OF Ouragan
|
| Historia
|
| Stocznia
|
Chantiers Navals Français, Caen
|
| Położenie stępki
|
7 września 1923
|
| Wodowanie
|
6 grudnia 1924
|
 Marine nationale
|
| Nazwa
|
Ouragan
|
| Wejście do służby
|
15 września 1927
|
| Wycofanie ze służby
|
3 lipca 1940
|
 Royal Navy
|
| Nazwa
|
Ouragan, H16
|
| Wejście do służby
|
3 lipca 1940
|
| Wycofanie ze służby
|
18 lipca 1941
|
 Marynarka Wojenna
|
| Nazwa
|
OF Ouragan
|
| Wejście do służby
|
18 lipca 1940
|
| Wycofanie ze służby
|
30 kwietnia 1941
|
| Marine nationale
|
| Nazwa
|
Ouragan
|
| Wejście do służby
|
30 kwietnia 1941 (nie w czynnej służbie)
|
| Wycofanie ze służby
|
7 kwietnia 1949
|
| Los okrętu
|
złomowany po II wojnie światowej
|
| Dane taktyczno-techniczne
|
| Wyporność
|
standardowa – 1319 t
pełna – 1727 t
|
| Długość
|
105,8 m
|
| Szerokość
|
10,1 m
|
| Zanurzenie
|
4,3 m
|
| Napęd
|
| 2 turbiny parowe Rateau-Bretagne o mocy 31 000 KM, 3 kotły, 2 śruby
|
| Prędkość
|
33 węzły
|
| Zasięg
|
2300 Mm przy prędkości 14 w
|
| Uzbrojenie
|
4 działa 130 mm,
2 działka plot. 37 mm,
2 nkm 13,2 mm Hotchkiss przeciwlotnicze,
3 wyrzutnie torpedowe 550 mm,
2 miotacze bomb głębinowych,
2 zrzutnie bomb głębinowych (zwiększony zapas bomb) (stan na październik 1940)
|
| Załoga
|
142 (stan pokojowy)
|
Ouragan – francuski niszczyciel typu Bourrasque, służący w latach 1940–1941 pod polską banderą jako OF "Ouragan".
Historia
Francuzi wybudowali w latach 1923-1928 łącznie 12 okrętów tego typu. Stępkę tego okrętu położono 7 września 1923, wodowanie odbyło się 6 grudnia 1924, zaś 15 września 1927 oddano go do służby.
Początkowo "Ouragan" wchodził w skład 1. eskadry 1. flotylli niszczycieli w Tulonie. Od 1931 wchodził w skład 6. dywizjonu niszczycieli w Breście. Kariera okrętu obfitowała w wypadki: w 1932 r. uderzył dziobem w nabrzeże portu w Tulonie, w 1933 roku zderzył się z niszczycielem "Orage", ponownie uszkadzając dziób, a w 1935 został uderzony własną nieuzbrojoną torpedą ćwiczebną. W 1936 "Ouragan" wszedł w skład 4. dywizjonu niszczycieli w Breście, gdzie zastał go wybuch II wojny światowej. Po jej wybuchu pełnił służbę w osłonie konwojów. 5 grudnia 1939 r. zderzył się ze statkiem "Marrakech", a niedługo po naprawie, 1 lutego 1940 r. zderzyła się z nim pogłębiarka i okręt musiał być remontowany w Breście, skąd w obliczu postępów armii niemieckiej, 20 czerwca 1940 r. został przeholowany do Wielkiej Brytanii.
Po klęsce Francji "Ouragan" został 3 lipca 1940 r. przejęty w Portsmouth przez Brytyjczyków, a następnie wypożyczony Polskiej Marynarce Wojennej, gdzie służył przez krótki okres, od 18 lipca 1940 do 30 kwietnia 1941, jako: OF (Okręt Francuski) "Ouragan". Większość załogi stanowili marynarze z zatopionego pod Narwikiem "Groma", pierwszym polskim dowódcą był komandor Eugeniusz Pławski, następnie kpt. mar. Tadeusz Gorazdowski. Do 23 października 1940 r. okręt był remontowany i przezbrajany w Devonport, lecz na skutek późniejszych awarii mechanizmów napędowych do służby bojowej wszedł dopiero w styczniu 1941 r. W polskiej służbie był używany do eskorty konwojów, w składzie 3. Grupy Eskortowej w Greenock. Już pod koniec kwietnia 1941 r. został z uwagi na kiepski stan mechanizmów i małą przydatność zwrócony Brytyjczykom, którzy z kolei przekazali go siłom morskim Wolnych Francuzów. Mimo tego nie służył bojowo, pozostając jako okręt-baza w Portsmouth, a w grudniu 1942 został wycofany do rezerwy. Po wojnie powrócił w 1945 do Francji. 7 kwietnia 1949 został skreślony z listy floty i zezłomowany.
Warto zaznaczyć, że w polskich dokumentach OF "Ouragan" występował także jako ORP "Huragan"[1].
Na typie Bourrasque wzorowane były polskie niszczyciele typu Wicher – ORP "Wicher" i ORP "Burza"[2].
Modyfikacje
"Ouragan" przechodził w toku służby liczne modyfikacje uzbrojenia. Pierwotnie składało się ono z 4 pojedynczych dział 130 mm, armaty przeciwlotniczej 75 mm i 6 wyrzutni torpedowych (dwóch trójwyrzutniowych aparatów). Na przełomie lat 20. i 30. zainstalowano nowe, pełniejsze maski dział. Około połowy lat 30. armatę 75 mm zastąpiono przez dwa działka plot 37 mm. W 1939 okręt dodatkowo otrzymał podwójny wkm 13,2 mm. Na początku 1940 r. zdjęto z okrętu czwartą, rufową armatę 130 mm (w związku z zamiarem zainstalowania miotaczy bomb głębinowych). Po przejęciu go przez Brytyjczyków, w toku remontu jesienią 1940 zamieniono działa 130 mm na 3 brytyjskie 120 mm, zdemontowano jeden aparat torpedowy i zamontowano 2 miotacze bomb głębinowych z większym zapasem bomb (z takim uzbrojeniem był wykorzystywany bojowo przez PMW). W kwietniu 1943 r. działka przeciwlotnicze 37 mm zastąpiono przez armatę plot 76 mm i ponownie zainstalowano drugi aparat torpedowy. W 1944 r. zdemontowano oba aparaty torpedowe i armatę 76 mm, instalując działko plot 40 mm i 6 działek 20 mm. Następnie dodano jeszcze 4 działka 20 mm. Przed powrotem okrętu do Francji zamontowano jeden aparat torpedowy.
- Stocznia: Chantiers Navals Français, Caen
- położenie stępki: 7 września 1923
- wodowanie: 6 grudnia 1924
- ukończenie: 19 stycznia 1927
- wejście do służby francuskiej: 15 września 1927
- wycofanie: 7 kwietnia 1949
Uzbrojenie
- październik 1940-1943:
- 3 działa 120 mm
- 2 działka plot. 37 mm
- 2 nkm 13,2 mm Hotchkiss przeciwlotnicze
- 3 wyrzutnie torpedowe 550 mm
- 2 miotacze bomb głębinowych
- 2 zrzutnie bomb głębinowych (zwiększony zapas bomb)
- 1943-1944:
- 3 działa 120 mm
- 1 armata plot 76,2 mm
- 2 2 nkm 13,2 mm Hotchkiss
- 6 wyrzutni torpedowych 550 mm
- 2 miotacze bomb głębinowych
- 2 zrzutnie bomb głębinowych
Przypisy
Bibliografia
- Jerzy Pertek. "Mała flota wielka duchem". Wydawnictwo Poznańskie. Poznań 1989
- Wojciech Holicki: "Francuskie niszczyciele typu Bourrasque" cz. I i II w: nowa Technika Wojskowa nr 7/2006 i 8/2006
Zobacz też
Niszczyciele Marynarki Wojennej
