKiko Ruiz ClaverolProtagonistas Guim PuigAsia OrtegaMireia OriolIria del RíoNora NavasJosep LinuesaClaudia RieraNatàlia BarrientosDèlia BrufauYasmina DrissiJúlia GibertMireia AixalàJuli FàbregasÀgata RocaMarc ClotetDavid SolansTema principal Compuesto por KyneN.º de episodi…
Political party in South Africa Economic Emancipation Forum BJ LangaIdeologyChristian democracyPensioners' interestsNational Assembly seats0 / 400 Provincial Legislatures0 / 430 Websiteecoforum.org.zaPolitics of South AfricaPolitical partiesElections The Economic Emancipation Forum (EEF) is a South African political party based on Christian religious principles. The party wants to lead a national “moral regeneration”, has lobbied for the financial rights of pensioners in the former Bophuthat…
كارل كلاوبيرغ (بالألمانية: Carl Clauberg) معلومات شخصية الميلاد 24 نوفمبر 1898(1898-11-24)لايشلينغن الوفاة 13 ديسمبر 1957 (59 سنة)كيل سبب الوفاة نوبة قلبية الجنسية ألمانيا النازية عضو في كتيبة العاصفة الحياة العملية المدرسة الأم جامعة كيل المهنة طبيب الحزب الحزب الناز…
селище Акулово рос. Акулово Країна Росія Суб'єкт Російської Федерації Калінінградська область Муніципальний район Німанський район Поселення Німанське міське поселення Код ЗКАТУ: 27221811006 Код ЗКТМО: 27714000106 Основні дані Населення 349 осіб (2015 рік) Поштовий індекс 238720 Телеф…
This article has multiple issues. Please help improve it or discuss these issues on the talk page. (Learn how and when to remove these template messages) This article needs additional citations for verification. Please help improve this article by adding citations to reliable sources. Unsourced material may be challenged and removed.Find sources: International Harvester Scout – news · newspapers · books · scholar · JSTOR (May 2023) (Learn how and when to …
الدوري الإسكتلندي الدرجة الثالثة 2015–16 تفاصيل الموسم الدوري الإسكتلندي الدرجة الثالثة [لغات أخرى] النسخة 22 البلد المملكة المتحدة التاريخ بداية:8 أغسطس 2015 المنظم الدوري الاسكتلندي للمحترفين لكرة القدم البطل نادي إيست فيف مباريات ملعوبة 180 عد…
Pour les articles homonymes, voir Henri Ier, Henri d'Angleterre et Beauclerc. Henri Ier Henri Ier, extrait d'une miniature de l'Historia Anglorum de Matthieu Paris, vers 1250-1255. Il tient dans sa main droite l'abbaye de Reading, où il est inhumé. Titre Roi d'Angleterre 5 août 1100 – 1er décembre 1135(35 ans, 3 mois et 26 jours) Couronnement 5 août 1100 en l'abbaye de Westminster Prédécesseur Guillaume II Successeur Étienne Duc de Normandie 15 octobr…
Not to be confused with Public Knowledge Project. This article relies excessively on references to primary sources. Please improve this article by adding secondary or tertiary sources. Find sources: Public Knowledge – news · newspapers · books · scholar · JSTOR (March 2023) (Learn how and when to remove this template message) Public KnowledgeFormation2001; 22 years ago (2001)TypeNon-profit organizationPurposeCommunications law and policy…
يفتقر محتوى هذه المقالة إلى الاستشهاد بمصادر. فضلاً، ساهم في تطوير هذه المقالة من خلال إضافة مصادر موثوق بها. أي معلومات غير موثقة يمكن التشكيك بها وإزالتها. (أكتوبر 2016) إيماجين موفيز معلومات عامة النوع الأفلام - الترفيه تاريخ التأسيس 2011 البلد الإمارات العربية المتحدة الم…
The late Emir of Gombe, Alhaji Shehu Usman Abubakar (Center left) receives U.S. Embassy Charge' d’Affaire Robert E. Gribbin (center right) outside the emir's palace in Gombe (20 September 2007) Emirs Palace Gombe The Gombe Emirate (Fula: Lamurde Gombe
Manitoba party election for party leader and premier 2021 Progressive Conservative Party of Manitoba leadership election ← 2012 October 30, 2021 Next → Candidate Heather Stefanson Shelly Glover Popular vote 8,405 8,042 Percentage 51.1% 48.9% Leader before election Kelvin Goertzen (interim) Elected Leader Heather Stefanson 2021 Progressive Conservative Party of Manitoba leadership electionDateOctober 30, 2021Resigning leaderBrian PallisterBallots1Candidates2Entra…
Beauty pageant in Russia Miss Grand RussiaFormation2013TypeBeauty pageantHeadquartersMoscowLocationRussiaMembership Miss Grand InternationalOfficial language RussianNational directorPolie Mari ManaloParent organizationVolga Models(2013 – 2020)Anton Sergeevi(2021 – 2022) Miss Grand Russia is a national beauty pageant title awarded to Russian representatives competing at the Miss Grand International pageant.[1][2][3][4] The title was first awarded in 2013, when …
Desde a reorganização administrativa de 2012, Lisboa conta 24 freguesias agrupadas em cinco Zonas (ou Unidades de Intervenção Territorial, UIT)[1]. Em tons de verde está a zona Norte, de amarelo a zona Ocidental, de laranja a zona Centro, de violeta a zona do Centro Histórico e de azul a zona Oriental. Antes da reorganização administrativa de 2012, Lisboa contava 53 freguesias agrupadas em quatro Bairros Administrativos. Em tons de amarelo está o 1.º Bairro, de verde o 2.º, de azul o …
Australian Army soldier and officer Sir Stanley George SavigeCaptain Stanley Savige of the Australian Imperial Force, 1918Nickname(s)StanBorn(1890-06-26)26 June 1890Morwell, VictoriaDied15 May 1954(1954-05-15) (aged 63)Kew, VictoriaBuriedBoroondara General CemeteryAllegianceAustraliaService/branchAustralian ArmyYears of service1915–1946RankLieutenant GeneralService numberVX13Commands heldII Corps (1944–45)New Guinea Force (1944)I Corps (1944)3rd Division (1942–44)17th Infantry Br…