Ch 15 (Q 015)
CH 15 po zwrocie Wolnej Francji
|
| Klasa
|
Ścigacz okrętów podwodnych
|
| Historia
|
 Marine nationale
|
| Nazwa
|
Ch 15
|
| Wejście do służby
|
1940
|
| Wycofanie ze służby
|
3 lipca 1940
|
 Marynarka Wojenna
|
| Nazwa
|
OF Ch 15
|
| Wejście do służby
|
19 lipca 1940
|
| Wycofanie ze służby
|
5 lutego 1941
|
| Marine nationale
|
| Nazwa
|
Palimpol
|
| Wejście do służby
|
5 lutego 1941
|
| Wycofanie ze służby
|
1948
|
| Los okrętu
|
zezłomowany w 1949
|
| Dane taktyczno-techniczne
|
| Wyporność
|
137 ts
|
| Długość
|
37,10 m
|
| Szerokość
|
5,70 m
|
| Napęd
|
| Silnik spalinowy, 1100hp
|
| Prędkość
|
15,50 węzła
|
| Uzbrojenie
|
1 działo kal. 75 mm
1 ckm plot
miotacz bomb głębinowych.
|
| Załoga
|
23
|
Ch 15 (Q 015) – ścigacz okrętów podwodnych (chasseur) marynarki francuskiej przejęty przez marynarkę brytyjską po klęsce Francji w 1940 r. 19 lipca 1940 roku obsadzony przez marynarzy PMW (wraz z innymi okrętami francuskimi, między innymi bliźniaczym Ch 11). W polskiej służbie określany był prefiksem OF (Okręt Francuski).
1 września 1940 wszedł w skład Grupy Trawlerów w Dartmouth jako okręt strażniczy, służący do patroli przeciwinwazyjnych[1]. Do końca roku wykonał 38 patroli; w 1941 roku, w składzie Grupy Okrętów Strażniczych, już nie wychodził na patrole[1].
6 lutego 1941 roku zwrócony władzom brytyjskim i zwrócony marynarce Wolnej Francji[1]. Jako "Palimpol" służył do 1949 roku (do 1948 roku[2]). Został zezłomowany w 1949 roku[2].
Dowódcy:
- kpt. mar. Antoni Warcięga (? 1940 - 21 października 1940)[1]
- kpt. mar. Stanisław Pohorecki (21 października 1940 - 6 lutego 1941)[1]
Zobacz też
Okręty francuskie pod polską banderą
Przypisy
- ↑ a b c d e Rafał Mariusz Kaczmarek, „Nieznane” okręty polskiej Marynarki Wojennej. „Morze, Statki i Okręty” nr 1/2006, s.67-69
- ↑ a b Pertek 1987 ↓, s. 596.
Bibliografia
- Jerzy Pertek: Wielkie dni małej floty. Warszawa: 1987. ISBN 83-10-08902-3.
- Jan Piwowoński: Flota spod biało-czerwonej. Warszawa: 1989. ISBN 83-10-08902-3. Brak numerów stron w książce
