14 października 1921 roku, weszło w życie rozporządzenie o utworzeniu okręgu. Kurator OSK początkowo urzędował we Lwowie, a 1 stycznia 1922 roku rozpoczął normalną pracę w Krakowie.
Na mocy rozporządzenia Ministra W. R. i O. P. z 19 marca 1926 roku o zmianie granic okręgów Warszawskiego i Krakowskiego, do Okręgu Szkolnego Krakowskiego, włączono województwo kieleckie[2].
W 1933 roku rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 4 lipca 1933 r. o organizacji obwodowych władz szkolnych, dla celów administracji w zakresie szkolnictwa, okręgi szkolne zostały podzielone na obwody, zawierające jeden lub więcej powiatów i były zarządzane przez inspektorów szkolnych[3].
Okręg Szkolny Krakowski, został podzielony na obwody[4]:
W 1939 roku rozporządzeniem Ministra W. R. i O. P. z dnia 31 grudnia 1938 r. o zmianie podziału okręgów szkolnych na obwody. Okręg Szkolny Krakowski został podzielony na 17 obwodów, dostosowanych do podziału na powiaty:
bialski,
gorlicki,
krakowski (miejski),
krakowski,
mielecki,
nowosądecki,
nowotarski,
tarnowski,
wadowicki,
buski,
częstochowski (miasto Częstochowa i powiat częstochowski),
kielecki (powiaty: kielecki, jędrzejowski i włoszczowski),
miechowski, ostrowiecki (powiaty: opatowski, iłżecki i sandomierski),
radomski (miasto Radom, powiaty: radomski i kozienicki),
sosnowiecki (miasto Sosnowiec, powiaty: będziński i zawierciański).
Rozporządzenie weszło w życie 1 kwietnia 1939 roku[5].
Okręg w PRL
Po wojnie, na podstawie ustawy o tymczasowym ustroju szkolnym, wyszło rozporządzenie Rady Ministrów z 5 września 1946 r. o okręgach szkolnych[6]. Rozporządzenie to weszło w życie 9 października 1946 roku, a w jego myśl na nowo utworzono Okręg Szkolny Krakowski, obejmujący swoim zasięgiem powojenne województwo krakowskie.
W 1950 roku Kuratorium Okręgu Szkolnego Krakowskiego zostało zlikwidowane na mocy ustawy z dnia 20 marca 1950 roku o terenowych organach jednolitej władzy państwowej, a jego kompetencje przejął Wydział Oświaty Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Krakowie[7]. W 1958 roku na mocy ustawy z dnia 18 kwietnia 1958 roku w sprawie kuratoriów okręgów szkolnych i inspektorów oświaty, kuratorium zostało przywrócone jako terenowy organ administracji państwowej podległy Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej[8]. W latach 1973–1975 Kuratorium Okręgu Szkolnego Krakowskiego, działało jako wydział Urzędu Wojewódzkiego w Krakowie. W latach 1975–1990 kuratorium działało jako Kuratorium Oświaty i Wychowania w Krakowie, wchodzące w skład Urzędu Miasta Krakowa. [9].
W 1975 roku po reformie podziału administracyjnego Okręg Szkolny Krakowski został zlikwidowany, a na jego miejscu utworzono wojewódzkie Kuratoria Oświaty i Wychowania w Krakowie, Tarnowie i Nowym Sączu, które działały do 31 grudnia 1998 roku.
Kuratorium w III RP
Od 26 maja 1990 roku na podstawie ustawy z dnia 17 maja 1990 r. o zmianie ustawy o rozwoju systemu oświaty i wychowania oraz ustawy - Karta Nauczyciela, Kuratorium Oświaty stało się terenowym organem rządowej administracji specjalnej do spraw oświaty, na terenie województwa krakowskiego i podlegało bezpośrednio MEN[10]. Od 1 stycznia 1992 roku na podstawie ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty urząd funkcjonuje jako Kuratorium Oświaty w Krakowie[11]. W latach 1990–1998 Kuratorem Oświaty w Krakowie był dr Jerzy Lackowski.
Po kolejnej reformie podziału administracyjnego, gdy utworzono województwo małopolskie, od 1 stycznia 1999 roku zmieniono nazwę na Małopolskie Kuratorium Oświaty.
.svg)
