Osiedle składa się z pięciu budynków wielorodzinnych o 13 kondygnacjach[1][2] pod adresami: ul. Pańska 57, 61, 65 i ul. Żelazna 34/38 i 40[2]. Bloki położone wzdłuż ulicy Pańskiej połączone zostały pawilonami handlowo-usługowymi, które początkowo mieściły m.in. sklepy z artykułami budowlanymi, żelaznymi i elektrotechnicznymi[1]. Budynek przy ul. Żelaznej 34/38, za konstrukcję którego odpowiadali St. Goetz i T. Konaszewski, znalazł się wśród dziesięciu nominowanych obiektów w konkursie Mister Warszawy za 1965 rok[6]. Osiedlem zarządzała Międzyzakładowa Spółdzielnia Mieszkaniowa „Starówka”[1].
Jeszcze przed zakończeniem budowy osiedle zostało wykorzystane jako plan zdjęciowy w komedii Nie lubię poniedziałku[8]. Nakręcono tam m.in. sceny zasypania piaskiem przez ciężarówkę samochodu Syrena i robotnika, który budzi się na płycie podniesionej wysoko przez dźwig[9].
Osiedle zostało wykorzystane także jako plan w serialu telewizyjnym Czterdziestolatek[10]. W kolejnych odcinkach wskazano trzy różne adresy filmowej rodziny Karwowskich: Pańska 62 m. 138 (odcinek siódmy), Pańska 92 m. 161 (odcinek dziesiąty) oraz Pańska 62 m. 137 (odcinek siedemnasty)[11]. W rzeczywistości do nagrywania materiału wykorzystano najprawdopodobniej budynek przy Pańskiej 61[10][12].
Przypisy
↑ abcdefghiLech Chmielewski: Przewodnik warszawski. Gawęda o nowej Warszawie. Warszawa: Agencja Omnipress i Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnicze „Rzeczpospolita”, 1987, s. 113–114. ISBN 83-85028-56-0.
↑ abcGłówny Urząd Geodezji i Kartografii: Geoportal krajowy. geoportal.gov.pl. [dostęp 2022-01-26].
↑Lech Chmielewski: Przewodnik warszawski. Gawęda o nowej Warszawie. Warszawa: Agencja Omnipress i Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnicze „Rzeczpospolita”, 1987, s. 115–116. ISBN 83-85028-56-0.
↑Maria Mórawska: Od Marywilu do Wola Park. Bazary, targowiska i hale targowe w Warszawie od połowy XVII w. do dziś. Warszawa: Muzeum Woli. Oddział Muzeum Historycznego m.st. Warszawy, 2005, s. 74. ISBN 83-88477-32-3.