Nikołaj Sałtykow
Portret pędzla Martina Quadala z 1807 roku
|
| Data i miejsce urodzenia
|
11 listopada 1736
Petersburg
|
| Data i miejsce śmierci
|
11 czerwca 1816
Petersburg
|
| przewodniczący Komitetu Ministrów Imperium Rosyjskiego
|
| Okres
|
od 29 marca 1812
do 9 września 1812
|
| Poprzednik
|
Nikołaj Rumiancew
|
| Następca
|
Siergiej Wiazmitinow
|
|
|
Nikołaj Iwanowicz Sałtykow hrabia 1790, książę 1814, (ros. Николай Иванович Салтыков, ur. 11 listopada 1736, zm. 28 maja 1816 w Petersburgu) – przewodniczący Gabinetu Ministrów i przewodniczący Rady Państwa Imperium Rosyjskiego 1812–1816, generał-feldmarszałek rosyjski od 1796, prezydent Kolegium Wojennego1796–1802, p.o. prezydenta Kolegium Wojennego od 1788, de facto namiestnik wielkiego mistrza zakonu joannitów.
Życiorys
Od 1748 służył w Gwardii Cesarskiej. Uczestnik wojny siedmioletniej 1756 – 1763. Od 1758 ober-kwatermistrz działającej armii. W latach 1763–1768 dowódca oddziałów rosyjskich stacjonujących w Rzeczypospolitej. W l. 1769–1770 uczestnik wojny rosyjsko-tureckiej 1768–1774. Od 1773 wyznaczony na kuratora następcy tronu Pawła. i jednocześnie wiceprezydentem Kolegium Wojennego. Od 1783 wychowawca wielkich książąt Aleksandra i Konstantyna Pawłowiczów. Od 1788 pełniący obowiązki prezydenta, a w 1796 – 1802 prezydent Kolegium Wojennego. Głównodowodzący wojsk rosyjskich w Polsce w 1795. Od marca 1812 do maja 1816 przewodniczący Rady Państwa i przewodniczący Rady Ministrów.
Był odznaczony Orderem Orła Białego[1], Orderem Świętego Andrzeja, Orderem Świętego Aleksandra Newskiego, Orderem Świętego Włodzimierza I klasy, Orderem Świętej Anny I klasy i pruskim Orderem Świętego Jana Jerozolimskiego.
Bibliografia
Bolszaja Sowietskaja Encykłopedia t. 22 Moskwa 1975.
Przypisy
- ↑ Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008, 2008, s. 206.
