Noszone na piersi odznaczenie zostało ustanowione przez króla Belgów Leopolda II21 lipca1867 roku. Posiadało dwie kategorie: jako nagroda za długoletnią (25 lat) wierną służbę lub za odwagę, poświęcenie i czyny humanitarne, i w każdej kategorii pięć klas: Krzyż Złoty i Srebrny oraz medale Złoty, Srebrny i Brązowy. Pierwsza kategoria mogła być nadawana tylko obywatelom belgijskim, druga także cudzoziemcom.
Krzyż odznaczenia to emaliowany obustronnie na biało krzyż maltański, z krzyżem burgundzkim między ramionami, ze splecionym inicjałem aktualnie panującego monarchy w medalionie środkowym awersu, z datą „1867” w medalionie rewersu. Górne ramię krzyża było ozdobione nawiązującym do symbolikiorderu Złotego Runa stylizowanym krzesiwem. Medale były nieemaliowanymi krzyżami odznaczenia, bez symbolu krzesiwa na górnym ramieniu i z plakietkami między ramionami, na których położony był krzyż burgundzki.
Wstążka dla kategorii za wierną służbę była czerwona z trzema pionowymi czarnymi paskami, a wstążka dla drugiej kategorii czerwona z obustronnymi żółto-czarnymi bordiurami.
Za zasługi cywilne w czasie trwania wojen światowych
Złoty Krzyż (1914–1918)
Srebrny Krzyż (1940–1945)
Brązowy Medal (1940–1945)
Za długą i zaszczytną służbę jako strażak
Srebrny Krzyż
Srebrny Medal
Bibliografia
Paul Hieronymussen, Orders, Medals and Decorations of Britain and Europe in Colour, London 1978
