Nabil Dirar

Nabil Dirar
‏نبيل درار‎
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

25 lutego 1986
Casablanca

Wzrost

187 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera juniorska
Lata Klub
–2004 Royale Union Saint-Gilloise
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2004–2006 Diegem Sport 26 (2)
2006–2008 KVC Westerlo 57 (3)
2008–2011 Club Brugge 117 (14)
2012–2017 AS Monaco 125 (12)
2017–2021 Fenerbahçe SK 73 (7)
2021 → Club Brugge (wyp.) 2 (0)
2021–2022 Kasımpaşa 6 (0 )
2022–2023 Chabab Mohammédia 1 (0)
2023 Ishöj IF 0 (0)
W sumie: 407 (38)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2008–2019  Maroko 46 (3)
  1. ↑ Aktualne na: 8 listopada 2023. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. ↑ Aktualne na: 18 maja 2023.
Multimedia w Wikimedia Commons

Nabil Dirar (ur. 25 lutego 1986 w Casablance) – marokański piłkarz, który występował na pozycji prawego pomocnika. Wielokrotny reprezentant Maroka posiada także obywatelstwo belgijskie.

W swojej karierze występował min. dla takich klubów jak: AS Monaco, Fenerbahçe SK czy Club Brugge.

Uczestnik Mistrzostw Świata w 2018 roku oraz Dwukrotny Uczestnik Pucharów Narodów Afryki w 2017 i 2019 roku.

Kariera klubowa

Dirar urodził się w Maroku, jednak karierę piłkarską rozpoczął w Belgii, w klubie Royale Union Saint-Gilloise. Do 2004 roku był zawodnikiem zespołu młodzieżowego, a następnie odszedł do trzecioligowego Diegem Sport. W 2006 roku przeszedł do pierwszoligowego KVC Westerlo. 30 lipca 2006 roku zadebiutował w Jupiler League w wygranym 2:1 domowym meczu z KSV Roeselare. 19 maja 2007 w meczu z KAA Gent (1:1) strzelił pierwszego gola w lidze. W Westerlo grał przez dwa sezony.

Latem 2008 roku Dirar został sprzedany za 1,8 miliona euro do Club Brugge. W zespole z Brugii zadebiutował 29 sierpnia 2008 w zwycięskim 4:1 wyjazdowym spotkaniu z AFC Tubize. W całym sezonie 2008/2009 strzelił dla Brugge 3 gole: z Cercle Brugge (3:1), z AFC Tubize (3:1) i z Excelsiorem Mouscron (4:1). Z Brugge zajął 3. miejsce w lidze.

W sezonie 2010/2011 przejął koszulkę z numerem 10 po Wesley’u Soncku i stał się filarem drużyny z 12 asystami i 3 golami.[1]

W styczniu 2012 za 7,5 mln euro przeszedł do klubu drugiej ligi francuskiej AS Monaco, z którym podpisał 4,5 letni kontrakt. W sezonie 2016/17 rozegrał 18 meczy i strzelił jedna bramkę. Z klubem wywalczył mistrzostwo Francji.

1 lipca 2017 roku przeszedł do tureckiego klubu Fenerbahçe SK. W przeciągu pięciu lat rozegrał 73 mecze ligowe w których strzelił 7 bramek.

W 2021 roku powrócił do swojego poprzedniego klubu Club Brugge, na zasadzie wypożyczenia.

2 września 2021 roku przeszedł do tureckiegoklubu Kasımpaşa SK, następnie do marokańskiego Chabab Mohammedia.

Swoją karierę zakończył w duńskim klubie Ishöj IF w lipcu 2023 roku[2]

Sezon Klub Kraj Liga Mecze Bramki Rozgrywki Europy Mecze Bramki
2005/06 Diegem Sport Belgia  III liga 26 2 – – –
2006/07 KVC Westerlo Belgia  Jupiler League 33 1 – – –
2007/08 KVC Westerlo 24 2 – – –
2008/09 Club Brugge 33 3 – – –
2009/10 Club Brugge 29 4 – – –
2010/11 Club Brugge 33 3 Liga Europy UEFA 5 0
2011/12 Club Brugge 24 2 Liga Europy UEFA 5 3
2011/12 AS Monaco Francja  Ligue 2 15 3 – – –
2012/13 AS Monaco 34 3 – – –
2013/14 AS Monaco Ligue 1 11 1 – – –
2014/15 AS Monaco 13 1 Liga Mistrzów UEFA 6 0
2015/16 AS Monaco 20 2 Liga Europy UEFA 3 0
2016/17 AS Monaco 18 1 Liga Mistrzów UEFA 7 0
2017/18 Fenerbahçe SK  Turcja Süper Lig 29 4 – – –
2018/19 16 1 – – –
2019/20 28 2 – – –
2020/21 Fenerbahçe SK/Club Brugge  Turcja Belgia Süper Lig/Jupiler Pro League 2 0 Liga Europy UEFA 2 0
2021/22 Kasımpaşa SK  Turcja Süper Lig 6 0 – – –
2022/23 Chabab Mohammédia  Maroko Botola Pro Inwi 1 0 – – –

Stan na: 8 grudnia 2023 roku.

Kariera reprezentacyjna

W reprezentacji Maroka Dirar zadebiutował 11 października 2008 roku w wygranym 4:1 meczu eliminacji do Mistrzostw Świata w RPA i Pucharu Narodów Afryki 2010 z Mauretanią.

W 2009 roku podczas Eliminacji do Mistrzostw Świata wystąpił dwukrotnie w meczu z reprezentacją Gabonu oraz reprezentacją Kamerunu.[3]

W 2017 roku zadebiutował podczas Pucharu Narodów Afryki w 2017 roku. Podczas turnieju wystąpił we wszystkich czterech spotkaniach i wraz ze swoją reprezentacją doszedł do ćwierćfinału turnieju. Mecz 1/4 finału został rozegrany na Stade de Port-Gentil w Gabonie przeciwko reprezentacji Egiptu. Dirar wyszedł w podstawowym składzie i rozegrał pełny mecz, który zakończył się wynikiem 1:0 na korzyść Egiptu. Bramkę na wagę zwycięstwa strzelił Kahraba.[4]

Podczas Eliminacji do Mistrzostw Świata CAF, rozegrał wszystkie cztery mecze, w pełnym przedziale czasowym. Trzy mecze zakończyły się zwycięstwem: spotkanie z Mali (6:0), Gabonem (3:0) oraz Wybrzeżem Kości Słoniowej (1:0) oraz jednym remisem ponownie z Mali (0:0). Tym samym Maroko awansowało na Mistrzostwa Świata 2018 roku w Rosji.[5]

Na Mistrzostwach Świata w 2018 roku Maroko trafiło do grupy B z reprezentacjami Portugalii, Hiszpanii i Iranu. Pierwszy mecz z Iranem przesiedział na ławce rezerwowych. Spotkanie zakończyło się wynikiem 0:1 na korzyść Iranu. W drugim meczu przeciwko Portugalii rozegrał pełne 90 minut gry, które zakończyło się wynikiem 0:1 na korzyść Portugalii. Po dwóch spotkania było pewne, że Maroko straciło możliwość wyjścia z grupy. Ostatni mecz na turnieju rozgrywany był przeciwko Hiszpani, rozegrał pełny dystans, a spotkanie zakończyło się remisem 2:2, a Maroko odpadło z turnieju.[6][7]

Jego ostatnim turniejem reprezentacyjnym był Puchar Narodów Afryki w 2019 roku, rozegrał na nim cztery spotkania. Wszystkie w fazie grupowej zakończyły się zwycięstwem na korzyść Maroka między innymi spotkanie z: Nambią (1:0), Wybrzeżem Kości Słoniowej (1:0) oraz RPA (1:0). Mecz 1/8 finału rozgrywany był przeciwko reprezentacji Beninu. Dirar rozegrał 74 minuty spotkania, które początkowo po dziewięćdziesięciu minutach wynosiło 1:1, jednak po dogrywce rozstrzygnęło się po rzutach karnych na korzyść Beninu (1:4).[8][9]

19 listopada 2019 roku rozegrał swój ostatni mecz w reprezentacji Maroka. Spotkanie rozgrywało się w ramach kwalifikacji do Pucharu Narodów Afryki, przeciwko Burundi. Mecz zakończył się wynikiem 3:0 na korzyść Maroka, a Nabil Dirar rozegrał w nim 33 minuty.[10]

Łącznie rozegrał 46 meczy w barwach Maroka.

Sukcesy

AS Monaco

Club Brugge

Reprezentacja Maroka

Przypisy

  1. ↑ Nabil Dirar stats and ratings | Sofascore [online], www.sofascore.com [dostęp 2023-12-08].
  2. ↑ Nabil Dirar - Profil zawodnika [online], www.transfermarkt.pl [dostęp 2023-12-08] (pol.).
  3. ↑ Kamerun 0-0 Maroko - 07 czerwiec 2009 / Kwalifikacje do Mistrzostw Świata - Strefa Afrykańska 2010 [online], footballdatabase.eu [dostęp 2023-12-08].
  4. ↑ Wirtualna Polska Media, Egipt - Maroko – Wynik meczu i relacja na żywo - 2017-01-29 - WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl [dostęp 2023-12-08] (pol.).
  5. ↑ Wirtualna Polska Media, Mundial 2018. Maroko złożyło skargę do FIFA. Winą za odpadnięcie z MŚ obarcza sędziów [online], sportowefakty.wp.pl, 28 czerwca 2018 [dostęp 2023-12-08] (pol.).
  6. ↑ Wirtualna Polska Media, Mundial 2018. Maroko złożyło skargę do FIFA. Winą za odpadnięcie z MŚ obarcza sędziów [online], sportowefakty.wp.pl, 28 czerwca 2018 [dostęp 2023-12-08] (pol.).
  7. ↑ Morocco - Squad [online], worldfootball.net, 10 lipca 2023 [dostęp 2023-12-08] (ang.).
  8. ↑ Wirtualna Polska Media, Maroko - Benin – Wynik meczu i relacja na żywo - 2019-07-05 - WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl [dostęp 2023-12-08] (pol.).
  9. ↑ Benin 1-1 Morocco (Jul 5, 2019) Final Score [online], ESPN [dostęp 2023-12-08] (ang.).
  10. ↑ Morocco 3-0 Burundi (Nov 19, 2019) Final Score [online], ESPN [dostęp 2023-12-08] (ang.).

Bibliografia

Skład reprezentacji Maroka na PNA 2017

Maroko

Skład reprezentacji Maroka na Mundialu 2018

Maroko

Skład reprezentacji Maroka na PNA 2019

Maroko

Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!