Park składa się z dwóch części: obszaru nizinnego w delcieSamuru oraz obszaru wysokogórskiego we wschodniej części Wielkiego Kaukazu[2].
Delta Samuru
Delta znajduje się w południowo-wschodniej części Dagestanu. Jest to duży masyw lasów liściastych, z dużą liczbą rzadkich i endemicznych gatunków roślin. Znajduje się tu kilka kultowych obiektów dziedzictwa historycznego i kulturowego Lezginów i innych ludów południowego Dagestanu, które są czczone przez lokalnych mieszkańców jako miejsca święte[2].
Ta część parku nosi nazwę „Szałbuzdag” i znajduje się na północnych zboczach głównego grzbietu kaukaskiego i jego odnóg. Południowa granica tej części pokrywa się z granicą państwową Rosji i Azerbejdżanu. Obejmuje najwyższe szczyty wschodniego Kaukazu – Bazardjuziu (4466 m), Jarudag (4116 m), Szałbuzdag (4142 m), Ragdan (4020 m) i Małkamud (3880 m). Największe lodowce Murkar i Tichicar znajdują się na zboczach Bazardjuziu[2].
Flora i fauna
Na terenie tej części parku odnotowano ponad 750 gatunków roślin. Są tu głównie łąki subalpejskie. Lasów praktycznie nie ma. Większość terytorium powyżej 3000 metrów jest pokryta skałami[2].