W 1996 roku, Feindouno jako kilkunastoletni chłopak rozpoczynał grę w klubie CI Kamsar. Grał w nim do 1997 roku.
Przebieg kariery
Po pół roku spędzonym w klubie ze stolicy Gwinei, Feindouno został wypatrzony przez Girondins Bordeaux. Z francuskim zespołem związał się w lipcu 1998 roku. Już w pierwszym sezonie strzelił bramkę dającą jego drużynie mistrzostwo Francji.
Sezon 2001/2002 Gwinejczyk spędził na wypożyczeniu w bretońskim FC Lorient. Bordeaux opuścił latem 2004 roku i przeniósł się do AS Saint-Étienne, gdzie stał się gwiazdą. W ciągu czterech sezonów strzelił 33 bramki w Ligue 1.
Latem 2007 roku wiele spekulowano o transferze Gwinejczyka; on sam łączony był z licznymi europejskimi drużynami. Feindouno wyraził chęć gry w jednym zespole ze swoim bliskim przyjacielem, Jean-Claude'em Darcheville'em. Do transferu do szkockiegoRangers FC nie doszło jednak ani w maju 2007 roku, ani w zimowym okienku tranferowym w roku 2008[2]. W październiku 2007 roku pojawiły się doniesienia, jakoby sprowadzeniem Gwinejczyka zainteresowany był manager LiverpooluRafael Benítez, który chciał wzmocnić siłę ataku jeszcze podczas styczniowego okienka transferowego[3]. Ostatecznie do transferu na Wyspy Brytyjskie nie doszło, a Feindouno do końca sezonu występował w Saint-Étienne.
24 września 2008 roku ogłoszono transfer gwinejskiego skrzydłowego do Al-Sadd, który wyłożył za niego 7 mln €[4]. Kontrakt z katarskim klubem obowiązywać miał przez cztery lata. Po sezonie w Al-Sadd, Feindouno został wypożyczony na rok do Ar-Rajjan SC, a w styczniu 2010 na 3 miesiące do saudyjskiegoAn-Nassr.
W trakcie letniego okienka transferowego w 2010 roku zainteresowane pozyskaniem Gwinejczyka były takie kluby jak Everton, Blackburn Rovers, czy Bolton Wanderers. Ostatecznie Feindouno pozostał na Półwyspie Arabskim. Pół roku później testy zawodnikowi z Afryki oferował Wigan Athletic, Rangers FC i Celtic FC. Kontrakt z pierwszym z wymienionych klubów nie został podpisany jedynie ze względów formalnych, natomiast Celtic miał ponoć proponować Feindouno kontrakt opiewający aż na 10 000 funtów tygodniowo. Pomimo tego, w ostatnich minutach styczniowego okienka transferowego Pasky podpisał półroczny kontrakt wiążący go z AS Monaco[5]. W drużynie z księstwa w rundzie wiosennej zagrał jedynie pięć razy, z czego trzykrotnie wchodził z ławki rezerwowych.
Kiedy Monaco spadło do Ligue 2, Gwinejczyk odbył testy w szwajcarskimFC Sion, który to klub prowadził jego dawny trener z Saint-Étienne – Laurent Roussey[6]. W szwajcarskim klubie występował z powodzeniem w trakcie rundy jesiennej sezonu 2011/2012 – w dziewięciu meczach ligowych strzelił trzy bramki, a kolejne dwie dołożył w kwalifikacjach Ligi Europy. Gdy jednak Szwajcarski Związek Piłki Nożnej nałożył na klub karę 36 ujemnych punktów meczowych za złamanie zakazu transferowego, Feindouno rozwiązał kontrakt, argumentując że interesuje go jedynie walka o udział w europejskich rozgrywkach pucharowych[7].
Wartościowy zawodnik, za którego zatrudnienie nie trzeba płacić kwoty odstępnego, od razu znalazł się „na celowniku” klubów francuskich, jak też brytyjskich (Sunderlandu, czy Swansea City)[8].
W reprezentacji Gwinei Feindouno zadebiutował w 1999 roku. Największym sukcesem reprezentacyjnym jest zajęcie z gwinejską reprezentacją pierwszego miejsca w fazie grupowej Pucharu Narodów Afryki w 2006 roku. Sam Feindouno zdobył wówczas cztery bramki. W edycjach 2004, 2006 i 2008 docierał do ćwierćfinału tej imprezy. W decydującym meczu w roku 2008 nie mógł jednak zagrać ze względu na zawieszenie. Feindouno był wówczas kapitanem kadry[9].
Po wyjeździe z Europy, Feindouno przestał otrzymywać powołania do reprezentacji. Do drużyny narodowej powrócił w marcu 2011 roku, po ponad rocznej przerwie[10]. Znalazł się także w składzie reprezentacji Syli National na Puchar Narodów Afryki 2012, podczas którego jednak funkcję kapitana pełnił Kamil Zayatte[11].
Statystyki
Stan na dzień 25 stycznia 2012 r. Dane nie są pełne – w poszczególnych latach brakuje informacji o co najmniej 16 meczach[12].
Brat Pascala, Simon Feindouno również jest piłkarzem – na pozycji pomocnika występował m.in. w FC Istres. Również trzeci z braci, Benjamin Feindouno gra zawodowo w piłkę nożną.