Paraski (Białoruś)

Paraski

Параскі

Państwo	Białoruś
Obwód	witebski
Rejon	postawski
Sielsowiet	Komaje
Populacja (2009) • liczba ludności	1[1]
Położenie na mapie obwodu witebskiego Paraski
Położenie na mapie Białorusi Paraski
55°01′44″N 26°50′26″E

Paraski (biał. Параскі; ros. Параски) – wieś na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie postawskim, w sielsowiecie Komaje.

Historia

W czasach zaborów w granicach Imperium Rosyjskiego.

W dwudziestoleciu międzywojennym wieś leżała w Polsce, w województwie wileńskim^[a], w powiecie duniłowickim (od 1926 postawskim), w gminie Mańkowicze (od 1927 gmina Hruzdowo)^[2].

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało tu 45 osób, 20 było wyznania rzymskokatolickiego, a 25 prawosławnego. Jednocześnie 4 mieszkańców zadeklarowało polską, a 41 białoruską przynależność narodową. Było tu 12 budynków mieszkalnych^[3]. W 1931 w 24 domach zamieszkiwały 92 osoby^[4].

Miejscowość należała do parafii rzymskokatolickiej w Hruzdowie i prawosławnej w Mańkowiczach. Podlegała pod Sąd Grodzki w Postawach i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Mańkowiczach^[5].

Po agresji ZSRR na Polskę w 1939 roku wieś znalazła się w granicach BSRR. W latach 1941–1944 była pod okupacją niemiecką. Następnie leżała w BSRR. Od 1991 roku w Republice Białorusi.

Uwagi

1. Przynależność wojewódzka zmieniała się. Wieś leżała w województwie nowogródzkim (1921–1922), w Ziemi Wileńskiej (1922–1926) i w województwie wileńskim (od 1926)

Przypisy

1. Liczby ludności miejscowości obwodu witebskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
2. Dz.U. z 1927 r. nr 13, poz. 102
3. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych, t. 7, część 2, 1924, s. 27 .
4. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 42 .
5. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 1244 .