western, romans
10 października 1956luty 1965[1] (Polska)
Stany Zjednoczone
angielskihiszpański
201 min
George Stevens
Fred GuiolIvan Moffat
Elizabeth TaylorRock HudsonJames DeanCarroll Baker
Dimitri Tiomkin
William C. Mellor
Boris LevenRalph S. Hurst
Marjorie BestMoss Mabry
William HornbeckPhilip W. AndersonFred Bohanan
Giant ProductionsWarner Bros.
Warner Bros.Centrala Wynajmu Filmów (Polska)
Olbrzym (ang. Giant) – amerykański dramat filmowy z 1956 w reżyserii George’a Stevensa na podstawie powieści Edny Ferber pod tym samym tytułem. Główne role w filmie zagrali: Elizabeth Taylor, Rock Hudson i James Dean.
Olbrzym był ostatnim z trzech filmów Jamesa Deana, w którym zagrał pierwszoplanową rolę. Aktor zginął w wypadku samochodowym przed premierą filmu. Dean za rolę w tym filmie uzyskał pośmiertną nominację do Oscara w kategorii Najlepszy aktor pierwszoplanowy.
Leslie Lyntonn, młoda arystokratka z Marylandu, wychodzi za Jordana Benedicta, młodego i bardzo zamożnego posiadacza ziemskiego z Teksasu. Film opowiada historię ich rodziny na przestrzeni blisko 30 lat, kładąc nacisk na odrębność teksańskiej kultury, postępowe idee (tolerancja, prawa kobiet) i dyskryminację wobec Meksykanów. Mimo różnic kulturowych i politycznych małżonkowie stają się stopniowo zgodną parą. W gospodarce stanu pojawia się ropa naftowa i wkrótce staje się ważniejsza od tradycyjnych wielkich rancz. Nafciarzem jest Jett Rink, człowiek z nizin, niebawem król tej branży w Teksasie.
W latach 20. XX wieku Jordan „Bick” Benedict Jr., bogaty ranczer z Teksasu, przyjeżdża do Marylandu w celu zakupu koni u arystokratycznej rodziny Lynntonów. Bick zaczyna się interesować ze wzajemnością Leslie, córką doktora Lynntona. Wkrótce Bick i Leslie biorą ślub, i oboje jadą do Teksasu na ranczo Bicka – Reatę. Ranczem zarządza starsza siostra Bicka – Luz, która traktuje z wrogością bratową. Lokalny parobek Jett Rink ma złe zdanie o Bicku, uważając że jego rodzina przejęła swe włości nieuczciwie. Wkrótce Leslie dostrzega nierówności społeczne dotykające meksykańskich pracowników Reaty po ujrzeniu zamieszkałego przez nich slumsowego miasteczka Biendecito. Naciska na męża o poprawę ich sytuacji, który nie jest przychylny temu, aby jego rodzinny lekarz leczył Meksykanów.
Luz umiera wskutek próby ujeżdżania zakupionego przez brata konia. Na łożu śmierci Luz zapisała Jettowi niewielki kawałek Reaty, Buffalo Wallow. Bick, mający zatarg z Jettem, zamierza utrzymać w całości ranczo. Chcąc jednak uszanować wolę siostry, oferuje mu 12 tys. dolarów co przekracza wartość Buffalo Wallow. Jett obstaje przy swoim i nazywa swoją ziemię Małą Reatą. Niedługo potem Leslie kłóci się z Bickiem, po tym jak chciała wziąć udział w rozmowie politycznej przeznaczonej tylko dla mężczyzn, powołując się na bardziej liberalne podejście z Marylandu w tych sprawach. Wkrótce rodzą im się bliźnięta – Jordy i Judy. Dzięki Leslie, meksykański lekarz dr Guerra otwiera praktykę w Biendecito, polepszając warunki jej mieszkańców. Tymczasem Jett odkrywa na swej ziemi ropę naftową.
Cztery lata później Benedictom rodzi się kolejne dziecko – Luz nazwana na cześć jej zmarłej ciotki. Podczas obchodów czwartych urodzin bliźniąt Leslie nie podoba się faworyzacja Jordy’ego przez Bicka jak i usilne zmuszenie go do polubienia jazdy konnej. Małżonkowie zdają sprawę, że coraz częściej się kłócą i decydują na chwilowe rozstanie; Leslie wyjeżdża z dziećmi do rodzinnego domu. Jej siostra Lacey bierze ślub, na który niespodziewanie przyjeżdża Bick. Pogodzona z mężem Lesie wraca z dziećmi do Teksasu. Mała Reata przekształca się w zagłębie naftowe Jetexas Company po odkryciu wielkiego złoża. Jett, chełpiąc się nowo zdobytym majątkiem przed Benedictami, chce pozwolenia na wydobycie ropy w Reacie. Bick, zdeterminowany zachować rodzinne dziedzictwo hodowli bydła, odmawia.
W 1941 roku Jordy zamiast przejąć ranczo po ojcu chce zostać lekarzem uważając, że byłby słabym zarządcą. Z kolei Judy nie zamierza się kształcić w, narzuconej przez matkę, szwajcarskiej pensji, chcąc podjąć studia zootechniczne. W okresie bożonarodzeniowym Ángel, syn jednego z meksykańskich pracowników Reaty, zaciąga się do armii po japońskim nalocie na bazy wojskowe w Pearl Harbor. Do wojska powołano też ranczera Boba, narzeczonego Judy, któremu Bick proponuje pracę w Reacie wobec konsekwentnych odmów Jordy’ego. Bob jednak chce z Judy założyć własne i skromne ranczo. Widząc, że żadne z dzieci nie zamierza kontynuować rodzinnego interesu, Bick w końcu ulega naciskom będącego miliarderem Jetta i zgadza się na odwierty w Reacie. Wkrótce Bick rozszerza działalność o nafciarstwo. Ślub Jordy’ego z córką Guerry, pielęgniarką Juaną, a następnie śmierć Ángela na froncie, zacieśniają więzi Teksańczyków i Meksykanów.
W latach 50. Jett urządza w swoim hotelu w Austin huczne przyjęcie z okazji otwarcia lotniska i zaprasza na nie rodzinę Benedictów i ich przyjaciół. Na miejscu Luz szokuje rodzinę swoją bliższą relacją z Jettem. Okazuje się również, iż Jett zakazał obsługi Meksykanów w całym mieście, co uderza w Juanę. Podczas bankietu rozwścieczony Jordy chce rozmówić się z podpitym Jettem, który go bije z ochroniarzami, który następnie wyrzuca. Bick, mając dość wywyższania się Jetta, rzuca mu wyzwanie, ale widząc go zbyt pijanego uważa, że nie jest tego warty, więc on i pozostali Benedictowie odchodzą. Jett mdleje, gdy próbuje wygłosić przemówienie przed wypełnioną po brzegi salą balową. Pełen żalu Jordy oznajmia ojcu, że stanął w jego obronie tylko z powodu swojej urażonej dumy. Z kolei Luz oskarża obu o kompromitację rodziny i zawiść wobec sukcesu Jetta.
Kilka godzin później Jett leży nieprzytomny w pustej sali balowej, budzi się i opłakuje swoją nieodwzajemnioną miłość do Leslie. Świadkiem jest Luz, która odchodzi ze złamanym sercem. Następnego dnia, jadąc do domu, Benedictowie zatrzymują się w knajpce. Jej właściciel, z niechęcią podchodzi Juany i jej syna, a kiedy próbuje wyrzucić z lokalu meksykańską rodzinę, Bick interweniuje i dochodzi do bójki. W efekcie Bick kończy pobity. W Reacie ubolewa nad tym, że nie udało mu się zachować dziedzictwa swojej rodziny. Leslie odpowiada, że po walce w knajpce po raz pierwszy został jej bohaterem i nazywa jego wyczyn największym sukcesem jakiego dokonał członek Benedictów w ciągu stu lat. Oboje spoglądają na swoje wnuczęta – białą Judy II i mieszanego Jordana IV.
Opracowano na podst. materiału[3]: