Na‘at (arab. نعت) – typ poezji prezentującej wizerunek islamskiego proroka Mahometa[1]. Wielu uczonych we wczesnych wiekach islamu pisało na‘aty. Recytatorzy takiej poezji noszą miano naat-khua'an lub sana-khua'an.
Jakkolwiek gatunek wyrasta z uwielbienia dla proroka Mahometa, należące do niego utwory nie dotyczą wyłącznie osoby założyciela islamu, ale także innych ważnych postaci religii muzułmańskiej, przede wszystkim jego rodziny i niektórych mistrzów sufickich[2].
Utwory z gatunku na‘at nie są przeznaczone do czytania ani nawet deklamowania, ale do publicznego wykonywania[2]. Ceremonia na‘at zakłada udział słuchaczy doznających głębokiego religijnego przeżycia[2].
Tradycja na‘at jest nadal żywa w kulturze islamskiej, mimo pojawiania się głosów krytycznych na temat tej formy[2].
Utwory na‘at są niekiedy recytowane przy wtórze ręcznego bębenka[1].
Przypisy